#δεν μπορω αλλο

[poignardeparlebeau]

τοσο κοντα αλλα δεν μπορεις ποτε ξανα να την αγγιξεις

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Αλεξ η playlist του Ανδρέα δεν ανοίγει στο Spotify γιατί λέει ότι είναι private 😭😭😭 Δες αν μπορεί να γίνει κάτι γιατί θέλω να την ακούσω και δεν μπορώ.. Ευχαριστώωωω

Το ξέρω 😭😭 το σποτιφαι με μισεί και κάθε φορά που αρχίζω να ασχολούμε σοβαρά με μια πλειλιστ μου στέλνουν ιμειλ ότι παραβίασα τα terms of service (ότι διάολο κι αν σημαίνει αυτό) και ότι δεν μπορώ πια να έχω δημόσια μια από τις πλειλιστ μου. Αυτό μου έχει συμβεί μέχρι τώρα δύο φορές!!!! Έχω μιλήσει στο σποτιφαι support ένα σορό φορές και κάθε φορά ορκίζονται ότι θα το ερευνήσουν το θέμα και ότι θα μου στείλουν update αλλά μέχρι τώρα τίποτα :(

[boulevard-of-broken-dreams6]

Έγραψα σε ενα χαρτί τα θεματα που με κάνουν σαδ για να τα πω στη κα μαρινα και oh God είναι τόσα πολλά που φοβάμαι μην με κλείσει στο Δαφνί.

[rozavamvasblog]

Ο κόσμος το πρωί πρέπει να κοιμάται.

Όχι να δουλεύει.

Τελος.

[kebriones]

ΑΣΚΤ ΜΟΜΕΝΤ: 4 εργαστηρια θα τεθουν σε αναστολη επειδη οι διευθυντές τους πηραν συνταξη. Οι φοιτητές (μιλάμε για πανω απο 100 ατομα) πρεπει μονοι τους να φροντισουν να επικοινωνησουν με εναν απο τους 4 αλλους διαθεσιμους διευθυντες εργαστηριων (οι οποίοι εχουν ηδη τους δικους τους φοιτητές) και να κανουν μονοι τους την διαδικασία αλλαγης εργαστήριου, μεχρι να εκλεγουν οι καινούριοι διευθυντες εργαστηριων για αυτα τα 4 που πηραν συνταξη οι προηγουμενοι (δεν ξερουμε ποτε θα γινει αυτο). Η ανακοίνωση αυτη εγινε εχτες, 27/8 να τονισω. Δεν ειχαμε ιδεα πιο πριν, νομιζαμε οτι ολα θα ειναι κανονικα και θα εχουμε καινούριους διευθυντες.

Για ποιο λογο μενουν ξεκρεμαστα εργαστηρια? Αφου ξερανε οτι θα πάρουν συνταξη 4 διευθυντές ταυτόχρονα, και οι μελλοντικοι ηταν ουσιαστικά ηδη εκει, γιατι δεν εχει γινει ηδη η εκλογη τους?

Πως στο καλο θα χωρεσουν ολοι αυτοι οι φοιτητές σε 4 εργαστηρια τα οποία ηδη εχουν τους δικους τους φοιτητές?? Ζητανε να διπλασιασουν τα ατομα.

Εμεις που ειμαστε επι πτυχιο και προσπαθουμε να τελειώσουμε επιτέλους πως στο καλο θα συνενοηθουμε με καθηγητές με τους οποίους εχουμε μηδενικη επαφη????

Δεν μπορω αλλο αυτο το τσιρκο.

[nofuckinlabels]

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

[xehasmenesithakes]

Ξερω ποτε τα λογια παυουν να μπορουν να εξηγησουν,και ξερω ποτε οι αριθμοι παυουν να μπορουν να μετρησουν.

Ξερω ποτε η φωνη μου παυει να υπηρετεί το σκοπο της.

Καθε φορα ξερω.

Παρολα αυτα συνεχιζω να μιλαω, συνεχιζω να εξηγω ,συνεχιζω,να προσπαθω να δωσω διαστασεις και οψεις σε οτι υπαρχει μεσα μου ,να εξηγησω το μεγεθος και το χρωμα.Ομως παντα αδυνατω να το πω οπως το δα.Καποια σημαντικη λεξη παντα ξεφευγει,αρκετη για να το αισθανομαι ελλειπες.

Ονειρευομαι να σηκωνω το χερι μου προς τον ουρανο και να ξεπερνα τα συννεφα και να πιανω τη σκεψη ελευθερο πουλι στον αερα και να στη δινω γυμνη.

Μα οταν σηκωνω το χερι μου,δεν φτανω μακρια.

Και αυτα τα πουλια πετανε πολυ ψηλα για να τα πιασω.

Σημερα ολα εχουν μια πιο μελαγχολικη αποχρωση,τα ξερω αυτα τα χρωματα,μονο με αυτα ξερω να ζωγραφιζω.

Ειναι μερες που ξυπναω και αμφιβάλλω αν μπορω να συνεχισω αλλη μια μερα.Ειναι μια ανησυχία που με καταλαμβανει οταν αναλογιζομαι τον εαυτο μου.Ειναι αυτο το ελλατωμα που παντα χαρακτηριζε την υπαρξη μου.

Οταν το μισο κορμι μου προσπαθει να παει απο τη μια,το αλλο μισο παντα προσπαθει να παει απο την αλλη.

Ειναι δύο αντιρροπες δυναμεις που ξεκινανε απο καπου βαθια μεσα μου και που τρυπανε τις δυο μου παλαμες και εκτείνονται η μια ως το βορρα και η αλλη ως το νοτο.

Και γω αντιστεκομαι σ’αυτα τα σχοινια με ολη μου τη δυναμη για να κρατησω τον εαυτο μου ολοκληρο.

Και ενω μιλαω για υλη και τη ζω και τη ποναω και την αισθανομαι,οταν σπευδουν τα χερια σου να με πιασουν γινομαι αερας.

Ανυποστατος,απιαστος.

Θα μεινω μονος μου σε αυτη τη ζωη.Το ξερω.

Τι και αν η καρδια μου αγαπα πιο δυνατα απο οτι ειδα και γνωρισα.

Τι και αν με μοιρασα και με εδωσα σε οσα αγαπησα.

Ο χρονος μετρα αντιστροφα και στο τελος χανω.

Και δεν ειναι το τελος τοσο που με πληγωνει,οσο αυτη η φθινουσα πορεια που το προυπαντιζει.

Ας μου κοβοταν η ανασα εκει που ολα ειναι στο μεγιστο,θα δεχομουν ενα τετοιο τελος.

Αλλα ο μαρασμος με διαλύει.

Θα καταληξω να ζω με σκιες ανθρωπων να αποφευγω τον πονο και να ψαχνω τεχνασματα για να κρατησω τους ανθρωπους που αγαπω στις σωστες αποστασεις μη και πλησιασουν και ταραχτω.Μη και τους ταραξω και φυγουν.

Φοβαμαι για μενα,φοβαμαι μηπως κατω απο αυτο το δερμα που παλευω να κρατησω ενωμενο,υπαρχει μονο αερας.

Μηπως εγω ειμαι αερας.

Γιατι παντα πιο πολυ απο το να μεινω ,θα θελω καπου να παω.

Και γιατι η μονη σταθερα στην υπαρξη μου ειναι η αλλαγη.

[heartinhue]

Μερικα γιορτινα συναισθηματα μου

Τα χριστουγεννα παντα ερχονται σαν μια γιορτη που περιμενεις, αλλα οταν φτασουν ειναι παντα λιγο διαφορετικα απο οτι τα περιμενες. Παντα καποιος λειπει απο το τραπεζι. Και οσο περνουν τα χρονια τα σερβιτσια μειωνονται. Τα στολιδια ειναι στο ιδιο σημειο. Τα φωτα αναβοσβηνουν με τον ιδιο ρυθμο. Η μουσικη εχει την ιδια μελωδια. Μα ολα ειναι διαφορετικα. Εγινα απο αυτους που θεωρουν τα χριστουγεννα την γιορτη της δυστυχίας τους; Θυμαμαι παλια το τραπεζι μας να ειναι πιο γεματο , τα χαμογελα πιο μεγαλα , το τζακι αναμενο , τα φωτα πολυχρωμα , τα αστεια πιο ευχαριστα , το κλιμα πιο ελαφρυ.

Τωρα ολα μοιαζουν γκρι.

Οι γονεις μου εχουν αρχισει και γερνανε. Τα αδελφια μου πιο ξενα απο ποτε. Σημερα συνειδητοποιησα οτι δεν εχουμε πει ποτε σαγαπαω με τα αδελφια μου .

Και εγω ενας απλος παρατηρης. Νιωθω σαν παντογνωστης ωρες ωρες . Ξερω πως νιωθουν ολοι για ολους . Κανεις δεν ξερει πως νιωθω εγω. Και ισως κανεις και να μην μπορει να με καταλαβει και ποτε .

Ξερω οτι ενα απλο αστειο που εκανε ο μπαμπας μου κρυβει μελαγχολία και απωθημένο χρόνων για τον χωρισμο με την μαμα μου . Ξερω πως οταν ο μπαμπας μου μιλαει περηφανος για το ποσο καλα τα παω στην σχολη ,πληγωνεται ο αδελφος μου που δεν καταφερε να τελειωσει την σχολη του και τωρα λογω του χαμηλου μισθου του δεν μπορει να κανει οικογενεια. Ξερω πως η μαμα μου νιωθει πως εχει μεινει πισω οταν μιλαμε για τα νεα μας και νιωθει λιγοτερο «μαμα».

Ξερω πολλα. Και νιωθω ακομα περισσοτερα. Ισως αυτη η η ενσυναίσθηση που εχω ειναι ευχη και καταρα ταυτοχρονα.

Ειμαι ευγνωμον για την οικογένεια μου . Και ειμαι σιγουρη ότι υπαρχουν οικογενειες με περισσότερα προβληματα . Και πιο σοβαρα. Αλλα δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι, υπαρχουν και οικογενειες χαρουμενες . Με τραπεζια μεγαλα, τοσο μεγαλα που δεν βλεπεις το τελος τους . Με χαμογελα πλατια. Με χαρτοπετσέτες με σχεδιακια χριστουγεννιατικα και τραπεζομαντιλα εορτινα. Και ξερω οτι Υπαρχουν τέτοιες οικογενειες γιατι υπηρξα και εγω σε μια τετοια για λιγο καιρο. Και ας μην ηταν η δικια μου . Και ας ελείπε ο μπαμπας μου . Υπηρχε αυτη η βαβουρα απο φωνες γνωριμες, πολυκοσμια . Γεματο το σπιτι.

Τα Χριστουγεννα γινομαι ο πιο ζηλοφθονος ανρθωπος σε αλλον τον πλανητη. Βλεπω τα στορι με μανεια , μου φαινονται ολα βγαλμενα απο αλλο κοσμο.

Δεν εχω κακες αναμνησεις απο τα τελευταια χρονια μου στην αθηνα. Εχω κακα συναισθηματα . Αυτο το δισβαστακτο αγχος . Που δεν το σηκωνε η ψυχη μου . Φοβαμαι . Τα γραφω αυτα απο τον ιδιο καναπε που με πιανανε κρισεις πανικου και δεν μπορουσα να αναπνευσω απο το κλαμα . Βγαινω στα ιδια μερη που ενιωθα την ανασα μου να κοβεται τα ποδια να λυγιζουν και να αναζητω λιγο αερα να απανεπνευσω .

Οταν ημουν στα χειροτερα μου δεν ειχα κανεναν να με βοηθησει . Βραδια που δεν κοιμομουν . Εκλαιγα . Σκεφτομουν. Οι σκεψεις μου πλακωνανε η μια την αλλη . Η μια χειροτερη απο την αλλη. Οι γονεις μου με αγαπανε και οι φιλοι μου αλλα κανεις δεν καταλαβε ποτε. «Μαρια μην αγχωνεσαι απλα» «εχω δουλεια μαρια δεν μπορω να ερθω» «Μαρια ειναι βραδυ εδω πεφτω για υπνο» «Φαινεσαι κουρασμενη» . Δεν κραταω κακια ομως, ουτε νιωθω οτι με κρεμασανε . Εγω κρεμασα τον εαυτο μου.

Ετσι το εφεραν οι συνθηκες δεν το επελεξα.

Δεν ειμαι αυτο το ατομο πλεον. Η φουσκα εσκασε . Ειμαι πιο δυνατη . Παρολαυτα φοβαμαι . Δεν θελω να ξαναπερασω κατι τετοιο μονη μου. Ενα συναισθημα παντα θα υποβοσκει.

Φετος ηρθαν ατομα στην ζωη μου , εφυγαν και πολλα απο αυτη . Ειμαι ευγνωμων και για τα δυο . Αλλα κυριότερα ειμαι ευγνωμων που γνωρισα τον φιλιππο . Τον αγαπημενο μου ανθρωπο σε ολο τον πλανητη. Τον μονο ανρθωπο που μαζι του επικρατει ηρεμια. Τον μονο ανθρωπο που αγαπαω πιο πολυ απο τον εαυτο μου. Τον μονο ανρθωπο που μοιραζεται την χαρα μου , τον πονο μου, το αγχος μου , την λυπη μου . Το μονο ανθρωπο μου ανέστρεψε τα δεδομενα μου . Που μου εμαθε πως να αγαπαω . Που μου εδειξε τι θα πει ερωτας , τι θα πει σεξ , οίκοιοτητα , συζητηση , διαφωνιες . Που για πρωτη φορα ειπα «μου λειπεις» νιωθοντας ενα απεραντο κενο μεσα μου . Αυτο το «μου λειπεις» το νιωθω τοσο εντονα , τοσο αισθητη η απουσια του .

Φετος για να ειμαι ειλικρινης με πηγε γαμιοντας η χρονια . Τοσο κατω δεν εχω ξαναπεσει . Αλλα μου εμαθε πολλα . Παρα πολλα . ��μορφα και ασχημα . Οποτε αν το τιμημα του να βρω τον εαυτο μου ηταν να τον χασω εντελως . Ας ειναι . Μπαινω στο 2025 πιο δυνατη , με φιλιες ουσιαστικες , με τον ερωτα της ζωης μου , με την οικογενια μου που ( και ας ειναι λιγο οτι να ναι ) με αγαπαει πολυ.

Αυτα , ισως ειναι πολυ μιζερα καποια πραγματα που γραφω αλλα ειναι η αληθεια. Δεν με καθιστα ομως μιζερο ανρθωπο .Ειμαι αισιοδοξη .

Καλη χρονια λοιπον .

[trygoni]

2 παρα και παλι μονη μου κλαιω

σε ενα δωματιο που γινεται ολο και πιο μικρο

θελω να φυγω δεν αντεχω αλλο λεω

μα ολο κολωνω γαμωτο, τι αλλο να πω;

θα θελα να σε πιστεψω μα δε μπορω

εχω αλλαξει ειπες

δειξ’ το μη το λες δεν ειν´ ετσι αρκετο

Τρυγόνι

[alatismeni-theitsa]

https://youtu.be/p4H6XSO336A

I will say it in English for the rest of the foreigners in your blog but oh my god....we make fun of the Americans not knowing geography BUT SOME GREEKS NOT KNOWING WHERE IS GREECE IS FRUSTRATING.

like how??? How can these people not know where our own country is and then expect to vote for the future of Greece?? Ημαρτον μιλάμε 🤣

We literally have Google maps! We can type it and find it in minutes are they telling me they haven't seen a map of our country after geography in school???

Sorry xenoi i will never ever make a critic on your geography skills.

ΠΩΩΩΩΩΩ I wanted to SLAP these people for REAL!! Σφαλιάρες δεξιά και αριστερά αλύπηταααα

ΤΙ ΛΕΝΕ ΡΕΕΕΕΕ 😭😭😭😭😭

Εντωμεταξύ αυτές οι τύπισσες και οι τύποι σου το παίζουν ιστορία όταν τους γνωρίζεις (αφήστε με ξέρω εγώ 😂) και στην πραγματικότητα είναι "αχαχαχαχαχ μωρέ που να ξέρω πού είναι η Ελλάδααα; Σιγά κι εσύ τώρα πώς κάνεις έτσι!"

From what I've seen we are not as bad as the USians but yeaaah we have many ✨διαμάντια✨ ourselves 😂😂😂

One didn't know where the US was (one of the biggest countries, pretty hard to miss , plus, our political daddies) and another said the Atlantic Ocean was IN RUSSIA. Some could point to AUSTRALIA but couldn't point to GREECE. And that was only two of the stupid examples

ΚΡΑΤΑΤΕ ΜΕΕΕΕ

I had to take breaks, I couldn't watch the whole video in one go

One of the most clueless ones is studying Ναυτιλιακά;;; And another studies in Διεθνών και Ευρωπαικών Σπουδών;;; ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ

I'll say the exact same thing I say when it's about USians. School is not to blame that you never wondered where other countries are. It's common sense to know what your country looks like and where it is. And most Greek classes have Greece on the map hanging somewhere in the room! Imagine seeing that for at least a decade and then erasing it forever. YOUR OWN COUNTRY ΜΑΛΑΚΑΑΑ

ΑΥΤΑ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ

ΦΕΥΓΩ

[missdevildoll]

I thought we had a deal

Ποτε δεν θα καταλαβω τι εψαχνες εκεινο το βραδυ που ξημερωσαμε παρεα στα κινητα μιλωντας απο τιντερ. θα μου πεις ΚΑΛΑ ΤΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΝΤΕΡ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ?

οχι ...

ειναι ενα σαιτ γνωριμιων αλλα ποτε δεν ξερεις ποιον θα γνωρισεις και πως θα σε επηρεασει. μπορει να πεσεις και στο χειροτερο καθαρμα και να βρεθ��ις και παντρεμενη και δυστιχισμενη και ολα.

εγω βρεθηκα μαζι σου και απο τοτε δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη μας φορα. την πρωτη μας φορα με φιλησες, τρια χρονια τωρα ομως ουτε που με φιλας... ηταν λες και μου χαρισες εκεινο το φιλι για να το θυμαμαι σαν πρωτο και τελευταιο. μονο μπαινεις μεσα μου . και με αφηνεις τοσο αδεια καθε φορα. αδεια γιατι με γεμιζεις για λιγο και μετα το περνεις πισω. ψαχουλευω σταχτες , σκουπιδια, σκονες, αποτσιγαρα να βρω λιγη αγαπη ? λιγο ερωτα? ενα χαδι ? στο σεξ? ειμαι μονο ενας σακος του μποξ για σενα για να ξεφευγεις καθε τετραμηνο ισως... ισως η ποικιλια που ψαχνεις σε μενα να την θες μονο 3 φορες τον χρονο. εγω ομως ψοφαω καθε μερα. για το καθε μερα για το ακομα λιγο . μπας και με φιλησει μπας και με αγαπησει . μπας και καταλαβει . εννοειται ειμαι αρρωστη / τοσο αρρωστη που δεν ξερω τι να κανω. δεν θα κανω εγκλημα παθους δεν εννοω αυτο... ουτε θα κοψω τις φλεβες μου απο την αποριψψη σου .. αλλα θελω να ξεχασω και ουτε οταν σε ξεχναω δεν μπορω να σε ξεχασω. ακομα και αν μην μιλαμε. ακομα και αν εισαι χαμενος στα δικα σου.. πως μπορω απλα να σε ξεχασω χωρις να σε φορτωνω με περισια συναισθηματα που δεν τα χρειαζεσαι απο μενα. δεν τα θες απο μενα. δεν σε νοιαζει αν σε θελω η οχι . και γιατι να σε νοιαζει. ουτε εγω νοιαζομαι για αυτους που καιγονται για μενα οσο εγω καιγομαι για σενα... λογικα και εσυ καιγεσαι για μια αλλη που δεν καιγεται για σενα και ετσι γιναμε σταχτη και μπουρμπερι καψε απο εδω καψε απο εκει . μα ειμαστε δυο φωτιες μωρο μου και οταν με ακουμπας με αναβεις περισσοτερο με φουντωνεις με εξοργιζεις με γεμιζεις λαχταρα. ..γιατι να μην το εχω καθε μερα. γιατι να μην μπορω να αγγιξω αυτην την παλαμη. αυτα τα δαχτυλα γιατι δεν μπορουν ουτε για μια στιγμη μικρη να ειναι δικα μου ? γιατι να μην μπορω να προχωρησω ? εχω βαλει ποσους στο κρεβατι μου μετα απο εσενα και σχεσεις και σεξ.. και παντα ακομα και μαζι τους σκεφτομαι εσενα. ακομα και οταν κλαιω για αυτους σκεφτομαι εσενα. ποσο σκατα τα εκανα να ειμαι σε μια σχεση για να σε ξεχασω μπας και πορωθω με αλλον? μπας και ειναι ψυχωση και απλά αλλαξει παππουτσια να φυγει απο τα δικα σου ποδια το κοπροσκυλο της αγαπης μου που σκουζει λυσσα. συγχωρεσε με που σε σκεφτομαι τοσο πολυ και τοσο συχνα. συγγνωμη που θελω να σε φιλησω και να σε αγκαλιασω. συγγνωμη που απεκτησα τοσα θρασυ συναισθηματα χωρις να μου εχεις δωσει ανταποκριση η αφορμη να τα εχω. σε ευχαριστω για την καλοσυνη σου και ποσο επιηκεις εισαι μαζι μου . σε ευχαριστω που υπαρχεις ας υπηρχα μονο σαν αερας γυρω σου και ας μην ημουνα μοναχα μια τρυπα. ας ημουν ο ηλιος που θα σε ελουζε τα πρωινα και το φεγγαρι που θα σε προσεχε στα σκοτεινα. Ας ημουν η αδεσποτη γατουλα που θα φροντισεις.. δεν θελω να ειμαι αλλο ανθρωπος. ντρεπομαι . δεν σου αξιζω . δεν σε γεμιζω.

[prigkipissaanasfaleia]

Δεν

Μπορω

Αλλο

[boulevard-of-broken-dreams6]

Το αεσθετικ μου είναι να αφήνω παντού τρίχες μου.

[kebriones]

Δεν μπορω αλλο αυτη τη ζέστη, βαρεθηκα. Κουράστηκα. Θελω να βαλω ενα φουτερ επιτελους.

[konnidio]

29/12/2024 0240

πραγματικά δεν μπορω να καταλάβω πως απτο πιο σημαντικό ατομο στην ζωη του εγινα ενα βαρος, πως; δεν γινεται να ειναι τοσο ευκολο να σταματησει καποιος να νοιωθει. δεν γινεται απτην μια στιγμη στην αλλη να μεταμορφώνομαι σε ενα τιποτα που απλα υπαρχει στην ζωη του. μου ελεγε πως θελει να περασει την υπολοιπησωη του μαζι μου. μιλουσε για την οικογενεια που ηθελε να κανουμε. μου χαμογελουσε σαν να ηταν παιδι. ηταν το σπιτι μου, παρα τον τροπο που μου φαιροταν ηταν το σπιτι μου.

μεγαλωσα ξεροντας μονο να τον αγαπω. πως μπορω να σταματησω. δεν μπορω. προσπαθω πολυ και εχω προσπαθησει αλλο τοσο. ποναει. με πονας τοσο πολυ. ειδες παλι βρισκεις τροπο να με πονεσεις ακομα και που εισαι μακρια, παλια με την παρουσια σου πλεον με την αποθσια σου.

ειναι ειρωνικο το οτι δεν θελω να σε ξαναδω μπροστα μου λογο του πως μου φερθηκες και το πως με εκανες να νοιωθω και την ιδια στιγμη ειναι οι ιδιοι λογοι που με πονει τοσο πολυ πιυ δεν εισαι εδω, αν και για να λεμε την αληθεια δεν ησουν και ποτε εδω, δεν ηθελες, τα συναισθήματα μου και η συμπεριφορά μου σου ηταν πολυ. σε μισω. σε μισω αποστευτα. και μισω που δεν μπορω να ξεπερασω τον απιστευτο πονω που μου προκαλεις καθε φορα που συνατας την σκεψη μου, που χωρις να το θελω δυστυχως ειναι συχνα.

δεν θελω να μου λειπεις. μισω να μου λειπεις. το απεχθάνομαι, σε απεχθανομαι. σε μισω απιστευτα. δεν θελω να σε ξαναδω μπροστα μου. περισσότερο γιατι φοβαμαι τον πως θα αντιδρασω, το ποσο θα με ξανακαταστρεψει. φοβαμαι πως δεν θα κανω τιποτα οσο θα θελω να κανω τοσα πολλα. δεν μπορω αλλο καμιλ, ποναω, με πονας. σταματα σε παρακαλω δεν αντεχω αλλο με πονας πολυ. συνεχιζεις να με πονας ακομα και τωρα που εισαι μακρια. γιατι; γιατι μπυ το κανεις αυτο; δεν με αγαπησες ουτε λιγο; αυτη αξιζει πιο πολυ την αγαπη σου; τοσο πολυ με εκτιμουσες; δεν ντρεπεσαι; εγω θα ντρεπομουν. ευχομαι να πονας οσο ποναω και εγω. γιατι δεν το αξιζω. δεν αξιζω να καταστρεφομαι συνεχεια για εσενα. εδω και ποσα χρονια με πονας με καθε τροπο που βρισκεις, τι θελεις πια; τι αλλο θες απο μενα; ποσα θες να μου παρεις; την αξιοπρέπεια μου; την εχεις παρει. την αγαπη μου; την εχεις παρει. τις σκεψεις μου; τις σκοτεινιαζεις. την ζωη μου; την εχεις γυρισει αναποδα. την εμπιστοσύνη μου; την εχεις διαλυσει. την αθωωτητα μου; την αποτελειωσες. εμενα; με διαλυεις κομματι κομματι σαν να ειμαι σκουπιδι, ενα τιποτα.

δεν το αξιζω αυτο. σε μισω. θελω να σταματησω να ποναω καμιλ. ολα πονανε. επρεπε να ησουν διπλα μου. επρεπε να με αγαπας οσο μου ελεγες πως με αγαπας. επρεπε να νοιωθεις οσα ελεγες οτι νοιωθεις. επρεπε να μου φαιρεσαι τρυφερα οχι με απεχθεια. ηθελα να με αγαπας. ηθελα να νοιωθεις. ηθελα την τρυφεροτητα σου. δυστυχως περιμενα περισσοτερα αποσα επρεπε. ισως φταιω εγω.

ισως βγει σε καλο. σιγουρα θα βγει σε καλο, παρολο που ηθελα εσυ να εισαι το καλο που θα βγει. καποια στιγμη ισω σταματησ��ι να ποναει. καποια στιγμη θα βρω καποιον που οταν τον κοιταω να μου χαμογελαει και να μην φοβαμαι ποτε το χαμογελο θα γινουν φονες και σιωπη. καποια μερα θα βρω καποιον που με δεχεται, καποιον που δειχνει αγαπη με τις πραξεις του και δεν υποσχεται μια αγαπη που δεν μπορει να παρεχει. καποια μερα. και ισως εκεινη την μερα ακομα ποναω αλλα θα ειναι λιγοτερο ισως να μην νοιωθω καν τον πονο. ισως λυτρωθω. ισως η σκεψη σου σταματησει να με ποναει τοσο και μετατραπει σε απλη αναμνηση. ισως να ειναι καλυτερα ετσι. μπορει.

θελω πολυ να σου ξαναμιλησω αλλα δεν πρπει. δεν πρπει να το ξανακανω αυτο στον εαυτο μου. δεν μου αξιζει να το ξανακανω αυτο παλι. δεν μπορω. δεν μπορω αλλο. συγνωμη. με αηδιαζεις. με αηδιαζει να σε σκεφτομαι με αυτην. σας συχαινομαι. συχαινομαι ακομα και την ιδεα οτι την ακουμπας. θελω να ξερασω. ειναι αστειο το να σας βλεπω μαζι ειναι τραγικο. ο καραγκιωζης και ο αρουραιος των υπονομων. καληνυχτα σου. δεν μου αξιζεις, δεν μου αξιζει ολο αυτο.

[nofuckinlabels]

Έχοντας βιωσει πολλα ατομα, αυτο που μπορω να πω ειναι οτι πρεπει να παρατηρεις αμα εισαι περηφανος για το ατομο που εισαι οταν εισαι μαζι τους. Τα σωστα ατομα θα σε κανουν να ερωτευτεις τον εαυτο σου, οχι επειδη τα χρειαζεσαι να σε γεμισουν η επειδη δεν εισαι ηδη καλα με εσενα αλλα επειδη ο τροπος που θα σε κοιταζουν θα φωναζει σε θαυμαζω.

Ειτε πλατωνικα ειτε ερωτικά εχω ζησει ανθρωπους που με εκαναν να νιωθω οτι πρεπει να τους αποδειξω ποσο αξιζω. Να τους κανω να με ερωτευτούν. Υπαρχουν και αλλα ατομα που εχουν θαυμασει τον τροπο που υπαρχω και δεν χρειαστηκε ποτε να κανω τίποτα για να ξερω μεσα μου οτι τους κανω καλο

Δεν μαρεσει να συγκρινω ανθρωπους. Κανεις δεν ειναι ιδιος με καποιον αλλον ομως αμα ενιωσα κατι πολυ εντονα αυτον τον χρονο ηταν ποσο έντονη μπορει να γινει η πλατωνικη αγαπη

Η καλυτερη μου φιλη, μου στελνει καθε μερα μήνυμα το πρωι και παντα βρισκει ενα καινουργιο υποκοριστικό για να συνοδεύσει το καλημερα της. Με παιρνει τηλεφωνο με το που δει οτι δεν ειμαι καλα και το καταλαβαινει απο τον τροπο που αναπνεω αν εχω κατι. Με θαυμαζει και το βλεπω απο τον τροπο που εχω εμποτίσει με τις συνηθειες μου τις δικες της. Στελνουμε φωτογραφιες απο ολα τα μερη που παμε και δειχνουμε η μια στην αλλη . Και πριν ανεβασει κατι στο βισκο παντα με ρωταει αμα μου αρεσει

Βλεπουμε χαζες σειρες ολη μερα και προσπαθουμε να ταυτίσουμε τους χαρακτηρες με ατομα απο την ζωη μας. Ξερω πως οτι και να κανω μαζι της θα ειναι υπεροχο γιατι απλα θα ειμαστε μαζι.

Αναγνωριζω πως ειμαι πολυ τυχερη που εχω βιωσει τετοια αγαπη . Και που την βιωνω καθε μερα ολο και περισσοτερο

Θα μπορουσα να γραφω ωρες για αυτο το πλασμα που χωρις να μπορω να προσδιορισω γιατι με εκανε να νιωσω οικιες τις πιο απόκοσμες πληγες μου

Εχω εναν φιλο ο ��ποιος θα εκανε τα παντα να με δει εστω και για 10 λεπτα. Ερχεται με το ποδηλατο η με τα ποδια στο σπιτι μου παρολο που ειναι μακρια και με αφηνει παντα να επιλέξω που θα παμε γιατι του αρκει να ειναι μαζι μου. Αληθεια πιστευω οτι με βλεπει ως ενα απο τα πιο ομορφα κοριτσια και ενω δεν ειναι ερωτευμενος μαζι μου με εκανε να ερωτευτω τον εαυτο μου.

Με εχει αφησει να υπαρξω γ χειροτερη εκδοχη του εαυτου μου και μετα η καλυτερη

Με εχει αφησει να του μεταφερω το παθος μου για την ποιηση και την λογοτεχνια και την τεχνη

Γιατι αναγνωριζει κομματια μου μεσα σε ολα αυτα.

Η μητερα μου απο μικρη μου εμαθε πως κρυβω εναν θεο μεσα μου. Με εκανε να νιωθω πως εχω κατι το υπερφυσικο. Ασχολείται με ταρω γιογκα διαλογισμο και την εξιταρουν τα αστρικα ταξιδια τα εντονα χρωματα και η ασιατικη κουλτουρα

Μου εμαθε να αγαπαω με εναν τοσο τρυφερο τροπο και να ξερω να βγαζω δοντια οταν καποιος με πληγωνει.

Με εμπιστευτηκε με εναν πρωτόγνωρο τροπο που με εκανε να νιωσω γυναικα την στιγμη που εβλεπα κοριτσια γυρω μου

Ο μπαμπας μου - οσα προβλήματα και να εχουμε- μου εδειξε οτι ειμαι η γυναικα της ζωης του. Απο μικρη με πηγαινε σε ολον τον κοσμο γιατι ηθελε να εχω εμπειριες και εικονες. Δημιουργησε εκεινο το φιλτρο που εχει καθορίσει την ζωη μου. Πριν ακομα μπω στο γυμνασιο ειχα πιασει τον εαυτο μου να συγκινείται με ενα μπαλετο στην οπερα της Νεας Υορκης. Σε μια ταινια του woody allen η σε ενα τραγουδι της edith piaf

Ο αδερφος μου ειναι το πιο ιδιαιτερο παιδι που θα γνωρισω πουε στην ζωη μου. Αγαπα χωρις να περιμενει τιποτα . Δεν εχει ιχνος εγωισμου. Αμα σε αγαπαει θα σου το δειξει οτι και να εχει προηγηθει. Γιατι αυτο ειναι σωστο.

Ειναι ο Ζορμπας μου

Ειναι μια μικρη θεοτητα που εχει παγιδευτει σε ενα θνητο σωμα

Με αγαπησε με εναν τροπο που θα ηθελα πολυ να με αγαπησει στο μελλον το αλλο μου μισο

Θα μπορουσα να συνεχισω για ωρες. Ειτε υπαρχουν στην ζωη μου ακομα ειτε οχι. Υπαρχουν ατομα που με εχουν σημαδέψει . Εκεινα και η αγαπη τους