#γούρι

[kaliarda]

Η Πάολα θυμάται την Μπέλλου να τη φωνάζει δίπλα της και να της τσιμπάει τον ποπό για γούρι μόλις πέταγε τα ζάρια. Στο τέλος τής έβαζε στο χέρι κι ένα πεντακοσάρικο. Καθώς τα χρόνια περνούσαν η Πάολα συναντούσε την Μπέλλου κάτι χαράματα στο γαλατάδικο της Ομόνοιας. Η θρυλική τραγουδίστρια πάντα της έπιανε την κουβέντα και ρωτούσε να μάθει για τη ζωή των τρανς κοριτσιών.

[gentle-author]

Δεν νομίζω πως έχω δει ποτέ πιο ερωτευμένους ανθρώπους σε αυτή τη ζωή (και επιβεβαιώνω πως αυτό ισχύει και σε κάθε άλλη υπαρκτή ή και όχι, ζωή).

Μπορούσα δίχως δεύτερες σκέψεις να τους αντιστοιχίσω με τον ορισμό του έρωτα στο λεξικό του Μπαμπινιώτη.

Ίσως να έβαζα και μία φωτογραφία τους δίπλα.

Ετσι, για έμφαση. Έτσι, για γούρι. Έτσι, για να το δουν όλοι. Έτσι, για να μη ξεχαστεί ποτέ ο έρωτάς τους.

Θα ήταν κρίμα κι άδικο. Πιθανόν και καταστροφικό.

Δεν υπάρχουν πολλοί έρωτες σαν κι αυτόν την σήμερον ημέρα.

Τόσες φωτογραφίες μα πάντα θα επιλέγω αυτή τη μία- την αγαπημένη μου. Εκείνη όπου ξαπλώνουν αγκαλιά στα ολόλευκα σεντόνια, όταν τα ροδοπέταλα με το ζόρι καλύπτουν τις ακάλυπτες γωνίες του κρεβατιού.

Ίσως και να μην έχω ξαναδεί πιο όμορφη εικόνα. Δεν ξέρω καν αν την βλέπω... περισσότερο νομίζω πως την νιώθω.

Είναι πολύ νωρίς ακόμη, με το ζόρι έχει χαράξει η αυγούλα. Ωστόσο, ένα κρύο ρεύμα διαπερνά τις καταγάλανες κουρτίνες και αγκαλιάζει τα ευαίσθητα κορμιά τους, δημιουργώντας γαλανά κύματα γύρω από τη μέση της και καταπράσινα κύματα γύρω από τον σβέρκο του. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά οι κουρτίνες ταιριάζουν απίστευτα με το απαλό πράσινο του τοίχου. Γενικά, το δωμάτιο είναι ένα μείγμα γαλανού και πράσινου χρώματος, έρχονται σε πλήρη αντιστοιχία με τα μάτια τους.

Με πιάνει γέλιο όταν σκέφτομαι πως μια ποιήτρια αναγεννήθηκε μέσα από την αγάπη ενός στρατιωτικού, αλλά και πως αυτος ο ένας στρατιωτικός ανεπνευσε μέσα από τον έρωτα μιας ποιήτριας.

Το δωμάτιό τους θυμίζει όνειρο, κινηματογραφική σκηνή, προσφιλές προς όλους τους σινεφίλ -κι αυτοί δεν είναι σινεφίλ -ας τονιστεί.

Η βελούδινη θάλασσα εκείνο το πρωινό αγκάλιαζε τη στεριά με τα ατίθασα κύματά της και εκείνα εσκαγαν με θαλπωρή στα ανυπόμονα βράχια.

Εγώ πάντοτε θαμπώνομαι από την ένταση του έρωτά τους. Ζηλεύω καθώς φαντάζομαι πόσο τρυφερό είναι να βλέπεις τις κατάξανθες τούφες από τα μαλλιά της να αγκαλιάζουν με απαλότητα τα μεταξένια του μαλλιά από κανέλλα. Η αντίθεση του δέρματός τους κάνει την καρδιά μου να φτερουγίζει- πόσο μάλλον τη δικιά τους. Με πιάνει ρίγη όταν την χαϊδεύει με τα δάχτυλα του από κάτω προς τα πάνω και τα μπλεκει στις ξανθές της τούφες. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με την συγκίνηση που νιώθω όταν εκείνη τον κοιτάει, με αυτά τα γαλανά τα μάτια, με αυτό το γλαφυρό ύφος, αυτό το βλέμμα που σε μαγνητίζει, που σε κάνει να ξεχνάς το όνομά σου, που σε κάνει να βυθίζεσαι μέσα του, να αναπνέεις ξανά από την αρχή, να μαθαίνεις να περπατάς για πρώτη φορά, να γράφεις, να μιλάς, να ζεις.

Κάθε φορά που την κοιτάζει εκείνος κλαίει. Δεν ξέρω ούτε εγώ πόσο την αγαπάει. Και πόσο τον αγαπάει. Κάνουν έρωτα και μαζί τους κάνει έρωτα η γη με τον ουρανό. Μένουν αγκαλιά και μαζί τους αγκαλιάζονται ο Βορράς με τον Νότο. Της δίνει ένα φιλί και η φύση χαμογελάει. Τον κοιτάει και επανέρχεται ειρήνη στον κόσμο.

Αγαπιούνται και μαζί τους αγαπιούνται όλοι όσοι δεν μπόρεσαν ποτέ να αγαπηθούν. Τόσο αγαπιούνται που για χάρη τους γράφονται τόμοι ολόκληροι.

Τόσο σε αγαπάω που για χάρη σου γράφω την ψυχή μου ολόκληρη.

Copyright © 2025 Christine Aggeli. All rights reserved.

[submissive-sl0th2]

Το κόκκινο στρινγκ φέρνει γούρι τελικά?? 🤔

[fandomchaosposts]

επιλέγω να πιστέψω ότι η περίοδος που μ ήρθε σμρ μου έφερε γούρι και πέρασα το δίπλωμα χιχι

[xsweetlikecinnamonx]

…και μες στο πακέτο το πρώτο τσιγάρο ανάποδα βαλτο για γούρι…

Σκιάχτρο

[aspromauri-alepou]

γούρι είπε

[eroticfantasies1]

Ντουζ

Μας αρέσει να κάνουμε ντουζ στη συνέχεια

(θέλω το νερό πιο ζεστό από κείνη)

και το πρόσωπό της είναι πάντα απαλό και ήρεμο

και θα με σαπουνήσει πρώτη

θα απλώσει τον αφρό στ’ αρχίδια μου

θα τα σηκώσει

θα τα ζουλίξει

μετά θα σαπουνίσει τον πούτσο:

‘Ε, αυτό εδώ είναι ακόμα σκληρό’

ύστερα θα πιάσει όλες τις τρίχες κάτω εκεί,

την κοιλιά, την πλάτη, το λαιμό, τα πόδια,

χαμογελώ με ευχαρίστηση

κι ύστερα τη σαπουνίζω εγώ…

πρώτα το μουνί

στέκομαι πίσω της, ο πούτσος μου στα μάγουλα του πισινού της

σαπουνίζω απαλά τις τρίχες του μουνιού,

την σαπουνίζω εκεί με απαλές κινήσεις,

παραμένω ίσως περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται,

κι ύστερα ασχολούμαι με το πίσω των ποδιών, τον κώλο, την πλάτη,

το λαιμό, την γυρίζω απ΄την άλλη, τη φιλώ,

σαπουνίζω τα στήθη, την πιάνω εκεί και πιο κάτω στην κοιλιά,

το λαιμό, το μπροστινό των ποδιών,

τους αγκώνες, τις πατούσες,

κι ύστερα το μουνί, άλλη μια φορά, για γούρι.

ακόμα ένα φιλί και βγαίνει πρώτη,

σκουπίζεται, μερικές φορές τραγουδά καθώς εγώ παραμένω,

γυρίζω το νερό στο πιο ζεστό,

νιώθοντας τις καλές στιγμές του θ��ύματος της αγάπης

ύστερα βγαίνω

είναι συνήθως απόγευμα και ήσυχα,

και καθώς ντυνόμαστε συζητάμε τι άλλο

θα μπορούσαμε να κάνουμε,

αλλά το να είμαστε μαζί λύνει τα περισσότερα θέματα,

στην ουσία τα λύνει όλα

μια και όσο αυτά τα θέματα παραμένουν λυμένα

στην ιστορία της γυναίκας και του άνδρα,

είναι διαφορετικά για τον καθένα,

για άλλους χειρότερα, για άλλους καλύτερα,

για μένα, είναι αρκετά θαυμάσιο να θυμάμαι

τις παρελάσεις των στρατών

και τα άλογα να περπατούν στον δρόμο

τις αναμνήσεις του πόνου και της ήττας και της δυστυχίας:

Λίντα, εσύ μου το πρόσφερες,

όταν το πάρεις πίσω

κάντο αργά κι αβίαστα

κάντο σαν να πεθαίνω ενώ κοιμάμαι

παρά ενώ είμαι ξύπνιος

αμήν.

( Charles Bukowski )

[emeis]

Σε αυτά που σου αρέσουν

Μετά το γραφείο σου έφερα το γούρι του κανούργιου τουτου. Είχαμε κανονίσει να πάμε σε ένα αφιέρωμα για τον Nick Cave από τον Voice. Ωραία περάσαμε, έκανες κι έναν mini καυγά με τις πίσω μας που δε σταμάτησαν να μιλάνε αλλά σε γενικές γραμμές περάσαμε καλά. Χαιρετήσαμε την Κ. που μας έδωσε τις προσκλήσεις και μετά είχα κανονίσει να πάμε στην Κάνιγκος για sushi. Η περιοχή ήταν λίγο περίεργη αλλά το μαγαζί ήταν δυνατό. Μεγάλος κατάλογος, ωραίο φαγητό και νορμάλ τιμές. Όσι το τζάμπα που είχα διαβάσει, αλλά πάντως τίμιο. Φεύγοντας σου έλεγα ότι αυτός που νόμζα ότι μιλάει στην άδεια βιτρίνα του μαγαζιού, τελικά μιλούσε με τον security ο άνθρωπος κι εγώ νόμιζα ότι μιλάει μόνος του. :D 20.09.24

[eclecticstarlightblogger]

Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν

Έμπλεξε ο Στεφανος Κασσελακης καθως θα τον φωνάζουν σε ολους τους αγώνες για γούρι. Εισαι γουρλής, πολύ γουρλής του φωναζαν ατο γήπεδο οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο τελος του αγώνα που βρήκε τον Ολυμπιακό νικητή. Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν – olympia source…

[thoughtfullyblogger]

Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν

Έμπλεξε ο Στεφανος Κασσελακης καθως θα τον φωνάζουν σε ολους τους αγώνες για γούρι. Εισαι γουρλής, πολύ γουρλής του φωναζαν ατο γήπεδο οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο τελος του αγώνα που βρήκε τον Ολυμπιακό νικητή. Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν – olympia source…

[greekblogs]

Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν

Έμπλεξε ο Στεφανος Κασσελακης καθως θα τον φωνάζουν σε ολους τους αγώνες για γούρι. Εισαι γουρλής, πολύ γουρλής του φωναζαν ατο γήπεδο οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο τελος του αγώνα που βρήκε τον Ολυμπιακό νικητή. Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν – olympia source…

[skandaladiaplokidiafthora]

Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν

Έμπλεξε ο Στεφανος Κασσελακης καθως θα τον φωνάζουν σε ολους τους αγώνες για γούρι. Εισαι γουρλής, πολύ γουρλής του φωναζαν ατο γήπεδο οι οπαδοί του Ολυμπιακού στο τελος του αγώνα που βρήκε τον Ολυμπιακό νικητή. Αποθέωση Κασσελακη απο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού μετά την τεράστια Νίκη: Εισαι γουρλής, εισαι πολύ γουρλής του φωναζαν – olympia source…

[tourism-news]

Το Γούρι για το 2025 στα πωλητήρια των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων από το καλοκαίρι

[labookaracha]

Φόσε, το πρώτο αίμα.

Την τελευταία μέρα του 2022 μου έπεσαν κάτι λεφτουδάκια που δεν τα περίμενα οπότε τελειώνοντας τη δουλειά πέρασα από τα Public και πήρα τρία βιβλιαράκια. Τα δύο ευτύχησαν να διαβαστούν μέσα στο 2023, το τρίτο όμως άργησε. Και καλώς άργησε εν μέρει.

Εκείνες τις τελευταίες μέρες του 2022 διάβαζα το πρώτο βιβλίο του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα που εκδόθηκε στα ελληνικά, δώρο από τον αδερφό μου λίγες μέρες πριν. Ήταν και το πρώτο βιβλίο που τελείωσα μέσα στο 2023 και επειδή η χρονιά αναγνωστικά πήγε καλά, θεώρησα ευκαιρία να κρατήσω το γούρι αρχίζοντας λίγο πριν βγει η χρονιά το πρόσφατα μεταφρασθέν βιβλίο του Νορβηγού που λίγες μέρες νωρίτερα τιμήθηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας για το 2023. Έτσι ήταν και το πρώτο που τελείωσα φέτος.

Δεν είμαι προφανώς ικανός να αξιολογήσω το ποιοι λογοτέχνες και γιατί πρέπει να τιμηθούν με Νόμπελ. Αυτό που έχω να καταθέσω είναι η προσωπική μου αίσθηση η οποία προφανώς είναι εντελώς υποκειμενική και εξαρτάται από το ποιος είμαι σαν αναγνώστης και το πώς βλέπω εγώ τη λογοτεχνία. Και φυσικά και από το πόσα βιβλία ενός συγγραφέα έχω διαβάσει. Το γράψιμο της Ερνό ας πούμε μου άρεσε, διάβασα τρία βιβλία της, θέλω κάποια στιγμή να διαβάσω και κάτι ακόμα δικό της. Βέβαια αναγνωρίζω ότι ο τρόπος που γράφει μπορεί από ένα σημείο και μετά να με κουράσει ασχέτως του αν οι ιστορίες που έχει να πει είναι αξιόλογες.

Το βιβλίο του Γκούρνα από την άλλη με κράτησε όσο το διάβαζα αλλά γρήγορα το ξέχασα. Δεν σημαίνει κάτι αυτό ούτε για τον συγγραφέα, ούτε καν για το ίδιο το βιβλίο. Θέλω να διαβάσω κάτι ακόμα δικό του αλλά για τελείως διαφορ��τικούς λόγους από την Ερνό.

Το βιβλίο του Φόσε με ιντρίγκαρε. Με τράβηξε από την πρώτη σελίδα. Δεν με κούρασε καθόλου ο τρόπος γραφής του, και όλο αυτό παιχνίδι στο παρελθόν και το παρόν, όλες αυτές οι νύξεις για το μέλλον, όλο αυτό το παιχνίδισμα με τα ονόματα μου θύμισε μια βιβλικότητα, την οποία είδα πέρυσι στα Βιβλία του Ιακώβ. Με έβαλε ταυτόχρονα σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο όπου ο χώρος και ο χρόνος συμπλέκονται, αλλάζουν θέσεις και επαναδιαπραγματεύονται συνεχώς, μου θύμισε το σύμπαν του Dark City που δεν ξέρεις ποτέ ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα.

Το βιβλίο λειτουργεί σαν υποκατάστατο ή μάλλον σαν μια φάρσα αυτοβιογραφίας.

Έψαξα να βρω μια συνέντευξη του Φόσε που διάβασα πριν από λίγο καιρό στην Τίνα Μανδηλαρά. Εκεί ο Φόσε λέει κάτι παρόμοιο, δεν θυμάμαι τώρα την ακριβή διατύπωση. Σχολιάζει επίσης και τον Κνάουσγκορντ, από τα βιβλία του οποίου έμαθα τον Φόσε, λέει για παράδειγμα ότι όταν τον είχε μαθητή του είχε πει "να χρησιμοποιεί το βίωμα μόνο ως αφορμή για να το μεταμορφώσει σε κάτι άλλο, σε κάτι ανώτερο που είναι το μυθιστόρημα, αλλιώς δεν μιλάμε για μορφή τέχνης."

Παρακάτω λέει πως ο Κνάουσγκορντ ως καλός μαθητής πήγε και έκανε ακριβώς το αντίθετο. Και εδώ, διαβάζοντας το βιβλίο του Φόσε διακρίνω μια πικρία, αλλά και μια θέληση. Μια πικρία γιατί ο μαθητής έγραψε ένα πραγματικά καλό βιβλίο αλλά και μια θέληση να τον "τιμωρήσει".

Μέσα στο βιβλίο του Φόσε, τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη δομή, διέκρινα πολύ Κνάουσγκορντ. Ο πυρήνας είναι παρόμοιος, το μόνο που αλλάζει είναι ότι ο Κνάουσγκορντ με κάθε λέξη κυριολεκτεί, περιγράφει την ίδια του τη ζωή, ενώ ο Φόσε περιγράφει τον εαυτό του μέσω του ήρωά του. Δεν λέω ότι το ένα είναι καλύτερο από το άλλο σαν προσεγγίσεις. Κάνανε και οι δύο αυτό που θέλανε, their way.

Και ο Φόσε στο τέλος πήρε το Νόμπελ.

Προφανώς δεν το πήρε μόνο για την Επταλογία, που είναι το τελευταίο του έργο, αλλά σίγουρα έπαιξε το ρόλο του.

Έτσι εμμέσως ο Φόσε έδωσε ένα μάθημα στον μαθητή του. Και ίσως να υπάρχει και ένα μικρό ευχαριστώ εδώ, από τον Φόσε προς τον Κνάουσγκορντ. Ίσως το Min Kamp ενέπνευσε με τον τρόπο του την Επταλογία. Τραβηγμένες σκέψεις που όμως φτιάχνουν μια ιστορία. Μια ωραία ιστορία για μένα.

Όπως ωραία είναι η ιστορία του βιβλίου. Και αν και με ενόχλησε λίγο ένας μικρός διδακτισμός όσον αφορά τον ρόλο που έπαιξε ο ασπασμός του καθολικισμού απ' τον ήρωα, και πόσο τον βοήθησε στην δική του ανάβαση, θα ήθελα να διαβάσω την συνέχεια της ιστορίας. Θα ήθελα να δω πως και που θα τελειώσει αυτός ο στροβιλισμός. Γιατί αν αναπαριστούσα θεατρικά το σκηνικό του βιβλίου, ο Φόσε είπε στην ίδια συνέντευξη ότι έχει κάτι το θεατρικό μέσα το βιβλίο, τότε το σκηνικό θα ήταν ένα τεράστιο καρουζέλ με τους ήρωες του βιβλίου να κάθονται στα αλογάκια και να φέρνουν γύρες χωρίς να καταλαβαίνουν οι θεατές ποια εκδοχή του κάθε ήρωα βλέπουν την κάθε στιγμή.

Και για να συνεχίσει το γούρι, το επόμενο βιβλίο της σεζόν είναι το δώρο του αδερφού μου για τα Χριστούγεννα.

Τι το 'θελα...

07.01.24

[dark-soul-fullofscars]

Άμα χυθεί φρεντο πάνω σ είναι γούρι?

*σε καινούρια βερμουδα*