#απλα πες το μου

[experiences-of-extremity]

Πες με ο,τι θες…🌓

[sugaroto]

Ναι και εγώ ψηφίζω σε ένα σχολείο στην άλλη άκρη του δήμου μου. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί. Με το λεωφορείο είναι 20 λεπτά απόσταση, αν και ευτυχώς πήγαμε με το αμάξι.

Επίσης ειλικρινά το πατρώνυμο είναι όντως ενοχλητικό και σίγουρα διαιωνίζει κάποιες απαρχαιωμένες αρχές για την δομή της οικογένειας. Θα έπρεπε να υπάρχει μια άλλη εναλλακτική.

🥲

Οκ τι φάση

Τώρα στην άλλη άκρη του Δήμου μόνο εσύ ψηφίζεις ή υπάρχει και κανένας άλλος από την οικογένεια σου???

(Plot twist you're adopted and this is how you find out)

Και ναι... απλά έχω το επίθετο ενός τυπα, χωρίς λόγο και αιτία, και οι θείτσες στο χωριό ρωτάνε πάντα "τίνος είσαι εσύ?"(ακα ποιος είναι ο πατέρας σου)

Κ let's be honest θείτσες καμία σας δεν ξέρει τον πατέρα μου γτ ειναι στην πόλη

I had to come up with "είμαι η εγγονή του παπα-Ταδε" για να συνεννοηθούμε

Τώρα βέβαια ο παππούς μου έχει 4 παιδιά, και κατά πάσα πιθανότητα το train of thought των θείτσων πάει "του γιου του? Όχι. Α της κόρης του της παπαδιας? Όχι. Η κόρη που δουλεύει στο δημόσιο? Όχι αγκεν. Η μάνα μ είναι η χωρισμένη που δουλεύει ταμείο"

Οκ ειλικρινά δεν έχω απόδειξη για αυτό ποτέ δεν τραβήχτηκε η συζήτηση μέχρι εκεί, αλλά ναι I'm overthinking it

Επίσης,

Είμαι η μόνη στην οικογένεια μ με αυτό το επίθετο και μερικές φορές σκέφτομαι να το αλλάξω, αλλά από ότι έχω καταλάβει?πρέπει να πληρώσεις? Κ δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η διαδικασία?too much work? Τυχερή η φίλη μ που έχει 2 επίθετα

Whose idea was this whole thing last-naming your children like that??

[portokali]

Also! 16 & 20 pls

already answered 16!

20. What was your most anticipated release? Did it meet your expectations?

i fear we all already know the answer :( greywaren was bad

[meres-san-autes]

Μην μου αγχώνεσαι, απλα πες μου τι δώρο θες για τα Χριστούγεννα και που θες να παμε να φάμε το Πάσχα

Το Πάσχα θέλει χωριό για ψήσιμο και τα Χριστούγεννα Θεσσαλονίκη η Γιάννενα

[poignardeparlebeau]

Επίσης τώρα που σε έχω βρει θα σε πρίζω λίγο αλλά θέλω πολύ τις σκέψεις για το καρακτεριζεσιο του Λαζάρου στο βιβλίο επειδή στην ταινία είναι λίγο πιο bland Και καλούλης και κακομοίρης και ερωτευμένος ενώ στο βιβλίο έχει τύπου αξουαλ θέματα, επίσης εμένα μου είναι πολύ σημαντικό το μπραγκραουντ με την Ύδρα, έχω πολλές σκέψεις Για αυτό

πρήξε με όσο θες πλιζζζζζ το χρειάζομαι

αυτο που είχες πει ότι ο λαζαρου ειναι τόσο σκατο στο βιβλιο; FUCK YEAHHHH. το λάτρεψα πραγματικά, σε μερικά σημεία ηταν τόσο unhinged.

γενικά αυτό που λες, στην ταινία ήταν λίγο soft boy ερωτευμένος με τον καραμανίδη. στο βιβλίο είναι τοοοοοσο complex. αρχίζουμε και αμέσως ΜΠΑΜ έχει σαν συνήθεια να τρέχει με τα εσώρουχα του και να κλαίει και μετά να κάνει κρυο ντους. ήδη έχω μια σύνδεση με τον χαρακτήρα!! και όσο πήγαινε και είχε ισπανική πνευμόνια, γινόταν όλα και πιο unhinged. γενικά λάτρευα που εδώ και εκεί έπαιρνε θάρρος και έλεγε κάτι παραπάνω στον καραμανίδη και απλα ο καραμανιδης έκανε blue screen.

γενικά πραγματικά character of all time. he is a bitch, he is a loser, he is my special little princess. σουπερ ενδιαφέρουσες μικρές ματίες που έχουμε στην οικογενεία του και γενικά θέλω τόσο πολύ να αρπαξω τον ξανθούλη από τους ώμους και να τον τραντάξω και να του πω "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ 100 ΦΟΡΕΣ ΤΑ POV ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟΥ" γενικά απλα θέλω να βάλω αύτον τον χαρακτήρα κάτω από το μικροσκόπιο.

γενικα αυτο το βιβλίο λέει τόσα χωρίς να λεει τίποτα ως ένα βαθμό. δηλαδή ναι ξέρω ότι ρεύτηκε το γλυκο ενούς ξεχασμένου κυριακάτικου γεύματος αλλά τι απέγινε ο καραμανίδης;;;;

και σε παρακαλώ πολύ πες μου όλες τις σκέψεις σου για την ύδρα αμέσως, θέλω να μάθω τα πάντα

[anekplirwtoi-erwtes]

αν σε ενοχλει τοσο κανε μηνυση για παρενοχληση...αυτο που κανεις ειναι απλα ρουφιανια και μπορει ο αλλος να σου κανει μηνυση για παραβιαση προσωπικων δεδομενων και να σε τρεχει για χρονια...αλλα μεχρι εκει σας κοβει εν ετη 2024... δυστυχως

Εσένα που σου κόβει, θέλω να μου εξηγήσεις πως θα μου κάνει μήνυση για παραβίαση χωρίς να έχει τα στοιχεία μου, χωρίς να έχω δημοσιοποιήσει κάτι παραπάνω πέρα από ένα username, χωρίς να έχω πουθενά γραμμένο το όνομα μου, κανένα social média. Όταν στέλνεις μαλακιές πρέπει να μπορείς να υποστείς και τις συνέπειες. Πες μου λοιπόν εσένα που σου κόβει 💗 επίσης φαντάζομαι στέλνεις τα ίδια σε ΟΣΑ κορίτσια έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο όχι μόνο σε εμένα, σωστά;

[xehasmenesithakes]

Χαρη ειμαι 17 και έγινε κάτι πριν 2 εβδομάδες και πραγματικά δεν το εχω πει σε κανέναν δεν ξέρω τι να κάνω.Εφευγα απτό φροντιστήριο βράδυ από ένα στενάκι μικρο για πιο γρήγορα ε και ήταν ένας ΔΙΑΣ με στολή και με ειδε γύρω στα 25 και κάτι μου είπε «που πας κούκλα τέτοια ώρα»κάτι τέτοιο,προφανώς δεν απαντάω και μου λέει αν μπορω να του δώσω το τηλέφωνο μου,πάλι δεν απαντάω και περπατάω πιο γρήγορα να φύγω.Να μην τα πολυλογώ με έπιασε με την βία και με άγγιξε/φιλούσε και επειδή η σωματική του δύναμη μπροστά στην δίκη μου άστο..δεν μπρουσα να κάνω τίποτα ούτε καν να φωνάξω.Και μόνο που τα γράφω και ανώνυμα τρέμει το χέρι μου.Τελος πάντων δεν έδωσα ποτέ συναίνεση σε αυτόν απλά προσπαθούσα να φύγω.και ασέλγησε πάνω μου και ήταν παρά πολύ βίαιος ενώ εγώ του είπα ΟΧΙ και επειδή το σωμα μου αντιδρασε εκείνη την ώρα όπως είναι φυσιολογικό μου έλεγε ότι μια χαρά το ήθελα και πως δεν θα έκανα moaning αν ήταν βιασμός, παράλληλα με έβριζε άσχημα και Εκτως απτό ότι ήταν βιασμος ήταν η πρώτη μου φορά και ήταν ακόμα πιο βασανιστικό.Εν τελεί μετά ώρα με άφησε και μου λέει «να πας να κανείς μήνυση στο τμήμα [] [] με λένε να ��ούμε ποιος θα πάει μέσα @@@@ανα» και πως και στους γονείς μου να το πω έχει άκρες,και πως αν με ξανα πετύχει να ξέρω τι σημαίνει.

Δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια είναι παρά πολύ σοβαρό προσπάθησα να το πω στον μεγαλύτερο αδελφό μου αλλά το μετάνιωσα τελευταία στιγμή γιατί δεν θα το έπρεπε καθόλου ψύχραιμα και δεν ξέρω..στην «αστυνομία» και να κάνω μήνυση δεν ξέρω αν όντως θα γίνει κάτι…πιθανότατα όχι επίσης χρειάζεται συγκατάθεση γονέων για να κάνεις μήνυση αν είσαι ανήλικη και δεν εχω κανένα κουράγιο να μιλήσω για κάτι τέτοιο ούτε στο εαυτό μου.Πλεον βγαίνω απτό σπιτι μόνο για να δώσω μαθήματα με τον φόβο του και νοιωθω απλά αδύναμο..βλέπω εφιάλτες από τότε..σκέφτομαι να το πω σε ψυχολόγο πρώτα αλλά πραγματικά δεν ξέρω θα το πει στους γονείς μου…

Ακουσε με κοριτσι μου,λυπαμαι παρα πολυ γιαυτο που σου συνεβη και ειναι παρα πολυ σοβαρο.Το ξερω οτι αυτη τη στιγμη το κεφαλι σου ειναι ενα χαος.

Ειναι πολυ μεγαλο βημα το οτι το λες σε καποιον και ειναι σημαντικο να δρασεις οσο νωριτερα γινεται.Ειναι παρα πολυ σημαντικο να το επικοινωνησεις.Σε παρακαλω πες το στον αδερφο σου,το να το κρυψεις δε θα το εξαφανισει.Θα παρεις τηλεφωνο 15900 ειναι γραμμη υπερ των γυναικων.Ξεκινα απο εκει υπαρχουν ειδικοι και ειναι ανωνυμο.Πρεπει να το πεις στον αδερφο σου στην οικογενεια σου θα σε στηριξουν,εισαι ενα παιδι δεν σου αξιζει αυτο το πραγμα.Και αυτο το σκουπιδι που ειναι και αστυνομικος θα γαμηθει ασχημα,τιποτα τετοιο δεν πρεπει να μενει ατιμωριτο.Ειναι πολυ βαρυ αυτο που σου ετυχε αληθεια εχει σφηχτει το στομαχι μου.Ειναι σημαντικο να μη το αφησεις,αυτος ειναι εκει εξω και τιποτα δεν τον σταματα απο το να το κανει σε ενα αλλο κοριτσι.Πες το σε παρακαλω στον αδερφο σου.Αν δεν μπορεις να του το πεις απλα δειξε του τι μου εγραψες δ.Δεν χρειαζεται να το περασεις μονη σου αυτο.Οι ανθρωποι σου θα σου δωσουν δυναμη.Αυτος πρεπει να φοβαται πρεπει ειλικρινα να πεθανει ο τυπος.Αληθεια του ευχομαι θανατο.Δε ξερω αν το προσεγγιζω σωστα αλλα σε παρακαλω αντεδρασε.Πηγαινε σε γυναικολογο εστω και ιδιωτικα αν εχεις καποιο τραυματισμο πρεπει να το δει και να το καταγραψει.Γενικα και η γραμμη η τηλεφωνικη και ο γιατρος τηρουν το ιατρικο απορρητο.Ειναι παρα πολυ σημαντικο.Επισης δεν εισαι μονη σου αληθεια δεν φανταζεσαι τι στηριξη θα υπαρξει.Μπορουμε να τον ξεμπροστιασουμε,μπορουμε να τον κανουμε να ευχεται να μην ειχε γεννηθει.Στειλε μου προσωπικο οποτε θες μπορω να βοηθησω γιατι ξερω πολλες κοπελες ��ε φεμινιστικες ομαδες που κανονιζουν τετοια θεματα μπορω να βρω ανθρωπους που μπορουν να βοηθησουν.

Ειναι πολυ σημαντικο να δρασεις οσο νωριτερα γινεται και ο γυναικολογος ειναι παρα πολυ σημαντικος πριν το σωμα σου θεραπευσει τις κακωσεις.

Επισης αυτος ο ανθρωπος δεν ξερεις τι εχει κανει πριν απο σενα ,κανενας δεν θα βοηθησει εναν βιαστη ειδικα ανηλικου.Μη φοβασαι.Πρεπει λιγο οσο δυσκολο και αν ειναι να το εκφρασεις γιατι αυτο πρεπει να ξεσπασει εξω και οχι μεσα σου.

Τωρα με το που τελειωσεις να διαβαζεις αυτο το γραμμα παρε το 15900 μιλα και το επομενο βημα ειναι αδερφος και γυναικολογος.

Εισαι δυνατη και δεν εισαι μονη σου.Και δεν ειναι οκευ αυτο που συμβαινει και ουτε θα το περασεις μονη σου.

Επικοινωνησε ξανα μαζι μου εστω και ανωνυμο και θα ψαξω καλυτερα και γω το πως πρεπει να κινηθεις

Απλα ο χρονος ειναι σημαντικος και καθοριστικος αυτη τη στιγμη.Το ξερω οτι θα σε πιεσει αυτο αλλα ειμαι σιγουρος οτι ο μελλοντικος σου εαυτος θα σε ευχαριστει.

Δεν εισαι μονη σου.Στην ενωση υπαρχει η δυναμη.Λυπαμαι που σου συνεβη αυτο και σε καμια δεν αξιζει αλλα τωρα πρεπει να γινεις η φωνη και η τιμωρια.

Για σενα και για ολες

Απντειτ

Δεν χρειαζεται η τιμωρια του να ειναι με τη νομικη οδο .Υπαρχουν παρα πολλοι τροποι να τιμωρηθει.Ξερω ανθρωπους που εχουν χειριστει τετοια θεματα και το διαδικτυο εχει πολυ δυναμη.

[me-lene-swn]

Απλα πες το μου και θα ερθω

Αν μ´αγαπάς

σίγουρα θα έρθω

[paranoia-me-podia]

παμε να κλεισουμε αλλο ενα κεφαλαιο.

Δεν θα παω αρκετα πισω στον χρονο, θα αρκεστω απο το καλοκαιρι του 2021 μεχρι και πριν 1 μηνα. Εκει που αρχισαν ολα και εγω δεν ειχα καταλαβει τιποτα. Ηταν η περιοδος που περνουσες δυσκολα, ησουν αδυναμη ψυχολογικα και εψαχνες τροπο διαφυγης απο την κατασταση που βρισκοσουν. Σου σταθηκα οσο μπορουσα να επεμβω, να "βοηθησω" αλλα πανω απ ολα να σου συμπαρασταθω αλλα ποιο ηταν το ευχαριστω σου; να με θαβεις και να φτιαχνεις δικες σου "αληθειες". Ευτυχως δεν περασε καιρος απ'οταν συζητησα με την μητερα μου και με πονηρεψε γιατι ενδεχομενως ακομα να πετούσα χαρταετο και εσυ να επαιζες το καλα μαθημενο πλεον παιχνιδι σου. Τα ακριβη της λογια λοιπον που δεν ξεχασα λεπτο ηταν "αφου η "1" σε κραζει η "2" γιατι στα λεει και εξακολουθει να κανει παρεα μαζι της;" ελα ντε. Θυμασαι; μαζι την κραζαμε! και το 85% που κραζαμε εσυ το ξεκιναγες με αφορμη καποιο τσακωμο σας, μετα ναι διψουσα και εγω να μαθω. Ερχοσουν σε μενα και μου παρουσιαζες ενα εξωφρενικα μεγαλο τοξικο ψεμα, μου παρουσιαζες την "1" λες και ηταν τερας και οταν ελεγα "η 1 τα εκανε αυτα;" ελεγες "ναι εχει αλλαξει δεν ειναι αυτη που ξερεις", κιομως οταν την συνατησα δεν ειδα καμια αλλαγη, εσυ εχεις αλλαξει οχι εκεινη. Και πριν σκεφτεις ή πεις οτι "γιατι εσυ λιγα εχεις πει για την "1";" οχι δεν εχω πει λιγα! και ό,τι εχω πει και ό,τι θυμαμαι να εχω πει για εκεινη τα ξερει ολα, δεν εχω λογο να κρυφτω πισω απο το δαχτυλο μου οπως εκανες εσυ οταν σου ειπα οτι ξερω τι εχεις πει για μενα, που ξερεις την αληθεια; δεν με απασχολει και καθολου και ξερεις γιατι; γιατι ξερω οτι στο 50% της φιλιας μας δεν ησουν αληθινη, ακομα και μεχρι το τελος δεν μπορεσες να παραδεχτεις οτι ναι ειπα αυτο κ αυτο για σενα, αντιθετως πηγαινες να κρυφτεις. Πιστεψε με αν οντως μου ελεγες εστω αργα την αληθεια μπορει να ηταν αλλιως τα πραγματα τωρα, γιατι τουλαχιστον θα εβλεπα μια αλλαγη ή εστω μια ωριμοτητα. Δεν εχω ομως αναγκη πλεον απο τιποτα. Δεν μετανιωνω για τον χρονο που περασαμε μαζι, ναι σε εναν βαθμο καλα περασα. Ισως ολα αυτα για να κλεισω μια και καλη το κεφαλαιο επρεπε να στα πω κανονικα και οχι να τα γραφω εδω αλλα οπως εκλεινα κεφαλαια με την "1" ετσι θα κλεισω κεφαλαιο και με σενα εδω, ειναι αλλωστε το "ημερολόγιο" μου. Θυμαμαι τις φορες που προσπαθουσα να βρω κατι να κανουμε μαζι, να συζητησουμε κλπ και με κουραζε, "δεν ειναι ετσι οι φιλιες" ελεγα μεσα μου αλλα παρολα αυτα προσπαθουσα για να μην χαθουμε. Αν με ρωτας δεν ξερω γιατι προσπαθουσα τοσο, γιατι προσπαθουσα να κρατησω μια κατασταση οταν η αλλη πλευρα απλα με κραζει οταν δεν ειναι μαζι μου; Που το ηξερα οτι συμβαινει αλλα και παλι δεν εφευγα, ακομα ψαχνω τον λογο αφου δεν ειχα να κερδισω κατι μεσα απ ολο αυτο. Να και κατι που δεν ξερεις, οταν βρεθήκαμε με την "1" εγω τα ξεκινησα ολα και εκεινη στην αρχη δεν μιλησε και επεμενα "ελα αφου το ξερω οτι με χει κραξει, πες τι εχει πει για μενα", μαλλον σου χαλασαμε τα σχεδια γιατι δεν περιμενες αυτη την εξελιξη. Το χαρηκα κιολας που δεν σου ειχα πει οτι μιλησαμε και ειπαμε να βρεθουμε γιατι το βλε��μα σου οταν το εμαθες τα απαντησε ολα!

Και οχι δεν τα γραφω ολα αυτα για να το δεις και να νιωσεις ασχημα (αν νιωσεις) ή γιατι θελω καποια απαντηση, γραφω τα γεγονοτα και τις σκεψεις μου. Δεν περιμενω καμια απαντηση και τιποτα αλλο γενικα, οπως σου ειπα και απο το μηνυμα "ας πουμε οτι εκλεισε ομορφα ενας κυκλος χωρις κακια" απλα μπορεις να το αγνοησεις γιατι αν το εγραφα σε χαρτι δεν θα το ηξερες καν, ισως μεσα απο αυτο καταλαβεις και καποια πραγματα (αν δεν τα εχεις καταλαβει ηδη).

Και εγω και η "1" σου δωσαμε τα "παντα" και δεν μιλαω απαραιτητα για υλικα αγαθα και εσυ δεν εκτιμησες τιποτα και σε περιπτωση που σκεφτεις κοντρα σε αυτο που λεω, αν οντως εχεις εκτιμησει εστω και το ελαχιστο απ ολα αυτα δεν θα εκανες οτι εκανες για 2 χρονια.

Ελπιζω πραγματικα ολα να πανε στη ζωη σου οπως τα θελεις και να ζησεις την ζωη που θελεις να ζησεις αλλα ευχομαι μεσα απο αυτο που διαβασες, εζησες και σε ενα βαθμο δημιουργησες να κρατησες κατι και να μην κανεις τα ιδια λαθη ξανα και σε σενα και στον κυκλο σου γιατι μονο ατομα θα χανεις και δεν θα κερδιζεις. Γιατι οπως λεει και μια γνωστη παροιμια, ο ψευτης και ο κλεφτης τον πρωτο χρονο χαιρονται, ε εσυ χαρηκες και λιγακι παραπανω.

Καλη συνεχεια σε οτι κ αν κανεις και καλη ζωη να εχεις!

[kapoiokalokairitou22]

Τα τελευταία χρόνια,μεγαλωνα με ένα κορίτσι που είχα επιλέξει να αποκαλώ αδερφή μου,

Παιδική ηλικία, εφηβεία, ενηλικίωση,

Χαρές,στεναχωριες,μπορες,νευρα,φόβους,πολλούς φόβους,για τα πάντα.

Την γνώρισα σε ένα πάρκο,παίζαμε κούκλες στα χαλίκια και την είχα σπρώξει στην τσουλήθρα γιατι φοβόταν να κατέβει μονη της.

Αχώριστες,

Μυρίστηκαμε κάθε σκέψη που μπορεί να είχε κάνει το μυαλό μας,

Φόβους για το μέλλον,στεναχωριες για αγορια,κλαμα για την οικογένεια, ακόμα και το τι νούμερο σουτιεν φοράμε.

Και πάντα καταληγαμε η μια στα χέρια της άλλης να κλαίμε ή να γελάμε αγκαλια,

Δεν είχε σημασία,αρκεί να μασταν αγκαλια.

Όταν την βάρεσε η εφηβεία ασχημα,φρόντιζα να της θυμίζω ποσο πανεμορφη ειναι στα μάτια μου,να της χαρίζω λουλούδια και γλυκά,ώστε να μην τα έχει ανάγκη από κανέναν άσχετο γκομενο.

Κάποιο καλοκαίρι,ας πούμε του 22' εκανα ταττουαζ το πρόσωπο της στο χέρι μου,

Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα απ την χαρά,ήταν το αλλο μου μισο.

Το άλλο μου ολόκληρο που η μοίρα έβαλε στον δρομο μου.

Δύο καρδιές με έναν χτυπο.

Το καλοκαίρι του 23'

Έκατσε συνοδηγός στο αμαξι του πρώην μου,

Με κοίταξε κατάματα,κ ακούμπησε το χερι του γελώντας,

Πέταξαν μερικά αστεία μεταξύ τούς,

Δεν μου ξανα μίλησε ποτε.

Έφυγε απ την ζωη μου μια τυχαία Πέμπτη του Αυγούστου σαν να μην είχε συμβεί τίποτα ποτε,

Σαν όλα όσα ζησαμε να ήταν ένα έντονο ονειρο που έκανα μικρή στο μπαλκόνι του χωριού,

Σαγαπαω είναι η αλήθεια, πλησιάζουν τα γενέθλια μου,κ όσο και αν δεν θέλω να σε ξερω πια,ποναει που δεν θα είσαι εκεί,

Να σε κοιτάξω στα μάτια όταν έρθει η ώρα να ευχηθώ κάτι στα κεριά μου,και απλα να κλείσω τα βλέφαρά μου κ να μεινω σιωπηλή γιατι η ευχή μου είναι εκει μπροστα μου,

Μου λειπει η αγκαλιά και τα χαδια σου,

Μου λειπει η ντουλάπα σου,

Μου λειπει να σου ισιώσω τα μαλλια,

Μου λειπει να μου καθαρίζεις το σπιτι για να έρθει ο γκομενος,

Μου λειπει να κανουμε μπανιο στην θάλασσα αγκαλια,

Μου λειπει να εισια η αδερφή μου.

Σαγαπαω,σε παρακαλώ,ακόμα κ αν έγιναν όλα αυτά μη με ξεχάσεις,η ότι ζησαμε.

Δεν ήταν όλα ονειρο.

Πες το μου.

[koeenoyokan]

Και περναω τον χρονο μου μοιράζοντας τα κομματια μου σε νεο κοσμο, κοσμο που δεν σε θυμιζει.

Κοσμο που αφηνω να με αγγιξει, τοσο οσο μου αρκει για να δω καθαρα πως δεν σου μοιαζει πουθενα. Και ετσι περναω νυχτες ξενέρωτες, μπλεγμένη σε σεντονια και χάδια δανίκα. Μα δε σε θυμιζει τιποτα, ξανα. Και οι ενοχες μου γι’αυτο γινονται θηλιά γυρω απο τον λαιμο.

Περναω τον χρονο μου ψάχνωντας να σε βρω σε πρόσωπα αλλοιωμένα και περιστασιακές ηδονές. Και οσο χάνομαι μεσα σε αυτες τις στιγμες, το μυαλο μου σε βρισκει ξανα. Σε καθε αυγή και καθε νυχτα που με βρισκει αποξενωμενη απο μενα.

Μα εισαι εκει και με κοιτας απο μια γωνια, ακριβως εκει που σε κρυβω παντα, ωστε να σου αφιερωνω καθε μου μικρη και μεγαλη νικη.

Και έτσι ζω μονο για σενα, αναπνέω μονο για σενα.

Μια φορα να σε αγγιζα για λιγο,μονο μια φορα και ας πεθαινα μετα.

(Υ.Γ πες μου απλα ωρα, μερα και μερος)

[nofuckinlabels]

Αμα εκπλαγεις με τον τροπο που εφυγε καποιος απο την ζωη σου

Δεν τον ηξερες αρκετα

Ηξερα ακριβως πως θα φυγεις

Και ηξερα οτι στην τελικη δεν θα μπορουμε να αφήσουμε ο ενας τον αλλον ήσυχο για παραπάνω από έναν μήνα.

Και ηξερα οτι θα συνεχισω να γνωριζω ανθρωπους με τους δικους σου κακους μηχανισμους αμυνες

Μεχρι να σπασω αυτον τον γαμημενο κυκλο

Μεχρι να βρεθει ενα ατομο που θα αγαπησω

Και θα νιωσω μεσα μου οτι πρεπει να αφησω

Το σωμα μας μιλαει. Συνεχεια. Το ηξερα αυτο. Αλλα την Κυριακη ηταν πιο ξεκαθαρο απο ποτε οτι επρεπε να τον αφησω

Ενιωσα ετσι οπως ειχα νιωσει οταν χωριζαμε

Αδυναμη

Μικρη πανω απο ενα κινητο

Να περιμενω κατι που στην τελικη επρεπε να ειναι εκει

Μια απαντηση

Δεν θα κατηγορησω ποτε εναν αλλο ανθρωπο γιατι εμαθα οτι ολοι εχουμε λογους που αντιδραμε έτσι

Ομως εκεινη την μερα ηξερα οτι επρεπε να κανω αυτο που δεν εκανα πριν 1 χρονο

Η μαλλον το εκανα αλλα μετα απο καιρο

Οσο ζουμε διαφορετικες ζωες

Καθε φορα που επουλώνω πληγες μου αληθεια νιωθω οτι βοηθαω και εσενα

Αλλα πλεον δεν ειναι αυτο το κινητρο μου

Και οταν ειναι 5 το πρωι και εχεις πιει λιγο παραπανω και για καποιον λογο στελνεις στον αδερφο μου ποσο τον αγαπας η σε καποιον που με ανεβασε στορι ποσο παπαρας ειναι.

Στειλε σε εμενα

Και πες μου οτι σου λειπω

Ο λογος που χωρισαμε υπαρχει ακομα

Μαζ χωριζουν πολλα χιλιομετρα

Για λιγα χρονια ακπμα

Ομως δεν θα μπορεσω να ξεφυγω απο την αληθεια

Και εσυ μου λειπεις

Υ.Γ: για εκεινον που το σωμα μου φωναξε να αφησω. Δεν θα προσπαθησω καν να σου εξηγησω τι ενιωσα/ τα κινητρα μου. Δεν εχει νοημα δεν θα σου ευχηθώ καν να με καταλαβεις καποια στιγμη. Ελπιζω απλα να βρεις εκεινη την κοπελα που θα σε διαλεγει κθε μερα εμπρακτα. Που θα εχει την υπομονη να σε φιλησει την στιγμη που εγω εφυγα. Εμενα δες με σαν προβα για οταν ερθει αυτη η μια.🤍 Οι ανθρωποι θα πηγαιναμε μεχρι το τελος του κοσμου για εκεινους τους «μοναδικους» και αυτο για πολυ καιρο με τρομαζε. Αμα δεν εισαι εκεινος δεν θα δεις ποτε αυτη την πλευρα μου. Η ικανοτητα μας αυτης Ειναι οι δυναμη μας ομως. Η αγαπη δεν εχει ορους. Και οσο και να ηθελα να μπορω να μεινω. Να σου δειξω ποσο ομορφος εισαι και ποσο αξιζεις τρυφεργ αγαπη, δεν ηταν ο δικος μου δρομος. Και εκεινη την νυχτα το ενιωσα. Θα κανεις καποια κοπελα παρα πολυ χαρουμενη καποια στιγμη (εκανες εμενα) και ελπιζω να σε κανει και εκεινη χαρουμενο

i was not prepared for the text you sent

i saw the first word and couldn't read the rest

i know you too well.

in just 24 hours i knew you no more

[allstarpoem]

- Μειον εικοσι τρια κομμα κατι.

- Τι;;;

Εβαλε το χερι του στην τσεπη του παλτου του, ψαχνοντας ενα ακομα τσιγαρο για να αναψει. Το βλεμμα του ηταν χαμενο στο κενο.

- Ο μεσος ορος της θερμοκρασιας στη Σεληνη την ημερα του χειμερινου ηλιοστασιου ειναι μειον εικοσι τρια κομμα κατι. Τρελο δεν ειναι;

Εκεινη δεν του απαντησε, δεν ηξερε τι να του απαντησει. Γελασε μονο νευρικα. Καθισε και τον παρατηρησε λιγο. Ηταν σε αθλια κατασταση: ηταν χλωμος, πολυ πιο χλωμος απο την τελευταια φορα που τον ειδε. Τα ματια του ηταν φανερα κοκκινισμενα, με δυο τεταστιους μαυρους κυκλους γυρω του. Τα μαλλια του πιο μπλεγμενα απο ποτε, το χερι του ετρεμε και τα ποδια του λυγιζαν. Ενιωθες οτι απο στιγμη σε στιγμη θα καταρρε��σει, θα σωριαστει ολος στο πατωμα. Ωστοσο, η προσπαθεια του να κρατησει ζωντανο το χαμογελο του ηταν που εκανε την οψη του ακομη πιο τρομακτικη.

- Γιατι μ εφερες εδω; τον ρωτησε εκεινη αυστηρα, ενοχλημενη απ την σιωπη που επεσε αναμεσα τους. Δεν εχω πολυ χρονο...

- Ποιος σου ειπε οτι εχω εγω; της αντιγυρισε εκεινος με πικρια.

- Τοτε πες μου γιατι καθομαστε εδω περα τετοια ωρα και μην με ταλαιπωρεις!

Ηταν ετοιμη να εκραγει. Δεν μπορουσε να συνεχισει να παιζει το παιχνιδι του*ολο κατι ηθελε να της πει,κατι σημαντικο που τον βαραινε,ολο της ζητουσε να μιλησουν και ολο δειλιαζε μπροστα της, τραυλιζε και μασουσε τα λογια του, χωρις εντελει να καταφερει να αρθρωσει λεξη. Τον ειχε πλεον βαρεθει, ας της ελεγε επιτελους! Παρ ολα αυτα δεν του μιλησε. Τον κοιτουσε μες στα ματια και περιμενε.

Εκεινος παρεμεινε σιωπηλος, με το βλεμμα του χαμενο στο κενο.

- Δεν εισαι καλα..., ψελλισε αυτη εντελει προσπαθωντας ξανα να σπασει την σιωπη.

- Οχι, της αποκριθηκε με ενα ειρωνικο γελιο, δεν ειμαι καλα. Δεν ξερω αν φαινεται πολυ, αλλα εχω μερες να κοιμηθω ησυχα, εχω μερες να ξυπνησω κεφατος, εχω μερες να χαμογελασω και στεκομαι οριακα στα ποδια μου. Οι μερες κυλανε χωρις να το καταλαβω, και γω χωρις κινητρο χωρις διαθεση για τιποτα τις βλεπω απλα να περνανε. Στην ιδια θλιψη που με αφησες ειμαι* οποτε ναι, σε ευχαριστω που το προσεξες,δεν με λες και καλα.

Τιναξε με νευρικοτητα τις σταχτες απ το τσιγαρο του.

- Δεν εχεις ιδεα..., συνεχισε. Δεν εχεις ιδεα ποσο πολυ μπορει να πονεσα. Εφτασα στο χαμηλοτερο σημειο της ζωης μου. Και δεν εχεις ιδεα ποσο πονεσα οταν με αφησες. Οταν ενιωσα οτι δεν εισαι πια κοντα μου, οταν ενιωσα οτι δεν εισαι πια το στηριγμα που νομιζα οτι ησουν, οταν απλα με παρατησες αδιαφορωντας πληρως πια για το πώς ειμαι. Δεν εχεις ιδεα αληθεια...

Σταματησε. Το μυαλο του κολλησε και το βλεμμα του χαθηκε ξανα στο κεμαυρο του ουρανου.

- Δεν εχεις ιδεα..., ψελλισε ξανα.

- Τοτε γιατι απλα δεν μου προσπαθεις να μου εξηγησεις;

- Γιατι δεν θελω! της ειπε με φωνη που τρεμει. Δεν θελω να γεμισω το αγνο σου μυαλο με τις σκοτεινες σκεψεις που εκανα... Δεν σε εφερα γι αυτο εδω. Ηθελα απλα να σου πω ποσο λυπαμαι. Να σου πω οτι λυπαμαι που δεν εισαι πια αυτη που νομιζα οτι ησουν, λυπαμαι που δεν μου μιλας πια με την ιδια θερμη με τοτε, λυπαμαι ��ου με εχεις αφησει πισω σου σαν να σου ειμαι παντελως ασημαντος. Λυπαμαι που αλλαξες, και λυπαμαι που εφτασα στο σημειο να στα λεω ολα αυτα, γιατι..

Εκανε μια παυση, προσπαθωντας να κρυψει τους λυγμους του.

- Ειμαι εξαρτημενος απο σενα. Κι ας μην ηθελα να το παραδεχτω, κι ας ηταν το χειροτερο πραγμα που θα μπορουσα να μου κανω. Δεθηκα τοσο πολυ μαζι σου που πλεον δεν αντεχω μακρια σου.. Αλλα σ αγαπαω τοσο πολυ που το κοντα σου δεν ειναι ποτε αρκετο. Και ειναι ολο ενας φαυλος κυκλος. Το μονο που ξερω ειναι οτι διπλα σου σταματησα να αγχωνομαι, σταματησα να κανω αρνητικες σκεψεις και ειδα τα παντα με μια πιο αισιοδοξη νοτα. Για μενα ησουν ενα μεσο διαφυγης απο ολους και ολα, ενας τροπος να ξεφευγω και να σκεφτομαι οτι ισως αξιζει να παραμεινω εδω...

- Ωχ, οχι δεν θελω να ξανακουσω γι αυτο, τον εκοψε εκεινη με μια ειρωνια στη φωνη της.

Εμεινε αναυδος* δεν περιμενε να του φερεται με τετοια ψύχρα.

- Τοτε γιατι ηρθες και καθολου; της φωναξε θυμωμενος. Γιατι ηρθες ενω δεν θες να με ακουσεις και απλα περιμενεις την ωρα που θα σταματησω να μιλαω και θα φυγεις; Ας μην ερχοσουν, αν ειχες σκοπο να με βυθισεις κι αλλο στην θλιψη μου!

Για λιγο περιμενε οτι θα τον βρισει, και οτι θα τον παρατουσε ξανα. Ωστοσο, αυτη τον κοιταξε στα ματια, και του χαμογελασε στοργικα.

- Μα δεν εχω ερθει καν εδω, του απαντησε χαμηλοφωνα. Δεν εχω ερθει αποψε εδω... Εισαι μονος στο σκοταδι και παραμιλας, προσπαθωντας να πεις ολα τα λογια που ειχες αφησει μισα. Μα τωρα δεν εχει κανενα νοημα, εχουν ολα αλλαξει. Ειμαι μονο μια μουσα στο κεφαλι σου, μια ιδεα που δεν μπορεις να διαγραψεις... Δεν θυμασαι καν τη φωνη μου, πώς μοιαζω ή πώς σου μιλαγα τοτε. Οποτε αντι να τα πεις ακομα μια φορα ολα αυτα, αναλογισου λιγο: γιατι το κανεις αυτο;

Εκεινος δεν μπορουσε πια να συγκρατησει τα δακρυα του.

- Ησουν η μονη που με κρατουσε στη ζωη, προφερε μεσα στους λυγμους του. Ησουν η μοναδικη ελπιδα για μενα, το μοναδικο ατομο με το οποιο επικοινωνουσα πραγματικα. Και τωρα απλα δεν εισαι εδω και...

Πεταξε μακρια το τσιγαρο του, χωρις να το εχει τελειωσει.

- Οχι, της ειπε. Αποψε δεν κανω ξανα τον ιδιο μονολογο με παντα, λεγοντας στον εαυτο μου οσα ποτε δεν σου ειπα. Αποψε ηθελα να σου πω ποσο πολυ σε αγαπησα*για μια τελευταια φορα.

Εκεινη συνεχισε να τον κοιταζει στοργικα.

- Ειχα βαλει ενα στοιχημα. Ζωγραφιζα πεταλουδες στον καρπο μου, αντι να κανω πληγη. Και καθε φορα που θα σκεφτομουν να ανοιξω πληγη, εβλεπα τις πεταλουδες και....

- ...και σκεφτοσουν οτι δεν θα ηθελες να τις παρεις μαζι σου, ειπε αυτη συμπονετικα. Το θυμαμαι, εγω σου το ειχα προτεινει.

- Ναι.

- Και γιατι αποψε το χερι σου ειναι κενο;

Διστασε για λιγο, δεν ηξερε αν ηθελε να της απαντησει.

- Στο υποσχομαι, θα σχεδιασω μια με την πρωτη ευκαιρια.

- ��αλα.

Επεσε σιωπη αναμεσα τους. Καθισαν μερικα λεπτα αμιλητοι, ρεμβαζοντας τη Σεληνη, που φωτιζε το απεραντο βαθυ μαυρο του ουρανου. Εκεινη εγειρε το κεφαλι της στον ωμο του.

- Μειον εικοσι τρια κομμα κατι, ε; του ειπε σπαζοντας ξανα την σιωπη. Οχι και τοσο κατω...

- Αυτο σκεφτομουν κι εγω.

- Θα αντεχες να μεινουμε εκει πανω σε τετοια θερμοκρασια;

- Δεν ξερω, της ειπε. Εξαρταται ποσο ειναι αυτο το κομμα κατι...

Γελασε. Για καποιο λογο χαρηκε που ηταν μαζι του, κι ας ηταν ολο στη φαντασια του. Ωστοσο, ηξερε οτι απο στιγμη σε στιγμη θα επρεπε να φυγει. Πριν φυγει τον κοιταξε μια τελευταια φορα στα ματια.

- Καληνυχτα, χαρηκα που μιλησαμε, του ειπε και του εδωσε ενα πεταχτο φιλι στο μαγουλο.

Εκεινος την παρατηρουσε οσο απομακρυνοταν, με ενα χαμογελο ζωγραφισμενο πισω απο τα δακρυα του.

**********

Ηταν το τελευταιο βραδυ του.

Το επομενο πρωι βρεθηκε στο υπνοδωματιο του νεκρος, μεσα σε μια λιμνουλα απο αιμα. Ειχε κανει στον καρπο του με το μαχαιρι μια πληγη, σε σχημα πεταλουδας....

[solmeister13]

Ειλικρινα....

Τι ηταν αυτο ρε Μανωλη..Απλα αφωνη δεν εχω λογια να εκφρασω πως νιωθω γιατι αυτο που εκανες ειναι γαμημενο αριστουργημα και τιποτα λιγοτερο. Σε μια γαμημενη κοινωνια οπως αυτη που ζουμε, που δεν υπαρχει διαλογος, που οι συζητησεις περι αυτοκτονιας και αυτοτραυματισμου ειναι ταμπου και αποφευγονται βγηκες εσυ στη σκηνη. Μιλας για οσους δεν εχουν φωνη, για οσους διακοπτονται, για αυτους που χαθηκαν καιρο τωρα. Αν σε ειχα γνωρισει νωριτερα ισως να μην ημουν σημαδεμενη τωρα και αυτο για εμενα λεει πολλα.

Ευχαριστω που μου μιλας και ας μην με ξερεις καν, ευχαριστω που λες στον κοσμο οσα σκεφτομαι. Και θελει γαμημενο θαρρος να βγεις και να μιλησεις για κατι τετοιο.

Το παλια μου ζαλη με γαμησε. Ηταν λες και ακουγα τις γαμημενες σκεψεις μου και ειλικρινα ειναι τρομακτικες. Ισως ειναι μονο αναμνησεις πλεον αλλα μενουν αξεχαστες.

Και κατι τελευταιο. Πες με τρελη αλλα εγω μηδεν βαθμοι περνω harry potter references. "Οι αναπτηρες σας ψηλα για τους νεκρους"

Δεν ξερω αν ειναι οντως αλλα αυτο ενιωσα.

Εισαι εξωπραγματικος και ειμαστε τυχεροι που σε εχουμε take care love you❤

Το όραμα του CKND δεν έχει σταματήσει δευτερόλεπτο να ενώνει τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και αυτό μετουσιώθηκε και στο TLSK.

Είναι τιμή μου να σας έχω εδώ μαζί μου.

[brokoloko]

Πως το ε��φραζεις αυτο ;

Πως περιγραφεις την μετανοηση ;

Πως μπορεις να περιγραψεις οτι εχεις μετανιωσει για τα παντα χωρις να φανεις αχαριστη για αυτα που σου εχουν δωθει ;

Πως λες , μαμα δεν ειμαι καλα χωρις να παρεις την απαντηση οτι εσυ φταις για το πως καταληξες.

Πως λες μαμα εσυ φταις για το πως ειμαι . Ποιο ειναι το αγαπημενο μου χρωμα μαμα ; Ποιο ειναι το αγαπημενο μου τραγουδι ; Ποτε ερωτευτηκα πρωτη φορα ; Ποτε πληγωθηκα πρωτη φορα; Εσυ με πληγωσες πρωτη φορα μαμα . Δεν ησουν εδω οταν επεσα για να με πιασεις . Δεν ησουν εδω για να σε αγαπησω, αυτη ειναι η απαντηση μου γιατι δεν αγαπαω κανεναν βασικα γιατι δεν αγαπαω εσενα , δεν μου εδειξες πως να αγαπαω αλλα νομιζω θα ηταν δικαιο αν μου εδειχνες κατι το παραμικρο εκτος απο το οτι η αξια μου μετριεται με την ποσοτητα των χρηματων που εχω .

Γιατι δεν μιλας μαμα ;

Σιωπησες παλι

Ομως τι και αν σου πω οτι σε αγαπαω ,θα με πιστεψεις ; Και αν σου πω οτι θα γινω καλυτερη μηπως τοτε ;Τι και αν σου πω οτι δεν νιωθω αξια ή καλη κορη, αδερφη, κοπελα και φιλη τοτε θα με πιστεψεις. Τα καταστρεφω ολα

Ομως κοιτα μαμα με αγαπησαν επιτελους !! Και αγαπησα και εγω, τοσο αφορητα αλλα ειναι κοπελα ,αυτη η απιστευτη κοπελα αλλα οπως ολα τα αλλα την απογοητευσα και με αφησε οπως εκανεςκαι εσυ το ιδιο αλλα η διαφορα ειναι οτι εκεινη δεν την κατηγορω το αστειο ειναι οτι ειχα φανταστει μια υπεροχη ζωη μαζι της που θελω να εχω . Ειδες μαμα εχω ακομα φαντασια

Αλλα πως κανεις να σε πιστεψει μετα απο οσα της εχεις κανει ,πως μπορεις να την πεισεις οτι θες να αλλαξεις και οτι θα το κανεις επειδη σημαινει τα παντα για εσενα . Πως ζητας συγχωρεση πανω απο ολα . Πως της λες οτι ειναι το μονο ατομο που χριεαζεσαι και να σε πιστεψει . Την αγαπαω αυτη ειναι η αληθεια , η μονη αληθεια για εμενα ειναι αυτη, οτι την αγαπαω και θελω μονο εκεινη και ας φαινεται παραλογο και ας με πεις μικρη, ανοητη οπως θες πες το απλα θελω να της φερθω οπως της αξιζει επειδη της αξιζει ο κοσμος ολοκληρος και θα της τα δωσω αυτη τη φορα θα ειμαι χαζη αν δε το κανω αλλα ξερω οτι θελω να ειναι δικια μου απλα αρκει να με πιστεψει αλλη μια φορα, αυτη τη τελευταια φορα .

Δύσκολο

Δυσκολη η μετανοηση αλλα τι ειναι μπροστα στην αγαπη ισως πολλα, ισως λιγα

Σε αγαπαω και σε λατρευω ακομα περισσότερο

[carnivalls]

omg σευχαριστω μπεστι ποιος είναι επόμενος

Για άλλη μια χρονιά έχω την τιμή να σας φέρω το φως υωυ