#αν εσυ θέλεις

[allo-frouto]

Θεωρείς άσχημο μια κοπέλα να μη ξυρίζεται εκεί κατω; εννοώ πως θα φαίνεται στον άλλο κατά την επαφη

Θεωρώ πως ο καθένας πρέπει να κάνει ο,τι νιώθει καλύτερο για τον εαυτό του χωρίς να καταπιέζεται για να είναι αρεστός.

[monimhgkriniaa]

Καταλαβαίνω.

Καταλαβαίνω ότι σου είναι δύσκολο να τα αφήσεις όλα πίσω και να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Καταλαβαίνω.

Μα επίσης καταλαβαίνω ότι με θέλεις όσο και εγω.

Ότι ζητάς την παρέα μου, όσο εγω την δίκη σου.

Ότι αναζητάς το άγγιγμα μου, όσο εγω το δικό σου.

Και ότι με νοιάζεσαι, όσο εγω εσενα.

Και ειλικρινά είσαι ο,τι πιο ομορφο μου έχει τύχει.

Καταλαβαίνω.

Σκέφτεσαι πολλά.

Καταλαβαίνω.

Θέλεις να είμαστε ξανά μαζι.

Απλά προς το παρόν δίνεις χρόνο σε εμάς. Ώστε να κάνουμε όντως καινούργια αρχή. Χωρίς ίχνος από τα προηγουμενα μας προβλήματα.

Ξέρω.

Τα "μωρό μου" και "αγαπη μου" δε σου ξεφεύγουν τυχαία.

Θέλεις και τα λες.

��έρω.

Με αναζητάς, όσο σε αναζητάω και εγω.

Ξέρεις;

Η καλύτερη ειδοποίηση του κινητού μου είσαι εσυ.

Ξέρεις;

Όταν με παιρνεις εσυ τηλέφωνο, είναι σα να χτυπάει πιο γλυκα, ενώ είναι ο ίδιος ήχος.

Ξέρεις;

Όταν με φιλάς, λιώνω.

Όταν με ακουμπάς "τυχαία"...

Και ξέρεις τι;

Ήταν πολύ γλυκό αυτό που είπες σήμερα

«Δε ξερω γιατί, δε ξερω γιατί αυτό το τραγούδι το έχω συνδέσει με εσενα. Αλλά με το που το ακούω, είσαι ο μόνος άνθρωπος που μου έρχεται στο μυαλό»

Και ξέρεις τι;

Δε σου είπα πως σε έχω συνδέσει απόλυτα με αυτό το τραγούδι.

Ξέρεις τι;

Με ηρεμείς.

Καταλαβαίνεις από μια λέξη αν είμαι καλά.

Από τον τρόπο που καθομαι ή από τον τρόπο που κρατάω το τσιγάρο.

Εσυ.

Εσυ είσαι η ηρεμία μου.

Εσυ και η ταραχή μου.

Εσυ.

Όλα εσυ.

[fandomchaosposts]

χελλοοο αγαπηηη🫶🫶 ήθελα να σε ρωτήσω κάτι

θα πας στη συναυλία του Λουι εδώ? γιατί αν ναι αν θέλεις θα μπορούσαμε να ειδωθουμε🫡💕

τεσπαα, πώς είσαι? όλα καλά?🫶💕

καλησπερεςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς

κανει ο luis συναυλια ελλαδα?

i dont know how or why ive painted myself as a luis fan but i dont rly listen to his songs 😅😅 im sorry 👉👈

αν θελεις δοου μπορουμε να κανονισουμε για καφε ασχετα απο αυτο?

μαθαινω να πλεκω 😊😊😊 δεν θυμαμαι αν το εχω ξαναανφερει 😂 εσυ πως παει?????

[cathy-bluedream]

Σου είπα στα μούτρα πως θα αρραβωνιαστώ . Με κοίταξες σαστισμένος , το στομα σου ανοιχτό χωρίς καμία κουβέντα παρά πάνω . Ύστερα με ρώτησες αν λέω την αλήθεια . Ήθελες να με χαστουκίσεις , να με πάρεις μαζί σου και να κάνουμε άγριο έρωτα από εκεινον που μόνο εμείς καταλαβαίνουμε . Παρολ αυτά έμεινες στην θέση σου παγωμένος . Δεν το περίμενες , δεν θα το μαντευες ποτέ. Με έπιασες από τους μικρούς μου ώμους λέγοντας μου πως δεν τελειώσαμε εμείς οι δυο , πως ότι κι αν κανω , με όποιον κι αν είμαι , θα παραμείνω Λολίτα, με τα δροσερά μου χείλη , την αθωότητα μου , μα ακόμα και με τον διάολο που έχω μέσα μου . Φεύγοντας με άρπαξες και με αγκάλιασες . Τοτε ξέσπασες . Μου έλεγες επίμονα στο αυτί να μη το κανω , να μην αρραβωνιαστώ ποτέ, δεν θέλεις να σκέφτεσαι πως με αγγίζει άλλος όσο εσυ εισαι μακριά από εμένα και δεν θα εισαι εσυ αυτος που θα χαϊδεύει το κορμι και το μυαλό μου . Με έγλειψες αισθησιακά στον λαιμό και με πολύ πάθος μου ψιθύρισες να παμε μια βόλτα στην θάλασσα . Έφερα αντίρρηση . Έπειτα μου είπες ποσο θέλεις να με φιλήσεις . Αντίρρηση και εκεί . Στο τέλος , έφυγα… εσυ χτυπησες με δύναμη την πόρτα του αμαξιού φωνάζοντας μου ότι δεν τελειώσαμε και έτρεξες για την Αθήνα .

[ouranos77]

Λίγες σκέψεις μέσα στην βαριά κουβερτα μου..

Ο χειμώνας ήταν πάντα η αγαπημένη μου εποχή. Δεν ιδρώνεις , φοράς ότι ρούχα θες μέσα απ το μπουφάν χωρίς να σε νοιάζει, έχεις μια κουβέρτα να σε κρατάει ζεστό και μπορείς πλέον να παραγγέλνεις ζεστές σοκολάτες όταν βγαίνεις. Κάθεσαι πάνω στα πόδια του και γκρινιάζεις πως δε σε αγκαλιάζει σφιχτά , όποτε σε σφίγγει περισσότερο , μετά σου αποκρίνεται απογοητευμένος πως δε πάει άλλο , και αν πήγαινε θα το έκανε , όποτε γελάτε αγκαλιά. Αν επιδιώξεις να σηκωθείς , σε τραβάει πίσω με μετρημένες κινησεις λέγοντα σου ότι δεν έχεις να πας πουθενά κι ότι εκεί είναι η θέση σου , όποτε εσυ απολαμβάνεις την ζεστουλα και την ασφάλεια σου. Κανεις και τίποτα δε μπορεί να σε πειράξει εκεί μέσα, είσαι πριγκίπισσα μέσα στα χέρια του. Τότε περνάει ένα σκυλάκι , ενθουσιάζεται , το φωνάζει να έρθει , αλλα εσυ ζηλεύεις και το διώχνεις. Έτσι κερδίζεις 10 παραπάνω δευτερόλεπτα προσοχής , εκμεταλλεύεσαι όλο το χρόνο ώστε να είσαι το επίκεντρο. Μετά αρχίζεις δουλίτσα και τον φιλάς , αυτός τότε παραδίνεται και γίνεται μωρό, μπορείς να του ζητήσεις ότι θέλεις εκείνη τη στιγμή , μα εσυ επιλέγεις την αγάπη του… Ύστερα συζητάτε για την μέρα σας , θυμάστε όλα εκεινα τα αστεία γεγονότα της σημερινής μέρας με τα πρόσωπα που συναναστραφηκατε, κράζετε , γελάτε, φτιάχνετε το πρόγραμμα της αυριανής μέρας, κάνετε όνειρα…

Αυτό συμβαίνει κάθε βράδυ πάνω στα πόδια του, και έτσι ο χειμώνας περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Αποκτάει άλλο χρώμα , το χρώμα των ματιών του..γίνεται η αγαπημένη σου εποχή

15-11-23

[doyoulikepoetry]

Μπορεί να αργούν ακόμα οι μέρες για να ανοίξουν τα πολυπόθητα σχολεία (ψέμα τεράστιο), αλλά κάποιοι μαχητές και μαχήτριες εκεί έξω έχουν ήδη ξεκινήσει τον αγώνα. Και ναι, εννοώ αυτό που κατάλαβες: θερινά για Πανελλήνιες. Εσύ που το διαβάζεις αυτό τώρα, είτε είναι 10 το πρωί είτε 10 το βράδυ, έχεις βάλει στόχο να πετύχεις κάτι. Και θα το πετύχεις. Οι Πανελλήνιες δεν καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα νικήσεις. Είναι απλά ένας από τους πολλούς δρόμους μέσα τους οποίους μπορείς να φτάσεις εκεί που θέλεις. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς το μάθαμε αφού δώσαμε. Δηλαδή ότι τζάμπ�� αγχώνεσαι και κλαις, ξενυχτας απ' το άγχος και την στεναχώρια. Όχι. Μην αφήσεις τον εαυτό σου να παλεύει με αυτά. Είναι λογικό και φυσιολογικό να κουραστείς και να πεις ότι ξέρεις κάτι, θα τα παρατήσω -ούτε καν θυμάμαι πόσες φορές παίζει να το ειπα. Είναι φυσικό να έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεσή σου μέσα σε αυτό το διάστημα (μέχρι να δώσεις και ίσως από την πίεση κρατήσει και λίγο καιρό μετα- εδώ μιλά η πείρα). Μπορεί να κλαις και να γελάς ταυτόχρονα, να μην ξέρεις τι σου φταίει, να θες να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο (γιατί για μαρτύριο μιλάμε), να έρθει το καλοκαίρι και να αράζεις με την παρεΐτσα σου στην παραλία. Ναι,ναι,ναι. Όλα είναι φυσιολογικά και δικαιολογημενα. Τώρα θα μου πεις: και ποιος δεν μου λέει να σταματήσω να αγχώνομαι, όλα θα πάνε καλά κλπ; Πες μας και κάτι καινούργιο! Προσωπικά, είχα κουραστεί να μου λένε να μην αγχώνομαι. Ναι, οκ το παραδέχομαι. Είναι πολύ δύσκολο να σταματήσουμε να αγχωνομαστε και ειδικά εσυ στη φάση που βρίσκεσαι. Θυμάμαι τον εαυτό μου επειδή είχα απηυδήσει από την κούραση, χτυπούσε κόκκινο ο οργανισμός : ΟΧΙ ΑΛΛΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ, δεν μπορούσα να διαβάσω για μια βδομάδα σερί. Έβλεπα τα βιβλία και έκλαιγα. Και εν τέλει τα έκλεινα, δεν μπορούσα με τίποτα να πείσω τον εαυτό μου να διαβάσω. Δεν άντεχα άλλο να διαβάζω για τις τράπεζες, τον σιδηροδρομο, το σπήλαιο, τους αρχικούς και δεν τελειώνει εδώ το δράμα. Για να μην σε κουράσω άλλο και σορρυ για την πολυλογία:

Σε νιώθω και πραγματικά ξέρω ότι μπορεί να έχεις κουραστεί από την πρώτη μέρα, σου λέω τα έχω περάσει και εγώ και άλλα τόσα παιδιά. Όμως θα βγεις νικητής. Αυτό στο υπογράφω. Και μόνο που κάθεσαι και παλεύεις με την βαρεμάρα σου, το άγχος και άλλα τόσα που τριγυρνούν στο κεφάλι σου, αξίζεις χίλια μπράβο. Σου εύχομαι να περάσει πολύ γρήγορα ο καιρός (κάτι που θα γινει) και να μην καταλάβεις για το πότε θα ξαπλώνεις στην θάλασσα με το παρεακι.

Υ.Γ. Ελπίζω αυτό το post έστω λίγο να βοηθήσει κάποιον που πραγματικά χρειάζεται να το διαβασει:)

Υ.Γ.2 Οι βόλτες στην φύση κάνουν πολύ καλό. Όταν δεις ότι δεν συνεργάζεται ο εγκέφαλος, πάνε μια τσάρκα, αν θες και με τον σπαρο στην Ραφήνα:))))

You can!

[onwednesdayswewearonlyblack]

Αναρωτιόμουν αν θα μιλήσουμε ή αν θα πάμε μόνο για ταινία.

Μου είπες ότι θα έρθει και μια φίλη μας.

Γιατί όχι λέω.

Τι σου είμαι πια;

Τίποτα.

Παρόλα αυτά είπες ναι στο θα μιλήσουμε.

Όμως όσο βλέπαμε την ταινία σκεφτόμουν…

Καλά τι λέω; Να πούμε τι; Δεν υπάρχει κάτι να πούμε.

Έχεις τη ζωή σου, έχω τη δίκη μου.

Δεν μας αφορά καμιάς η ζωή…

Αν μπορούμε να συνυπάρξουμε, καλώς!

Αν όχι, πάλι καλώς!

Αλλά αυτό.

Τίποτα άλλο.

Να βγούμε ��όνες να πούμε τι;

Πως είσαι;

Καλά εσυ;

Η δουλειά;

Ε ξες, καλοκαίρι, πιεστικά εσυ;

Ε ξες μωρέ, καινούργια τώρα μαθαίνω καταλαβαίνεις.

Ναι καταλαβαίνω.

Α να παραγγείλουμε ήρθε ο σερβιτόρος.

Εννοείται ξέρουμε τα αγαπημένα φαγητά και γλυκά η μιας της άλλης και εννοείται εσύ θα διαλέξεις γιατί εσύ πάντα παίρνεις τα νοστιμότερα.

Θέλεις τσίχλα; Έχω την αγαπημένη σου.

Είδα το φωτάκι που έκανες πριν από ηλεκτρονικό και ήξερα αμέσως τι γεύση θα ήταν.

Ωραία μπουκώσαμε το στόμα μας όσο μπορούμε με φαγητά και σιωπές σε σινεμά και;

Όταν αδειάζει από το φαγητό, τι λέμε;

Όταν τελειώσει η προβολή της ταινίας, τι λέμε;

Τι θα κανείς το καλοκαίρι;

Ή δουλειά ή διακοπές ή και τα δυο και λογικά θα δω και την κοπέλα μου εσύ;

Ε κι εγώ μια από τα ίδια χωρίς το κοπέλα αράζω με τον εαυτό μου.

Τέλεια.

Ναι πολύ ωραία.

Μια χαρά.

Τα όνειρα σου ποια είναι τώρα πια; Τώρα που ηρέμησες σκέφτεσαι το μέλλον σου; Λίγο φως σε αυτό το τούνελ έχει μπει; Πάντα στενοχωριόμουν που δεν μπορούσες να δεις μακριά γιατί εγώ μόνο με εσένα κατάφερα να δω τόσο μακριά. Ελπίζω να έχουν φύγει τα μαύρα σύννεφα από τον ορίζοντα και να βλέπεις μπλε ουρανό. Χωρίς στρωμένο χαλί εννοείται αλλά ο ουρανός πάντα να είναι μπλε και όλα θα τα καταφέρεις.

Ποια είναι τα δικά μου όνειρα ρωτάς; Θα μείνω σε αυτό που έλεγες όταν σε ρώταγα πως βλέπεις τη ζωή. Η ζωή θα είναι οι χαρούμενες στιγμές. Αυτές θα κρατάω για να επιβιώσω. Με αυτές θα βαδίζω και θα προσπαθώ για το καλύτερο. Δεν κοιτάω μακριά πλέον. Δεν περιμένω κάτι. Μετά τον παππού κιόλας, συνειδητοποίησα ότι σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε. Θα ζήσω τις στιγμές μου. Κι εσυ το ίδιο, το ξέρω. Να προσέχεις.

Να προσέχεις κι εσύ…

[sweetbutphychx]

Τι γινεται οταν καποιος σου μιλαει και εσυ τον κοιτας στα ματια καθ ολη την ωρα; Εγω προσωπικά δεν ξερω…. χάζεψα εκεινη την ωρα αλλα προσπαθω να αποφύγω οτιδηποτε αλλο που παραπέμπει σε συναισθηματικό

Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Όσα και αν θέλεις να κρύψεις αυτά τα μαρτυρούν.

Το να κοιτάς τον άλλον στα μάτια μπορεί να είναι είτε στον χαρακτήρα σου και να θέλεις βλεμματική επαφή για να δείξεις ότι ακούς τον ακροατή σου, ότι είσαι ειλικρινής μαζί του, οτι θέλεις να εκπευσεις ασφάλεια είτε τυχαίο γεγονός.

Ωστόσο αν μου αναφέρεις πως προσπαθείς να αποφύγεις οτιδήποτε συναισθηματικό εννοείς ότι νιώθεις αλλά δεν θέλεις να το δείξεις;

Δε χρειάζεται να πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά, για να εκτιμήσεις τη δύναμη της βλεμματικής επαφής. Σίγουρα μπορεί να δείξεις περισσότερα ή να εκφράσεις πολλά περισσότερα με τα μάτια από ότι με τα λόγια.

[lchuxul]

Χαχαχαχαχ δεν ξέρω αν θα ζήσω τόσα άλλα αν θέλεις παρέα απόψε, μπορώ να βοηθήσω

Ανων νομιζω εσυ χρειαζεσαι την ψυχανάλυση πρώτα.

[allo-frouto]

Είχα ξανά κανει ερώτηση ανάλογη αλλά ήθελα άλλη μια επιβεβαίωση:(..πρόκειται να δουλέψω σύντομα πρώτη φορά και επίσης πρόκειται το σκ πριν τη πρώτη μέρα στη δουλειά να συναντήσω το αγόρι μου μετά απο καιρό και θέλω π��λύ να προχωρήσουμε.. θα με επηρεάσει αυτό στη δουλειά την επόμενη μετά καθώς είναι η πρώτη μου φορά που θα προχωρησω( θα υπάρχει θέμα πχ με αιμοραγια η πόνο τόσο ώστε να μη μπορώ να πάω στη δουλεια;)

Την θυμάμαι την ερώτηση σου και η απάντηση μου παραμένει η ίδια: δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα από την στιγμή που αυτό που πρόκειται να κάνεις το θέλεις αρχικά εσυ η ίδια. Δε θα υπάρχει κανένα πρόβλημα στη δουλειά σου και αν θέλεις να είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρη, μπορείς να το πας σιγά με το αγόρι σου και να πεις και σε εκείνον το ίδιο.

[monimhgkriniaa]

Το μήνυμα που δε σου έστειλα ποτέ.

Έχει περάσει σχεδόν μίσος χρόνος που δε ζούμε πια μαζί.

Θα κλείναμε 2 χρόνια πριν λιγο καιρό.. το θυμασαι Ε;

Όμως δε τα καταφέραμε. Δεν ήταν γραφτό για να είμαστε μαζί.

Σε αγάπησα παρά πολύ, πιο πολύ από όσο είχα αγαπησει ποτέ στη ζωή μου.

Και με πληγωσες παρά πολύ, πιο πολύ από όσο με έχουν πληγώσει ποτέ.

Μα δε με ενοιαζε, εμενα δίπλα σου. Χωρίς να μιλάω για το ποσό πολύ με είχες πονεσει.

Άντεξα τη σουζι. Άντεξα τη κριστινα. Άντεξα όσες ακόμα είχες πηδήξει όσο ήμασταν μαζί.

Και εγώ ημουν εκεί, δίπλα σου. Να σε ρωτάω αν είσαι καλά και να σε αγκαλιάζω το βράδυ.

Άντεξα ρε γαμωτο να ξερω ότι κοιμάσαι με άλλη. Άντεξα να σε βλέπω να μιλάς με άλλη. Άντεξα να μιλάς σε εμενα για άλλη.

Τα ήξερα όλα. Ήξερα με ποια μιλάς, τι της λες, ποια έχεις πηδήξει και αν θες μα την ξανά δεις. Τα έβλεπα τα περισσότερα.

Και δεν έφευγα από δίπλα σου.

Σε θεωρούσα οικογένεια. Σε έβλεπα σαν οικογένεια μου. Σε έβλεπα σα τον άνθρωπο που ήθελα να κάνω οικογένεια μαζί του..

είδες; Παρά τον τόσο πόνο που μου είχες προκαλέσει, ήθελα να είμαι μαζί σου.

Δεν άντεχα που τσακωνόμασταν και έφευγες από το σπίτι. Δεν άντεχα που δε μπορούσα να σου μιλήσω για πράγματα γιατί ήξερα ότι θα νευριασεις.

Μα όλα αυτά δε στα είπα ποτέ.

Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ έχω κλάψει για εσενα. Δεν έμαθες ποτέ ποσό πολύ σε έχω αγαπησει.

Δε με ενοχλεί που είμαστε χωρισμένοι πλέον.

Ξέρω πολύ καλά πως όσο και αν λες το αντίθετο, αν ποτέ σε πάρω τηλέφωνο και έχω το οποιοδήποτε πρόβλημα θα τρέξεις για εμενα.

Το ξερω πολύ καλά πως ότι και αν χρειαστω θα σε έχω δίπλα μου. Και θέλω να ξέρεις πως είμαι και εγώ δίπλα σου. Αν ποτέ χρειαστείς ένα ατομο να μιλήσεις, θα είμαι εδώ για εσενα.

Ότι αλλο και αν έχω στη ζωή μου, η πόρτα είναι πάντα ανοικτή για εσενα.

Έχει περάσει λίγος καιρός, και είναι ακόμα πολύ πρόσφατο όλο αυτό.

Λες ότι δε θες ούτε γεια από εμενα ούτε τίποτα. Μα το ξερω καλά και το ξέρεις και εσυ πολύ καλά πως σε λιγο καιρό θα έχουμε ηρεμήσει και οι δυο.

Μιας και ήταν η τελευταία φορά που μπήκα στο σπίτι που ζήσαμε μαζί.. ήθελα να σου πω ευχαριστώ για όλα. Για όλα όσα ζήσαμε μαζί. Για όλες τις στιγμές που είχαμε εκεί μέσα οι δυο μας. Σε ευχαριστώ που δε μου ελειψε ποτέ τίποτα. Σε ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και με είχες σπίτι σου από την πρώτη μερα. Και που συνεχίζεις να με εμπιστεύεσαι και συνεχίζω να έχω τα κλειδιά του σπιτιού. Και που τα πράγματα στο σπίτι είναι ακριβώς έτσι όπως τα άφησα.. ξερω πως σε πονάει όταν μπαίνεις σε αυτό το σπίτι..

θέλω να ξέρεις πως με εποιασε ένας κόμπος στο στομάχι που μπήκα στο σπίτι μας μετά από τόσο καιρο. Μου ��ρθαν όλες οι στιγμές μας και μου ελειψες λιγο παραπάνω.

Δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έχεις κάνει για εμενα. Δε θα ξεχάσω ποτέ ποσό πολύ σε αγάπησα γιατί η αγάπη που σου έχω δε θα φύγει ποτέ από μέσα μου. Και για τον πόνο και για το κλαμα που έχω ρίξει για εσενα, δε πειράζει.. χαλαλι σου.

Ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ ότι δε θα χαθούμε.. ίσως και κάποια στιγμή να συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας.

Ξέρω ότι δε θα με ξεχάσεις ποτέ. Δε θα ξεχάσεις ποτέ στιγμές μας. Δε θα ξεχάσεις ποτέ ότι περάσαμε μαζί.

Θα βλέπεις πράγματα ή θα πηγαίνεις σε μέρη και θα με θυμασαι. Θα βλέπεις κάποια που μου μοιάζει και θα με σκέφτεσαι. Θα βλέπεις κάποιον που θα κάνει πολύ ναργιλέ και θα με σκέφτεσαι. (Αν και τον έχω κόψει τον ναργιλέ.. δε κάνω). Θα με θυμασαι σε πολλες στιγμές. Και θα με σκέφτεσαι. Και εγώ πίστεψε με θα το νιώθω όταν θα με σκέφτεσαι.

Όσο και αν θες. Δε θα μπορείς να με σβήσεις ούτε από το μυαλό σου, μα ούτε από τη καρδιά σου.

Και αυτό το ξέρεις πολύ καλά και το ξερω και εγώ. Όσο και αν λες το αντίθετο. Δε θα με ξεχάσεις εμενα.

Σε αγάπησα πολύ.

Και σε αγαπάω πολύ.

Και σε ευχαριστώ για όλα.

Δε θα σε ξεχάσω ποτέ.

Εύχομαι κάποια στιγμή να μπορούμε να μιλάμε έστω που και που. Και πιστεύω θα το καταφέρουμε κάποια στιγμή να ερχομαι να σε βλέπω και να είμαστε καλά.

Αυτά είχα να σου πω. Αν δε θέλεις μην απαντήσεις ποτέ σε τίποτα. Κρατά το αυτό το μήνυμα να το διαβάζεις όταν δε θα είσαι καλά για να σκέφτεσαι ότι πάντα θα υπάρχει ένα ατομο που θα είναι δίπλα σου όποτε το χρειαστείς.

Φιλάκια Ράμπα.

Το παράθυρο σου..

για πάντα το παράθυρο σου.

Γιατί για πάντα ένα κομματι μου θα σου ανήκει.

[xehasmenesithakes]

Κανονικά χρειάζεται αλλά είναι στην ευχέρεια του γυναικολόγου αν θα σε δεχτεί η όχι. Αν δεν μπορείς να πας με συνοδεία και επείγει μπορείς να το εξηγήσεις , τώρα αν το θέμα είναι το απόρρητο ( δεν θέλεις να μάθει ο γονιός σου κάτι) , μπορείς να το ζητήσεις από τον γιατρό εκ των προτέρων όταν κλείσεις ραντεβού και να το εξηγήσεις. Θα το σεβαστεί . Απλά τις περισσότερες φορές χρειάζεται συνοδεία. Και πάλι επικοινώνησε και θα βρεθεί λύση

Δεν ισχυει οτι χρειαζεται συνοδεια απο αυτα που εχω ακουσει εγω..αλλα εσυ ισως ξερεις καλυτερα

[dreamsarenot-enough]

Φοβάμαι παρά πολύ

Ότι όλοι θα ζήσουν

Θα κάνουν οικογένειες,παιδιά

Και εγώ θα μείνω με δυο γάτες να τους κοιτάω

Και να αναπολώ έναν έρωτα που δεν θα έρθει ποτέ

Ειμαι κάτω των δεκαοκτώ

Και αυτή η σκέψη δεν θα φύγει.Απλα φοβάμαι πως στο τέλος θα μείνω μόνη

Α υπάρχουν τελικά, θεωρούσα ότι οι περισσότεροι είναι ενήλικες, ζήτω συγγνώμη.

Είσαι παρα πολύ μικρή ακόμα για να σκέφτεσαι ότι θα μείνεις μόνη σου ενώ όλοι οι άλλοι θα κάνουν οικογένειες. Εσυ γιατί όχι, αν δεις στην πορεία ότι αυτο θέλεις ; Είναι πολυ κλισέ αυτο που θα σου πω ενδεχομένως, αλλα έχεις ακόμα να ζήσεις τόσα πολλά πράγματα και να γνωρίσεις τόσους πολλούς ανθρώπους. Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή σου γιατί στην πραγματικότητα, μόλις τώρα ξεκινάει. Και θα ερθουν όλα, καλά και κακά. Και ο έρωτας και η απογοήτευση, και το γέλιο και το δάκρυ, και οι καλες στιγμές και οι κακες. Και όλα αυτά θα γίνουν οι εμπειρίες μέσα από τις οποίες θα γίνεις αυτή που θα είσαι μετέπειτα. Μην συγκρίνεις την ζωή σου με την ζωή των άλλων, ο καθένας έχει τον δικό του ρυθμό και αυτο που θέλεις, όταν το ανακαλύψεις θα φροντίσεις και να το πάρεις. ❤️

[giasemi]

Είναι Πέμπτη 18.35.

Δεν έχω τίποτα μπροστά μου, ούτε μια κούπα καφέ. Μονάχα εμένα, τις σκέψεις μου, με την ψυχή μου γυμνή.

«Μια ευχή;»

«Εσυ; έχεις κάποια ευχή; κάποιο όνειρο;»

«Τα βιβλία μου, να εκδώσω ένα βιβλίο» μου χαμογέλασες, συνετά, σαν να διάβαζες τις σκέψεις μου μονάχα από ένα βλέμμα.

«Και τι; θα γράψεις για εμένα;»

«Αλήθεια, μην είσαι τόσο ισχυρογνώμων» η χροιά της φωνής μου βγήκε ελάχιστα βραχνή, ίσως επειδή έλεγε αλήθεια, την μεγαλύτερη αλήθεια.

«Αν θέλεις να μιλήσουμε για αλήθειες, πες μου μια αλήθεια σου»

«Πως εγώ και εσύ, κάποτε υπήρξαμε, κάποτε δεθήκαμε, κάποτε ενωθήκαμε»

Και τότε με κοίταξε με ένα βλέμμα, σαν να συμφωνούσε μαζί μου.

Σαν να γνώριζε πως κάποια μέρα εγώ, θα έγραφα για εκείνον.

Και τώρα είμαι εδώ, ατελείωτα μονότονα χαμένη μαζί του, ερωτευμένη με τις σκέψεις μου.

Εκείνον στην άκρη του κόσμου

[v-ulpes]

Απλά κάποια πράγματα για τα στορι.

1. Οι περισσότεροι δράστες (λέω και για τα δύο φύλα) δεν ξέρουν ότι αυτό που κάνουν είναι κακό. Νομίζουν ότι το θύμα ήθελε. Μάλιστα σε σκανδιναβικές χώρες μέσα στα πλαίσια της ποινής ο δράστης και το θύμα πηγαίνουν και οι δύο στο ψυχολόγο, όπου το θύμα περιγράφει πώς ένιωθε καθ' όλη τη διάρκεια προκειμένου να δημιουργηθεί η έννοια της ενσυναίσθησης στον δράστη.

2. Όταν ο οποιοσδήποτε βιάζει, δεν χρειάζεται η κοινωνία να καταδικάσει πράξη. Υπάρχουν διαδικασίες και νόμοι προκειμένου το άτομο να τιμωρηθεί. Διαφορετικά οδηγείς στο περιθώριο τα άτομα αυτά, και αφού εκτίσουν την ποινή τους δεν τους επιτρέπεις πλέον να ενταχθούν στην κοινωνία, ακόμα και αν υπάρχει μεταμέλεια. (Η αλήθεια είναι ότι στα ελληνικά πλαίσια όλα αυτά πάνε περίπατο, αλλά αυτό είναι υπαιτιότητα της δικαιοσύνης και των νόμων)

Ωραία η φάση που εκ του ασφαλούς κρατάμε ανωνυμία πάνω σε ένα τόσο βαρύ θέμα αλλα συνεχίζουμε, δεν θα τονίσω τα αυτονόητα.

1. Θες να υπάρχεις σε μια κοινωνία που ανθίζει μέσω της ενσυναίσθησης της αγάπης και της κατανόησης, παρόλα αυτά αγνοείς την πράξη και εστιάζεις στο αποτέλεσμα. Το μέγιστο ποσοστό των βιαστών, ανεξαρτήτως φύλου, έχουν τέλεια επίγνωση επάνω στο τι πάνε να κάνουν. Ξέρουν τι είναι το όχι. Ξέρουν τι σημαίνει συγκατάθεση. Ας μην τους παρουσιάζουμε σαν ανόητα χαζά παιδάκια που δεν γνωρίζουν τα βασικά. Όπως επίσης ας μην αγνοούμε κιόλας το αποτέλεσμα που έχει στο θύμα, γιατί ο βιαστής δεν έχασε ποτέ τίποτα, το θύμα όμως συλλογίζεσαι ποσό αλλάζει την κοσμοθεωρία του από το 0; Πως εμπιστεύεται, πως αγαπάει, πως μιλάει, πως αισθάνεται, πως ακουμπάει. Όλα πλέον έχουν χάσει το χρώμα τους και υπάρχει μόνο φόβος. Όποτε θα πρότεινα να επανεξετασεις το φοκους σου, και να αναγνωρίσεις συμπεριφορές που είναι προβληματικές, και να μιλάς για αυτό πριν προλάβει να στιγματιστεί κάποιος για μια ζωή

2. Όταν μιλάμε για ανθρώπινο δίκαιο και κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, θα σε ρωτήσω στεγνά αν όντως πιστεύεις ότι υπάρχει δικαιοσύνη, σε έναν κόσμο που οποίος ΤΟΛΜΗΣΕΙ να καταθέσει μια τέτοια ντροπιαστική και στιγματισμένη με πόνο και ξεφτίλα κατάσταση, ακόμα και μετά από χρόνια, η αρχές θα ζητήσουν στοιχεία, θα αδιαφορήσουν για οτι λες, θα σε ρωτήσουν γιατί δεν το είπες νωρίτερα ενώ κυριολεκτικά βιώνεις όλο το μετατραυματικό σοκ, και επι της ουσίας σε περνάνε για τσίρκο, ενώ όταν ο κατηγορούμενος αρνηθεί την κατηγορία, αρκεί η κατάθεση του για την οριστική αλήθεια. Δεν υπάρχει το δίκαιο που θέλεις και ειμαι σίγουρη από τα βάθη της ψυχής μου πως όλα αυτά έρχονται εκ του ασφαλούς, γιατί έχεις γεννηθεί από τύχη άνδρας, και έχεις μεγαλώσει σαν άνδρας. Έχεις την πολυτέλεια να τα εξετάζεις όλα από εξωτερικό πρισμα όσο δεν επηρεάζεσαι Εσυ. Όταν όμως ξυπνάς και ξέρεις ότι κάθε μέρα βρίσκεσαι σε κίνδυνο, εκεί παύεις να παίζεις τον δικηγόρο του διάβολου.

[iakovina-kallinteri]

Κοιτάξτε παιδιά τι βρηκα πάλι ο Σέρλοκ 😁🙏🏻1️⃣ ποιος σηκωνόταν εφτά το πρωί για να δει Πόκεμον όταν ήταν μικρός;! 😂🙌🙌 βρηκα και κασέτες 😁 εγώ με αυτές μεγάλωσα η γιαγιά 😂 ακούστε λίγο! Redeem your rewards? 😍 επίσης μαριος φραγκούλης και Louis Armstrong; Louis Armstrong άκουγε ο Αλέξανδρος. Ήταν ο μοναδικός που ξέρω. Το La vie en rose έπαιζε όταν ανεβαίναμε το πλακόστρωτο στην Πλακα την πρώτη μέρα που τον γνώρισα. Το έπαιζε εκεί ένας πλανόδιος τροβαδούρος 😂🥹🥹🥹❤️❤️❤️ και επειδή άκουγε τζαζ έχω κάνει σύνδεση με το τραγούδι αυτό στο μυαλό μου. Κάθε φορά που ακούω το «la vie en rose” του Louis, αλλά και γενικά οποιαδήποτε διασκευή θυμάμαι την ημέρα εκείνη που γνώρισα τον Αλέξανδρο. Ήταν 20/6/20 αν θυμάμαι καλά… αλλά δεν μπορεί ο kingdom spouse μου να ακούει την ίδια μουσική με τον Αλέξανδρο. Εκτός…… εκτός αν είναι ο Αλέξανδρος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Βρε λες να είναι αυτός;;;!;! 🧐 και να μην είχε δίκιο η Θώμη; Αχ Θεέ μου έχει κουράσει εδώ να το παίζω Αγκάθα Κριστι 😂 θέλεις να μου δώσεις λίγα στοιχεία ακόμη Εσυ για να κάνω την ταυτοποίηση; 😂😛 Αμην. Αν μιλάμε για το ίδιο άτομο θέλω να το επιβεβαιώσω. Αμην