#Σελήνη 66 ερωτήσεις

[gregor-samsung]

Σελήνη, 66 ερωτήσεις [Moon, 66 Questions] (Jacqueline Lentzou, 2021)

[mulhollanddrive2020]

“Σελήνη, 66 Ερωτήσεις” της Ζακλίν Λέντζου / “Μια ταινία για την αγάπη, την κίνηση, τη ροή (και την έλλειψη αυτών)”

Έχοντας έρθει κανείς σε επαφή με το σινεμά της Ζακλίν Λέντζου μέσα από την μικρού μήκους δημιουργία της “Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς”, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι, όπως και εκεί, έτσι και στην “Σελήνη, 66 Ερωτήσεις” η ιστορία ξεκινά με ένα ντοκουμέντο, ένα αρχείο αντλημένο από την VHS “ταινιοθήκη” των παιδικών μας χρόνων. Αυτό που εκ πρώτης όψεως μοιάζει με άντληση από το ίδιο υλικό, δεν είναι ωστόσο παρά μία πλάνη, μία ψευδαίσθηση για την εικόνα, τον λόγο και την ανάμνηση αυτή καθ’ αυτή.

Είσοδος στην εικόνα, της πρωταγωνίστριας. Και μετά από λίγο του πατέρα της, και ενός οικογενειακού φίλου, στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Η Άρτεμη, ενσαρκωμένη με ολοκληρωτική αφοσίωση από την Σοφία Κόκκαλη, είναι πίσω στην Ελλάδα, μετά από ένα απρόσμενο τηλεφώνημα που δέχτηκε και την ενημέρωνε ότι η υγεία του αποξενωμένου πατέρα της επιδεινώθηκε ραγδαία, επηρεάζοντας την κινητική του ικανότητα καθώς και πλήθος δραστηριοτήτων που είχε συνηθίσει να κάνει.

Η κίνηση, η ροή και η έλλειψη αυτών, όπως ήδη από τον υπότιτλο της ταινίας δηλώνεται. Καθημερινές συνήθειες μοιάζουν πια δύσκολες και σε έναν βαθμό αδύνατες χωρίς την βοήθεια κάποιου. Εδώ, κάποιας, της Άρτεμης, που μοιάζει να είναι ο μόνος άνθρωπος του συγγενικού περιβάλλοντος και η μία από τους δύο συνολικά ανθρώπους που δείχνουν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Η κινησιολογία του Πάρη, επηρεασμένη από την φύση της ασθένειας, μετατρέπεται σε μία ενσώματη εμπειρία των δυνατοτήτων, των βιωμάτων, των πραγμάτων που συνέβησαν ή που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί. Στο σημείο αυτό φαίνεται και η αποκρυστάλλωση της ιδέας του “Έκτορα Μαλό” με την μεταφορά του κέντρου βάρους από το υπαρξιακό Angst προς το περισσότερο υλικό, σε μία ευθυγράμμιση των δύο πόλων, φαντασιακού και υλικού, προς το ίδιο σημείο, αυτό της επίγνωσης του φθαρτού.

Θαρρείς και η ενσώματη εμπειρία του Πάρη μεταφέρεται νοητά στο σώμα της Άρτεμης. Αυτή η νοητή μετάβαση δεν είναι αποτέλεσμα μιας μεταφυσικής δύναμης όμως, αλλά το αποτέλεσμα της ενσώματης καταγραφής των οικογενειακών δεσμών, ειδικά εδώ αυτού του πατέρα με την κόρη του. Σε μία σταδιακή μεταμόρφωση στα όρια του σλάπστικ και της σωματική περφόρμανς, ο χορός και η ακροβασία της Άρτεμης πάνω στα καταβρεγμένα πλακάκια του γκαράζ, μοιάζουν να έχουν το ίδιο βάρος και την ίδια διακινδύνευση με τις σωματικές εκφράσεις του πατέρα της.

Εν τέλει, το υλικό του βίντεο, του επινοημένου (;) αρχείου του Πάρη, κρύβει την απάντηση στην φθαρτότητα του είναι, το παραλυτικό άγχος που νιώθει κανείς μπροστά στον φόβο της απώλειας και της μη επαναπραγμάτωσης. Η κίνηση και η ροή, όπως και ο έρωτας και η αγάπη, θαρρείς όπως στις κάρτες Ταρώ, χρειάζονται ειλικρίνεια, την μόνη δύναμη που απαλύνει τόσο τον μεταφυσικό, όσο και τον υλικό τρόμο.

Σωτήρης Κουτσούκος

Τα ονόματα των κεντρικών ηρώων, Άρτεμις και Πάρις, έχουν μεταφερθεί στην νέα ελληνική για λόγους ορθογραφίας.

Οι ταινίες της Ζακλίν Λέντζου “Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς” και “Σελήνη, 66 Ερωτήσεις”, είναι διαθέσιμες μέσα από την ψηφιακή πλατφόρμα του Cinobo.

Photo: IMDB

[cuntdiary]

το "Σελήνη, 66 Ερωτήσεις" το προτείνω στις φίλες μου που εχουν συναισθηματικά απόμακρο πατέρα, για να τους το θυμήσω ακόμα περισσότερο.

[gregor-samsung]

Σελήνη, 66 ερωτήσεις [Moon, 66 Questions] (Jacqueline Lentzou, 2021)

[gregor-samsung]

Σελήνη, 66 ερωτήσεις [Moon, 66 Questions] (Jacqueline Lentzou, 2021)

[gregor-samsung]

Σελήνη, 66 ερωτήσεις [Moon, 66 Questions] (Jacqueline Lentzou, 2021)