#Οι άνθρωποι είναι σαν χειροποίητα πιάτα
Explore tagged Tumblr posts
Text
Οι άνθρωποι είναι σαν χειροποίητα πιάτα
[Γράφει η Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη] «Ποτέ δεν ξέρεις τι πληγές κουβαλάει ο καθένας. Και να συμπεριφέρεσαι σε όλους με την συμπόνοια και ευσπλαχνία που θα ήθελες να σου φέρονται. Δεν βλέπουν όλοι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο, μα η καλοσύνη είναι καθολική».
«Πάρε αυτό και παρατήρησέ το».Της έδωσε ένα πιάτο γεμάτο πολύχρωμα σχέδια. Φαινόταν να ήταν μοναδικά σχεδιασμένο και όταν το σύγκρινε με τα άλλα της ίδιας σειράς, μπορούσε να διακρίνει κάποια μικρή διαφορά μεταξύ τους.«Είναι μάλλον ζωγραφισμένο στο χέρι», είπε.«Τι άλλο;»«Έχει λεπτομέρεια. Πρέπει να κοιτάξεις προσεκτικά για να τα δεις όλες τις μικροδουλειές, μα υπάρχουν παντού. Και όλα αυτά τα…
0 notes
Link
Το όνομα του, σε προϊδεάζει, σε προετοιμάζει να ξέρεις πού πας: στην Μάνη, τον ξερό και άνυδρο τόπο με τους βράχους και τις πέτρες που σκίζουν... το έδαφος. Παιδί αυτού του τόπου είναι ο Κότρωνας, ένας παραθαλάσσιος οικισμός υπόδειγμα της παραδοσιακής μανιάτικης αρχιτεκτονικής, χτισμένος στο μυχό ενός προφυλαγμένου από τον βοριά όρμου, στις τελευταίες απολήξεις του Ταϋγέτου. Το μικρό χωριουδάκι με τις καταπληκτικές παραλίες του, βρίσκεται τοποθετημένο σε «στρατηγικό» σημείο του νομού Λακωνίας: 87 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Σπάρτη και 41 από το Γύθειο, είναι υπέροχο ορμητήριο κοντινών ή μακρινών αποστάσεων - εμείς για παράδειγμα, «σαρώσαμε» όλα τα αξιοθέατα της περιοχής, από την Αρεόπολη και το Λιμένι, μέχρι την Μονεμβάσια (1,5 ώρα απόσταση) και το Γύθειο - και ησυχαστήριο για όσους δεν θέλουν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να ακούν τον παφλασμό των κυμάτων στην αμμουδιά και το κελαρυστό τραγούδι των πουλιών τα πρωινά.
Και ύστερα, είναι η θάλασσα... Αυτή η λυτρωτικά ήρεμη, προφυλαγμένη από τον καιρό θάλασσα, που δεν χορταίνεις να την κολυμπάς... Ειδικά για όσους έχουν μικρά παιδιά, η παραλία που βρίσκεται στο κέντρο του Κότρωνα είναι ιδανική: ρηχή αμμουδιά, ό,τι χρειάζεται για να πλατσουρίζουν τα πιτσιρίκια όση ώρα εσύ, στην άλλη πλευρά του δρόμου, εποπτεύεις το παιχνίδι τους απολαμβάνοντας ταυτόχρονα ντόπια εδέσματα ή θαλασσινούς μεζέδες με λίγο ουζάκι στην βοτσαλωτή αυλή του «εν πλω».
Αυτό είναι το χωριουδάκι που μπήκε στην καρδιά όλων μας ένα ανοιξιάτικο σαββατοκύριακο του Απρίλη, «αρπάζοντας» μας αμέσως την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουμε γρήγορα στον φιλόξενο τόπο. Όμως, για να είμαστε ακριβολόγοι, την φιλοξενία την κάνουν οι άνθρωποι και θέλω να μου επιτρέψεις να σου μιλήσω για την απόλυτη οικοδέσποινα, την γυναίκα που χαρίζει απλόχερα την τέχνη του «φιλοξενείν» σε όσους τυχερούς βρεθούν στο οικογενειακό ξενοδοχείο της, την Μαίρη Παναγάκου. Την γλυκιά μου κυρία Μαίρη - που την είχα γνωρίσει πριν από πολλά χρόνια στα τη��εοπτικά πλατό και φέτος έχω την χαρά να συνεργαζόμαστε ξανά στην εκπομπή «Εδώ που τα λέμε», στην οποία έρχεται και μοιράζεται με τις τηλεθεάτριές μας όλα τα μυστικά της λαϊκής σοφίας και παράδοσης - μια γυναίκα δραστήρια, δυναμική, πανέξυπνη, με μια ζωή «βίος και πολιτεία» που χαίρεσαι να την ακούς να στην αφηγείται, η οποία εδώ και χρόνια έχει «ριζώσει» στον Κότρωνα - καίτοι Ευβοιώτισσα η ίδια - φτιάχνοντας έναν μικρό παράδεισο για να φιλοξενεί τους «φίλους της» - πώς να τους πει πελάτες αφού οι ίδιοι κάθε χρόνο έρχονται ξανά και ξανά στην φιλόξενη αγκαλιά της; Φέτος λοιπόν, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να διαβώ κι εγώ το κατώφλι της και να γνωρίσω ιδίοις όμμασι τι θα πει «φιλοξενία». Το συγκρότημα της Μαίρης, βρίσκεται 400 μέτρα από την κεντρική παραλία του χωριού, ατενίζει το μπλε της θάλασσας και τα τερτίπια των σύννεφων στην πλαγιά του Ταϋγετου και είναι από μόνο του ένα μικρό κουκλίστικο χωριουδάκι, πνιγμένο στις μοσχοβολιστές τριανταφυλλιές, τα οπωροφόρα και τα εσπεριδοειδή, τις κληματαριές και τα ελαιόδεντρα αλλά και τα καλούδια της λακωνικής γης, τα ζαρζαβατικά που με ευλάβεια η κυρία Μαίρη, χρησιμοποιεί στο «στρατηγείο» της, την κουζίνα του Kotronas Bay, απ' την οποία βγαίνουν πιάτα για σεμινάρια. Γιατί, αν κάτι ξέρει η κυρία Μαίρη, είναι να μαγειρεύει εξαιρετικά, χρησιμοποιώντας και αναδεικνύοντας τα ντόπια προϊόντα στο έπακρο. Η Παναγάκου είχε κατανοήσει από νωρίς το «Ελληνικό πρωινό», φροντίζοντας να δημιουργεί κάθε μέρα στην «Τιμονιέρα» της, υποδειγματικά πιάτα γεμάτα ελληνική γαστρονομία, που εξυψώνουν την ταξιδιωτική εμπειρία σε άλλο επίπεδο. Πώς αλλιώς να θεωρήσεις ένα πρωινό, που αποτελείται από λαλάγγια χειροποίητα, φρέσκο κατσικίσιο τυρί, σύγλινο, τηγανόψωμα, ομελέτες με άγρια σπαράγγια και σύγλινο, χειροποίητες μαρμελάδες με κουμκουάτ και φράουλες, χειροποίητο ζυμωτό ψωμί, πορτοκαλόπιτες και μέλι θυμαρίσιο, αν όχι σαν μια γκουρμέ εμπειρία που χαράζεται στη μνήμη επιζητώντας την επανάληψη; Τώρα που τα ξαναθυμάμαι όλα αυτά και το στομάχι μου γουργουρίζει ανησυχητικά, λέω ν' αρχίσω ��α ετοιμάζω πάλι βαλίτσες... Εσύ; Πηγή
Πηγή: http://ift.tt/2vzqnnk http://ift.tt/2vzqlvI
0 notes