#Κύπρος 1963 | Explore Tumblr Posts and Blogs

spoilersgr · 4 years

Link

Για τις προοπτικές επανένωσης της Κύπρου μετά την εκλογή του Τατάρ στα κατεχόμενα μίλησε σε συνέντευξή του ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν και ερευνητής του Κυπριακού και θεμάτων ειρήνης Τόμας Ντιτς. «Στην Κύπρο δεν θα πρέπει ποτέ να γίνεται λόγος για ”οριστικά”, αλλά δεν θα πρέπει ποτέ να έχει κανείς και πολύ μεγάλες ελπίδες. Εδώ υπάρχει ένα συνονθύλευμα από πολύ διαφορετικά συμφέροντα. Με αυτά θα βρεθεί σε τελική ανάλυση και ο Τατάρ αντιμέτωπος. Ενδεχομένως δεν θα εξαρτηθεί τόσο από τον ίδιο, όσο από την Τουρκία. Επιπλέον, ακόμη και μεταξύ των οπαδών του Τατάρ, οι απόψεις για την επίλυση του Κυπριακού δεν είναι τόσο ενιαίες. Παρ’ ότι δεν πιστεύω ότι είναι πιθανή αυτή τη στιγμή, θα ήταν πολύ νωρίς για να πούμε ότι ο φάκελος της επανένωσης έχει κλείσει» σημείωσε σε συνέντευξη που έδωσε στη Deutsche Welle. Τουρκοκύπριος πρόεδρος από το 2015 ήταν ο Μουσταφά Ακιντζί, ένας δεδηλωμένος υποστηρικτής της επανένωσης του νησιού. Και οι δικές του προσπάθειες απέτυχαν. Ποιοι είναι οι λόγοι; «Αυτό οφείλεται κυρίως στην επιρροή της Τουρκίας, η οποία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται επί του παρόντος για λύση. Η σημερινή κατάσταση διαφέρει ριζικά από εκείνη των αρχών της δεκαετίας του 2000. Εκείνη την εποχή, ο Ερντογάν ήταν υπέρ μιας λύσης για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες: το ζητούμενο ήταν να περιορίσει την επιρροή του στρατού. Γι ‘αυτό το λόγο προσπαθούσε να βρει και μια λύση στο Κουρδικό Ζήτημα. Στο μεταξύ, ο Ερντογάν κατάφερε να κερδίσει τον στρατό με το μέρος του μέσω της στελέχωσης και την αλλαγή της νομοθεσίας. Αυτός είναι ο λόγος που το ενδιαφέρον του τώρα για την επίλυση και του Κυπριακού και του Κουρδικού είναι ελάχιστο» δηλώσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν και συμπλήρωσε: «Επιπρόσθετα, με τα αποθέματα φυσικού αερίου στα ανοιχτά της Κύπρου προέκυψε και ένα γεωοικονομικό ενδιαφέρον. Προς το παρόν, η Τουρκία αγνοεί λίγο πολύ την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Αυτό δεν θα ήταν καθόλου αυτονόητο σε περίπτωση που λυθεί το Κυπριακό Ζήτημα, και με τη συγκατάθεση της Άγκυρας. Από αυτή την άποψη, για εσωτερικούς, γεωστρατηγικούς και γεωοικονομικούς λόγους μια λύση του Κυπριακού Ζητήματος δεν είναι επί του παρόντος ελκυστική για την Τουρκία». Τι θα μπορούσε να παρακινήσει την Τουρκία να δώσει πράσινο φως προκειμένου να ξεκινήσουν ξανά συνομιλίες για την επανένωση της Κύπρου; «Το ζητούμενο, σύμφωνα με τον ερευνητή του Κυπριακού και θεμάτων ειρήνης, δεν είναι η προθυμία της Τουρκίας για συνομιλίες. Το πρόβλημα είναι πώς θα διεξαχθούν. Μονίμως υπήρξαν διαπραγματεύσεις. Αλλά τελικά ναυάγησαν λόγω του ζητήματος της κυριαρχίας, δηλαδή, ποια υπόσταση θα πρέπει να έχουν τα δύο τμήματα της Κύπρου: ομοσπονδιακά κρατίδια εντός μια ενιαίας Δημοκρατίας ή δύο ανεξάρτητα κράτη. Δεδομένου ότι ο Τατάρ πιέζει για λύση δύο κρατών, μπορώ να φανταστώ ότι θα άρεσε πολύ στην Τουρκία να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις» εξήγησε. Τι γίνεται με τη στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς; «Είμαι απογοητευμένος από τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη. Δεν νομίζω ότι προχώρησε αρκετά στις διαπραγματεύσεις. Το πρόβλημα του Αναστασιάδη είναι ότι το κόμμα του, ο ΔΗΣΥ, είναι διχασμένο στο Κυπριακό. Το 2004 ο ίδιος υποστήριξε το Σχέδιο Ανάν ενάντια στη βούληση της πλειοψηφίας των μελών του κόμματος. Πέραν αυτού όμως, υπάρχουν κύκλοι στην Κύπρο, και αυτό ισχύει και για τις δύο πλευρές, που έχουν συμφέρον να παραμείνει το Κυπριακό ανοιχτό – είτε από μια εθνικιστική ιδεολογία, είτε από φόβο για απώλεια επιρροής, είτε από φόβο για οικονομικές απώλειες, για παράδειγμα στον τουρισμό. Δεδομένου ότι οι πολιτικοί θέλουν να επανεκλεγούν, τέτοια συμφέροντα περιορίζουν τις επιλογές τους. Υποθέτω ότι αν ο Αναστασιάδης είχε την ελευθερία κινήσεων, θα είχε βρει λύση με τον Ακιντζί» ανέφερε. Εδώ και 46 χρόνια η Κύπρος είναι διαιρεμένη. Πόσο ισχυρό είναι το ενδιαφέρον για επανένωση στις δυο κοινωνίες του νησιού; Όπως επεσήμανε ο Τόμας Ντιτς: «Επικρατεί μεγάλη απογοήτευση στην οργανωμένη κοινωνία των πολιτών, στις μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις πολλές δικοινοτικές ομάδες. Ταυτόχρονα, είναι γεγονός ότι αυτές οι ομάδες συνεχίζουν να συνεργάζονται για την επανένωση σε πάρα πολλά επίπεδα. Ωστόσο, δεν στάθηκε δυνατό να μεταφερθεί το πνεύμα αυτού του κινήματος στο σύνολο της κοινωνίας. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι έχουν μεγαλώσει γενιές που μια ενιαία Κύπρος δεν τους λέει τίποτα και για τις οποίες η επανένωση είναι μόνο λόγια. Για αυτό παραμένουν αυτοί που την υποστηρίζουν μειοψηφία. Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάτι ακόμη: Ο Ακιντζί έχασε με μικρή διαφορά, ο Τατάρ δεν έλαβε καν το 52% των ψήφων. Μόνο μερικές χιλιάδες ψήφοι ήταν καθοριστικές. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αυτή η κοινωνία των πολιτών που θέλει την επανένωση. Δεν καταφέρνει όμως να κινητοποιήσει μια πλειοψηφία». Από την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974 και τη διαίρεση, τα Ηνωμένα Έθνη καταβάλουν προσπάθειες για την επανένωση της. Υπήρξε πληθώρα πρωτοβουλιών, συνομιλιών – ακόμη και ένα δημοψήφισμα το 2004. Κατά πόσο είναι διατεθειμένα τα Ηνωμένα Έθνη να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την επίλυση μιας, όπως φαίνεται, μακροπρόθεσμα «παγωμένης σύγκρουσης»; «Νομίζω ότι είναι απίθανο τα Ηνωμένα Έθνη να αποσυρθούν – ούτε σε ό,τι αφορά τους κυανόκρανους, ούτε σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες διαμεσολάβησης. Το κόστος της ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, που βρίσκεται από το 1963 στο νησί, είναι μεγάλο. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας επικρατεί μεγάλη δυσαρέσκεια που δεν έχει βρεθεί ακόμη λύση στο Κυπριακό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο γίνονται συνεχώς προτάσεις να αποτραβηχτούν οι κυανόκρανοι. Η ελπίδα που συνδέεται με αυτό το βήμα είναι ότι οι δύο πλευρές στην Κύπρο θα τεθούν υπό πίεση για να βρουν λύση» εξηγεί και προσθέτει: «Ο κίνδυνος, ωστόσο, είναι ότι θα μπορούσαν να προκύψουν βίαιες συγκρούσεις στην Πράσινη Γραμμή. Επίσης, δεν νομίζω ότι θα σταματήσουν οι προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για εξεύρεση λύσης. Άλλωστε, δεν διαφαίνεται κάποιος παράγοντας, που θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί επειδή η Κύπρος είναι κράτος μέλος. Παρά τη μεγάλη απογοήτευση στα Ηνωμένα Έθνη, νομίζω ότι σε λίγο θα ξεκινήσουν ξανά με διερευνητικές προσπάθειες. Αλλά, αυτή είναι και η αποστολή του ΟΗΕ». Ο Τόμας Ντιτς είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν. Υπήρξε συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών της Κοπεγχάγης για την Ειρήνη (COPRI) και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. Είναι εκδότης των τόμων «A Different Kind of Power? The EU’s Role in International Politics» (2014) και «Cyprus: A Conflict at the Crossroads» (2009). Στο επίκεντρο του επιστημονικού του ενδιαφέροντος βρίσκονται η ΕΕ ως παράγοντας της διεθνούς πολιτικής, οι σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας και το Κυπριακό.

#eklogi #i #kai #KATEXOMENA #PROKLISEIS #sta #Sunexeis #Tatar #ton #tou #Tourkon

0 notes

1tvchannelnews · 6 years

Photo

New Post has been published on http://1tvchannel.eu/%ce%ae%cf%87%ce%b7%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%bf%ce%b9-%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b7-%ce%ba%cf%8d%cf%80%cf%81/

Ήχησαν και σήμερα οι σειρήνες – Η Κύπρος θυμάται και τιμά

Η Κύπρος θυμάται και τιμά όλους όσοι υπερασπίστηκαν την πατρίδα εναντίον του Τούρκου εισβολέα το 1974.

Οι σειρήνες ήχησαν και σήμερα, στις 05.30 το πρωί, 44η επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Όπως γίνεται τα τε��ευταία 43 χρόνια τέτοια ώρα, που ο τουρκικός στρατός αποβιβάστηκε στις ακτές της Κερύνειας, πέντε ημέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα.

Χιλιάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι αγνοούμενοι της κυπριακής τραγωδίας. Η χώρα παραμένει διαιρεμένη. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες για επανένωσή της σε μια δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία δεν έχουν καταλήξει ακόμα, λόγω των απαράδεκτων τουρκικών αξιώσεων.

Σήμερα, σε όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου διοργανώνονται εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους πεσόντες και δεήσεις για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.

Στις οκτώ το πρωί, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη ��αι άλλων επισήμων, θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων Αξιωματικών και Οπλιτών κατά την τουρκική εισβολή στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Μακεδονίτισσας.

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος, θα τελέσει τα αποκαλυπτήρια του μεταγωγικού αεροσκάφους, τύπου Νοράτλας, το οποίο είναι παρόμοιο με το μοιραίο Νοράτλας που καταρρίφθηκε τον Ιούλιο του 1974 από φίλια πυρά στον Τύμβο. Παρόντες στην τελετή θα είναι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Πάνος Καμένος, ο Γεώργιος Βαρεμένος, ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων καθώς και εκπρόσωποι συνδέσμων αγωνιστών από την Ελλάδα και μέλη των πληρωμάτων από την Ελλάδα που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση.

Στη συνέχεια θα τελεστεί στον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης το επίσημο μνημόσυνο για όλους όσοι έπεσαν κατά την τουρκική εισβολή και θα γίνει παράκληση για την απελευθέρωση του νησιού και για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων. Θα παραστούν οι πολιτικές, πολιτειακές, στρατιωτικές και θρησκευτικές Αρχές του τόπου.

Στις 20.45 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα είναι κύριος ομιλητής σε εκδήλωση Μνήμης για τις Μαύρες Επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής στο Προεδρικό Μέγαρο.

Πολιτικά κόμματα και οργανώσεις έχουν εκδώσει ανακοινώσεις καταδίκης της τουρκικής εισβολής και έχουν διοργανώσει εκδηλώσεις μνήμης και τιμής προς τους νεκρούς της κυπριακής τραγωδίας, τονίζοντας την ανάγκη μια ενότητα και επαναλαμβάνοντας την αποφασιστικότητά τους να εργαστούν για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

Ιστορικό

Στις 19 Ιουλίου ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ εκφώνησε ομιλία ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου χαρακτήρισε το πραξικόπημα ως εισβολή της Χούντας στην Κύπρο και κατάλυση της ανεξαρτησίας της, ενώ ταυτόχρονα κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας να παρέμβει με όλα τα πρόσφορα μέσα για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, Μπουλέντ Ετζεβίτ, άρπαξε την ευκαιρία που επιζητούσε η Αγκυρα από πολύ καιρό και ισχυριζόμενος ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, εισέβαλε μια μέρα μετά, στις 20 Ιουλίου 1974.

Με την κωδική ονομασία «Αττίλας» η τουρκική εισβολή ξεκίνησε στις 0530 στις 20 Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Οι αλεξιπτωτιστές έπεφταν μαζικά ενώ δυνάμεις πεζικού της Τουρκίας αποβιβάζονταν στις παραλίες της Κερύνειας. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν.

Η «κυβέρνηση» των πραξικοπηματιών του Νίκου Σαμψών παραιτήθηκε υπό το βάρος των εξελίξεων στις 23 Ιουλίου 1974.

Στη Γενεύη άρχισαν πυρετώδεις διαβουλεύσεις για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης υπό την αιγίδα του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών Τζον Κάλαχαν. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, εκπροσωπούμενη από τον Γλαύκο Κληρίδη, αξίωσε για πρώτη φορά μετά το 1963 εφαρμογή των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου και του Κυπριακού Συντάγματος. Η Τουρκία αρνήθηκε και προέβαλε το πάγιο αίτημά της για γεωγραφικό χωρισμό του νησιού.

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές αντιπρότεινε σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία θα ήταν δικοινοτικό ομοσπονδιακό κράτος πολλών καντονιών, στο οποίο οι Τουρκοκύπριοι θα έλεγχαν το 34% περίπου του νησιού. Ο Κληρίδης ζήτησε αναβολή 36 ή 48 ωρών, για να συμβουλευτεί το Υπουργικό Συμβούλιο. Οι Τούρκοι απέρριψαν το αίτημά του.

Ενόσω διαρκούσαν οι διπλωματικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη δεν φαινόταν να επιτυγχάνεται αίσια έκβαση και η Τουρκία, αφού πρώτα στις 3:30 τα ξημερώματα της 14 Αυγούστου του 1974 απέσυρε την αντιπροσωπεία της, σε λιγότερο από 1 1/2 ώρα μετά (4:35 π.μ. της ίδιας ημέρας) προχώρησε και στο δεύτερο κύμα εισβολής υπό την κωδική ονομασία "Αττίλας 2» με την κατάληψη της Μόρφου, της Αμμοχώστου και της Καρπασίας.

Παρά τις εκκλήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ [Ψήφισμα 353 (1974)] και τη γρήγορη αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στο νησί, η Τουρκία κατέλαβε το 36,2 τοις εκατό της εδαφικής επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας και εκτόπισε βίαια περίπου 200.000 Ελληνοκυπρίους από τις εστίες τους. Άλλοι 20.000 Ελληνοκύπριοι, οι οποίοι παρέμειναν στις κατεχόμενες περιοχές, εξαναγκάστηκαν και αυτοί τελικά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν καταφύγιο στις ελεγχόμενες από την κυπριακή Κυβέρνηση περιοχές. Μέχρι τον Απρίλιο 2013 λιγότεροι από 328 εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι και 109 Μαρωνίτες παρέμεναν στις κατεχόμενες περιοχές.

Η Τουρκία μέχρι και σήμερα στερεί από τους εκτοπισμένους Ελληνοκυπρίους το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό έχει δώσει αφορμή για προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις για τις παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης από την πλευρά της Τουρκίας.

Πέραν της οικονομικής καταστροφής, αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής και τη βίαιης μετακίνησης πληθυσμού, περισσότερα από 3.000 άτομα σκοτώθηκαν ενώ μέχρι τα τέλη Ιουνίου 2018, εξακολουθούν να αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 – ’64 και την τουρκική εισβολή του 1974, 846 Ε/Κ και 271 Τ/Κ.

Ο Μακάριος επέστρεψε στην Κύπρο το Δεκέμβριο του 1974.

Η Κύπρος, σήμερα μέλος της ΕΕ, παραμένει διαιρεμένη. Οι συνεχείς προσπάθειες, υπό την αιγίδα των ΗΕ, για εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, δεν έχουν ακόμα αποδώσει καρπούς, λόγω της επιμονής της τουρκικής πλευράς να διατηρήσει τα επεμβατικά της δικαιώματα, τις αναχρονιστικές εγγυήσεις και να διασφαλίσει την παρουσία τουρκικού στρατού στο νησί.

ΚΥΠΕ

0 notes

praktoreiomagazine-blog · 7 years

Photo

Τεύχος 78 - Αφιέρωμα στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας

Όλες οι ειδήσεις σχετικά με τον 35ο Μαραθώνιο της Αθήνας στο www.ana.gr/sport

35ος Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας στη μνήμη Γρηγόρη Λαμπράκη

Του Χρήστου Μουρδουκούτα

2.507 χρόνια ιστορίας και

121 από τον 1ο επίσημο Μαραθώνιο το 1896

Ένα από τα σπουδαιότερα αγωνίσματα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και του δρομικού κινήματος, που αναπτύσσεται ραγδαίως τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ο Μαραθώνιος (42.195μ).

Μπήκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το ξεκίνημα των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896, ύστερα από την εισήγηση και αθλοθέτηση του καθηγητή της Σορβόνης, Μισέλ Μπρέαλ, φίλου του Πιέρ ντε Κουμπερτέν σε ανάμνηση του ηρωικού κατορθώματος του άγγελου-αγγελιοφόρου που έφερε το μήνυμα της νίκης (490 π.Χ) στους Αθηναίους.

Πάντως στους Ολυμπιακούς του 1896 δεν ήταν ο πρώτος Μαραθώνιος που διεξήχθη ποτέ, με νικητή τον Σπύρο Λούη, αφού προηγήθηκε την ίδια χρονιά ο αγώνας του Πανελληνίου πρωταθλήματος με νικητή τον Χαρίλαο Βασιλάκο.

Ο αγώνας με τη σημερινή του μορφή στην κλασική διαδρομή και με διοργανωτή τον ΣΕΓΑΣ, ξεκινά το 1983 με νικητή στους άνδρες τον Θεοφάνη Τσιμιγκάτο με 2 ώρες 28:18 και στις γυναίκες την Μεταξία Μπερτζελέα με 3 ώρες 35:52.

Παράλληλα στην αυθεντική διαδρομή διεξάγεται και το Πανελλήνιο πρωτάθλημα Μαραθωνίου, όπου τα μεγάλα ονόματα είναι ο Νίκος Πολιάς στους άνδρες και η Γεωργία Αμπατζίδου στις γυναίκες που έχουν από επτά νίκες, αλλά έχουν αποσυρθεί από τους αγώνες.

Τα τελευταία χρόνια κυρίαρχοι του Πανελληνίου πρωταθλήματος είναι ο Χριστόφορος Μερούσης με 4 συνεχείς νίκες (2013, 2014, 2015, 2016) και η Ράνια Ρεμπούλη με 2 (2015, 2016) και βέβαια θέλουν να αυξήσουν τις επιτυχίες τους.

Στον 34ο Μαραθώνιο το 2016 νικητής του διεθνή Μαραθωνίου στους άνδρες ήταν ο Κενυάτης Λούκα Ρότιτς Λούμπουαν με 2 ώρες 12 λεπτά 49 δευτερόλεπτα και στις γυναίκες η συμπατριώτισσά του Νάνσι Αρουσέι με 2.38.13.

Τα ρεκόρ της Αυθεντικής διαδρομής κατέχουν ο Φίλιξ Κάντι Κιπτσιρτίρ (Κένυα) με 2:10:37 από το 2014 και η Μιζούκι Νογκούτσι (Ιαπωνία) με 2:26.20 από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Οι διάδοχοι του Φειδιππίδη

Τα αποτελέσματα του 2016

Ο Κενυάτης Λούκα Ρότιτς Λούμπουαν πρώτευσε στον 34ο Μαραθώνιο δρόμο της Αθήνας με 2 ώρες 12 λεπτά 49 δευτερόλεπτα. Δεύτερος ήταν ο συμπατριώτης του Μπένσον Κιπρούτο και τρίτος ο επίσης Κενυάτης Άντριου Μπεν Κιμτάρ. Στην 10η θέση και για 4η συνεχή χρονιά πανελληνιονίκης τερμάτισε ο Χριστόφορος Μερούσης με 2.24.58. Δεύτερος πανελληνιονίκης ήταν ο Κώστας Γκελαούζος και τρίτος ο Δημοσθένης Ευαγγελίδης.

Στις γυναίκες νικήτρια αναδείχθηκε η Κενυάτισα Νάνσι Αρουσέι με 2.38.13, με 2η την Αλγερινή Κενζά Νταχμανί με 2.38.28 και 3η την Ράνια Ρεμπούλη με 2.49.23, που ήταν πρώτη για 2η συνεχή χρονιά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Δεύτερη πανελληνιονίκης αναδείχθηκε η Σόνια Τσεκίνη Μπουντούρη 2.55.04 και 3η η Στεφανία Λεοντιάδου με 2.57.59.

Άνδρες

1.Λούκα Ρότιτς Λόμπουαν (Κένυα) 2.12.49, 2.Μπένσον Κιπρούτο (Κένυα) 2.13.24, 3.Αντριου Μπεν Κιμτάρ (Κένυα) 2.13.26, 4.Μπέρναρντ Κιτούρ (Κένυα) 2.13.32, 5.Σίλα Κιπγκεμπόι Λίμο (Κένυα) 2.16.34, 6, Κίπσερεμ Λίμο (Κένυα) 2.16.34, 7.Χίλαρι Κιπκογκέι Γέγκο (Κένυα) 2.18.37, 8.Τζόας Κίπκοετς Μουτάι (Κένυα) 2.23.55,9. Ντάνκαν Κεμπόι Τσόνγκε Κ¨ενυα) 2.24.36, 10.Χριστόφορος Μερούσης (Ελλάδα) 2.24.58, 12.Κώστας Γκελαούζος (Ελλάδα) 2.26.08, 13.Δημοσθένης Ευαγγελίδης (Ελλάδα) 2.29.40, 14. Γιάννης Ζερβάκης Ελλάδα) , 2.30.07, 15.Παναγιώτης Αντωνακάκης (Ελλάδα) 2.34.45, 16.Κυριάκος Συμιριωτάκης (Ελλάδα) 2.35.56.

Γυναίκες

1.Νάνσι Αρουσέι (Κένυα) 2.38.13, 2.Κενζά Νταχμανί (Αλγερία) 2.38.28, 3. Ράνια Ρεμπούλη 2.49.23, 4.Νταγκμαρά Χάντζλικ (Κύπρος) 2.51.35, 5. Σόνια Τσεκίνη Μπουδούρη (Ελλάδα) 2.55.04, 6.Γκλάντις Γεπκοσγκέι Κουομπάι (Κένυα) 2.55.10, 7.Πενίνα Γουανχίρου Ντούνγκου (Κένυα) 2.55.33, 8.Δέσποινα Ζαφειράκη (Ελλάδα) 2.56.47.

Τα ρεκόρ

Αυθεντική Διαδρομή

Ανδρών 2:10:37 Φίλιξ Κάντι Κιπτσιρτσίρ (Κένυα) 9/11/14 32ος AMA

Γυναικών 2:26.20 Μιζούκι Νογκούτσι (Ιαπωνία) 22/8/2004 Ο.Α. Αθήνας

Ρεκόρ ΑΜΑ

Ανδρών 2:10:37 Φίλιξ Κάντι Κιπτσιρτίρ (Κένυα) 9/11/14 32ος AMA

Γυναικών 2:31.06 Ράσα Ντραζνταουσκάιτε (Λιθουανία) 30/10/2010 28ος ΑΜΑ

Καλύτερη Ελληνική Επίδοση στη διαδρομή

Ανδρών 2:17.56 Νίκος Πολιάς 29/8/2004 Ο.Α. Αθήνας

Γυναικών 2:39.10 Μαρία Πολύζου 9/8/1997 Παγκ. Πρωτ. Αθήνας

Οι πρωτιές

Άνδρες

Στις 34 διοργανώσεις στους άνδρες έχουν κερδίσει 28 αθλητές, καθώς δύο Έλληνες και δύο Κενυάτες έχουν κερδίσει περισσότερες από μια φορά. Ο Νίκος Πολιάς είναι επικεφαλής στις νίκες αφού έχει κερδίσει 4 φορές. Ο άλλος Έλληνας πρωταθλητής, ο Χρήστος Δούμας έχει κατακτήσει τη νίκη 2 φορές όπως και οι Κενυάτες Σαϊνά και Μπετ. Οι χώρες των νικητών είναι μόλις έντεκα (Ελλάδα, Κένυα, Νοτ. Αφρική, Σουηδία, Βέλγιο, Σοβ. Ένωση, Μ Βρετανία, Ολλανδία, Ιαπωνία, Τανζανία, Μαρόκο). Η Κένυα έχει 13 νίκες και η Ελλάδα 11.

Οι νικητές

1983 Θεοφάνης Τσιμιγκάτος 2 ώρες 28:18

1984 Λ. Σβάνεμπντελ (Αν. Γερμανία) 2 ώρες 28:53

1985 Μίκαελ Χιλ (Ελβετία) 2 ώρες 26:20

1986 Γιος Βαν ντε Βάτερ (Βέλγιο) 2 ώρες 27:22

1987 Κέβιν Φλάναγκαν (Βρετανία) 2 ώρες 25:14

1988 Φέντορ Ρίγιοβ (Ρωσία) 2 ώρες 17:33

1989 Φαν Ριχαϊχόβεν (Ολλανδία) 2 ώρες 23:19

1990 Ολοφ Γιόχαν Ενγκολμ (Ελβετία) 2 ώρες 26:33

1991 Θόδωρος Φωτόπουλος 2 ώρες 28:18

1992 Χρήστος Δούμας 2 ώρες 31:15

1993 Νίκος Πολιάς 2 ώρες 28:12

1994 Χρήστος Δούμας 2 ώρες 35:00

1995 Νίκος Πολιάς 2 ώρες 27:27

1996 Νικήτας Μαρκάκης 2 ώρες 33:15

1997 Γεράσιμος Κόκοτος 2 ώρες 31:47

1998 Νίκος Πολιάς 2 ώρες 18:38

1999 Γιονεχάρα Μασάτο (Ιαπωνία) 2 ώρες 13:35

2000 Νίκος Πολιάς 2 ώρες 20:50

2001 Νοά Μπορ (Κένυα) 2 ώρες 19:26

2002 Μαρκ Σάινα (Κένυα) 2 ώρες 18:19

2003 Ζερεμπάγιο Μπάβο (Τανζανία) 2 ώρες 16:59

2004 Φρέντερικ Τσερόνο (Κένυα) 2 ώρες 15:28

2005 Τζέιμς Σάινα (Κένυα) 2 ώρες 16:05

2006 Χένρι Τάρους (Κένυα) 2 ώρες 17:45

2007 Μπέντζαμιν Κίπροτιτς Κορίρ (Κένυα) 2 ώρες 14:40

2008 Νίκολας Πολ Λεκουράα (Κένυα) 2 ώρες 12:42

2009 Γιόζεφατ Κιπκουρούι (Κένυα) 2 ώρες 13:44

2010 Ρέιμοντ Μπετ (Κένυα) 2 ώρες 12:40

2011 Αμπντελκερίμ Μπούμπκερ (Μαρόκο) 2 ώρες 11:40

2012 Ρέιμοντ Κιμουτάι Μπετ (Κένυα) 2 ώρες 11:35

2013 Γέγκο Χίλαρι Κιπκογκέι (Κένυα) 2 ώρες 13:51

2014 Φίλιξ Κάντι (Κένυα) 2 ώρες 10:37

2015 Χριστόφορος Μερούσης (Ελλάδα) 2 ώρες 21:22

2016 Λούκα Ρότιτς Λόμπουαν (Κένυα) 2 ώρες 12.49

Γυναίκες

Στις γυναίκες νικήτριες έχουν αναδειχθεί 32 αθλήτριες, με τις Παναγιώτα Πετροπούλου και Σόνια Όμπερεμ-Κρόλικ να έχουν κερδίσει από 2 φορές. Οι νικήτριες προέρχονται από 13 χώρες (Ελλάδα, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Γερμανία, Σοβ. Ένωση, Βρετανία, Ρωσία, Λιθουανία Ν. Ζηλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Αιθιοπία, Κένυα). Η Ελλάδα είναι επί κεφαλής με 8 νίκες και ακολουθούν Ιαπωνία 6, Κένυα και ΗΠΑ από 4, Αιθιοπία 3 και Γερμανία με 2).

Οι νικήτριες

1983 Μεταξία Μπερτζελέα 3 ώρες 35:52

1984 Μπάρμπαρα Μπάζλερ (ΗΠΑ) 2 ώρες 58:56

1985 Γεωργία Παπαναστασίου 3 ώρες 09:53

1986 Σίγκνε Βαρντ (Νορβηγία) 3 ώρες 06:58

1987 Ιρίνα Μπογκάτσκοβα (ΕΣΣΔ) 2 ώρες 43:37

1988 Μάγδα Πουλημένου 2 ώρες 50:59

1989 Λέσλι Λιούις (ΗΠΑ) 2 ώρες 37:42

1990 Πρ. Τέλορ (Ν. Ζηλανδία) 2 ώρες 59:15

1991 Σοφία Σωτηριάδου 2 ώρες 59:29

1992 Ρέικο Χιρισάβα (Ιαπωνία) 3 ώρες 05:24

1993 Παναγιώτα Πετροπούλου 3 ώρες 15:56

1994 Κλαίρη Σταυροπούλου 3 ώρες 21:32

1995 Παναγιώτα Νικολακοπούλου 2 ώρες 59:45

1996 Παναγιώτα Πετροπούλου 2 ώρες 56:42

1997 Μελίσα Χέρτα ΗΠΑ) 2 ώρες 54:43

1998 Σμιθ Τζόι (ΗΠΑ) 2 ώρες 50:52

1999 Οκούνο Ταμάκι (Ιαπωνία) 2 ώρες 46:46

2000 Γεωργία Αμπατζίδου 2 ώρες 53:00

2001 Σόνια Κρόλικ-Ομπερεμ (Γερμανία) 2 ώρες 36:15

2002 Σόνια Κρόλικ Ομπερεμ (Γερμανία) 2 ώρες 37:28

2003 Νάντια Βίγενμπεργκ (Ολλανδία) 2 ώρες 43:18

2004 Ζίνακ Αλέμου (Αιθιοπία) 2 ώρες 41:11

2005 Σισάι Μαέσο (Αιθιοπία) 2 ώρες 38:39

2006 Σικάκο Ογκούσι (Ιαπωνία) 2 ώρες 40:45

2007 Σβετλάνα Πονομαρένκο (Ρωσία) 2 ώρες 33:19

2008 Μάι Ταγκάμι (Ιαπωνία) 2 ώρες 36:58

2009 Ακέμι Οζάκι (Ιαπωνία) 2 ώρες 39:56

2010 Ράσα Ντραζνταουκάιτε (Λιθουανία) 2 ώρες 31:06

2011 Ελφνέσε Μελάκου Γιάντο (Αιθιοπία) 2 ώρες 35:25

2012 Κονσαλάτερ Τσεμτάι Γιαντάα (Κένυα) 2 ώρες 40:00

2013 Γιόαν Νάνσι Ρότιτς (Κένυα) 2 ώρες 41:32

2014 Μάιο Ναόμι Τζεπκογκέι (Κένυα( 2 ώρες 41:06

2015 Μινόρι Χαγιακάρι (Ιαπωνία) 2 ώρες 52:06

2016 Νάνσι Αρουσέι (Κένυα) 2 ώρες 38.13

Οι Πανελληνιονίκες στο Μαραθώνιο από το 1896:

Ο Νίκος Πολιάς στους άνδρες και η Γεωργία Αμπατζίδου στις γυναίκες είναι οι κυρίαρχοι της διοργάνωσης αφού έχουν από επτά νίκες. Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστές του Πανελληνίου πρωταθλήματος είναι ο Χριστόφορος Μερούσης με 4 συνεχείς νίκες (2013, 2014, 2015, 2016) και η Ράνια Ρεμπούλη με 2 (2015, 2016).

Άνδρες

1896 Χ. Βασιλάκος (Ανεξάρτητος) 3.17.00.0

1906 Α. Κουτουλάκης (Εθνικός ΓΣ) 3.04.29.3,

1909 Χ. Μηλίγγος (Εθνικός ΓΣ) 3.07.23.1

1910 Σ. Πλιάκος (Πανελλήνιος ΓΣ) 3.03.35.0

1911 Χ. Μηλίγγος (ΑΟ Διαγόρας) 3.07.14.4

1924 Δ. Κάντζας (Πειραϊκός Σύνδεσμος) 3.05.47.4

1926 Σ. Μανωλόπουλος (ΟΝ Καλαμών) 3.35.42.4

1927 Α. Λουκάς (ΓΣ Ηρακλής) 3.42.06.0

1928 Α. Μπεκιάρης (Αναγέννηση Σερρών) 3.15.44.2

1929 Χρ. Σάρρας (Παναθηναϊκός) 3.12.31.1

1931 Χρ. Σάρρας (Παναθηναϊκός) 3.11.20.3

1932 Χρ. Σάρρας (Παναθηναϊκός) 3.06.35.0

1933 Στ. Κυριακίδης (ΓΣ Ολύμπια) 3.03.05.0

1934 Στ. Κυριακίδης (ΓΣ Ολύμπια) 2.49.42.0

1936 Στ. Κυριακίδης (ΓΣ Ολύμπια) 3.06.30.0

1937 Στ. Στεφάνου (ΑΕΚ) 2.56.00.0

1938 Β. Κουσίδης (ΑΕΚ) 3.24.04.0

1939 Στ. Κυριακίδης (ΓΣ Ολύμπια) 2.52.07.0

1948 Χρ.Βαρτζάκης (Πειραϊκός Σύνδεσμος) 3.01.58.0

1949 Δ. Δερβένης (Εθνικός ΓΣ) 2.57.17.0

1950 Θ. Ραγάζος (ΓΣ Αλμυρού) 2.59.18.0

1951 Δ. Δερβένης (Εθνικός ΓΣ) 2.55.38.0

1952 Δ. Δερβένης (Εθνικός ΓΣ) 3.11.29.6

1953 Χρ.Βαρτζάκης (Πειραϊκός Σύνδεσμος) 3.13.15.0

1954 Δ. Δερβένης (Εθνικός ΓΣ) 2.55.38.0

1955 Χ. Κλαψινάκης (Κεραυνός Ρεθύμνου) 3.14.43.6

1956 Ι. Χασομέρης (Παναθηναϊκός) 3.10.18.0

1957 Ι. Γλέζος (ΑΕΚ) 3.00.01.0

1958 Δ. Δερβένης (Εθνικός ΓΣ) 3.15.48.0

1959 Ι. Χριστόπουλος (ΠΑΟΚ) 3.16.37.0

1960 Δ. Δερβένης (Παναθηναϊκός) 3.08.54.0

1961 Π. Μπεθάνης (Παναθηναϊκός) 2.51.52.4

1962 Δ. Μοσχονάς (Παναθηναϊκός) 2.49.17.0

1963 Κ. Πονήρης (Εθνικός ΓΣ) 2.46.17.0

1964 Αθ. Μαρτάκης (Πανελλήνιος) 3.06.15.2

1965 Δ. Βούρος (Παναθηναϊκός) 2.59.58.6

1966 Δ. Βούρος (Παναθηναϊκός) 3.08.10.0

1967 Γ. Φακιολάς (Παναθηναϊκός) 3.05.28.6

1968 Δ. Βούρος (Παναθηναϊκός) 2.29.09.4

1969 Δ. Βούρος (Παναθηναϊκός) 2.23.33.8

1970 Ν. Αυλακιώτης (Πανελλήνιος) 2.35.10.8

1971 Ν. Αυλακιώτης (Πανελλήνιος) 2.41.17.4

1972 Χρ. Μήτσικας (ΓΣ Λάρισας) 2.32.53.0

1973 Ι. Βιρβίλης (ΑΕΚ) 2.22.53.0

1974 Φ. Τσιμιγκάτος (Παναχαϊκή ΓΕ) 2.24.48.0

1975 Π. Μακρίδης (ΑΓΣ Ιωαννίνων) 2.36.33.0

1976 Ν. Αργυρόπουλος (Παναχαϊκή ΓΕ) 2.31.41.8

1977 Φ. Τσιμιγκάτος (Παναχαική ΓΕ) 2.39.36.4

1978 Φ. Τσιμιγκάτος (Παναχαϊκή ΓΕ) 2.27.44.0

1979 Σπ. Νάκος (ΣΕΦ Αρκαδικός) 2.33.40.8

1980 Φ. Τσιμιγκάτος (Παναχαϊκή ΓΕ) 2.25.24.0

1981 Φ. Τσιμιγκάτος (Παναχαϊκή ΓΕ) 2.25.55.0

1982 Στ. Καρακατσάνης (Πανελλήνιος) 2.19.20.0

1983 Τ. Ψαθάς (ΠΑΟΚ) 2.17.12.0

1984 Μ. Κούσης (ΓΕ Αγρινίου) 2.16.40.0

1985 Μ. Κούσης (ΓΕ Αγρινίου) 2.22.50.0

1986 Τ. Ψαθάς (ΠΑΟΚ) 2.17.12.0

1987 Γ. Αφορδακός (ΟΦΗ) 2.20.58.0

1988 Γ. Αφορδακός (ΟΦΗ) 2.17.08.0

1989 Χρ. Παπαχρήστος (Πανελλήνιος) 2.24.19.0

1990 Γ. Μάλλιαρης (Παναθηναϊκός) 2.30.40.0

1991 Θ. Φωτόπουλος (ΓΣ Κηφισιάς) 2.28.18.0

1992 Χρ. Σωτηρόπουλος (ΑΣ Αρης) 2.16.26.0

1993 Ν. Πολιάς (Πειραϊκός Σύνδεσμος) 2.28.12.0

1994 Σπ. Ανδριόπουλος (ΑΠΣ Πάτραι) 2.17.07.0

1995 Ν. Πολιάς )Πειραϊκός Σύνδεσμος) 2.27.27.0

1996 Ν. Πόλιας (Πειραϊκός Σύνδεσμος) 2.19.14.0

1997 Σπ. Ανδριόπουλος (ΑΠΣ Πάτραι) 2.13.15.0

1998 Ν. Μαρκάκης (ΟΣΦΠ) 2.26.52.0

1999 N. Πολιάς (ΟΣΦΠ) 2.18.38.0

2000 Νίκος Πολιάς (ΟΣΦΠ) 2.20.50

2001 Νίκος Πολιάς (ΟΣΦΠ) 2.23.58

2002 Βασίλης Ζαμπέλης (ΓΣ Ελ Βενιζέλος) 2.20.36

2003 Νίκος Πολιάς (ΟΣΦΠ) 2.23.16

2004 Κώστας Γουγούσης (ΓΑΣ Κορησού) 2.27.05

2005 Γεράσιμος Κοκοτος (ΠΓΣ) 2.24.52

2006 Γιάννης Κανελλόπουλος (ΠΓΣ) 2.24.21

2007 Γιώργος Καραβίδας (ΑΕΚ) �� 2.23.21

2008 Γιώργος Καραβίδας (ΑΕΚ) 2.22.18

2009 Δημήτρης Θεοδωρακάος (ΟΣΦΠ) 2.26.27

2010 Μιχάλης Παρμάκης (ΠΓΣ) 2.20.48

2011 Δημήτρης Θεοδωρακάκος (Ολυμπιακός) 2:24:10

2012 Μιχάλης Παρμάκης (Τρίτων Χαλκίδας) 2:21:56

2013 Χριστόφορος Μερούσης (ΦΟ Βροντάδων)2:23:59

2014 Χριστόφορος Μερούσης (ΦΟ Βροντάδων)2:25:15

2015 Χριστόφορος Μερούσης (ΦΟ Βροντάδων)2:21:22

2016 Χριστόφορος Μερούσης (ΦΟ Βροντάδων)2.24.58

Γυναίκες

1982 Αλ. Φίλη (ΑΟΠ Φαλήρου) 3.02.12

1983 Δ. Σφακιανάκη (Εφηβος Χίου) 3.27.10

1984 Γ. Παπαναστασίου (Πανιώνιος) 2.58.25

1985 Γ. Παπαναστασίου (Πανιώνιος) 3.12.25

1986 Γ. Παπαναστασίου (Πανιώνιος) 3.04.04

1987 Μ. Πουλημένου (ΓΣ Αμαρουσίου) 2.55.43

1988 Μ. Πολύζου (Εσπερος Πατρών) 2.44.15

1989 Δ. Παπασπύρου (ΓΑΣ Ιλισός) 2.54.15

1990 Σ. Σωτηριάδου (ΓΣ Ηρακλής) 3.04.21

1991 Σ. Σωτηριάδου (ΓΣ Ηρακλής) 2.59.29

1992 Π. Καστρίτη (Πανελλήνιος) 2.48.19

1993 Π. Πετροπούλου (Πέλωψ Πατρών) 3.15.56

1994 Μ. Πολύζου (Πανελλήνιος) 2.39.43

1995 Π. Νικολακοπούλου (Πέλωψ Πατρών) 2.59.45

1996 Π. Νικολακοπούλου (Πέλωψ Πατρών) 2.45.53

1997 Π. Νικολακοπούλου (Πέλωψ Πατρών) 2.44.24

1998 Π. Νικολακοπούλου (Πέλωψ Πατρών) 2.56.07

1999 Π. Νικολακοπούλου (Πέλωψ Πατρών) 3.09.13

2000 Βασιλική Συκοπέτη (Μ. Αλ. Γιαννιτσών) 3.04.04

2001 Γεωργία Αμπατζίδου (ΧΑΝΘ) 2.48.37

2002 Γεωργία Αμπατζίδου (ΧΑΝΘ) 2.47.22

2003 Γεωργία Αμπατζίδου (ΧΑΝΘ) 2.46.47

2004 Γεωργία Αμπατζίδου (ΧΑΝΘ) 2.45.27

2005 Γεωργία Αμπατζίδου (ΧΑΝΘ) 2.42.50

2006 Ελένη Δοντά (ΓΣ Ηρακλής) 2.44.43

2007 Μάγδα Γαζέα (ΑΓΕ Ζακύνθου) 2.41.31

2008 Γεωργία Αμπατζίδου (Βεργίνα) 2.40.53

2009 Γεωργία Αμπατζίδου (Βεργίνα) 2.44.23

2010 Τίνα Κεφαλά (ΑΕΚ) 2.40.36

2011 Σοφία Ρήγα (ΓΣ Ελ. Βενιζέλος) 2.45.43

2012 Μάγδα Γαζέα (ΑΓΕ Ζακύνθου) 2:44:42

2013 Μάγδα Γαζέα (ΑΓΕ Ζακύνθου) 2:46:04

2014 Σοφία Ρήγα (ΓΣ Ελευθ. Βενιζέλος) 2:45.38

2015 Ουρανία Ρεμπούλη (ΓΣ Νέων Λέρου) 2:54.32

2016 Ράνια Ρεμπούλη (ΓΣ Νέων Λέρου) 2.49.23

#PraktoreioMagazine #τευχος78 #Μαραθώνιος Αθήνας #μαραθώνιος #πανελληνιονίκες #αθλητισμός #ιστορία #Αθήνα

0 notes

paranoikosnews-blog · 7 years

Text

Κύπρος: Ο βομβαρδισμός της Ακταιωρού "ΦΑΕΘΩΝ" απο την Τουρκία το 1964

[ad_1]

Την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου του 1959 ακολούθησε η υποβολή των 13 σημείων του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, το … 1963, για τροποποίηση του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ξεκίνησε τότε μία περίοδος ιδιαίτερης έντασης στην Κύπρο μέχρι και το 1967.

Προς ενίσχυση της άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας για αντιμετώπιση της εντεινόμενης τουρκικής απειλής, το 1964 η…

View On WordPress

0 notes

tamta24 · 7 years

Text

8 Έλληνες Καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν άλλες χώρες στη Eurovision!

Στην 60χρονη ιστορία του αγαπημένου Ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision οι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν δείξει να το απολαμβάνουν με την ψυχή τους στη σκηνή εκπροσωπώντας όχι μόνο την πατρίδα τους, αλλά και άλλες χώρες. Ποιοι είναι αυτοί;

Αυτές τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις θα δούμε μία προς μία παρακάτω! Ποιες χώρες εκπροσώπησαν; Ποια χρονιά; Σε ποια θέση της τελικής κατάταξης κατέληξαν; Όλα αυτά στο παρόν αφιέρωμα… Έτσι για να μάθουν οι νεότεροι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι!

1) 1961: Ο Τζίμης Μακούλης εκπροσωπεί την Αυστρία με ένα τραγούδι στα Γερμανικά που φέρει τον τίτλο “Sehnsucht”. Η θέση που κατέλαβε; Άκρως απογοητευτική, 15η.

youtube

2) 1963: Δύο χρόνια μετά για λογαριασμό του Λουξεμβρούργου αυτή τη φορά, η αγαπημένη όλων Νάνα Μούσχουρη εκπροσωπεί τη μικρή χώρα με ένα τραγούδι στη γαλλική γλώσσα υπό τον τίτλο “À force de prier”. Η συμμετοχή αυτή δεν τα πήγε και τόσο άσχημα αφού κατέληξε στην 8η θέση.

youtube

3) 1965: Τη χρονιά αυτή την Ελβετία εκπροσωπεί η Γιοβάννα, μία ελληνίδα τραγουδίστρια. Το τραγούδι είναι ξανά γαλλικό, ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως τα γαλλικά ήταν πολύ δημοφιλή εκείνη την εποχή, και καταλήγει στην 8η θέση επίσης. Ο τίτλος του; “Non, À Jamais Sans Toi”.

youtube

4) 1967: Η μοναδική Βίκυ Λέανδρος εκπροσωπεί για πρώτη φορά (υπάρχει και δεύτερη!!!) το Λουξεμβούργο και τα καλύτερα έρχονται… Το “L’ amour est bleu” κατετάγη 4ο και κάπως έτσι άνοιξε ο Eurovision-ικός λογαριασμός της Βίκυς Λέανδρος!

youtube

5) 1972: Πέντε χρόνια αργότερα η Βίκυ Λέανδρος επέστρεψε στη Eurovision και πάλι για χάρη του Λουξεμβούργου για να τελειώσει ότι άφησε μισό. Το θρυλικό “Apres Toi” έφερε την πρωτιά στο μικρό κράτος και είναι ακόμη και σήμερα ένα από τα πιο κλασσικά αγαπημένα των fans του διαγωνισμού.

youtube

6) 1986: Τη χρονιά αυτή την λατρεμένη μας Κύπρο εκπροσωπεί ένα πρόσωπο πρωτόγνωρο τότε, η Ελπίδα. Η τραγουδίστρια με τις μεγάλες επιτυχίες σήμερα, τραγούδησε πριν 29 χρόνια το “Τώρα Ζω” για λογαριασμό της Μεγαλονήσου και κατετάγη μόλις 20η.

youtube

7) 1989: Ο Γιάννης Σαββιδάκης και η Φανή Πολυμέρη ανεβαίνουν στη λαμπερή σκηνή του διαγωνισμού για λογαριασμό και πάλι της Κύπρου. Το τραγούδι τους τιτλοφορούνταν “Απόψε ας βρεθούμε” και προσγειώθηκε -δυστυχώς- απότομα στην 11η θέση.

youtube

8) 2002: Και καθώς πλησιάζουμε στο σήμερα, κάνουμε μία στάση στο 2002 και εκεί βρίσκουμε τους One ένα συγκρότημα με κύπριους και έλληνες τραγουδιστές που έφερε τον σαρωτικό αέρα του boyband στη σκηνή του διαγωνισμού. Το “Gimme” και η Κύπρος κατέληξαν 6οι και αυτή είναι μία από τις πιο αγαπημένες κυπριακές συμμετοχές ever.

(Από τα μέλη των One από την Κύπρο κατάγονται ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου και ο Φίλιππος Κωνσταντίνος, ο Δημήτρης Κουτσαβλάκης και ο Πάνος Τσερπές κατάγονται από την Αθήνα συγκεκριμένα, ενώ ο Αργύρης Ναστόπουλος έχει γεννηθεί στη Γερμανία.)

youtube

9) 2006: Η Αννέτ Αρτάνι φόρεσε τα κυπριακά χρώματα και επιχείρησε να εκπροσωπήσει τη Μεγαλόνησο τη χρονιά που η Eurovision διεξάγη στην Ελλάδα. Δυστυχώς το “Why angels cry” δεν είχε καλή τύχη παρά την εξαιρετική ερμηνεία της τραγουδίστριας και δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό. Έφτασε μέχρι τη 15η θέση του ημιτελικού.

youtube

The post 8 Έλληνες Καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν άλλες χώρες στη Eurovision! appeared first on tralala.gr.

from tralala.gr via περισσότερα στο tralala.gr

0 notes