#ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΦΤΑΚΛΑΚΗ

[mykonosislandworld]

Aegean islands - Ε. Φτακλάκη: Η Κυβέρνηση να προχωρήσει στην άμεση στήριξη του πρωτογενούς τομέα των νησιών στην πράξη

Η διοίκηση του Συνεταιρισμού Γεωργοκτηνοτρόφων Αστυπάλαιας απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση να ενταθεί ο πρωτογενής  τομέας στους κλάδους που έχουν πληγεί από τον covid19 καθώς δεν έχει ληφθει καμία μέριμνα....... «’Έχουμε δυο Ελλάδες: τη χερσαία και τη νησιωτική και εμείς οι ακρίτες νησιώτες κρατάμε την ψηλά την Ελληνική σημαία . Ας μην μας ξεχνά το κράτος…. », δήλωσε χαρακτηριστικ�� ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού, Καλής Ανδρέας, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, στις 05.06.2020 με πρωτοβουλία του Τομέα Νησιωτικής Πολιτικής του ΚΙΝΑΛ με τον συνεταιρισμό Γεωργοκτηνοτρόφων Αστυπάλαιας. Εκ μέρους του συνεταιρισμού συμμετείχαν ο πρόεδρος Καλής Ανδρέας, ο Αντιπρόεδρος Πατινιώτης Μιχελής και η Γραμματέας Γιαννικάκη Διονυσία και εκ μέρους του Τομέα Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ, ο κ. Γιάννης Σταυλάς και η κα Ελευθερία Φτακλάκη( γραμματέας του τομέα). Η Αστυπάλαια με έκταση 99,19 τ.χλμ. και 1.334 μόνιμους κάτοικους (απογραφή 2011), διαθέτει σημαντική κτηνοτροφία, μελισσοκομία, υποτυπώδη γεωργία, αλιεία και 2 ιχθυοτροφεία. Ένας ακόμη τόπος στη νησιωτική Ελλάδα όπου ο πρωτογενής τομέας προσπαθεί με νύχια και δόντια να κρατήσει το κεφάλι πάνω από το νερό. Η Κτηνοτροφία με το ζωικό κεφάλαιο να απαριθμεί 12.500 αιγοπρόβατα περίπου ( 8.150 αίγες, κυρίως κοπαδιάρικες και 3.946 πρόβατα – απογραφή 2004), υπήρξε παραδοσιακά η κύρια απασχόληση των κατοίκων. Διαθέτει δύο ιδιωτικά πιστοποιημένα τυροκομία (Κουλουριώτη Λίντα και Καλής Ανδρέας) με κύρια προϊόντα την «Χλωρή» (ένα είδος ανθότυρου), τη «Ξερή», το «Τυράκι» και την γνωστή «Κοπανιστή». Η Τυροκομία καλύπτει την τοπική αγορά και έχει παρουσία στην αγορά της Αθήνας, Σπάρτης, Ρόδου καθώς επίσης στα γύρω νησιά Κάλυμνο, Κώ και Τήλο. Τα 85 μέλη του γεωργοκτηνοτροφικού συνεταιρισμού Αστυπάλαιας λειτουργούν κάτω από αντίξοες συνθήκες που διαμορφώνει από τη φύση της η νησιωτική Ελλάδα και ιδιαίτερα αυτή των μικρών απομακρυσμένων νησιών με λιγότερο από 3.000 κατοίκους. Οι μάντρες, παραδοσιακές κτιριακές εγκαταστάσεις, διάσπαρτες στα βουνά του νησιού, και οι βοσκότοποι, ανήκουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στο «Εκκλησιαστικό Φιλόπτωχο Ταμείο Αστυπάλαιας» (ΕΦΤΑ) και στον Δήμο. Έτσι οι κτηνοτρόφοι εκτός από το κόστος των ενοικίων που κυμαίνονται από 1.500 – 3.000 Ευρώ για τις μάντρες και άλλα τόσα για τους βοσκότοπους, καλούνται να ανταπεξέλθουν και στο υψηλό κόστος παραγωγής. Γραφειοκρατία, έλλειψη κτηνοτροφικής υποστήριξης, κόστος καυσίμων, μεταφορι��ών, ζωοτροφών και οι απομακρυσμένες με δυσκολίες πρόσβασης Υπηρεσίες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου δυσχεραίνουν επί πλέον το έργο τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, παρά την υψηλή ποιότητα των προϊόντων τους, δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις κτηνοτροφικές μονάδες της χερσαίας Ελλάδας. Οι μεσάζοντες, απαραίτητοι δυστυχώς λόγω γραφειοκρατίας όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των κτηνοτρόφων Αστυπάλαιας, δεν αναγνωρίζουν ούτε τις δυσκολίες ούτε την ποιότητα. Αγόρασαν εφέτος με 1,80 Ευρώ το κιλό τα αιγοπρόβατα (ζωντανά), με αποτέλεσμα το 30% της παραγωγής να παραμείνει απούλητη. Τα τυριά στέκουν στα ράφια των τυροκομείων, χωρίς μέριμνα της πολιτείας για προώθηση των προϊόντων αυτών. Η πρόσβαση των παραγωγών στις λαϊκές αγορές των αστικών κέντρων είναι δύσκολη και στις εκθέσεις της Περιφέρειας δεν συμμετέχουν. Το ερώτημα που αναδύεται είναι: Πρέπει να στηριχθεί επί πλέον ο πρωτογενής τομέας των νησιών αυτών? Τα κίνητρα για τη συντήρηση των υπαρχουσών κτηνοτροφικών μονάδων είναι επαρκή? Η Πανδημία του κορωνοϊού εκτός της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης που δημιούργησε, έστειλε δύο σημαντικά μηνύματα: - 1ον ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με το περιβάλλον, και - 2ον πόσο ζωτικής σημασίας είναι η αυτονομία ενός τόπου. Η εστίαση στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια εκτός από τις επιπτώσεις στην απασχόληση έδειξε το πόσο σημαντικές είναι επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα. Κοινή παραδοχή όλων όσων δραστηριοποιούνται στον κτηνοτροφικό κλάδο είναι πως όσοι αποφασίζουν να τον εγκαταλείψουν δημιουργούν ένα κενό που είναι δύσκολο να καλυφθεί, αφού δύσκολα εισέρχονται νέοι. Η νέα γενιά στην Αστυπάλαια στρέφεται στον τουρισμό και την παροχή υπηρεσιών εγκαταλείποντας τις γεωργοκτηνοτροφικές μονάδες των πατεράδων τους. Η εξισωτική αποζημίωση, λόγω των φυσικών και άλλων μειονεκτημάτων του νησιού, μειώθηκε από 5.500 σε 3.312 Ευρώ. Τα κριτήρια για αξιοποίηση των χρηματοδοτικών προγραμμάτων δεν επιτρέπουν την προσέλκυση νέων στον κτηνοτροφικό τομέα. Ο πολιτικός κόσμος της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν ουσιαστικά δύο Ελλάδες, η χερσαία και η νησιωτική. Αν θεωρήσουμε δεδομένη τη βούληση όλων να μην εγκαταλειφθούν τα νησιά και να μην στραφούν οι κάτοικοί τους στην μονοκαλλιέργεια του τουριστικού προϊόντος, πρέπει να διαμορφωθούν πολιτικές στήριξης του πρωτογενή τομέα. Read the full article

[mykonosislandworld]

Ελευθερία Φτακλάκη: Η κυβέρνηση οφείλει να προβεί άμεσα στη λήψη ουσιαστικών μέτρων για το επιχειρείν στα νησιά

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΜΕΑ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΝΗΣΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «Οι μικρομεσαίες νησιωτικές επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα νέα δεδομένα της μετα-Covid εποχής. Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει άμεσα μέτρα για να κρατηθούν όρθιες οι νησιωτικές οικονομίες»......... Στο πλαίσιο της διαβούλευσης με τους παραγωγικούς φορείς των νησιωτικών κοινωνιών, ο τομέας νησιωτικής πολιτικής του ΚΙΝΑΛ διοργάνωσε τηλεδιάσκεψη με το Δ.Σ του ΕΟΑΕΝ (Επιμελητηριακός Όμιλος ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών), με θέμα « Μετα-Covid εποχή: Προβλήματα- επιπτώσεις στις νησιωτικές οικονομίες». Τα προβλήματα που αναδείχθηκαν τόσο από τον Πρόεδρο του ΕΟΑΕΝ, Σωτήρη Σκιαδαρέση, όσο και από όλα τα μέλη, επικεντρώνονται στον τομέα της οικονομίας, της ενίσχυσης των επιχειρήσεων στα νησιά, της λειτουργίας με ασφάλεια των νησιωτικών προορισμών, της ουσιαστικής ενίσχυσης της απασχόλησης, κα. Ειδικότερα, τα θέματα που αναδείχθηκαν είναι τα εξής: 1. Η κυβέρνηση στα μέτρα που εξήγγειλε δεν έχει λάβει υπόψη της τη νησιωτικότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά τη δεδομένη χρονική περίοδο, καθώς η κύρια παραγωγική τους δραστηριότητα κινείται γύρω από τον τουρισμό. 2. Ο κλάδος του τουρισμού και κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα που συναρτάτε με αυτόν, πλήττεται στην μετα-Covid περίοδο καθώς η αβεβαιότητα και η επισφάλεια της λειτουργίας των προορισμών, δημιουργούν θέματα βιωσιμότητας των επιχειρήσεων και στασιμότητας των τοπικών αγορών. 3. Η απουσία ρευστότητας αποτελεί το μέγιστο πρόβλημα για τις επιχειρήσεις καθώς τα χρηματοδοτικά εργαλεία που έχουν εξαγγελθεί από το τραπεζικό σύστημα έως σήμερα, αποκλείουν εν τοις πράγμασι τη συμμετοχή τους σε αυτά καθώς δεν πληρούν τα κριτήρια υπαγωγής τους. 4. Οι ρυθμίσεις κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα τήρησης τους και ως εκ τούτου, οι επιχειρηματίας είναι και πάλι στο κόκκινο. 5. Τα μέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές δυνατότητες των επιχειρηματιών με αποτέλεσμα η ανεργία να αποτελεί μια μεγάλη απειλή για τις νησιωτικές κοινωνίες. 6. Επέκταση του Μεταφορικού Ισοδύναμου και σε άλλες κατηγορίες δικαιούχων και στον τομέα των καυσίμων καθώς οι τιμές στα νησιά είναι υψηλότερες σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα. Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντ’ αυτού έχει βάλει σε αναστολή το Μ.Ι. καθώς εδώ και μήνες έχουν να πληρωθούν δικαιούχοι. 7. Επαναφορά των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά . Ειδική μέριμνα για τη φετινή περίοδο, όπου ως Κίνημα Αλλαγής προτείνουμε την οριζόντια μείωση του ΦΠΑ στο 6% στην εστίαση και στη διαμονή. 8. Επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα ενοικιαζόμενα καταλύματα, όσον αφορά στον διακριτικό τους τίτλο, μια διαδικασία που δημιουργεί προβλήματα στους ιδιοκτήτες, καθώς και το θέμα της πρόσληψης ναυαγοσώστη για τις πισίνες. Επίσης, τέθηκαν ζητήματα αναφορικά με την νέα κατανομή των κονδυλίων που λάβει η χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης καθώς καθολική απαίτηση είναι η δημιουργία ενός Ειδικού Προγράμματος για τα νησιά. Οι ανάγκες είναι μεγάλες ως προς τις υποδομές, τη βελτίωση των συγκοινωνιών, την ενεργειακή διασύνδεση τους, το νησιωτικό επιχειρείν, την υγειονομική θωράκιση τους, την εκπαίδευση, το περιβάλλον, τη ψηφιακή σύγκλιση και την εδαφική συνοχή. Τα νησιωτικά επιμελητήρια πρέπει να αποτελέσουν ένα βασικό συνομιλητή της κυβέρνησης. Η νησιωτικότητα πρέπει να μπει στην πρώτη γραμμή της διακυβέρνησης της χώρας μας και η ρήτρα νησιωτικότητας οφείλει να εφαρμόζεται παντού. Οι νησιώτες πρέπει να ενώσουν δυνάμεις και να διεκδικήσουν αυτά που τους αναλογούν. Η κυβέρνηση οφείλει να προβεί άμεσα στη λήψη ουσιαστικών μέτρων για το επιχειρείν στα νησιά Η Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ Ελευθερία Φτακλάκη Read the full article

[mykonosislandworld]

Ελευθερία Φτακλάκη : Τουριστικοί νησιωτικοί προορισμοί: Μια τελευταία ευκαιρία

Το άνοιγμα των τουριστικών προορισμών ανακοίνωσε η κυβέρνηση με δόσεις, καθώς απ’ όσο φαίνεται και ακούγεται, οι προορισμοί έχουν κατηγοριοποιηθεί άτυπα σε επίπεδα ( επίπεδο 1 και 2). Και σε αυτήν τη κατηγοριοποίηση, από το επίπεδο 1, απουσιάζει σχεδόν στο σύνολο της η νησιωτική Ελλάδα καθώς μόνο η Κρήτη συμπεριλαμβάνεται και οι προορισμοί της ηπειρωτικής Ελλάδας.......... Η ‘λογική’ της κυβέρνησης και των ιθυνόντων του υπουργείου τουρισμού ως προς αυτή την κατηγοριοποίηση, συναρτάται με το βαθμό ασφάλειας των νησιωτικών προορισμών , όπερ σημαίνει πως η κυβέρνηση αποδέχεται την ένδεια της υγειονομικής θωράκισης των νησιών. Αντί λοιπόν να καλύψει στο μέγιστο βαθμό και με διαδικασίες εξπρές αυτά τα κενά, υποβαθμίζει τους νησιωτικούς προορισμούς. Πρέπει να θυμίσουμε όμως πως το Ν.Αιγαίο κατατάσσεται μέσα στους πρώτους προορισμούς της Ελλάδας με ισχυρά τουριστικά brandnames ( Ρόδος, Κως, Κάρπαθος, Σαντορίνη, Μύκονος, Νάξος, Σύρος, κα) απογειώνοντας το τουριστικό προϊόν. Η κατηγοριοποίηση των προορισμών από την ίδια την κυβέρνηση το μόνο που επιτυγχάνει είναι η υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, κάτι που αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» των tour operators που προσπαθούν συνεχώς να συμπιέζουν τα κόστη προς τα κάτω. Επομένως, ο πίνακας με το βαθμό επικινδυνότητας των προορισμών που δημοσιοποίησε το υπουργείο τουρισμού, συμβάλλει στην υποβάθμιση των νησιωτικών προορισμών όχι μόνο για την περίοδο της πανδημικής κρίσης αλλά εις το διηνεκές καθώς θα το επικαλούνται οι tour operators όταν θα διαπραγματεύονται τις τιμές. Οι νησιώτες , απαιτούμε άμεσα από την κυβέρνηση: 1ο) να αναθεωρήσει τη δημοσιευθείσα ταξινόμηση των νησιωτικών προορισμών και να συμπεριλάβει στο επίπεδο 1 και τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. 2ο) να προβεί στην υγειονομική θωράκιση των νησιών με συγκεκριμένες δράσεις: •Άμεση στελέχωση της πρωτοβάθμιας υγείας με προσωπικό υγείας ( ιατρούς ειδικοτήτων, νοσηλευτικό προσωπικό ) •Ενίσχυση της λειτουργίας των νοσοκομείωνμε τη δημιουργία Μονάδων Εντατικής Θεραπείας ( ΜΕΘ) και Μονάδων Αυξημένης Φρο��τίδας (ΜΑΦ) στα νησιά. •Αναβάθμιση του νοσοκομείου της Ρόδου σε μια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ νομαρχιακού και περιφερειακού για να είναι λειτουργικότερο. •Παροχή κινήτρων στο προσωπικό υγείας προκειμένου να στελεχώσουν τις κενές θέσεις που υπάρχουν τόσο στα νοσοκομεία, όσο και στα ΠΕΔΥ και ΚΥ των νησιών. •Δημιουργία διαγνωστικών κέντρων στις πύλες εισόδου των νησιών και εξοπλισμένες με PRC (ταχείας ανίχνευσης του κορωναϊού), προκειμένου να ελέγχονται όσοι εισέρχονται στα νησιά είτε ακτοπλοϊκώς, είτε αεροπορικώς ( έστω και δειγματοληπτικά, όπου υπάρχει μεγάλος όγκος επισκεπτών). •Κινητές μονάδες ΕΟΔΥ σε κάθε νησί για δειγματοληπτικό έλεγχο του πληθυσμού •Ενίσχυση των μονάδων του ΕΚΑΒ που δυστυχώς είναι υποστελεχωμένες υπηρεσίες •Ενίσχυση του τομέα αεροδιακομιδών καθώς η μεταφορά ασθενών από έναν νησιωτικό προορισμό στο πλησιέστερο νοσοκομείο απαιτεί εναέρια μεταφορά με ειδική κάψουλα αρνητικής πίεσης. Όλο το Αιγαίο διαθέτει μόνο μια ειδική κάψουλα! •Συνεργασία με τις Μονάδες Υγείας του Στρατού στα νησιά για τη λειτουργία της δημόσιας υγείας. Υπάρχει ανενεργό ιατρικό δυναμικό που στις παρούσες συνθήκες μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση των αδιεξόδων που υπάρχουν στα νησιά. 3ο) να ξεκινήσει άμεσα μια ‘επιθετική’ πολιτική προώθησης των νησιωτικών προορισμών με επίκεντρο την ασφάλειατου κάθε προορισμού καθώς αποτελεί πλέον το πρώτο κριτήριο επιλογής τους . Είναι σημαντικό να δημιουργηθείη υγειονομική ταυτότητα κάθε προορισμού ( ανά γεωγραφική ενότητα και όχι κατ’ ανάγκην ανά νησί) προκειμένου να γνωρίζουν οι επισκέπτες τα επίπεδα υγειονομικής θωράκισης των νησιών. 4ο) να εκκινήσει τον Εσωτερικό Τουρισμό προκειμένου να γίνει η διάχυση επισκεπτών στα νησιά. Μέσω του Εσωτερικού Τουρισμού μπορούν να ενισχυθούν και τα μικρότερα νησιά καθώς έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν Έλληνες επισκέπτες. Εν κατακλείδι, η οικονομία πέραν των προτάσεων και των μέτρων που ανακοινώνονται που και αυτά είναι ελλιπή και συγκεχυμένα - συναρτάται και με το κλίμα που δημιουργείται στις τοπικές κοινωνίες και αγορές. Στην παρούσα κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, η ψυχολογία των τοπικών κοινωνιών είναι πολύ κακή και η αγωνία έκδηλη για την επόμενη ημέρα. Πέρασαν τρεις μήνες από την έναρξη της πανδημίας στην Ελλάδα και δυστυχώς ακόμα η κυβέρνηση ψάχνει να βρει το βηματισμό της. Όμως ο καιρός λειτουργεί αντίστροφα και τόσο ο επιχειρηματικός κόσμος, όσο και οι εργαζόμενοι ��ε όλους τους κλάδους του τουρισμού βιώνουν ένα μεγάλο αδιέξοδο. Η κυβέρνηση θα δώσει λύση; Ελευθερία Φτακλάκη Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ π.αντιπεριφερειάρχης τουρισμού Ν.Αιγαίου Read the full article

[mykonosislandworld]

Aegean Islands : Θέσεις και προτάσεις της Ελευθερίας Φτακλάκη για τον Τουρισμό στη νησιωτική Ελλάδα μεσούσης της κρίσης

Ελευθερία Φτακλάκη, Πολιτικός Επιστήμων/Διεθνολόγος Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ, πρώην αντιπεριφερειάρχης τουρισμού Ν.Αιγαίου....... Η πανδημική κρίση είναι γεγονός πως δοκίμασε και θα συνεχίσει να δοκιμάζει τις αντοχές της παγκόσμιας κοινότητας. Αναδείχθηκαν οι αδυναμίες των σύγχρονων μοντέλων διακυβέρνησης καθώς και η απουσία μιας παγκόσμιας συνεννόησης και συνεργασίας για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης......... Όμως η κρίση ανέδειξε πλέον περίτρανα την ανάγκη μιας προσέγγισης των προβλημάτων από κάτω προς τα πάνω (bottomup) καθώς σε αυτή τη δύσκολη περίοδο το σύνθημα «actglobal , thinklocal» είναι επίκαιρο και επιβεβλημένο. Στην ελληνική πραγματικότητα, με ευρείες συναινέσεις καταφέραμε στη πρώτη φάση της κρίσης , να ελέγξουμε τη διασπορά του ιού και να περιορίσουμε στο μέγιστο βαθμό την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Όμως ξεκινά η επόμενη μέρα, η μέρα της επαναλειτουργίας και επαναφοράς σε ρυθμούς καθημερινότητας προ κρίσης. Όμως όλοι γνωρίζουμε πως αυτή η μέρα εγκυμονεί κινδύνους αλλά και προκλήσεις – όπως συμβαίνει πάντοτε σε περιόδους κρίσης. Το ζητούμενο είναι πως θα αντιδράσουμε και ποιους μηχανισμούς θα δημιουργήσουμε για την δημιουργία ενός προστατευτικού ιμάντα με σκοπό τη δια��ήρηση της κοινωνικής συνοχής. Στα ελληνικά νησιά η πανδημία δημιούργησε μια νέα κατάσταση αναφορικά με την ασφάλεια των προορισμών αλλά και τη βιωσιμότητα τους. Η αγωνία έκδηλη και εύλογος ο φόβος για την επόμενη μέρα. Για αυτό λοιπόν και θα πρέπει όλοι οι ιθύνοντες να σταθούμε με γενναιότητα και να αντιμετωπίσουμε την περίοδο στην οποία εισερχόμαστε , με συγκεκριμένες και στοχευμένες προτάσεις αλλά και με τη χάραξη μια νέας στρατηγικής για το αναπτυξιακό μοντέλο των νησιών μας. Ειδικότερα, όσον αφορά στο τουριστικό προϊόν των νησιών που αποτελεί και τον πνεύμονα της οικονομίας των νησιών – μια κατάσταση που σαφώς οφείλουμε να αλλάξει και να επέλθει μια ισόρροπη ανάπτυξη- να δούμε άμεσα ποιες πολιτικές και πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν προκειμένου να απορροφηθούν όσο το δυνατό περισσότερο οι κραδασμοί και οι απώλειες από τις επιπτώσεις της κρίσης αλλά και να επανεκκινήσουμε το παραγωγικό μοντέλο των νησιών μας. Για το λόγο αυτό καταθέτω ένα πλαίσιο προτάσεων: 1ο) Αλλαγή Μοντέλου Ανάπτυξης Η κρίση δημιουργεί την ευκαιρία για τον επαναπροσδιορισμό του αναπτυξιακού μοντέλου του τουριστικού προϊόντος. Η συζήτηση για την μεταστροφή σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης με ποιοτικά χαρακτηριστικά αποτελεί πλέον την μεγάλη πρόκληση της παγκόσμιας κοινότητας , της ΕΕ και των κρατών και υποεθνικών οντοτήτων (περιφέρειες, δήμοι, παραγωγικοί φορείς, κα). 2ο) Μοντέλο πολυεπίπεδης διακυβέρνησης Είναι περισσότερο από πότε επιτακτική η ανάγκη για την ανάδειξη ενός αποκεντρωμένου συστήματος διακυβέρνησης με τις περιφέρειες και τους δήμους να πρωτοστατούν . Έφθασε η ώρα η κεντρική κυβέρνηση να προχωρήσει στην γενναία αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων προκειμένου να υπάρξει καλύτερη, ταχύτερη και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων. 3ο)Δημιουργία Μηχανισμού σε περιφερειακό επίπεδο για τη διαχείριση της κρίσης Η κρίση απαιτεί συστράτευση δυνάμεων και συμμετοχικές διαδικασίες. Η δημιουργία ενός μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων καθώς πλέον αυξάνονται οι απρόβλεπτες και εξωγενείς συνθήκες ( περιβαλλοντικές καταστροφές, πανδημίες, κ.α.) και ως εκ τούτου θα πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται συλλογικά αλλά και με διαδικασίες fasttrack. 4ο) Προορισμός σε ετοιμότητα Λόγω της κρίσης , διαπιστώνεται μια πολυφωνία ως προς την ετοιμότητα του προορισμού, δηλ. αν και πότε θα ανοίξει και με ποιες προϋποθέσεις θα λειτουργήσει. Είναι σημαντικό να υπάρξει μια ενιαία πρόταση ως προς τη λειτουργία του προορισμού και να μην λειτουργήσει με χαρακτηριστικά αναρχίας και κατά βούλησης. Για αυτό πρέπει στο πλαίσιο μιας Συμμαχίας Φορέων - όπου θα συμμετέχουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς – να συναποφασίσουν για την ετοιμότητα των προορισμών.  Πρόταση Να συμφωνήσουν όλοι όσοι εμπλέκονται με την τουριστική αγορά ( ξενοδοχεία, καταστήματα, πρακτορεία, μεταφορές , εργαζόμενοι, κα), στο κρίσιμο ερώτημα αν και πότε θα ανοίξουν. Αυτό σημαίνει τη δημιουργία μιας Κοινωνικής Συμφωνίας που θα πρέπει να υποστηριχθεί και με μια δέσμη ισχυρών μέτρων που προτείνεται στη συνέχεια καθώς είναι αυτονόητο πως χωρίς υποστηρικτικά μέτρα δεν θα μπορέσει ο επιχειρηματικός κόσμος να ανταπεξέλθει. 5ο)’Ταμείο Αλληλεγγύης Απαιτείται άμεσα η λειτουργία ενός μηχανισμού ενίσχυσης της αγοράς εργασίας μέσα από τους διαθέσιμους πόρους του ευρωπαϊκού προγράμματος SURE, (όπου συνολικά για την Ελλάδα θα διατεθούν 1-1,5 δις), τους διαθέσιμους πόρους του ΕΣΠΑ ( από το ΕΚΤ ), χορηγίες , δωρεές , κα. Είναι πολύ σημαντικό άμεσα να υπάρξει η λειτουργία σε περιφερειακό επίπεδο ενός τέτοιου μηχανισμού ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας .  Προτάσεις: α) Οι εξελίξεις δεν αφήνουν περιθώρια για τη σύσταση ενός νέου μηχανισμού- αυτό έπρεπε να έχει ήδη δημιουργηθεί και έχει καταθέσει πρόταση επ’ αυτού- στην παρούσα φάση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης που διαθέτει η κάθε περιφέρεια και αφενός έχει μια μεγάλη τεχνογνωσία ως προς τη διαχείριση χρηματοδοτήσεων και διαθέτει μια σχετική ευελιξία ως προς τις αγκυλώσεις του δημόσιου λογιστικού. β)Επιδότηση εργασίας: Η πανδημία δημιουργεί μια νέα κατηγορία ανέργων – τους ανεργο-Covid- που ουσιαστικά είναι όλοι οι εποχικά εργαζόμενοι στον τουρισμό, οι οποίοι κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα βρεθούν χωρίς εργασία αν δεν ληφθούν μέτρα ενίσχυσης της εργασίας τους. Επίσης, μια άλλη κατηγορία είναι εργαζόμενοι που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους λόγω της ύφεσης.  Πρόταση Επιδότηση του μισθού όσων βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση για όλη τη διάρκεια της κρίσης. 7ο)Ενίσχυση των ΜμΕ  Σαφώς ένα μεγάλος κλάδος που ήδη βρίσκεται σε ύφεση λόγω των μνημονίων και των δανείων, είναι οι Μικρομεσαίες επιχειρήσεις , οι οποίες δεν αντέχουν άλλο. Αποτελεί μια μεγάλη ομάδα των τοπικών οικονομιών μας που θα πρέπει να ενισχυθούν γιατί αν καταρρεύσουν, τότε θα διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός. Δεν θα πρέπει να αγνοούμε πως ειδικά στα μικρές οικονομίες, οι ΜμΕ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά τους.  Προτάσεις: α) Άμεση παροχή άτοκων δανείων για επανεκκίνηση (restart) των επιχειρήσεων β) Επέκταση της επιδότησης του ενοικίου και της επιδότησης των τόκων καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Ειδικότερα, σε νησιά κάτω των 1000 κατοίκων να επιδοτηθεί το σύνολο των ενοικίων γ) Μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 10% σε ήδη πρώτης ανάγκης και η εξαίρεση της αγροτικής γης από τη φορολόγηση δ) Επαναφορά σε σταθερή βάση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά καθώς και περαιτέρω μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, στον τουρισμό στα είδη πρώτης ανάγκης ε)Επέκταση του μέτρου του Μεταφορικού Ισοδύναμου σε όλο τον πληθυσμό και επιχειρήσεις. 8ο)Ενίσχυση των υγειονομικών μονάδων: α) Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλ��ης στα νησιά και ανάπτυξη της τηλεϊατρικής. β) Υγειονομικά πρωτόκολλα ετοιμότητας: διαβάθμιση διαδικασιών ελέγχου και ειδικάπρωτόκολλα για τα νησιά τόσο για τους επισκέπτες, όσο και για τις τοπικέςκοινωνίες. 9ο) Δημιουργία και επιδότηση πακέτων κοινωνικού τουρισμού προκειμένου να ενισχυθεί το τουριστικό προϊόντων νησιών. 10ο) Στοχευμένη τουριστική προβολή με την ανάδειξη της ασφάλειας των νησιωτικών προορισμών και φυσικά τη διασφάλιση της με τα μέτρα που αναφέρονται στον τομέα κυρίως της υγείας. Αντι- επιλόγου Εν κατακλείδι, αυτό που απαιτείται είναι διαβούλευση όλων των φορέων για την υιοθέτηση κοινών δράσεων με σκοπό την ανάδειξη και αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας . Η λήψη των κατάλληλων πολιτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης στη μετα-covidθα αποτελέσει το μεγάλο στοίχημα για τα ελληνικά νησιά μας και τις τοπικές μας κοινωνίες. Είναι καιρός να συμφωνήσουμε όλοι πως θα πρέπει να μετασχηματίσουμε το τουριστικό μας προϊόν και να σχεδιάσουμε την αναπτυξιακή πολιτική των νησιών μας με άλλα πλέον χαρακτηριστικά και προτεραιότητες με σκοπό την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Read the full article

[mykonosislandworld]

Ελευθερία Φτακλάκη : Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη - Μιά χαμένη Ευκαιρία ή τελικά μιά Ουτοπία

Η επιδημία του κορωναϊού φαίνεται να αναστρέφει την πορεία της ιστορίας. Αμφισβητείται η παγκοσμιοποίηση καθώς και η  ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που αποτέλεσε το μοντέλο για τη διαδικασία των περιφερειακών ολοκληρώσεων........ Στο προσκήνιο επανέρχεται ο αγώνας των κρατών για την εθνική επιβίωση τους. Το έθνος-κράτος με τη Βεστφαλιανή λογική, φαίνεται να βιώνει μια εντυπωσιακή αναγέννηση και μαζί του  και ο εθνικός εγωισμός. Τα σύνορα μεταξύ των κρατών έκλεισαν.  Η συμφωνία «Schengen»  μπήκε στην κατάψυξη μέχρι νεοτέρας και κάθε κυβέρνηση επικεντρώνεται στην επικράτεια της, ισχυριζόμενηπως είναι καλύτερα προετοιμασμένη για την καταπολέμηση της κρίσης από ό, τι οι γείτονές της. Η πανδημία ανέδειξε έντονα το έλλειμμα της Αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών καθώς κάθε κράτος περιχαρακώνεται στα του οίκου του. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η έννοια της Αλληλεγγύης διαχέεται σε ολόκληρη την ενωσιακή έννομη τάξη, τόσο ως αξία όσο και ως στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη Συνθήκη της Λισσαβώνας,  η αρχή της Αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών φιλοξενείται σε διάφορες διατάξεις και αποτελεί κεντρικό άξονα σημαντικών πολιτικών της Ένωσης: από τον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης και την Οικονομική Πολιτική έως την πολιτική Ενέργειας, τις Ευρωπαϊκές Εξωτερικές Σχέσεις και τη Μετανάστευση. Ευλόγως προκύπτουν ουσιώδη ερωτήματα: 1ο) Ποια είναι τα όρια της θεμελιώδους  αρχής και αξίας της Αλληλεγγύηςκαι πως μετουσιώνεται σε στόχο της ΕΕ; 2Ο) Στην πράξη υπάρχει Αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών ή μήπως τελικά αποτελεί μια ουτοπία; Η ιστορική διαδρομή της ευρωπαϊκής ενοποίησης στις κρίσιμες στιγμές, λειτούργησε με αντανακλαστικά Αλληλεξάρτησης και όχι Αλληλεγγύης. Πλείστα τα παραδείγματα που δυναμιτίζουν την ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη με πρόσφατο παράδειγμα την πανδημία. Εν τέλει, μήπως έφθασε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τις αρχές και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, ξεκινώντας μεένα βασικό θεμέλιο λίθο της, την αρχή της Αλληλεγγύης ; -              Η Αλληλεγγύη στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα Πατέρες της Αλληλεγγύης ήταν οι ιδρυτές της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας, RobertSchuman, KonradAdenauer και AlcideDeGasperi, οι οποίοι  έθεσαν την Αλληλεγγύη ως βάση του οικονομικού και πολιτικού αυτού εγχειρήματος.  Η  κυρίαρχη χρήση της έννοιας της Αλληλεγγύης στη Ευρώπη είναι αυτή της Αλληλεγγύης του Κοινωνικού Κράτους. Ως έννοια προσδιορίζει την ευθύνη των πολιτών να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη ανάμεσά τους, όχι λόγω φιλευσπλαχνίας αλλά χάρη στους δεσμούς που συνδέουν τους πολίτες, τον έναν με τον άλλο. Στη Συνθήκη της Λισσαβώνας το 2009, η έννοια της Αλληλεγγύης αποτελεί έναν συμβιβασμό διαφορετικών παραδόσεων, ο οποίος εκφράζεται μέσα από τη γλώσσα που χρησιμοποιείται. Από την μια πλευρά είναι σαφής η επιρροή της χριστιανικής παράδοσης με έννοιες κλειδιά όπως η κοινωνική αγορά, η αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η δικαιοσύνη και η συνοχή, η αλληλεγγύη και η επικουρικότητα. Από την άλλη, σημαντικές έννοιες του φιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας έχουν επίσης συμπεριληφθεί όπως για παράδειγμα, η πλήρης απασχόληση, ο πλουραλισμός και η ισότητα των δύο φύλων. Η Αλληλεγγύη στην ιστορική της διαδρομή Έχει αξία να ανατρέξουμε  μέσα στον ιστορικό  χρόνο και να δούμε πως  μεταλλάσσεται η έννοια της Αλληλεγγύης. Στην κλασσική αρχαιότητα δεν υπήρχε η ίδια η έννοια της Αλληλεγγύης, όμως βρίσκουμε ότι η ‘Πολιτική Φιλία’ του Αριστοτέλη συνδύαζε τόσο την έννοια της Αλληλεγγύης όσο και της Δημοκρατικής Συμμετοχής.  Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η Πολιτική Φιλία συνέχει τις πόλεις-κράτη, δημιουργεί ομόνοια και εξασφαλίζει δικαιοσύνη. Στη Ρωμαϊκή εποχή η έννοια της Αλληλεγγύης αποκτά νομικό περιεχόμενο, καθώς στις φεουδαρχικές έννοιες η υποχρέωση της από κοινού πληρωμής. Άλλωστε, η  λέξη ‘solidarity’ (αλληλεγγύη), προέρχεται από τον λατινικό όρο ‘Solidis’ που βρίσκουμε στο Ρωμαϊκό και φεουδαρχικό δίκαιο και περιγράφει τα μέλη ενός κτήματος (estate) που είναι αμοιβαία υπεύθυνα για την πληρωμή οποιουδήποτε χρέους αναλαμβάνει ένα μέλος της ομάδας. Η Αλληλεγγύη αποκτά πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο στα τέλη του 18ου αιώνα και στα μέσα του 19ου αιώνα με τις ραγδαίες αλλαγές που φέρνει η βιομηχανική επανάσταση στην ζωή των ανθρώπων. Διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις τον 20ο αιώνα υιοθετούν την έννοια της Αλληλεγγύης, ερμηνεύοντάς την όμως ανάλογα με το δικό τους ιδεολογικό υπόβαθρο. Τα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης  συνέδεσαν την Αλληλεγγύη με τις αρχές της δικαιοσύνης, ελευθερίας και ευθύνης (Σοσιαλιστική Διεθνής 1976) και στη δεκαετία του 1970 ταευρωπαϊκά χριστιανικά κόμματα υιοθέτησαντις αρχές της αλληλεγγύης, συνδέοντας αυτές με την ιδέα της επικουρικότητας της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία βασίζεται στην έννοια της προσωπικής ευθύνης. Πως σφυρηλατείται η Αλληλεγγύη: Η ενίσχυση της Αλληλεγγύης σημαίνει δημιουργία δεσμών εμπιστοσύνης και συναισθηματική σχέση, κοινωνική ενότητα και δέσμευση. Πως όμως μπορεί να μετουσιωθεί στην πράξη η αρχή της Αλληλεγγύης; Ο κανόνας  διαμορφώνεται πρώτα εθιμικά (στην κοινότητα) και στην συνέχεια υιοθετείται από τον νομοθέτη και τον διαμορφώνει σε κανόνα δικαίου (νομοθεσία). Αυτό σημαίνει πως η αρχή της Αλληλεγγύης  σφυρηλατείται από κάτω προς τα πάνω (bottomup) από τους ίδιους τους πολίτες. Σύμφωνα με τον Featherstone στο βιβλίο του «Solidarity: HiddenHistories and GeographiesofInternationalism», οι δεσμοί Αλληλεγγύης δεν είναι εγγενείς αλλά γεννώνται και σφυρηλατούνται μέσα από την κοινή δράση και τη συνεργασία για έναν κοινό σκοπό.Αυτοί οι δεσμοί προκύπτουν από τις κοινές ηθικές αξίες και αρχές και την επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αντί-επιλόγου: Η Ενότητα εκφράζεται μέσα από την Αλληλεγγύη… Η  Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να επαναπροσδιορίσει τις αξίες της και τις προτεραιότητες της και να αποφασίσει αν τελικά θα συνεχίσει το διακυβερνητικό μοντέλο λήψης αποφάσεων ή αν θα προχωρήσει στην εξέλιξη της ενοποιητικής της διαδικασίας. Φυσικά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το ζητούμενο είναι η δημιουργία ένα νέου μοντέλου εθνικού υπέρ-κράτους. Βασική αρχή της εξελικτικής ενοποιητικής διαδικασίας είναι η μετουσίωση της αρχής της  Αλληλεγγύης από μια τεχνοκρατική έννοια στην θεμελιώδη της έννοια, που ορθά ανέδειξε ο Αύγουστος Κοντ, το 1842 (Γάλλος φιλόσοφος και ιδρυτής τ��ς κοινωνιολογίας):Ως θεραπεία για τον αυξανόμενο ατομικισμό και την εξατομίκευση της κοινωνίας, η οποία πρέπει να υπόκειται στο καλό της συλλογικότητας.   Θέλουμε μια Ευρώπη Αλληλέγγυα, Δημοκρατική και Αποτελεσματική. Η Αλληλεγγύη, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ και βασίζεται στην συνειδητοποίηση μιας ισχυρής εδραίωσης του «Εμείς». Όλοι εμείς, οι πολίτες των κρατών μελών και παράλληλα πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κρίκοι μιας νοητής μεν, πλην όμως πραγματικής αλυσίδας, έχουμε κοινό συμφέρον να εξασφαλίσουμε ότι όλα τα μέρη/μέλη της αλυσίδας, ζουν και εργάζονται σε συνθήκες δικαιοσύνης και ευημερίας. Αν ασκούνται μεγάλες πιέσεις στο ένα άκρο της αλυσίδας,  τότε πολύ σύντομα θα επηρεαστεί και το άλλο άκρο της. Οφείλουμε να κάνουμε την υπέρβαση μας ως οντότητες από το ‘ΕΓΩ’ στο ‘ΕΜΕΙΣ’. Αν και σε αυτή την ομολογουμένως μεγάλη κρίση της ανθρωπότητας, η Ένωση δεν καταφέρει να υπερκεράσει τους εθνικούς εγωισμούς των κρατών μελών της, και τις  κοντόφθαλμες πολιτικές προάσπισης των συμφερόντων τους, τότε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα πράγματι βρίσκεται και πάλι σε κίνδυνο Ο Ευρωπαϊκός Νότος vs  του Ευρωπαϊκού Βορρά ….                                                                      ……. και αυτές οι αντιδράσεις ίσως να είναι η αρχή! ΥΓ: Την ώρα που ολοκλήρωνα αυτό το κείμενο, ξεκίνησαν τα όργανα: Η Ιταλία που πλήττεται θανάσιμα από τον κορωναϊό, μετρώντας απώλειες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές,  έστειλε τελεσίγραφο 10 ημερών στην Ευρώπη για άμεση εξεύρεση λύσης… «Μέσα σε δέκα μέρες η Ένωση πρέπει να βρει τη λύση. Αν η Ευρώπη βοηθήσει όπως έκανε στο παρελθόν, τότε θα βασιστούμε στις δυνάμεις μας», δήλωσε ο Κόντε… Τη σκληρή γραμμή του τελεσίγραφου υιοθέτησε και η Ισπανία, ενώ η Γαλλία και η Ελλάδα,  υπερθεματίζουν και αυτές την πρόταση για την έκδοση ενός ειδικού ευρω-ομολόγου, το «Coronabond», προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι χώρες της Ε.Ε. για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες από την επέλαση της πανδημίας. Η Γερμανία, Ολλανδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες του Βορρά  δηλώνουν κάθετα αντίθετες. Κάτι μας θυμίζει αυτή η διαδικασία….Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ζητούσε την έκδοση ευρωομολόγου για να διασωθούν οι χώρες του Νότου. Μόνο που τότε η ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (2011) , ήταν μόνη της! Ακόμα και στο εσωτερικό της,η ίδια η αντιπολίτευση του Αντώνη Σαμαρά μιλούσε για επικοινωνιακά τεχνάσματα.. ** H Ελευθερία Φτακλάκη είναι διεθνολόγος και Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής Κινήματος Αλλαγής Read the full article

[mykonosislandworld]

«Νησιωτικότητα- Προγραμματικές αστοχίες και επίμονες προκλήσεις στην ΕΕ: O νέος στόχος για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία»

Γράφει η Ελευθερία Φτακλάκη - Πολιτικός Επιστήμων/Διεθνολόγος / Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ Η ΕΕ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή για την πορεία που θα ακολουθήσει στη νέα τάξη πραγμάτων: είτε θα προχωρήσει στην πολιτική της ενοποίηση, όπως την οραματίστηκαν οι εμπνευσμένοι πατέρες της , είτε θα ακολουθήσει το δρόμο μιας Ευρώπης διαφορετικών ταχυτήτων και περιφερειακών συνεργασιών, επιβεβαιώνοντας τη γερμανική σχολή που προωθεί αυτή την επιλογή....... Το διακύβευμα για την Ένωση των 27 πλέον κρατών είναι ξεκάθαρο και ο απόηχος των όποιων επιλογών ορατός!! Μάλιστα, οι κρίσιμες αποφάσεις που καλείται να λάβει η Ένωση , λαμβάνουν χώρα σε μια χρονική συγκυρία όπου το παγκόσμιο σύστημα αλλάζει λόγω γεωπολιτικών ανακατατάξεων, συσχετισμού δυνάμεων και σφαιρών επιρροής, μετακίνησης πληθυσμών σε αυτά οι συρράξεις, η φτώχεια, η κλιματική κρίση, κλπ), ενώ μεταβάλλονται άρδην η κατοχή και η χρήση του παραγόμενου πλούτου! Σε αυτή την κρίσιμη χρονική περίοδο για την Ένωση, το αδιέξοδο της Συνόδου Κορυφής στις 20-21 Φεβρουαρίου 2020 ως προς την ψήφιση του Προϋπολογισμού της ΕΕ (Π/Υ) για το 2021-2027, προβληματίζει και εντείνει την ανησυχία για το μέλλον της Ένωσης, το κοινό μας μέλλον. Από τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ ως προς τη μη συμφωνία της ψήφισης του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (ΠΔΠ) για το 2021-2027, τα ερωτηματικά είναι πολλά και δυστυχώς όχι ευοίωνα για το μέλλον της Ένωσης!! Η μίζερη και χωρίς όραμα παρουσίαση του Π/Υ , αναδεικνύει το μεγάλο έλλειμμα ηγεσίας στην Ένωση!! Έλλειμμα κοινού οράματος για υπέρβαση των ορίων των Κ Μ και για ανάδειξη μιας ισχυρής Ευρώπης που να αντιμετωπίζει τις σύγχρονες προκλήσεις με πολιτικές και όχι με ψυχρή «μπακαλίστικη» λογιστική !! Κι αυτό προκύπτει από την πρόταση που κατέθεσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel, με μειωμένο κατά 17,4% του Π/Υ από την φιλόδοξη πρόταση του ΕΚ, δηλ κατά 223 δις €. Με άλλα λόγια στη νέα ΠΔΠ θα υπάρχουν λιγότεροι πόροι για να διανεμηθούν!! Ο μειωμένος Π/ Υ σε συνάρτηση με τις νέες πολιτικές προτερ��ιότητες της Ένωσης, (Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (European Green Deal), ΚΕΠΠΑ, Μεταναστευτική Πολιτική, κα) , αυτομάτως θα συμπιέσει τις κλασικές πολιτικές της ΕΕ, όπως αυτή της Πολιτικής Συνοχής, της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) , πολιτικές που έχουν ανάγκη οι ευρωπαϊκές περιφέρειες οι οποίες βρίσκονται στη διαδικασία της σύγκλισης! Ένας μεγάλος αδικημένος από την περικοπή της Πολιτικής Συνοχής και της ΚΑΠ, είναι αναμφισβήτητα οι ευρωπαϊκές νησιωτικές περιφέρειες, καθώς διαχρονικά παλεύουν για την ανάπτυξη ενός ειδικού προγράμματος στο πλαίσιο της Συνοχής. Μια τέτοια πρωτοβουλία προωθούσε η CPMR (Conference of Peripheral Maritime Regions) με το πρόγραμμα Islands 2020. Εις μάτην όμως, καθώς η Επιτροπή ήταν ανέκαθεν αντίθετη σε μια τέτοια προοπτική και φυσικά και οι ισχυροί παίχτες της Ένωσης (πχ η Γερμανία, κα). Πιο συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην 6η Έκθεση Συνοχής (2014), αμφισβήτησε το ότι γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως η νησιωτικότητα, με τις αδυναμίες που αυτά συνεπάγονται, αποτελούν επαρκή αιτιολογική βάση για ειδική χρηματοδότηση, καθώς αυτές οι αδυναμίες αποτελούν ταυτόχρονα και κίνητρα ανάπτυξης, και για αυτό το λόγο τα χρηματοδοτικά εργαλεία εστιάζουν σε ανθρωπογενείς δράσεις ανάπτυξης παρά σε δράσεις απομείωσης επιπτώσεων φυσικών μειονεξιών των περιοχών. Τα 362 νησιά της ΕΕ αντιμετωπίζουν διαρθρωτικά, μόνιμα και ειδικά προβλήματα που επιβαρύνουν το κόστος διαβίωσης των νησιωτών αλλά και της ανάπτυξης . Δυστυχώς, η πλειοψηφία των νησιωτικών περιοχών δεν παρουσίασε οικονομική σύγκλιση στην τελευταία δεκαετία του 2010-2020, και σε μερικές περιπτώσεις η κατάστασή τους έχει επιδεινωθεί, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και έλλειψης καινοτομίας. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Περιφέρεια Ν.Αιγαίου που ενώ την ΠΔΠ 2014-2020, με βάση τα στοιχεία του 2009-2010 είχε ταξινομηθεί στις πιο ανεπτυγμένες περιφέρειες, πλέον λόγω της κρίσης και της ως εκ τούτου μεταβολής του ΑΕΠ προς τα κάτω, ταξινομείται, για τη νέα ΠΔΠ 2021-2027, στις περιφέρειες μετάβασης. Τελικά, στο νέο ΠΔΠ 2021-2027 τα νησιά δεν θα δουν στους άξονες της Πολιτικής Συνοχής μια ευρωπαϊκή νησιωτική πολιτική , τουναντίον θα βρεθούν και πάλι με λιγότερους πόρους. Το αξιοσημείωτο δε είναι πως σε κανένα ευρωπαϊκό κείμενο διαβούλευσης δεν αναφέρεται ρητά η διάσταση της νησιωτικότητας, ενώ και πάλι συναντούμε διατάξεις για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές (outermost regions) Και πάλι λοιπόν, η νησιωτικότητα συνεχίζει να βρίσκεται εκτός των προτεραιοτήτων της Ένωσης!! Και εν τέλει πρέπει να καταστεί σαφές, πως δεν αρκεί μόνο η θεσμική αναγνώριση της ιδιαιτερότητας των νησιών, όπως αποτυπώνεται στα άρθρα 170 και 174 της ��υνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Τα νησιά της Ευρώπης πρέπει να θωρακιστούν και στην πράξη, με πολιτικές και δράσεις στοχευμένες και προσαρμοσμένες στις ανάγκες των νησιωτών! Η νησιωτικότητα αποτελεί μια ιδιαιτερότητα που δεν έχει μόνο συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα που δυσκολεύουν τη διαβίωση των νησιωτών!! Επιπλέον, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου Πελάγους, τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν, πέραν όλων των άλλων μειονεξιών που απορρέουν από την νησιωτικότητα (μεγάλη ανασφάλεια λόγω προβλημάτων στον τομέα της υγείας, ελλιπή ενδο/διαπεριφερειακή διασύνδεση, απουσία υποδομών δημοσίου συμφέροντος, οικονομία κλίμακας, υποστελέχωση, κα), το μεγάλο πρόβλημα του μεταναστευτικού/προσφυγικού, ένα πρόβλημα που πλέον λαμβάνει διαστάσεις «ασύμμετρης» απειλής και ξεφεύγει από τα όρια της Ελλάδας καθώς αποτελεί ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα !! Η μεταναστευτική κρίση, αναδεικνύει τη γεωπολιτική διάσταση των νησιών! Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη η ΕΕ να αναγνωρίσει τη γεωπολιτική διάσταση των ευρωπαϊκών νησιών , όχι μόνο στη λογική της δημιουργίας πολιτικών για τα νησιά! Ειδικά σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όπου η νέα Επίτροπος, Ursula von der Layen , έδωσε το στίγμα μιας «γεωπολιτικής» Επιτροπής που σημαίνει πως οι νέες πρωτοβουλίες που θα προωθήσει το 2020 θα είναι με γνώμονα μια στρατηγική παγκόσμιας επιρροής!! Σε αυτή τη «γεωπολιτική» στρατηγική της Επιτροπής, τα νησιά πρέπει να αποτελέσουν σημαντικούς δρώντες στο γεωπολιτικό παιχνίδι της Ένωσης! Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως στην πλειοψηφία τους , τα ευρωπαϊκά νησιά αποτελούν και τα σύνορα της ΕΕ προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ειδικά προς Ανατολάς, όπου τα νησιά του Αρχιπελάγους αποτελούν το προπύργιο της προς την Ανατολή και ΝΑ Μεσόγειο! Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές σε αυτή την καμπή οφείλουμε να εντείνουμε την προσπάθεια μας για έναν μεγαλόπνοο Π/Υ για τη νέα ΠΔΠ 2021-2027 , με πόρους και πολιτικές που θα στηρίζουν την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, τον αγροτικό κόσμο, με τα νησιά στο επίκεντρο των πολιτικών της ΕΕ. «Η Ρήτρα νησιωτικότητας» πρέπει να συμπεριληφθεί στην πολιτική συνοχής, μέσω νέων δεικτών μέτρησης της κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης για τον καθορισμό της κατανομής των διαρθρωτικών ταμείων, κριτηρίων προσβασιμότητας και ανταγωνιστικότητας των νησιών σε τομείς της νησιωτικής οικονομίας (γαλάζια ανάπτυξη, πράσινη ενέργεια, αειφόρο τουρισμό, κα). Τα νησιά αποτελούν βασικούς συντελεστές της γεωπολιτικής πολιτικής της Ευρώπης!!! Σε αυτήν την πρόσκληση, η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία οφείλει να δώσει απαντήσεις και να μετασχηματίσει τις προκλήσεις σε βιώσιμες αναπτυξιακές πολιτικές προς όφελος των νησιών. Read the full article