#świadków

[dawkacynizmu]

piątek 12/07

୨ৎ podsumowanie

zjedzone - binge

pierwszy raz pisze podsumowanie na laptopie więc sori nie wiem jak działa tumblr na tej maszynie

dzień zaczął się bardzo dobrze. wypiłam chia, udało mi się załatwić bardzo skąpo ale lepsze to niż nic. pilates, dzień płynął a ja NIE WIEM skąd wziął się ten napad, gdy wszystko szło w porządku. czemu miałam taką ogromną potrzebę jedzenia że przez godzinę siedziałam i gryzłam własne paznokcie, bo wiedziałam, że za godzinę moja mama wyjdzie z domu i będę mogła objeść się bez świadków. patrzę na to co zrobiłam z politowaniem. ostatnio w sumie tragicznie idzie mi z jedzeniem, nie dziwię się, że moje jelita ledwo to znoszą. moje ciało wygląda naprawdę okropnie, takie rozdęte i niezdrowe.

postanowiłam że zrobię sobie drugie podejście do porzuconej po uwaga jednym dniu healthy skinny girl diet. jadłospisy dzienne dalej ustalam wokół swoich jelit. owsianki, jogurty naturalne, chleb razowy, warzywa, woda. nie zaczynam od jutra zupełnie innego stylu odżywiania tylko dlatego, że dziś zjebałam. po prostu wracam do tego, co robiłam w pozostałe dni. postaram się tylko skupiać bardziej na tym by nie jeść, kiedy nie jestem głodna. jest to dla mnie cholerne trudne, dlatego że ed mam odkąd byłam że tak powiem dzieckiem i te naturalne instynkty wokół jedzenia mam po prostu rozjebane do granic możliwości.

[ojciecgnateusz]

Jako, że Gorzkie Żale miały być wczoraj (acz z przyczyn technicznych, o których napiszę żale owe się nie pojawiły), czas na wieczorny wysryw:

Jak wszyscy wiedzą, dokształcam się z najlepszym ziomeczkiem w miejscowości, do której muszę dojechać pociągiem. Wczoraj jechałem bez niego - pociągiem po 6stej udał się sam. Jako, że bywam skończonym idiotą, zapomniałem, że budzik na 4:20 należy ustawić też w niedzielę (mam nowy telefon, nie ustawiłem wszystkiego) wobec czego przepięknie zgarowałem i nawet rodzicom mnie było ciężko obudzić. Boru liściastemu dzięki, że kolejny pociąg miałem przed ósmą (spóźnienie zostało mi wybaczone xD), więc o tej szóstej zdążyłem sobie wypić kapuczynę, wziąć prysznic i ogarnąć ryj (gorzki żal namber tu - w trakcie rozjebał mi się kabel od maszynki i trzeba było dokończyć jednorazówką co zajmuje wieki 🙃), a nawet ubrać się tak żeby nie wyglądać jak menel.

Podczas samych zajęć gorzki żal namber tri - kolega, który niechcący wziął mój zeszyt się pochorował (sytuację, że zeszytu nie zobaczę przewidziałem i wziąłem zastępczy) i moich skrupulatnie tworzonych notatek nie zobaczę do przyszłego tygodnia, bo osobiście po zeszyt jadę.

Wkurw namber for - Powrót do chaty. Pociąg był tak ZAJEBIŚCIE zapchany, że pierwszy raz poczułem to co czuje osoba z fobią społeczną, mimo, że jestem ekstrawertykiem. Obok mnie - facet żre makrelę ze słoika - zapach nie do podrobienia, obok cztery baby wracają z sanatorium i pierdolą na pół wagonu. Przede mną dzieciak ogląda jakąś animację Świadków Jehowy (dobra, to było akurat śmieszne). Nawet nie miałem z kim tego komentować, bo D też ledwo znalazł miejscówkę żeby usadzić dupę.

Wkurw namber fajf - najprawdopodobniej zaraziłem się jakimś wirusem (nie, to nie jest koronka xD) od dziadka, który złapał coś w domu dziennej opieki (i twierdzi, że jest zdrowy. Rodzice złapali dokładnie to samo, cały dom smarka) i przeczuwam, że w tym tygodniu będzie eleganckie El Czterro

Więcej wkurwów nie pamiętam, za każdy serdecznie dziękuję

P.S w tym tygodniu miałem mieć kontrolę u urologa z powodu lewego jajka (niektórzy o lewym jajku wiedzą, bo parę miesięcy temu prawie zszedłem ze strachu. Nie, nie mam raka, acz radosny worek do kontroli co pół roku), ale z powodu jakże cudownej grypy najprawdopodobniej nie będę się nadawać na badanie, bo nie daj zarażę gości w kolejce i samego lekarza (a dodatkowo nie nadaję się do tego żeby wyjść gdziekolwiek). Wkurw namber siks prawdopodobnie

[nasze-zd]

Tongariro Alpine Crossing

to dwudziestokilometrowa przeprawa przez masyw Tongariro, fragment jednej z Wielkich Wędrówek Nowej Zelandii, Północnej Pętli Tongariro (Tongariro Northern Circuit). W przeciwieństwie do Wędrówek, nie wymaga wcześniejszej rezerwacji i jest jednodniowa, więc da się ją przejść dopasowując się do pogody.

Mount Tongariro znajduje się w północnej części masywu Ruapehu, najwyższej grupy górskiej całej Wyspy Północnej. Od niego nazwano cały park narodowy, mimo że to nie on jest najwyższy, ani nawet najbardziej charakterystyczny. Znacznie bardziej wybijają się Mount Ruapehu, przez swoje płaty wiecznego śniegu, oraz Mount Ngauruhoe, dzięki idealnej sylwetce ściętego stożka.

Tongariro Alpine Crossing przechodzi przez wysokogórskie, wulkaniczne pustkowia. Nie zdobywa się na niej żadnego istotnego szczytu, ale rozmaitość świeżo uformowanych krajobrazów wynagradza to w zupełności.

Zanim jednak zaczniemy samą wędrówkę, trzeba sobie zorganizować transport. Jak widać z powyższej mapy, nie wracamy w to samo miejsce. W dodatku parking początkowy jest niewielki i latem ograniczony do 4 godzin. Liczne lokalne biznesy załatwią nam na szczęście dowóz na start i odbiór z końca.

Sama podróż już zapowiada przygodę. Po wyjeździe z wioski National Park autobus wkrótce skręca w szutrową drogę prowadzącą ciągle w górę przez zagłębienia i wypukłości promieniście rozchodzące się od położonych w dali wulkanów. To zastygłe dawno potoki lawy, teraz porośnięte ostrymi trawami i drobną kolczastą krzewiną. Chiński rozklekotaniec piłuje silnik po stromiźnie, produkując chmurę kurzu, w dużej części zasysaną do środka przez nieszczelne okna. Kilka z ponad 30 osób kaszle, ktoś kicha. Jest tak jakby egzotycznie. Jeszcze ciekawiej robi się, gdy spełzający z przeciwka obłoczek kurzu okazuje się być takich samych rozmiarów autokarem, na drodze o szerokości jednego. Następuje wtedy powolne wymijanie, metr za metrem, przy czym odległość między pojazdami nie przekracza długości dwóch dłoni.

Parking Mangatepopo pełny jest turystów, choć to dopiero ósma rano i nie ma tu nic prócz dwóch toalet i rudej, kortenowej tablicy witającej nas na szlaku. Jej naturalnie spłowiały kolor bardzo pasuje do surowego, żużlowo-popielnego otoczenia. Wysiadamy i od razu ruszamy w trasę wraz z kilkoma setkami innych amatorów wulkanów wysiadającymi co chwilę z innych busików; będziemy się nieustannie wyprzedzać, mijać i spotykać ponownie, przede wszystkim w kolejkach do rozmieszczonych co kilka kilometrów sławojek, w liczbie daleko niewystarczającej dla takich tłumów. Szlak jest niestety zupełnie pozbawiony kryjówek umożliwiających ulżenie sobie na łonie natury, bez udziału co najmniej kilkunastu świadków.

Pierwsza część trasy to długa, łagodnie nachylona ścieżka prowadząca szeroką doliną, częściowo zwężoną potokami lawowymi. U jej końca, po dwóch godzinach marszu, pierwsze strome podejście doprowadza nas na przełęcz - płaskowyż pomiędzy Mt. Tongariro a Mt. Ngauruhoe.

Mniej ruchawi i cięższi uczestnicy mają tu moment zasapania. Z tego powodu, jak również dlatego, że jest to pierwsze miejsce, gdzie można się swobodniej rozproszyć - kolczasta roślinność zanika zupełnie - wiele osób robi tu biwak. Ktoś żartuje z dopiero co pokonanego podejścia, rzucając cytat z Władcy Pierścieni: "Panie Frodo, nie mogę za pana ponieść Pierścienia, ale mogę ponieść pana!" - bardzo trafnie, bo przecież jesteśmy u stóp Góry Przeznaczenia, Orodruiny, którą w filmie była piętrząca się nad nami, złowieszczo piękna, Mt. Ngauruhoe.

Dalej idziemy dnem starego krateru Mt. Tongariro, obecnie zasypanego częściowo materiałem wyrzuconym z młodszych kominów Mt. Ngauruhoe i Czerwonego Krateru. Obie formy powstały ledwie 2-3 tys. lat temu, a ostatnio aktywne były w XIX i XX wieku.

Z Czerwonego Krateru zjeżdżamy w dół po stromym stoku z luźnego materiału piroklastycznego - drobnych kamyków. Tu tworzy się duży zator, bo większość niedzielnych spacerowiczów nie jest nawykła do schodzenia po piargach i stawia im dziarski opór, czasem na wszystkich czterech kończynach. Wyprzedzając owych spidermanów pokonujemy następny płaskowyż, być może stary krater, by dotrzeć do Szmaragdowych Jeziorek.

Wkrótce rozpoczniemy długie, monotonne zejście na parking docelowy. Jeszcze tylko rzut oka wstecz na Orodruinę i opuszczamy czerwono-czarno-żółty krajobraz Tongariro.

Przez najbliższe dwie i pół godziny towarzyszyć nam będzie majaczące w oddali wielkie Jezioro Taupo, coraz bardziej chowające się za dzielące nas od niego pasmo niższych wulkanów.

Kolejny cud Nowej Zelandii poznany! Mam przeczucie, że to był taki Milford Sound Wyspy Północnej. Nie wiem, czy coś go przebije. Może Taranaki, które mieliśmy okazję widzieć wyraźnie tego dnia.

[klykcielewe]

FBI w Kłykciach Lewych?

Maciej Dębiński, 14.03.2024

W ostatnich dniach we wsi zaczęły pojawiać się pogłoski o tajemniczym mężczyźnie. Jest nowy w okolicy, do niedawna nikt go nigdy wcześniej nie widział. Jeździ czystym, czarnym samochodem. Jest wysoki. Nosi tani, klasyczny garnitur i ciemne okulary. Kilkoro mieszkańców zeznało, że nieznajomy przedstawił się jako "agent FBI" i wypytywał ich o potencjalne incydenty związane ze spadającymi nie wiadomo skąd jabłkami. Jeden ze świadków stwierdził u niego "fałszywy amerykański akcent jak z filmów akcji".

Kim jest ten anonimowy jegomość? Czego chce od naszej nudnej społeczności? Skąd ma w sobie tyle klasy i takie czyste auto? Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie, prosimy o wszelkie informacje.

[rapidhighway]

Fikoł wyrżnięty na mieście po nocy, 3 świadków, kostka boli ouough

[ilostsoulsstuff]

"Hektolitry spermy w nastoletnich prostytutkach Seksturystyka, oferty w podróży biurach Podstarzali pedofile stoją nadzy w białych futrach Ulice Tajlandii za grosze dają ubaw Zagubieni ludzie przez media wpędzani w kompleksy Nie chcą być sobą, chcą być kimś, musza być lepsi Dziewczyna chce mieć jaja, a jej chłopak chce mieć piersi Będą pierwsi i będą kochać swoje dzieci, tej Planeta śmieci, ziemia się kręci Globalne koloseum i ludzie, kibice śmierci Znieczulona ulica, ta, witamy w rzeźni Tu gdzie po tabletkach gwałtu wycinają nerki Z ręki do ręki krąży hajs bez faktur Twoje życie się nie liczy, sumienie nie gryzie sprawców Sami tworzymy ten świat, biegniemy do upadku To nie są mity, to fakty bez żadnych świadków."

[zosiarybarczyk]

TEATR Zemsta

Zoya Wasiluk, Zosia Rybarczyk

Zemsta - adaptacja teatralna

Kostiumy: 

Rejent (PiS)- elegancki, drogi garnitur

Mularze (obywatele Polski) - proste codzienne ubrania

Cześnik (PO)

AKT TRZECI

Pokój Rejenta. (Kampania wyborcza- scena z drewnianą mównicą,  z boku są kamery, z tyłu flagi i niebieskie tło z napisem “Przyszłość to Polska”, przed sceną siedzenia dla obywateli. Scena oświetlona ledowymi, białymi, mocnymi żarówkami.)        

SCENA PIERWSZA

Rejent siedzi przy stoliku i pisze. (Reprezentanci PiS korzystają z mównicy, ogłaszają swój nowy plan, obiecują zapłatę w zamian za głosy, chcą przekonać że PO nie zapewni im takich luksusów,  ich wykorzystuje, składa fałszywe obietnice i próbuje zniesławić PiS; próbują namówić obywateli do głosów; po oddanych głosach na PiS nie dotrzymują obietnic i zwalają, że to był wymysł PO z większą płacą)

 Dwóch mularzy przy drzwiach stoi. (Obywatele siedzą przed sceną, słuchają, komentują, później oddają głosy)

Rejent, MULARZE

REJENT

1230

Mój majstruniu, mówcie śmiało,

Opiszemy sprawę całą;

Na te ciężkie nasze czasy

Boskim darem takie basy[102].

Każdy kułak spieniężymy:

1235

Że was bito, wszyscy wiemy. 

MULARZ

Niekoniecznie.

REJENT

Bili przecie,

Mój majstruniu. 

MULARZ

Niewyraźnie.

REJENT

1240

Czegóż jeszcze wam nie stało?

Bo machano dosyć raźnie. 

MULARZ

Ot, szturknięto[103] tam coś mało.

DRUGI MULARZ

Któż tam za to skarżyć zechce!

REJENT

Lecz kto szturka, ten nie łechce?

MULARZ

1245

Ha! Zapewne.

REJENT

A więc bije?

MULARZ

Oczywiście.

REJENT

Komu kije

Porachują kości w grzbiecie,

1250

Ten jest bity — wszak to wiecie?

A kto bity, ten jest zbity?

Co? 

MULARZ

Ha! dobrze pan powiada,

Ten jest zbity. 

REJENT

1255

Więc was zbili,

To rzecz jasna, moi mili. 

MULARZ

Ta, już jakoś tak wypada.

REJENT

napisawszy

Skaleczyli?

MULARZ

A, broń Boże!

REJENT

1260

Nie, serdeńko?

MULARZ

Ach, nie.

REJENT

Przecie

Znak, drapnięcie? 

MULARZ

pomówiwszy z drugim

Znajdziem może.

REJENT

1265

A drapnięcie, pewnie wiecie,

Mała ranka, nic innego. 

MULARZ

Tać, tak niby.

REJENT

Mała, wielka,

Jednym słowem, rana wszelka

1270

Skąd pochodzi? 

MULARZ

Niby… z tego…

REJENT

Z skaleczenia.

MULARZ

Nie inaczej.

REJENT

Mieć więc ranę tyle znaczy,

1275

Co mieć ciało skaleczone:

Że zaś raną jest drapnięcie,

Więc zapewnić możem święcie,

Że jesteście skaleczeni,

Przez to chleba pozbawieni. 

MULARZ

1280

O! to znowu…

REJENT

Pozbawiony

Jesteś, bratku, i z przyczyny,

Że ci nie dam okruszyny — 

pisze

Zatem, zatem skaleczeni,

1285

Przez to chleba pozbawieni,

Z matką — żoną — czworgiem dzieci. 

MULARZ

Nie mam dzieci.

DRUGI MULARZ

Nie mam żony.

REJENT

Co? nie macie? — nic nie szkodzi —

1290

Mieć możecie — tacy młodzi. 

MULARZ

Ha!

DRUGI MULARZ

Tać prawda.

REJENT

napisawszy

Akt skończony.

Teraz jeszcze zaświadczycie,

1295

Że nastawał na me życie.

Stary Cześnik, jęty szałem,

                                                                                           Strzelał do mnie.                             (PiS mówi, że PO chce zwiększyć wiek emerytury)

MULARZ

Nie widziałem.

REJENT

Wołał strzelby.

DRUGI MULARZ

1300

Nie słyszałem.

MULARZ

Wołał wprawdzie: „Daj gwintówki!” —

Lecz chciał strzelać do makówki. 

REJENT

Do makówki… do makówki…

Skąpiec

No, no, dosyć tego będzie —

1305

Świadków na to znajdę wszędzie —

Nie brak świadków na tym świecie,

Teraz chodźcie — bliżej! bliżej! —

Znakiem krzyża podpiszecie. —

Michał Kafar trochę niżej —

1310

Tak, tak — Maciej Miętus — pięknie! —

Za ten krzyżyk będą grosze,

A Cześniczek z żółci pęknie. 

MULARZ

Najpokorniej teraz proszę,

Coś z dawnego nam przypadnie. 

REJENT

1315

Cześnik wszystko będzie płacił.

MULARZ

Jakoś, panie, to nieładnie…

REJENT

Byleś wasze nic nie stracił.

MULARZ

Tum pracował…

REJENT

popychając ich ku drzwiom

Idźże z Bogiem,

1320

Bo się poznasz z moim progiem. 

MULARZ

Tu zapłata, każdy powie…

REJENT

popychając ku drzwiom

Idź, serdeńko, bo cię trzepnę.

MULARZ

we drzwiach

Ależ przecie…

REJENT

zamykając drzwi

Bądźcie zdrowi!

1325

Dobrzy ludzie, bądźcie zdrowi! 

wracając

Sarmata

Czapkę przedam, pas zastawię,

A Cześnika stąd wykurzę;

Będzie potem o tej sprawie

Na wołowej pisał skórze. 

1330

Lecz tajemne moje wieści,

Jeśli wszystkie z prawdą zgodne,

Tym, czym teraz serce pieści,

Najboleśniej go ubodnę.

Na koniec :

Światło: zero światła ogólnie, żółte lekkie światło z góry na obywateli (mularze) i czerwone mocne światło na PiS (Rejent)

Pod koniec PiS omija obietnice i na scenie tańcząc do „I will survive” (minuty 0:00-0:56) Wypychają obywateli (mularze) ze sceny i jak jest fragment „walk out the door, turn around now, cause youre not welcome anymore” to wypychaja obywateli (mularze) ze sceny.

BIBLIOGRAPHY:

[12345tttttttttt]

17 WRZEŚNIA OCZAMI ŚWIADKÓW

[my-decade-challenge]

Tuż po studniówce Adam oświadcza się Bożenie. Biorą ślub na wybrzeżu, bez świadków.

[tinygarden-me]

ŚWIAT • Świat po katastrofie

26 kwietnia 1986 roku w wyniku serii ludzkich błędów, zaniedbań i wad konstrukcyjnych doszło do wybuchu w reaktorze elektrowni atomowej w Czarnobylu. Eksplozja była tak silna, że zabiła niemal cały personel i zniszczyła wszelkie dzienniki operacyjne, uniemożliwiając szybkie zrozumienie przyczyn katastrofy. Brak dowodów i świadków wywołał w Związku Radzieckim falę spekulacji, które w atmosferze zimnej wojny szybko przekształciły się w podejrzenia o zachodni sabotaż. Władze ZSRR, pod presją KGB i wojska, rozpoczęły dezinformacyjną kampanię, obwiniając Zachód o celowe zakłócenie kluczowych obiektów infrastruktury. W ciągu kilku dni w całym kraju wzmocniono propagandę, przekonując społeczeństwo, że to NATO przeprowadziło atak. Stany Zjednoczone i ich sojusznicy zostali oskarżeni o sabotaż, co doprowadziło do wzrostu napięć międzynarodowych. Związek Radziecki, dążąc do pokazania swojej siły, zagroził mobilizacją sił nuklearnych, co rozpoczęło niekontrolowaną eskalację konfliktu. Świat powoli zbliżał się do katastrofy. Członkowie NATO, świadomi swojej niewinności, zaczęli działania wywiadowcze i dyplomatyczne, starając się uspokoić ZSRR. Michaił Gorbaczow próbował powstrzymać kryzys drogą dyplomatyczną, ale jego wysiłki napotkały opór wewnętrzny. Siły KGB i wojska, podejrzewające sabotaż, przekonały radzieckich przywódców, że tylko silna, militarna odpowiedź ochroni kraj. Władza przeszła w ręce wojskowych, którzy ogłosili pełną mobilizację sił zbrojnych. Napięcia wybuchły. W Europie Wschodniej rozpoczęły się konwencjonalne działania wojenne, które szybko przerodziły się w pełnoskalowy konflikt. Lotniska, bazy wojskowe, i infrastruktura komunikacyjna stały się celami pierwszych ataków. Ostatecznie, jedna ze stron użyła taktycznej broni nuklearnej, co wywołało reakcję łańcuchową. Wymiana setek, a może i tysięcy głowic nuklearnych spowodowała niewyobrażalne zniszczenia i globalne ochłodzenie klimatu. Radioaktywne pyły i sadza unosiły się w atmosferze, niszcząc ekosystemy i wprowadzając świat w nową epokę. 238 lat po tej katastrofie, świat zmienił się nie do poznania. Zrujnowane miasta i radioaktywne pustkowia pokrywają ziemię. Ludzkość, zredukowana do resztek, schroniła się w bunkrach, tunelach i podziemnych kompleksach, walcząc o przetrwanie w świecie pełnym niebezpieczeństw. Promieniowanie spowodowało mutacje w roślinach, zwierzętach, a nawet ludziach, tworząc niespotykane wcześniej formy życia. Ci, którzy przeżyli, zorganizowali się w małe społeczności, ukrywając się przed niebezpieczeństwami powierzchni. Statystyki: autor: BIG POTATO — 13 gru 2024, 17:42 --- https://bigpotato.online/viewtopic.php?p=2&utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr&utm_campaign=tiny%20garden%20%E2%80%94%20tinygarden-me#p2

[natanielnatanblog]

Norweskie prawo karne

Norwegia, znana z wysokiego poziomu życia i efektywnych instytucji społecznych, ma również specyficzne podejście do prawa karnego, które wyróżnia się humanitaryzmem i naciskiem na resocjalizację. System prawny w Norwegii opiera się na zasadach zapisanych w kodeksie karnym (Straffeloven) oraz ustawie o postępowaniu karnym (Straffeprosessloven). Choć kary za przestępstwa są relatywnie łagodne w porównaniu z innymi krajami, Norwegowie stawiają na prewencję oraz reintegrację sprawców ze społeczeństwem, co znajduje odzwierciedlenie w niskim wskaźniku recydywy.

Podstawy prawne systemu karnego Kodeks karny w Norwegii obejmuje regulacje dotyczące przestępstw przeciwko państwu, osobom, mieniu oraz interesom publicznym. Kluczowe zasady systemu kładą nacisk na proporcjonalność kary do przestępstwa, ochronę ofiar i resocjalizację sprawców. Ważnym elementem prawa karnego jest możliwość stosowania kar alternatywnych, takich jak prace społeczne czy obowiązkowe terapie. System uwzględnia także zasadę minimalizacji szkód, co oznacza, że kary mają być jak najmniej dotkliwe, przy jednoczesnym osiągnięciu celu prewencyjnego i wychowawczego.

Proces karny w Norwegii Postępowanie karne rozpoczyna się zazwyczaj od zgłoszenia przestępstwa i prowadzenia dochodzenia przez policję. W Norwegii prokuratorzy mają dużą swobodę w decydowaniu, czy postawić zarzuty, a także w proponowaniu kar bez konieczności wchodzenia na drogę sądową w przypadku drobnych przestępstw. Sąd odgrywa jednak centralną rolę w poważniejszych sprawach, a procesy są jawne, z wyjątkiem sytuacji, gdy konieczna jest ochrona ofiar lub świadków. Oskarżony ma prawo do obrony i pomocy prawnej na każdym etapie postępowania.

Kary w norweskim systemie prawnym Norweski system kar przewiduje różnorodne formy sankcji, od grzywien, przez ograniczenie wolności, aż po pozbawienie wolności. Najcięższą karą jest 21 lat więzienia, z możliwością przedłużenia w przypadku szczególnie niebezpiecznych sprawców. To podejście wynika z przekonania, że każdy człowiek może się zmienić, a kara śmierci została zniesiona w Norwegii już w 1979 roku. Wyróżnikiem norweskiego więziennictwa jest humanitarny sposób traktowania osadzonych – cele przypominają pokoje mieszkalne, a więźniowie mają dostęp do edukacji, terapii oraz pracy, co ma ich przygotować do życia po odbyciu kary.

Resocjalizacja jako priorytet Jednym z fundamentów norweskiego prawa karnego jest resocjalizacja. Norweski system zakłada, że izolacja więźnia od społeczeństwa powinna być minimalna, a głównym celem kary jest przygotowanie skazanego do powrotu do normalnego życia. Przykładem może być więzienie w Halden, które często określane jest jako najnowocześniejsze na świecie. Skazani mają tam dostęp do edukacji, sportu, a nawet gotowania, co pomaga im w rozwoju osobistym i zawodowym.

Przestępczość i jej specyfika Norwegia charakteryzuje się niskim poziomem przestępczości, co wynika z wysokiego poziomu życia, skutecznych programów prewencyjnych i stabilności społecznej. Większość przestępstw to drobne wykroczenia, takie jak kradzieże czy przestępstwa komunikacyjne. Z kolei poważniejsze przestępstwa, takie jak morderstwa, są rzadkością. W przypadku przestępstw seksualnych i przemocy domowej, Norwegia wprowadziła surowe przepisy, a ofiary mogą liczyć na szeroką pomoc psychologiczną i prawną.

Problemy i wyzwania systemu Choć norweski system prawny jest często stawiany za wzór, nie jest pozbawiony wyzwań. Krytycy wskazują na relatywną łagodność kar, co może być odbierane jako brak sprawiedliwości przez ofiary. Ponadto, coraz większym problemem stają się przestępstwa internetowe, które wymagają nowych regulacji prawnych i odpowiedniego przygotowania służb. Norwegia stawia również czoła problemowi przestępczości wśród migrantów, co rodzi dyskusje na temat integracji i polityki migracyjnej.

Podejście do spraw młodocianych sprawców Norweski system prawny stosuje szczególne procedury wobec osób niepełnoletnich, które popełniły przestępstwo. Celem jest tutaj edukacja i pomoc, a nie kara w sensie represyjnym. Wprowadzono programy mediacji, które umożliwiają spotkanie sprawcy z ofiarą, by zrozumieć skutki swoich działań. W przypadku poważniejszych przestępstw młodociani mogą być umieszczani w specjalnych ośrodkach resocjalizacyjnych zamiast w więzieniach.

Międzynarodowe podejście Norwegii Norwegia aktywnie uczestniczy w międzynarodowych inicjatywach na rzecz praw człowieka i reformowania systemów karnych. Jej model resocjalizacji jest inspiracją dla wielu krajów, zwłaszcza w Europie. Norwegowie wspierają również projekty związane z walką z handlem ludźmi, terroryzmem i korupcją, co podkreśla ich zaangażowanie w globalne wyzwania.

[fortunatelyjoyfulbarbarian]

Nowozelandzkie prawo karne

Prawo karne w Nowej Zelandii jest częścią ogólnego systemu prawa, który opiera się na tradycji common law, podobnie jak w innych krajach anglosaskich. Jest to system prawny, który rozwijał się pod wpływem brytyjskiego prawa kolonialnego, jednak Nowa Zelandia ma swoje unikalne przepisy, które odpowiadają specyfice tego kraju. Współczesne prawo karne w Nowej Zelandii reguluje odpowiedzialność za przestępstwa, a także określa zasady prowadzenia procesów karnych, wymierzania kar oraz ochrony praw oskarżonych. Jego głównym celem jest zapewnienie sprawiedliwości społecznej poprzez karanie sprawców przestępstw, ale także ochrona praw ofiar oraz zapobieganie przestępczości.

Podstawy prawne prawa karnego w Nowej Zelandii

Podstawą prawa karnego w Nowej Zelandii jest Nowozelandzki Kodeks Karny (Crimes Act 1961), który stanowi kompleksowy zbiór przepisów regulujących zarówno przestępstwa, jak i kary za nie. Jest to dokument, który przez dziesięciolecia ulegał różnym nowelizacjom, aby dostosować się do zmieniających się warunków społecznych, technologicznych i prawnych. Kodeks ten obejmuje szeroki wachlarz przestępstw, od drobnych wykroczeń po najpoważniejsze przestępstwa kryminalne, jak morderstwa, gwałty czy przestępstwa finansowe.

Ważnym elementem nowozelandzkiego systemu prawnego jest także Ustawa o wymiarze sprawiedliwości (Criminal Procedure Act 2011), która określa procedury sądowe i zasady prowadzenia postępowań karnych. Reguluje m.in. sposób składania oskarżeń, przesłuchiwanie świadków, prowadzenie dowodów oraz postępowanie apelacyjne.

Rodzaje przestępstw w Nowej Zelandii

W Nowej Zelandii przestępstwa dzielą się na przestępstwa poważne (indictable offences) oraz wykroczenia (summary offences). Przestępstwa poważne są rozpatrywane przez sądy wyższej instancji, natomiast wykroczenia są sprawami, które mogą być rozpatrywane przez sądy niższej instancji.

Do najcięższych przestępstw zalicza się m.in. morderstwo, gwałt oraz kradzież z włamaniem. W przypadku tych przestępstw kara jest bardzo surowa, obejmująca wieloletnie więzienie, a w przypadku morderstwa nawet dożywocie. Istnieje także możliwość wymierzenia kary śmierci w przypadku szczególnie brutalnych i wyjątkowych przestępstw, chociaż w praktyce kara ta została zniesiona w Nowej Zelandii w 1961 roku.

Kary za przestępstwa

Nowozelandzki system prawny stosuje szeroki wachlarz kar, które zależą od rodzaju przestępstwa oraz okoliczności, w jakich zostało popełnione. Do najczęściej stosowanych kar należą kara pozbawienia wolności, grzywna, prace społeczne, kary w zawieszeniu oraz kary warunkowe.

Kara pozbawienia wolności jest jednym z najcięższych wymiarów kary w Nowej Zelandii i może wynosić od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat, w zależności od stopnia przestępstwa. W przypadku morderstw sądy mogą orzekać karę dożywotniego więzienia, a osoba skazana za takie przestępstwo może zostać zwolniona warunkowo po odbyciu minimum 10 lat kary, jeśli wykazuje poprawę.

Grzywna jest często stosowaną karą za mniejsze przestępstwa, takie jak drobne kradzieże, zniszczenia mienia czy nielegalne parkowanie. Oprócz grzywien stosuje się także prace społeczne, które są formą kary, w ramach której skazany zobowiązany jest do wykonywania pracy na rzecz społeczności.

Procedura sądowa w prawie karnym Nowej Zelandii

Postępowanie karne w Nowej Zelandii rozpoczyna się od złożenia oskarżenia przez prokuratora. Następnie sprawa trafia do sądu, który może być sądem lokalnym (dla wykroczeń) lub sądem wyższej instancji (dla przestępstw poważnych). Proces sądowy opiera się na zasadzie domniemania niewinności, co oznacza, że osoba oskarżona nie jest uznawana za winną, dopóki jej wina nie zostanie udowodniona.

W przypadku przestępstw poważniejszych sprawa jest rozpatrywana przez sąd przysięgłych, który składa się z 12 obywateli, którzy mają za zadanie ocenić dowody i wydać wyrok. Sąd przysięgłych podejmuje decyzję, czy oskarżony jest winny, a także, jaka kara powinna zostać nałożona. W przypadku mniej poważnych wykroczeń sprawa jest rozpatrywana przez sędziego, który podejmuje decyzję w oparciu o zgromadzone dowody.

Nowe technologie w prawie karnym

W ostatnich latach w Nowej Zelandii, podobnie jak w wielu innych krajach, pojawiły się nowe technologie, które zrewolucjonizowały sposób prowadzenia postępowań karnych. Wykorzystanie nagrania wideo, technologii śledzenia GPS czy analiz dowodów cyfrowych stało się standardem w nowozelandzkich sprawach karnych.

Przykładem może być rozwój systemów monitorowania przestępców, który pozwala na ścisłą kontrolę osób skazanych na kary pozbawienia wolności, które odbywają karę w formie aresztu domowego. Technologia ta pozwala na zmniejszenie liczby osób osadzonych w więzieniach, jednocześnie zapewniając społeczną kontrolę nad przestępcami.

Reformy prawa karnego w Nowej Zelandii

Nowa Zelandia nieustannie wprowadza zmiany i reformy w swoim systemie prawnym, aby dopasować go do nowoczesnych wymagań. Przykładem może być Reforma Kodeksu Karnego, która miała miejsce w 2013 roku, kiedy to wprowadzono szereg nowych regulacji, takich jak surowsze kary za przestępstwa związane z przemocą domową, rozszerzenie prawa ochrony ofiar przestępstw seksualnych oraz wzmocnienie środków zapobiegawczych.

Reformy te pokazują, jak system prawny w Nowej Zelandii stara się dostosować do zmieniających się warunków społecznych i technologicznych, jednocześnie dbając o sprawiedliwość i równość przed prawem.

Podsumowanie

Nowe Zelandia w swojej historii przeszła długą drogę od brytyjskiego prawa kolonialnego do współczesnego systemu prawnego, który jest dynamiczny, elastyczny i odpowiada na współczesne wyzwania. Prawo karne w tym kraju koncentruje się na odpowiedzialności za przestępstwa, ale także na ochronie praw oskarżonych i ofiar, z uwzględnieniem nowoczesnych technologii oraz reform prawnych, które umożliwiają skuteczne zarządzanie wymiarem sprawiedliwości.

[dzismis]

Analiza książki "Oto widać i oto słychać"

AI Gemini Zrozumienie Złożoności Świadka Zagłady: Analiza Książki “Oto widać i oto słychać” Książka “Oto widać i oto słychać. Świadkowie Zagłady w okupowanej Polsce” to niezwykle ważne dzieło, które wnikliwie analizuje złożoną i wielowymiarową rolę świadków w czasie Holokaustu na ziemiach polskich. Autorzy, zgromadzeni wokół tematu Zagłady, oferują nam perspektywę, która wykracza poza…

[nasze-zd]

Conan Librarian

Dzisiaj zapisałem się do biblioteki.

Ale news. Ciekawy jak poranne golenie, co nie?

A jednak. Rozłożyło mnie na łopatki.

Wchodzę. Mówię, że chcę się zapisać. Miła pani pokazuje mi tablecik, gdzie na stronce wpisać mam dane. Chwilę mi to zabiera, w międzyczasie pani wymienia się z młodym gościem, słyszę że mu wyjaśnia, a ten powtarza moje imię: "M., awesome!". Kończę wpisywanie i chłopak mnie przejmuje.

Gadka brzmi mniej więcej tak: "Fajnie że jesteś! Super! Wybierz sobie wzór karty." Biorę tą z ptakiem kākā. "Ekstra! To moja ulubiona! Widziałeś już tego ptaka?". Ja, że nie, myślałem, że żyją tylko w górach. "Nie, to kākāpō". A, no to widziałem. "Wspaniale! Pozwól, że cię oprowadzę". Pokazuje mi, co gdzie jest, GŁOŚNO I Z WERWĄ, mimo, że to przecież biblioteka. No ale zapisała się nowa dusza, więc radujmy się!

Serio, gdyby nie regały, książki i pogrążeni w lekturze czytelnicy, to myślałbym, że wdepnąłem do Hare Krisna albo Świadków Jehowy.

Czy mogę już dzisiaj pożyczyć? Zapomniałem dowodu zameldowania, mam tylko paszport. "Stary, w ogóle się tym nie przejmuj, nie wymagamy tego! Możesz dzisiaj wyjść ze 150 pozycjami! [chyba niedomkniętą gębę prezentuje gościowi jak to słyszę] Tak samo nie stosujemy już kar pieniężnych za spóźnienia! Płacisz tylko, jak zniszczysz lub zgubisz książkę!" Wcześniej wspomniałem, że dzieci też tu zapiszę. "Świetnie, mamy tu cykliczne spotkania, socializing". Ja mu na to, OK, jak tylko podgonią z angielskim w szkole. "Nie ma problemu, wpadajcie jak najszybciej, nie wszyscy tu są z rodzimym angielskim". Itd., itd.

Superbohater Conan Librarian istnieje i właśnie go poznałem.

Jak już poszedłem na górę coś sobie wybrać, to szczerze przyznam, że byłem bliski rozklejenia się. Normalnie chciało mi się ryczeć ze wzruszenia, jakbym oglądał Ingrid Bergman w ramionach Humphreya Bogarta, żegnających się w Casablance na zawsze. Stary chłop! Nie jestem jednak przyzwyczajony do pracowników budżetówki z zacięciem ewangelicznym.

Rozwala mnie ten kraj po prostu. Jak Truman z "Truman Show", cały czas próbujący odkryć drugie dno, oszustwo, wioskę potiomkinowską, rusztowania podpierające atrapy z niewidocznej strony, albo reflektor robiący za Jowisza. I nie mogę, kurde, nic znaleźć.

[odkrycia-nauce-i-foldery-online]

Yeren w Shennongjia.

Dodano przez Thomasa Quatla: 2007-11-28 20:21:28

Grupa badaczy odkryła serię nieregularnych śladów, przywodzących na myśl swoim kształtem ludzkie stopy, wzdłuż brzegu rzeki. Na większe zainteresowanie zasługują dwa wyraźniejsze z nich znalezione przy głazie. Oba zostały zidentyfikowane jakoby należały do lewych stóp. Większy z nich ma 30 cm długości, 8 cm szerokości przy pięcie i 12 w śródstopiu. Mniejszy ma 18 cm długości i nieco mocniej wygięty brzeg. Doświadczeni strażnicy leśni sądzą, że ślady mogą należeć do znanych zwierząt, takich jak niedźwiedzie. Badacze dotarli także do dwóch z grupy świadków, która widziała stworzenia, do których prawdopodobnie należą ślady – lokalnego mieszkańca Wang’a i jego znajomego Zhang’a z Xiangfan, Prowincji Hubei. 18 Listopada przejeżdżali oni wraz z grupą przyjaciół wzdłuż rzeki gdy nagle zauważyli dwie ciemne postacie stojące przy krzakach 50 metrów od ich samochodu. Stworzenia były pokryte czarnym futrem, wyższe z nich miało ok. 1,7 m a niższe 1,3~1,4 m. Nie zachowywały się agresywnie – wręcz przeciwnie, po zauważeniu samochodu szybko skryły się w lesie. Odlewy śladów zostaną przekazane przedstawicielom Shennongjia Nature Reserve łącznie z pełnym raportem ekspedycji. Cała wyprawa została sfilmowana.

Źródło: China.org.cn Opracował Caniche dla KryptoZoo

[adwokat-pisze]

Przygotowanie do rozwodu

Jak przygotować się do rozwodu?

Przygotowanie do rozwodu to nie tylko kwestia emocjonalna, ale przede wszystkim prawna. Kluczowe jest zrozumienie wszystkich aspektów związanych z zakończeniem małżeństwa, które mogą wpłynąć na Twoją sytuację finansową, rodzinną i majątkową. Współpraca z doświadczonym adwokatem w Krakowie pozwoli Ci przejść przez ten proces z większą pewnością siebie i ochroną Twoich praw.

Nieodzowne dokumenty

Rozwód to proces, który wymaga zgromadzenia odpowiednich dokumentów. Przygotowanie ich z wyprzedzeniem może znacznie usprawnić cały proces. Oto lista niezbędnych dokumentów:

Akt małżeństwa – podstawowy dokument potwierdzający zawarcie małżeństwa.

Akty urodzenia dzieci – jeśli posiadasz wspólne dzieci, ich akta urodzenia są niezbędne.

Umowy przedmałżeńskie – jeśli takie istnieją, dokumentują podział majątku przed małżeństwem.

Orzeczenia sądowe – dotyczące alimentów, władzy rodzicielskiej, kontaktów czy rozdzielności majątkowej.

Dodatkowo, warto ocenić możliwość polubownego rozwiązania kwestii spornych. Taka strategia może przyspieszyć proces rozwodowy i zmniejszyć koszty związane z postępowaniem sądowym. Im więcej kwestii uda się rozstrzygnąć poza sądem, tym mniej stresu i konfliktów towarzyszyć będzie całemu procesowi.

Pozew o rozwód

Rozwód bez orzekania o winie

Rozwód bez orzekania o winie to najczęściej wybierana opcja, gdy oboje małżonkowie zgadzają się na zakończenie małżeństwa bez obwiniania drugiej strony. Taki rozwód jest zazwyczaj szybszy i mniej kosztowny, ponieważ nie wymaga szczegółowego badania przyczyn rozpadu związku przez sąd. Kluczowe kwestie, takie jak alimenty, podział majątku czy opieka nad dziećmi, nadal muszą zostać uregulowane, jednak proces przebiega w bardziej pokojowy sposób.

Rozwód z orzekaniem o winie

Rozwód z orzekaniem o winie jest bardziej skomplikowany i emocjonalnie obciążający. W tym przypadku sąd musi ustalić, która ze stron ponosi odpowiedzialność za rozpad małżeństwa. Może to obejmować dowody na zdradę, przemoc, zaniedbanie obowiązków rodzinnych czy inne naruszenia. Proces taki jest zazwyczaj dłuższy i bardziej kosztowny, a także może pogłębiać konflikty między małżonkami, co negatywnie wpływa na dobrostan dzieci.

Złożenie pozwu przez adwokata

Po podjęciu decyzji o rozwodzie, kolejnym krokiem jest złożenie pozwu rozwodowego do sądu przez adwokata. Pozew ten zawiera wszystkie kluczowe informacje dotyczące małżeństwa, takie jak dane małżonków, data zawarcia związku oraz przyczyny jego rozpadu. W przypadku rozwodu z orzekaniem o winie, pozew musi być wsparty odpowiednimi dowodami i argumentami.

Czas trwania sprawy rozwodowej

Czas trwania procesu rozwodowego zależy od wielu czynników, w tym:

Rodzaj rozwodu – bez orzekania o winie rozwód jest zazwyczaj szybszy (3-6 miesięcy), natomiast z orzekaniem o winie może trwać od 1 do 3 lat lub dłużej.

Złożoność sprawy – więcej kwestii spornych (np. opieka nad dziećmi, alimenty) wydłuża proces.

Postawa małżonków – gotowość do kompromisu przyspiesza rozwód, podczas gdy konflikty go przedłużają.

Obciążenie sądu – dostępność terminów rozpraw w danym sądzie może wpływać na czas oczekiwania.

Dowody i świadkowie – większa liczba dowodów i świadków może wydłużyć proces.

Aby zminimalizować czas trwania rozwodu, warto współpracować z doświadczonym prawnikiem i dążyć do jak największego porozumienia z drugą stroną.

Radzenie sobie z emocjami podczas rozwodu

Rozwód to nie tylko proces prawny, ale także ogromne wyzwanie emocjonalne. Ważne jest, aby zadbać o swoje zdrowie psychiczne oraz dobrostan dzieci. Oto kilka wskazówek:

Profesjonalna pomoc – skorzystanie z psychoterapeuty może pomóc w przepracowaniu emocji związanych z rozwodem.

Wsparcie bliskich – rozmowa z rodziną i przyjaciółmi może dostarczyć niezbędnego wsparcia emocjonalnego.

Rozsądne podejście – dążenie do porozumienia w kwestiach opieki nad dziećmi i alimentów może oszczędzić wiele stresu i konfliktów.

Zmiana na lepsze – postrzeganie rozwodu jako szansy na nowy początek może pomóc w pozytywnym nastawieniu do przyszłości.

Podsumowanie

Rozwód, choć trudny, może być przeprowadzony w sposób uporządkowany i mniej bolesny, jeśli odpowiednio się do niego przygotujesz. Kluczowe jest zgromadzenie niezbędnych dokumentów, współpraca z doświadczonym prawnikiem oraz dążenie do porozumienia z drugą stroną. Pamiętaj, że rozwód to także szansa na nowy początek i poprawę jakości swojego życia.

Jako adwokat, jestem tutaj, aby wspierać Cię na każdym etapie procesu rozwodowego, dbając o Twoje prawa i dobrostan emocjonalny. Razem przejdziemy przez ten trudny czas, zapewniając profesjonalną opiekę prawną i niezbędne wsparcie.