#ışıksız kaldım

[geceakay7671]

Karanlığın içinde kendime ışık tut maya çalışıyorum ama ne yazıkki fenerimin pili bitmiş

[alivebutinagrave]

Sen hiç farketmedin gözlerindeki ışığı. Ben ise hep o ışığı farket istiyordum. Çabaladım durdum kendini görmen için ben. Sonra sen gittin, aramıza dağlar ve uçurumlar soktun bilerek. Ben ışığını özledim gözlerinin, ışıksız kaldım. Şimdi zifiri karanlıkta oturuyorum öylece, sensiz.

[bendenizinincisiberrak]

Bulutlar, yıldızları gizliyor arkasına ama ay hala gözüküyor niye bu haksızlık şu kavuşamayan ay ve yıldızlarına, bir gece daha göremedim yıldızları ve bir gece daha karanlıkta ışıksız kaldım...

[thelivingdeadsthings]

Hani güneş ışıksız olmazdı ben niye onsuz kaldım...

[seniseviyorumhoscakal]

Doğum gününü unuttum sandın demi? Tabiki hayır. Sadece kutlayacak kadar tanıdık değilsin artık. 'Unuttum sandın'... Sandığını geçtim , aklında bile değilim biliyorum. Uzun bir araba yolculuğunda , arka koltukta mayışmış camdan dışarıyı izlerken gördüğün , çekici gelen o ışıklı tabelalar gibi kaldım hatrında. Aslında düşününce ne kadar da acıklı , yol kenarında bekleyen ışıklı tabelaların her giden arabanın ardından biraz daha umudunu yitirmesi, değersizleştiğini hissetmesi.

Oysa hatırlamazsın , geçen sene sana askerdeyken ilk doğum günü mesajını atmak isteyen olup , geceye kadar bekleyip, önceden hazırladığım ve 'hayatımda aldığım en güzel doğum günü mesajı' dediğin o seni duygulandıran , değerli hissettiren mesajımı.

Komiktir, dandik bir telefondan gönderilen sms olduğu için kısım kısım eksik olmuştu. Hepsini okuyabilmen önemli diye tekrar tekrar göndermiştim :) hatta cevap gelmemişti, saatlercede cevabını beklemiştim. Meğersem dandik telefona mesaj gelişlerinde de sıkıntı varmış.

Demem o ki Ezgi ; gördüğün o ışıklı tabela artık köhne karanlık yerde artık kendine bile ışıksız. Köhneliğe , karanlığa ayak uydurmuş; tüm ışıklarını söndürmüş. Umutsuz, çaresiz, özlem ve sevgi dolu. Ama kendinede bu durumu kabullendirmiş. Bir imar projesinde yerinden sökülmeyi bekliyor. Işığını yaksa geçen arabalae umrunda değil , çünkü istediği araba tekrar geçmeyecek o izbe ve karanlık yoldan.

Yazmak aklıma gelmemişti onu da itiraf edeyim. 7 Hazirandı doğum günün. Mutlu olmanı istediğim kadar başkasıyla mutlu olmanı da istemiyorum.

Elvedaları ve sonları beceremem. O yüzden sadece hoşçakal.

[hislerikaybolmus-1]

ait olduğum yerde değilim

sadece savruluyorum

özlediğim sevdiğim her şey benden çok uzakta

yalnız kaldım

renksiz, ışıksız kaldım

önceden renkler vardı, her yer aydınlıktı

şimdi ise karanlığın içine hapsolmuş kelebekten farksızım

sesimi duyan varlığımı bilen kimse yok

bi sigara yakıyorum,

dumanla beraber tüm acılarımı etrafa dağıtıyorum

ait olduğum yeri arıyorum

bulamıyorum.

[colt1873]

Bir sırrım vardı tam 3 kişiye anlattım Anlamadım dediler tekrar anlattım. Birinin anladığını öteki anlamadı ötekinin anladığını ise diğeri. Biri kadındı, ötekisi de kadın, kadınlara fazla güvenirdim ve yanıldım.Yanıldığımı anladığımda çok geçti bunu da sonradan anladım. Ama bunlar yetersizdi beni anlayabilecek bir erkeğe ihtiyaç vardı, buldum ona da anlattım. Varlığı hiçbir olguya denk değildi vazgeçtim.Sırrım bunlarla birlikte yok oldu çünkü hepsini anlattıktan sonra öldürdüm içimde. Onlarla birlikte sırrım da yok olur sandım...Bir sırrım vardı onu bir yıldıza anlattım.Yıldız kaydı bir dilek tuttum.Aya anlatamadım,ışıksız kalmaktan korktum... ışıksız kaldım.Karanlığa anlattım dinlemedi beni ve mumu yaktım.Yılmadım, Bir kuş kondu pencereme onu ellerime aldım,uzun uzun öptüm kokladım ve ona da anlattım. Kuş uçup gitti avuçlarımdan. Uçuşunu izledim, fon da çalan bir plak eşliğinde.Plakta  ‘’Beirut – Heartland’’ şarkısı vardı,heyecanlandım. Bir rüzgar esti,mum söndü ve yine ışıksız kaldım. Bir sigara yaktım ona anlattım ,anlattıktan sonra üstüne bastım söndü. Vazgeçtim.Sırrımı çeşmeden akan suya anlatmaya karar verdim ve anlattım. Birden çeşmeden oluk oluk kan akmaya başladı, elimi yüzümü yıkadım. Bir sigara daha yaktım bu sefer dumanına anlattım. Yavaşça garip garip şekiller çıkararak  uçtu gök yüzüne ve bir yerden sonra kayboldu. Sırrımı duvarlara anlattım sert yumruk darbeleriyle. Ellerimden kanlar akmaya başladı umursamadım,anlattım.Ben anlattıkça daha kırmızı oldu etraf ve de daha çok sızladı ellerim. Ne kadar fazla sızlarsa o kadar az hissederim sandım yüreğimde ki ince sızısını sırrımın. Bir sırrım vardı kime anlatsam gitti. Neye anlatsam yok oldu, zamana anlatmaya kalkıştım, arafta kalmaktan korktum sustum. Ben sustukça daha da sıkıştım zamana. Neyim var neyim yok anlattım en son ellerimde hiçbir şeyim kaldı, onu da kaybettim. 2 kişinin bildiği sır değildir dedim dedim anlattım, yoksula anlattım bana aç karnını gösterdi zengine anlattım cebime para sıkıştırmaya çalıştı, işçiye anlatmaya meyil ettim yanına yaklaşır yaklaşmaz devrim dedi sonra mesai baslar dedi çekti gitti ben daha tek bir kelime dahi edemeden biraz ötede sirenler çaldı,kelepçe takıldı ve gözden kayboldu en sonunda yine yalnız kaldım. Yalnızlığımdan başka hiçbir şeyim kalmayana kadar anlattım baktım ki yalnızlığımdan başka hiçbir şeyim yok zaten, susma dedim susma Yalnızlığında seninle kalmayana dek susma, anlat gırtlağın patlayana kadar,anlat gün doğana dek anlat gün batana,bahar gele dursun kış veda ederken, kar yağar güneş açarken,gök gürülder gökte tek bir bulut dahi yokken mevsimler döne dursun yağmurlar yağa dursun sen otur meydanın en kalabalık kaldırımına kimi yakalarsan fısılda kulaklarına kulaklarına, Baktım ki kime anlatsam işitmiyor  sırrımı, işiten dinlemiyor, dinleyen anlamıyor anlayan yok oluyor geçtim aynanın karşısına kan damladı, cam kırıldı, bense gülümsedim.

Onur Ökten

[hissizlesenblog]

Benim hayatım bir enkazın altında kalmış, kurtulmayı bekleyen çaresiz insanların uzun özeti gibi. Deprem oldu sanki hayatımda, içinde bulunduğum bina yıkıldı, enkaz altında kaldım. Yıllarca kurtarılmayı bekledim. Aç, susuz, ışıksız, nefessiz, mutsuz, çaresiz. Gözlerinizi kapatmayın. Enkazın altında mı kaldınız, ben öldüm demeyin. Uyumayın, uyuyakalmak sizi öldürür. Gözlerinizi açın, taşların arasından sızan milimlik ışığı görün. Her enkaz ışık alır.

[youismylifeandmyworld]

Karanlığımı sen aydınlattın. Şimdi gittin ve ışıksız kaldım.( Çokta umrumdaydı)

[lidyawood]

Sen gittin...bende ayın doğmadığı gecede bir yıldız gibi kaldım,ışıksız. Sonra karşıda bir parlaklık gördüm,o da bir yıldız fakat sonra o yıldız,benim ayım oldu. Hiçbir zaman umudunuzu kaybetmeyin✨

[palebluedotmy]

Neden soğuksun diyince,

Sana hak ettiğin gibi davranıyorum diyemiyorsun

Beni kandırdın diyemiyorsun ,senden iğreniyorum diyemiyorsun,beni çukurun içinde bıraktın ışıksız kaldım,ümitsiz kaldım diyemiyorsun bunu dersen herşey biter bu yüzde diyemiyorsun.

Mis '98

[gurbets-world]

Yaz günün de hazal döktüm

Kışın ortasında kavruldum

Gün ortasında ışıksız kaldım

İnsanların içinde sevgi aradım

[narsistmanifesto]

onca gece ışıksız durup sen gidince karanlıkta kaldım

[nnnebula]

Ah istanbul, beni inciten şehir kalbimin kırık kalpli kızı başımda sevda yellerinin estiği yüreğimin buz kestiği şehir

sevda burcunda değil kalbim yak bir mum umutsuz, ışıksız kaldım şarkılarda dokunur oldu hüzün hüzün üstüne yağmur yağmur üstüne şemsiyemde yok

ah İstanbul, beni inciten şehir gençliğimin ince sızısı öksüz çoçuklar geziyor şimdi içimde yalınayak kanadı kırık güvercinler hasretim üşüyor, yüreğim çırılçıplak

ne hüznümü paylaşacak bir yakınım kaldı ne günahımı yakaracak bir tanrım ben bu kimsesizliğimi alıp kimlere gideyim bütün dinlerden kovuldum

elifi solmuş bir gül şimdi düşlerimi yasladığım sahiller karanlık yüzlü adamlar külhan sokaklarında

bütün yıldızlar söndü bütün denizler kirlendi bu ağrı, bu sessiz isyan, yalnızca bana kaldı bilirim hiç bir kıyıya çıkamam artık martılar da öldü

ah İstanbul, beni inciten şehir sevdiğim kız da yok artık yakamda taşıdığım karanfil de ben bu yanlızlığımı alıp nerelere gideyim söyle

H. Nihal ATSIZ

[alitemel]

DÜN AKŞAM SENİ BEKLEDİM  DURDUM

***Dün akşam seni bekledim durdum Dün akşam seni bekledim durdum Sabaha kadar gözümü kırpmadan Gelirsin diye seni bekledim durdum Ama yoktun, sustum kaldım gecelerde Çaresiz sokaklardaki loş ışıklara baka kaldım Şu içi boş yalan dünyada ben sana hiç yalan söylemedim Bir tatlı gülüşü, bir tatlı sözü esirgeme benden Ömründen, sevginden bir günü esirgeme benden Dün gece seni bekledim zehir zemberek gecede Sensiz kaldım zifiri karanlıklarda Ben sana yandım su gibi akan zamanlarda Akşamlar boynu bükük kaldı sensiz yetim Her dinlediğim şarkı her içtiğim sigara da Seni yaşadım sensiz yapayalnız Kaç şarkı dinlediğimi, kaç sigara içtiğimi bilmiyorum Hepsinde sen oldun, seni anlattım, seni yaşadım Dün gece sensiz kaldım öksüz yetim bir çocuk gibi Yüreğim bin parça, ömrümden yüz yıl geçti Kimi zaman fırtına oldum duvardan duvara vurdum kendimi Kimi zaman okyanusta bir gemi, tutunamadım boğuldum Kimi zaman öfke oldum yenildim Kimi zaman kının dan çıkmış bir hançer oldum Kendimi vurdum karanlık akşamlarda her yerimden Soluksuz, nefessiz, ışıksız, güneşsiz kaldım Hadi gel kirpiklerinin oklarını batır Özledim demelerini özledim Susuşlarıma durgunluklarıma gel Gel ki dillerim, durgunluklarım çözülsün Buz gibi geçen yıllarımın tam ortasına gel ALİ TEMEL

[edeem66]

Sabahın doğum sancısı gözlerimde

Çaresizliğin dermanı avuç içinde

Nefesimde sen nefesimde seninle

Seni arar gözlerim hıçķırıklar içinde

Bel bağlamdım senden başkasına

Yüreğimde yangın yeri ışıksız ateş

Dumansız belirsiz kor Ateş

Ey beni ben yapan yakin değilim

Yüreğime merhem olur senin varlığın

Biliyormusun kaybettim ben herşeyi

Kimsesiz kaldım sahra çölü gibi

Onunda sahibi sen benimde sen

Kuş uçmaz oldu kurak topraklarıma

Yinede sen yinede sen varsın

Bütün yalnıźlığımı senin paylaşırım

Seninle sohbet eder seni dinlerim

Ey sevgim şefkatim hayallerim

Hayallerimde deli bi canbaz ipsiz

Yada tam gözlerimde akan şelale

Ey merhamete merhamet eden

Beni bırakma beni bırakma beni bırakma