#Đorđe Karađorđević

[4eternal-life]

Žarko Laušević kao princ Đorđe u seriji ‘Senke nad Balkanom’ (2017)

[mentalnahigijena]

Ponovo je Jovan Mićović, ovog puta u Njegušima, besjedio o vraćanju "Karađorđevićeve kapele" na Lovćen za koju je još bivša "ministarka" Vesna Bratić imala ideju da „vaskrsne“ na mjesto Mauzoleja, a da se Mauzolej – ,,jer, Bogu hvala sad ima tehnike“ – spusti neđe malo niže! „Hilihoptersko“ ustoličeni, juče je na Đurđevdan, kako kažu, bogoslužio u hramu „Svetog velikomučenika i pobjedonosca Georgija na Njegušima“, kojom prilikom je u „arhipastirskoj besjedi“, zaboravljujući devetu Božju zapovjest, ustvrdio kako njegova obnova treba da bude predskazanje i priprema za obnovu „lovćenske kapele i vraćanje Njegoševih sveštenih kostiju u crkvu“!

Da ispunimo njegov zavet. Daće Bog, treba se dobro pripremiti za to – poručio je Mićović ističući kako „svi dobronamerni ljudi treba samo da pogledaju na one koji su branili Njegoševu kapelu od komunističke bezbožne aždaje“, praveći potom paralelu kako je riječ o aždaji koju Sveti Đorđe ubija kopljem. Micović, koji – eto ironije – sjedi na tronu Svetog Petra Cetinjskog, ponovo je pokazao da pojma nema o istoriji: Em je Sv. Đorđe, kako kaže mit, ubijao aždaju nekih 16 vjekova prije pojave komunizma, em komunisti nemaju ama baš nikakve veze sa rušenjem Njegoševe kapele! Kada su, u januaru 1916. godine, Austrougari gađali Crnogorske položaje, što potvrđuju istorijski izvori, jedno đule je pogodilo Njegoševu kapelu i napravilo je oštećenje na objektu, promjera od jednog metra. Austrougarska vojna uprava kasnije je tražila da se privremeno Njegoševe kosti prenesu na Cetinje kako bi se kapela sanirala, čemu se opirala Crnogorska pravoslavna crkva. Tome svjedoči ponašanje Njegovo Blaženstva Arhiepiskopa Cetinjskog Mitropolita Crnogorskog autokefalne Crnogorske Pravoslavne Crkve Mitrofana Bana koji se protivio izmještanju Njegoševih kostiju na Cetinje, jer je stručna komisija, koja je obišla Lovćen, zapisala da je: „… našla crkvu i grob u potpunom redu!“. Postavlja se pitanje zbog čega je originalna kapela na Lovćenu uopšte i srušena, ako je tada potvrđeno da se mogla sanirati, odnosno, kako piše u zaključku komisije, da se „dovede u prvobitno stanje do 1. Septembra 1921. godine“? Odgovor daje istorija koju Joanikije, "mitropolit" crkve Srbije, ili NE ZNA ili NE ŽELI DA ZNA. Odbor za prijenos Njegoševih kostiju je odlučio da gradi novu kapelu 1924. godine. Kralj Aleksandar Karađorđević je prihvatio da bude ktitor, a za glavnog izvođača radova odabran je arhitekta Nikolaj Krasnov, ruski emigrant. Zanimljivo, Krasnov je utvrdio da je moguće sačuvati osnovne konture Njegoševe kapele, ali nalogodavci to nijesu prihvatili zbog političkih motiva. Zato je urađen projekat za novu kapelu, koja je građena od jula do septembra 1925. godine. Kapela je urađena na novoj mikrolokaciji, a po spoljnim i unutrašnjim karakteristikama bila je drugačija od Njegoševe kapele. Najveće razlika je bio ktitorski zapis na ulazu kapele, ali i po tome što ona nije bila posvećena SV. PETRU CETINJSKOM – no Sv. Đorđu, krsnoj slavi Karađorđevića! Takođe, (jad od) kralj Aleksandar je kapelu podigao u čast rođenja svog sina i prijestolonasljednika Petra II, a kapelu je osveštao mitropolit Dožić. Prilikom prijenosa Njegoševih posmrtnih ostataka u "novu" kapelu 21. septembra 1925. godine, (jad od) kralj Aleksandar je naveo nacionalnu simboliku tog čina.

"Nad grobom Njegoševim, danas je kamen sa Venčaca, na domaku Karađorđeve Topole i pod njime će lako ležati vladika Rade!" – izjavio je Karađorđević prema istorijskim izvorima. Da to nije bila autentična Njegoševa kapela potvrdio je i sam Aleksandar Karađorđević koji je na kraju svečanosti mitropolitu Dožiću kazao: „Visokopreosvešteni, predajem Vam u amanet moju zadužbinu i kosti slavnog Njegoša da ih dalje čuvate“!. Tako je kapela na Lovćenu, koju je podigao Aleksandar Karađorđević 1925. godine, a za čijom obnovom čeznu sljedbenici "srpskog sveta", postala simbol okupacije Crne Gore iz 1918. godine! Nesumnjivo, sa istim ciljem, svaku priliku koriste i nasljednici pokojnog Radovića koji je svojedobno poručivao da „Dukljane treba zakivati“ na Vezirov most u Podgorici, a koji su, naprasno, prije nekoliko dana organizovali i „tradicionalni“ crkveno-narodni sabor baš na Duklji, osnovanoj u vrijeme Rimskog carstva, koju je crkva Srbije ne samo ignorisala, već joj se decenijama rugala i nipodaštavala.

Jovan Micović rođen u metu Velimlje 20. aprila 1959. Kapela sagrađena 1925. godine čiji je ktitor bio Aleksandar Karađorđević

[knjigeobradovic]

ISTINA O MOME ŽIVOTU - ĐORĐE KARAĐORĐEVIĆ

ISTINA O MOME ŽIVOTU – ĐORĐE KARAĐORĐEVIĆ

[prolazimulicomtvojom]

Zora

Duchess Ljubica-Zorka  Karađorđević (Cetinje, 23 of December 1864 – Cetinje, 15th of March 1912) was the daughter of Montenegro duke (later king) Nikola I Petrović Njegoš and duchess Milena, wife of king Petar I Karađorđević and mother of king Aleksandar I Karađorđević.

Biography

Zorka is the eldest of the twelve children of montenegro duke Nikola I Petrović Njegoš.  She spent her childhood on Cetinje and attended school until she was eleven. She was taught by teachers from Cetinje and swiss teacher Mrs. Nikom, but she also attended a girl’s school Carica Marija on Cetinje. After that, she continued her education for seven years in  the insitute „Smoljna“ in Sankt-Petersburg in Russia where russian emperor provided education for her and her sisters using his own money, and they were given a treatment offered exclusively to royal children. Princesses received special apartments, separate dining room, clearance to attend court celebrations and using court carriages, expensive toilettes. When she was 19 years old, she got married to duke Petar Mrkonjić Karađorđević (the grandson of king Karađorđević) who was 20 years older than her. Wedding was done on 30th of July in 1883 after which the married couple took up residence on Cetinje (because Karađorđević family were forbidden from entering Serbia at that time) and later they moved to Bar where they build a new residence and named in Topolica after Petar’s birthplace Topola in Serbia. The duchess becomes very proactive in plans to make her husband the king of Serbia.

Zorka gave birth to five children: Jelena, Milena, Đorđe, Aleksandar and Andrija. The duchess died two days after giving birth to fifth child and Andrija died 20 days later. The duchess Zorka never saw Serbia. She was buried on Cetinje near the monastery of Saint Petar. When Oplenac, foundation of king Petar, was built, the remains of her body were transferred from Cetinje and laid into the first tomb next to the altar apse.

Zorka in poetry

Many poets had written poems about important moments in her life, such as her birth, christening, wedding, illness, death and the transferring of the body. Jovan Sundečić has written a poem to honour the birth of duchess Zorka. He also wrote a poem to honour her christening during which her godfather was the Serbian ruler at the time, duke Mihailo Obrenović. A song under the title of „Happy moment of christening of the duchess Ljubica Zorka Petrović Njegoš on the day of Saint Sava serbian in 1865“ was published in Montenegro yearbook „Little eagle“  in 1866. A longer poem in decasyllable, titled „Marriage of duke Petar Karađorđević and duchess Ljubica Zorka“ which was written by Đuro Petrović, was saved in its entirety. „At the foot  of Lovćen that wide epic intimacy of the entirety on nation’s people came together. People sang and the hills around Cetinje answered their song.“ – wrote the chronicler of wedding celebration and duke Nikola gave the blessing to everyone with a poem. According to the account made by Đura Petrović, duke Petar Karađorđević gave an answer to the blessing of his son-in-law, duke Nikola with another poem. It is assumed that duke Nikola wrote the poem about his daughter’s illness. This poem was sung by many: Ksenija Cicvarić, Mirko Rondović, Branka Šćepanović, Merima Njegomir, Ana Bekuta and Tanja Šeter. Jovan Sundečić also wrote an elegy about death of duchess Zorka. Radoje Roganović also wrote an elegy about her death, which was published in Cetinjski vjesnik on 14th of March in 1912. Many other writers wrote poetry about her, such as Jovan Lipovac, Flip Kovačević and others.

Monument

First monument for a woman in Serbia was built for duchess Zorka on 3rd of June in 1926. The monument, a work of a sculptor Stamenko Đurđević, was built by „Duchess Zorka“ society. The monument lay on the Big Kalemegdan. The monument was removed and probably destroyed after World War 2. The gypsum model of first version remained and is being kept in History museum of Serbia.

Street

One of the smallest streets on the outskirts of Čukarica, Zora’s street also exists in Vrčin, Kanjiža and Lugavčina. Duchess Zorka got a street on Vračar which was called „Zorina street“ by the people. After World War 2, the name of the street was changed into the street of Ivan Milanović. After 50 years, the name of Duchess Zorka was restored. The street of Duchess Zorka exists in Belgrade in municipalities Vračar and Kaluđerica, in Šabac and Topola.

Literature

Sekulic, N. (2014). Birth aspects of public urbane area (based on the example of the analysis of Belgrade street names). Sociology, 56(2), 125-144.

Outside links    

Duchess Zorka Karađorđević, Mira Sofronijević

https://www.rastko.rs/istorija/zaduzbinari/msofronijevic2003/msofronijevic-zorka.html

http://plavazvijezda.com/svitanje-rujne-zore-zorka-petrovic-karadordevic-122-godine-od-njene-smrti/

http://www.politika.rs/sr/clanak/260773/Beograd/Potraga-za-izgubljenim-skulpturama-sa-Beogradske-tvrdave

http://www.montenegrina.net/pages/pages1/istorija/cg_u_xix_vijeku/nikola1/zorna_zorka_zivot_i_smrt_najstarije_kcerke_knjaza_mikole_m_jovicevic.html

http://www.montenegrina.net/pages/pages1/istorija/cg_u_xix_vijeku/nikola1/crnogorske_princeze_evropske_diplomate_snezana_sekulic.html

https://www.youtube.com/watch?v=EDFtVmVM92g

https://www.youtube.com/watch?v=7Ajw4M_BjvU

[jollycherryblossomwombat]

"Kaluđer" o finalu: Očekujte apsolutnu NEVERICU!

Gordan Kičić je za MONDO najavio uzbudljivo finale serije "Senke nad Balkanom", a podsetite se i svega što se dogodilo u epizodama do sada... Očekujte spojlere ako niste gledali prethodne epizode! Serija Dragana Bjelogrlića "Senke nad Balkanom" koja se emituje svake nedelje od 20 časova na RTS-u, uzburkala je javnost zbog kontroverznih istorijskih događaja na području nekadašnje Kraljevine SHS, a napetost raste s obzirom na to da će se sutra, 24. decembra, prikazati finale prve sezone i ne očekujemo ništa manje od EKSPLOZIVNOG završetka, ali i uvertire u naredno poglavlje. Glumac Gordan Kičić koji u seriji tumači lik beskrupuloznog Alimpija Mirića, odnosno, Kaluđera, nije želeo da nam otkriva dešavanja poslednje epizode, ali je poručio ovoliko: "Gledaoci mogu da očekuju apsolutnu nevericu koja će im se desiti!", rekao je on za MONDO u sklopu novogodišnjeg intervjua koji ćete imati priliku da pročitate na našem portalu naredne nedelje! Bjelogrlić je nedavno najavio da bi trebalo da se dogode još dve sezone nakon ove, jer je serija zamišljena u tri serijala. "Ako budemo sada radili nastavak, a pretpostavljam da hoćemo (drugu sezonu) koja će se baviti 1934. godinom i imaće za glavni događaj ubistvo kralja Aleksandra. Dakle, zamišljeno je u tri ciklusa. Ovaj se završava pucnjima u Skupštini i neposrednom uvođenju šestojanuarske diktature, drugi je ubistvo kralja Aleksandra, a treći kraj tridesetih godina, potpisivanje Trojnog pakta i početak Drugog svetskog rata", rekao je on na tribini pred studentima Fakulteta političkih nauka u Beogradu. A, pre nego što sutra pogledamo zajedno poslednju epizodu u ovoj sezoni "Senki nad Balkanom", ne bi bilo loše da se u kratkim crtama podsetimo svega što smo do sada videli... Radnja serije je smeštena u Beogradu 1928. godine kada je na prestolu bio Aleksandar Karađorđević, njegov brat princ Đorđe u ludnici, ljudi su se još oporavljali od posledica Prvog svetskog rata, kozaci držali pušionice opijuma, Makedonci planirali revoluciju, a tajno društvo Tula seklo glave (po scenariju, ne stvarnim istorijskim fakatima). U vrtlogu svega toga nalaze se naši glavni likovi - inspektor Andra Tanasijević (Dragan Bjelogrlić) i Stanko Pletikosić (Andrija Kuzmanović) koji su na teškom zadatku da proniknu u serijska ubistva koja su zadesila prestonicu (mnogo im u tome pomaže i čuveni Arčibald Rajs). I ne samo to - nasilne smrti prate priče o Longinovom koplju i ogrlici Romanovih, a Tane sumnja da je koplje baš u njegovim rukama, dok je ogrlica prešla iz mnogo ruku, da bi na kraju završila kod generala Vrangela. Izvor: MONDO Likovi koji su nas napustili: Počevši od ubistva ruskog sveštenika i odsečene glave žene javnog tužioca Violete Đukić u prvoj epizodi, niz misterioznih ubistava se nastavljao - oprostili smo se potom od fotografa Nevena (odsečena glava), nesretnog Rusa Aljoše (metak u čelo mu je "poklonio" Fjodor), prostitutke Mare (odsečena glava), umetnika Avrama (prerezao sebi vene), "makroa" Stavre (upucao ga Pletikosić), sumnjivog žandara Milisava (odsečena glava), generala Vrangela (otrovao ga mali Saša), Vojina Đukića (iako nije još nađeno telo, videli smo naznake da mu je odsečena glava) i lepe Kriste, žene doktora Avakumovića i ljubavnice Mustafe Golubića (odsečena glava)... Ovo je ne računajući "sporedne" žrtve pucnjava. Nakon svih ovih smrti, u završnici očekujemo preplitanje glavnih aktera - onih što se nazivaju dobrim, i onim malo manje dobrim... Tane i Stanko će imati verovatno najteži zadatak do sada pred sobom. "Srbi, vi živite triler, a snimate šećerleme" Kaluđer (Alimpije Mirić) se osilio od kada je uspeo da generala Živkovića dobije kao saveznika tako što ga je nahuškao na Mustafu Golubića uz tvrdnju da je on taj koji je slikao kompromitujuće fotografije homoseksualnog sadržaja generala. S druge strane, drži ljute Makedonce u šaci koji ga takođe smatraju saveznikom (ili barem sredstvom za postizanje ciljeva), ali ne slute da Kaluđer verovatno nema nameru da im pomogne da ubiju kralja. Tane ga je suočio sa činjenicom da sumnja da je upravo on kriminalac o kojem svim pričaju, ali Mirić se nije dao poljuljati... Mustafa Golubić (Goran Bogdan) je uspeo u nameri da preko malog Saše ubije generala Vrangela, kao i u tome da spoji Krojača (Nenad Jezdić) i inspektora Tanasijevića, iako ima mnogo loše krvi među njima (Krojač je samo jednom pokušao da ubije Taneta, pa možda mu se i može oprostiti). Usmerio ih je na zajedničkog neprijatelja - Kaluđera, tako što im je pokazao fotografiju na kojoj Mirić pozira pored ubijenog vojvode čije je on večno prebivalište otkrio Austrijancima i tako omogućio njegovo skrnavljenje. Međutim, Mustafa u prethodnog epizodi doživljava neprijatno iznenađenje kada u stanu pronalazu glavu svoje ljubavnice Kriste u kutiji, dok ga generalovi ljudi čekaju s oružjem ispred. Iako uspeva da pobegne, u novinama se pojavljuje naslov da je on "glavoseča". Izvor: MONDO Maja Davidović, kontroverzna bogatašica i vlasnica Banke, kroz celu sezonu je usred svih nesretnih dešavanja. Na svom putu da otkrije istinu o tome ko je tajni partner njene Banke iz Beča, Maja se spaja sa inspektorom Tanasijevićem i to na mnogo većem nivou od onog profesionalnog... Nakon što njen nekadašnji ljubavnik Vojin Đukić biva (pretpostavljamo) ubijen, kao i najbolja drugarica Krista, Maja konačno saznaje šta je njeno nasledstvo koje joj je otac ostavio - mesto na čelu Banke, ali verovatno i mesto u tajnoj organizaciji Tula koje je odgovorno za seču glava i u mahnitoj potrazi za Longinovim kopljem. U poslednjoj epizodi koju smo videli, Maja govori Tanetu da će upravo ona predati njima Longinovo koplje, i da je vreme da ubijanja prestanu. Tajno društvo Tula je definitivno krvoločno u postizanju svojih namera i ciljeva, a po istorijskim podacima, reč je o društvu čiji su stavovi, razmišljanja i delovanje ugrađeni u same temelje nacističkog režima, a blizak im je bio, iako ne postoje konkretni dokazi da je bio njihov član, i sam Adolf Hitler. Kroz seriju smo saznali da je jedan od njihovih glavnih članova grof Gabriel Mahta, dok je "order majster" doktor Konstantin Avakumović koji je zbog društva pristao i na žrtvovanje sopstvene žene. SENKE NAD BALKANOM: Istina ili fikcija? (FOTO) Od značajnijih događaja u seriji vredi pomenuti i to da je inspektor Pletikosić u saradnji sa doktorkom (i simpatijom) Bojanom uspeo da nađe izgubljenog sina prostitutke Mare za kojeg pretpostavljamo da mu je otac "ludi" princ Đorđe Karađorđević. Princa smo videli u nekoliko upečatljivih scena gde crta simbol Tula na platnu - "crno Sunce", a lekove mu redovno dozira doktor Avakumović. Otkriveno nam je i da je inspektor Andra prisustvovao njegovom odvođenju u ludnicu u Toponici po nagovoru generala Živkovića i kralja Aleksandra. Makedonac Damjan Arsov, član VMRO, je uspeo da izdejstvuje da mu advokat bude Ante Pavelić, samo da bi njegova sestra Jovana i gazda Kira uz pomoć Kaluđera uspeli da ga oslobode iz Glavnjače kako bi "na miru" mogli da planiraju ubistvo kralja. Žandari nisu bili prisutni u tom trenutku u toliko broju jer je njihova pažnja bila usmerana na racije ruskih lokala po Beogradu, što je Mirić orkestrirao uz pomoć generala Živkovića. Ne samo što je napravio distrakciju za Damjanovo bekstvo, nego je i oslabio uticaj Rusa i verovatno planira da preuzme njihovo parče kolača. Prethodna, deveta epizoda, ostavila nas je na ivici kada smo videli Maju koja želi da da koplje Avakumoviću i dolazi da se sastane sa njim uz izjavu da želi da pristupi redu. S druge strane, nego koplje se tajno kuje pod Tanetovim nadzorom, pa je možda to samo još jedan zaokret u priči za koju i dalje ne znamo gde će nas odvesti... Ali, se svakako raduje da u nedelju uveče to i saznamo! Pogledajte trejler za poslednju epizodu koja nas očekuje: Izvor: YouTube Let's block ads! (Why?)

[the-rulers-of-serbia-en-blog]

Karađorđe

Đorđe Petrović OSA (Serbian Cyrillic: Ђорђе Петровић, Serbian pronunciation: [d͡ʑôːrd͡ʑe pětroʋit͡ɕ], Anglicized: George Petrovich; known as Karađorđe (Serbian Cyrillic: Карађорђе, [kârad͡ʑoːrd͡ʑe]), Black George (Serbian: Црни Ђорђе / Crni Đorđe) [a]; 16 November 1768[citation needed] – 24 July 1817), founded modern Serbia as the elected leader of the First Serbian Uprising (part of the Serbian Revolution) that aimed at separating Serbia from the Ottoman Empire (1804–1813); he personally led armies against the Ottomans in several battles, which resulted in a short-lived state which he would administer as Grand Leader (Veliki Vožd) from 14 February 1804 to 21 September 1813, alongside the newly founded People's Assembly and the Governing Council, simulating a wholly functional state government in war-time.[citation needed] Born into a poor family who were pig farmers in Šumadija, at the time part of the Sanjak of Smederevo (modern central Serbia), Đorđe began working as a servant for affluent Serbs and Turks, but after having killed a local Ottoman aga (lord), his family fled across the Sava into the Military Frontier, a Habsburg-controlled area. He rose to prominence in the Austrian army, participating in Koča's frontier rebellion. He received a medal of honour for his efforts, and when the Austrian army was forced to retreat, and the Ottomans re-occupied Šumadija, he joined the hajduks (brigands, rebels). He commanded a unit and fought the Ottomans until 1794, when he returned to his family.[citation needed] In the following years the local janissaries grew stronger and seized the sanjak from the Sultan, imposing greater taxes and perpetrating violence against the population; as the janissaries feared the Sultan's retaliation as a possible task given to the Serbs, they executed hundreds of prominent Serbs in what would be known as the Slaughter of the Dukes (1804). Some 300 nobility assembled and elected Karađorđe as leader; by the end of the year the janissaries were defeated, and the Sultan praised the Serbs.[citation needed] However, when the pasha arrived in Serbia to take over the governance, he was killed.[citation needed] The struggle continued as a wide-scale revolt, the First Serbian Uprising, in which several battles were successfully fought against the Ottomans; a government was established, and Karađorđe abolished feudalism.[citation needed] After the suppression of activities in 1813, Karađorđe and other leaders escaped into exile, while in 1815, Miloš Obrenović, a fellow rebel leader, initiated the Second Serbian Uprising.[citation needed] The second uprising ended in 1817, when Obrenović signed a treaty with the Ottomans and became the Prince of Serbia. Obrenović (who saw a threat in the possible return of popular Petrović) and the Ottomans (who despised him and feared more fighting) conspired and planned the assassination of Karađorđe. When Karađorđe returned in 1817 to start yet another uprising, he was deceived by a friend and killed; his head was sent to Constantinople and Obrenović retained his leadership.[citation needed] Karađorđe founded the House of Karađorđević, the Serbian royal family, which would later gain the Serbian crown after the deposing of the rival House of Obrenović.[citation needed] More details Android, Windows

[mndstz]

Šta znači tvoje ime: ĐORĐE

Ime Đorđe potiče iz grčkog jezika i smatra se da je varijanta imena Jorgos. Jedno je od najstarijih imena u evropskim narodima. Ime Jorgos od kojeg potiče ime Đorđe znači "zemljoradnik" ili "ratar", a to je bilo i jedno od imena grčkog vrhovnog boga Zevsa, koji je bio i zaštitnik zemljorandika. Neke od varijacija ovog imena su Đorđije, Georg, Georgije, Đurađ, Đurđe, Đura, Đurica. Kada je reč o istorijskim ličnostima koje su nosile ovo imena, najpre treba pomenuti vođu Prvog srpskog ustanka, Đorđa Petrovića, koji je u narodu poznat kao Karađorđe. Sin srpskog župana Vukana Nemanjića zvao se Đorđe, a i knez i kralj Srbije Milana Obrenovića je vanbračnom sinu dao to ime. Prvi sin kralja Petra I bio je princ Đorđe Karađorđević. Kada je reč o varijacijama imena, treba pomenuti pesnika Đuru Jakšića, čije je ime bilo Georgije Jakšić, kao i filologa Đuru Daničića čije je ime bilo Đorđe Popović. U fotogaleriji pogledajte poznate ličnosti koje nose ovo ime: Let's block ads! (Why?)

[srbija-1389]

Who was THE FIRST SERB to Have Travelled the World?

His name was Milorad Rajčević but his business card read only “world traveler”. Because that was precisely who and what he really was! With only 150 dinars of allowance, Milorad  managed to travel the whole world.

Milorad Rajčević from Leskovac is the first Serb who travelled the world. But this didn’t happen by accident. From a very early age, Milorad displayed a restless spirit and a strong desire to discover new places and people.

An adventurer from the start

Milorad was born in the late 19th century in the vicinity of Leskovac. He finished 4 grades of primary school and 2 of civic school. He was interested in painting, so, at the age of 15, Milorad traveled to Vienna where studied painting at the court painter.

Beginning with Vienna, Milorad’s wanderlust led him from one city after to another. He’d been to Salzburg, Munich, Stuttgart, Nuremberg, Ulm, Paris, Geneva, Lausanne, Bern, Zurich, Basel and Lucerne. After roaming Europe, he then went to America, where after a few months he injured his leg. They sent him back home because they discovered he didn’t have a passport.

This didn’t discourage him at the least, and he continued his journey across continents. He traveled to Romania and then Constantinople, Alexandria, and Jerusalem.

His first travels lasted 4 years, and during this time, he learned 5 languages.

In 1910, Rajčević knocked on the door of “Mali Journal”, one of the most read daily newspapers of the time.

The Savić brothers had a proposition for Milorad. He would be given 2 years and a monthly allowance of 150 dinars to travel Europe, Asia, America and Africa.

There was an additional condition and that was that Rajčević had to send them a letter and certificate from the authorities that he was in each of the places he visited.

Milorad was absolutely thrilled with the offer and accepted!

Milorad’s journey across the globe

On the March 14, 1910 Milorad Rajčević began his journey.

The only thing he carried in his backpack apart from necessary medicine was an empty travel book in which he would collect signatures of all the important people he would come across during this trip across the world.

His journey started great! The first person to sign his travel book was Prince Đorđe Karađorđević himself, whom he ran into in Gornji Milanovac. Milorad was bound south, to Montenegro, where his book was signed by yet another prince – prince Danilo of Montenegro. His journey led him to Italy, then France, England, Germany and finally Russia.

Back then, travelling the globe was extremely rare, sensational so to speak, and because of that even foreign media reported on Milorad’s venture.

From Siberia he entered Asia where he got acquainted with a totally different culture.

He visited Vladivostok and arrived to Japan where he was fascinated with the customs.The Crown Prince refused to sign his book most likely because in Japan the emperor is considered a deity.

Rajčević continues to Singapore, Malaysia and Siam, where he was welcomed by the King himself. The King gifted him a motor bike. He had an extraordinary receptionin India, and from there continued to Ceylon, Persia, Syria, where he was greeted by the patriarchs of Jerusalem and Armenia.

Milorad arrived in Belgrade on September 21, 1911, where a ceremonial welcomewas organised in his honour. Even though he didn’t manage to go to the remaining two continents, he didn’t give up.

In 1913 he traveled across America and after the WWI ended, Rajčević finally went to Africa.

From 1910 to 1930 Milorad Rajčević travelled 70 countries as a correspondent. His travel book came to be the biggest and most valuable collection of autographs including those of kings, princes, state officials and other notable people.

To this day, Milorad Rajčević remains a huge inspiration to all globetrotters out there.

[4eternal-life]

Žarko Laušević kao princ Đorđe u seriji "Senke nad Balkanom" (2017)

[4eternal-life]

Žarko Laušević kao princ Đorđe u seriji ‘Senke nad Balkanom’ (2017)

[mentalnahigijena]

Karađorđevići u restituciji

Pokušaj da Karađorđevići vrate posjed na Brdu kod Kranja nije uspio, jer je Slovenija imala zakon po ugledu na Francusku i slične zemlje, kojim se imovina vraća ukoliko je u pitanju porodično nasljeđe, ali ne i u slučajevima kraljevskih posjeda

Nakon nedavne rehabilitacije princa Aleksandra Karađorđevića, stekli su se svi uslovi da se nastavi proces restitucije imovine kraljevske porodice oduzete ukazom 1947. godine. Najavljeno je iz nadležne Agencije da će to biti učinjeno već u prvim jesenjim mesecima i da će potupak biti okončan do kraja godine. Naime, potvrda o rehabilitaciji je bila neophodna, jer su od prava na restituciju izuzeti oni građani kojima je dokazano da su sarađivali sa okupatorom, bili u službi neprijateljskih formacija i slično. Šta potražuju i šta očekuju da će dobiti članovi kraljevske porodice?

Jedan od advokata koji zastupa Aleksandra Karađorđevića, Đorđe Đurašković, za RSE objašnjava:

“Kao što znamo, kralj Aleksandar je imao tri sina Petra, Tomislava i Andreju, svi su oni imali svoje potomke.Znači, svi su oni podneli odgovarajuće zahteve za povraćaj ili obeštećenje za imovinu koja je konfiskovana njihovim očevima.”

S tim što i za kraljevsku porodicu, kao i za druge građane koji potražuju imovinu, važi jedno ograničenje, kaže dalje advokat Đurašković: “Zakon kaže: ukupni iznos novcaraspoloživ za isplatu naknada iznosi dve milijarde evra. Ako ta vrednost oduzete imovine prelazi i raspoloživi iznos, onda će svako od oštećenih dobiti jedan srazmerni deo.”

Dakle, limit postoji i on već unapred uveliko ukazuje da naslednici kraljevske porodice, uostalom kao i svi drugi građani u procesu restitucije, ne mogu očekivati ni približno adekvatnu visinu obeštećenja. Jer, mnoge nasleđene i nepravedno oduzete nepokretnosti su odavno promenile namenu ili ih je iz drugih razloga nemoguće vratiti naslednicima. Vratimo se kraljevskoj porodici. Za nju važi i jedno dodatno ograničenje, kaže advokat Đurašković, koje se odnosi na dvorski kompleks na Dedinju u okviru kojeg je država Aleksandru Karađorđeviću Stari dvor dodelila na korišćenje: “Dvorski kompleks čini Stari dvor, Beli dvor i drugi objekti koji se tu nalaze. Oni su državno vlasništvo i izuzeti su od povraćaja.”

Predsedavajući Krunskog saveta, Dragomir Acović, međutim, kaže da Karađorđevići potražuju i dvorski komplekc na Dedinju uz sledeće obrazloženje: “Kako vi možete bilo kojim zakonom ograničiti pravo potraživanja? Praktično je sve državna imovina, međutim, ono što država hoće da zadrži, mora da isplati obeštećenje.”

Da li će se, kad se završi proces restitucije, princ Aleksandar iseliti iz dvora na Dedinju koji je u državnoj svojini, a Srbija nije monarhija, pitali smo Dragomira Acovića koga je to pitanje, kao i nekoliko sledećih, veoma razljutilo:

“Država ili neko u ime države u jednom momentu otme nešto, koristi to nešto tokom 70 godina i onda ‘dozvoli’ vlasniku da se tu useli i onda neko postavlja pitanje da li on plaća kiriju.”

Na pitanje ko plaća osoblje koje radi u Dvoru, Acović kaže: ”Država ne finansira ništa.“

Na pitanje ko finansira, on odgovara: ��E sad, da li su marsovci, ili udruženja kišnih glista, to ne znam.”

Acović kaže da država ima obavezu da održava dvorski kompleks ali da to ne čini već duže vreme.

U Beogradu Karađorđevići još potražuju vlasništvo nad zemljištem koje je u međuvremenu promenilo namenu, nabraja dalje Acović.

“Postoji imovina u Krunskoj ulici, pa u Sarajevskoj ulici, u Topčideru, vila u Tolstojevoj ulici 2A.”

Kompleks na Oplencu je zadužbina, dakle nije privatna imovina i to nije predmet restitucije. Ali postoje poljoprivredna zemljišta u Srbiji koja su bila u vlasništvu kraljevske porodice.

Kraljevska imovina nije se samo sastojala od nekretnina,nabraja dalje predsedavajući Krunskog saveta: “Sastojala se od rudnika, bankarskog kapitala, vlasništva u firmama, obveznica i dela investicionim fondovima.” Kraljevska porodica je imala imovinu širom Jugoslavije. Van Srbije, proces za povraćaj je pokrenut samo u Crnoj Gori, mada naslednici potražuju imovinu i u Makedoniji i u Sloveniji, kaže Acović: “Što se tiče Crne Gore, radi se o Miločeru-Kraljičinoj plaži i drugim objektima , kući na Cetinju i kući sa posedom na Skadarskom jezeru, Rijici Crnojevića. Na teritoriji Makedonije potražuje se kompletno dobro Demir Kapija , iako tamo, koliko ja znam, zbog trenutno važećih zakona nije ni pokrent postupak. U Sloveniji, gde takođe nije pokrenut postupak jer su Slovenci ugradili u svoj Ustav, ako se ne varam,da svi imaju pravo na povraćaj imovine osim porodice Karađorđević, potražuje seimovina na Bledu i na Bohinjskom jezeru, plus potomci kneza Pavla polažu pravo na kompleks dvorca Brdo kod Kranja.” Mnogi od ovih bogastava za naslednike će ostati samo bogatstva na papiru. To je razlog za interesovanje javnosti o tome kako su stečena ta bogatstva, odnosno kolika se nepravda čini naslednicima? Ako se zaviri u neka dokumenta o tome kako je stvoreno tako veliko bogastvo krunisanih glava, videće se da je i tada, kao i sada sa nekrunisanim bogatašima, mnogo toga stečeno na sumnjiv način i na račun naroda. Barem tako tvrdi, kako prenosi nedeljnik Novi magazin pod naslovom “Kako su se Karađorđevići obogatili na štetu naroda”, čuveni profesor prava sa međunarodnim ugledom, Milan Bartoš u knjizi objavljenoj posle Drugog svetskog rata. Svega tu ima- netransparentno vlasništvo rudnika zlata u Neresnici, pljačka Narodne banke u visini od 18 miliona tadašnjih dinara sumnjivim zajmovima, korišćenje povlastica u vidu oslobađanja od poreza, raznih afera poput špekulacije sa obveznicama za ratne reparacije, ili orijentalne železnice, sve do krijumčarenja deviza.... Kako je kralj Aleksandar, po Bartošu, opljačkao Narodnu baku? “Uglavnom, reducirani su upisi tri velike zadruge. Beogradske zadruge, Izvozne banke i Jadranske banke i delovi od njih oduzeti su ustupljeni Aleksandru. Na taj način Aleksandar je postao velikim akcionarom Narodne banke.“ Nekoliko primera kako su građene vile širom Jugoslavije koje se sada potražuju:

“Beli Dvor: stvar je bila u tome da je Aleksandar kupovao imanja, dok je zemljište namenjeno Dvoru bilo van građevinskog reona. Kad je završio sa kupovinom, smatrao je da je vreme da se ovaj reon uključi u građevinsku zonu.

Demir Kapija: država je podigla kralju skroman dvorac na Demir Kapiji i pride mu dala oko 500 ha vinograda i ziratnog zemljišta.

Miločer: na crnogorskom primorju, Aleksandar je dobio na poklon zemljište za građenje svog zamka Miločera.“

Iz današnjeg ugla, ništa novo. I krunisane glave su - grešni ljudi. To valjda znaju i njihovi naslednici koji se nalaze među onima kojima država ima obavezu da ispravi nepravdu počinjenu voluntarističkom odlukom komunističke posleratne vlasti o oduzimanju imovine.

[jollycherryblossomwombat]

SENKE NAD BALKANOM: Istina ili fikcija? (FOTO)

Reditelj, scenarista i istoričar, diskutovali su o tome kolika je razlika između stvarnih događaja u istoriji i onoga što je "umetnička sloboda" tvoraca popularne serije Koliko TV serije i pop kultura kao društveni fenomen utiču na ljude, najbolje pokazuje i slika iz amfiteatra Fakulteta za političke nauke, koji je je bio tesan za sve zainteresovane koji su želeli da čuju šta imaju da kažu autori hit serije "Senke nad Balkanom". Tribina "Politika i društvo u Kraljevini SHS između fikcije i stvarnosti" bila je idealna podloga za analizu istorijskih događaja i onih prikazanih u seriji "Senke nad Balkanom". Od kada je počelo emitovanje popularne serije koja se bavi dešavanjima nakon Prvog svetskog rata, a pred početak Drugog svetskog rata (1928. godina), svaka nedelja uveče se očekuje s nestrpljenjem, a o istorijskim intrigama i zapletima koje nam je serija prikazala se polemiše svakodnevno. Da li je general Živković stvarno bio homoseksualac, a princ Đorđe Karađorđević lud? Šta su Beli Rusi zapravo radili u Beogradu i da li je tajno društvo Tula zaista imalo toliki uticaj u tom periodu, samo su neka od pitanja koja se postavljaju u javnosti. SENKE NAD BALKANOM: Haos pred kraj! (FOTO) "Pomalo je isuvišno i nepotrebno tražiti potpunu istorijsku faktografiju u umetničkim delima. Stari Grci su govorili da je umetnik odstupanje od kanona, a slično je i sa filmskom umetnošću. Istorija nije egzaktna nauka već se radi o interpretacijama, i ona ne postoji samo kao tumačenje izvora, već i kao naše viđenje prošlosti. Mi ovde imamo seriju koja je postigla potpuni uspeh. Predstavili su jedno vreme koje je decenijama za našu javnost bilo kontroverzno i prvi su koji su prikazali to složeno društvo", istakao je istoričar Čedomir Antić. Izvor: MONDO Jedan od primera nezadovoljstva javnosti zbog načina na koji su prikazane određene radnje u seriji je tekst Andreja Tarasjeva, predsednika Društva za očuvanje spomena na Ruse u Srbiji pod nazivom "Senke nad srpskom kinematografijom", gde se žali na to što su kozaci predstavljeni kao kriminalci i dileri, i što je jedan od zvaničnih opisa serije "Istorija koju nas nisu učili". Međutim, Dragan Bjelogrlić smatra da je taj slogan tu s pravom. "Upravo je ova serija zainteresovala veliki deo populacije za te događaje i istorijske ličnosti o kojima ništa nismo znali i nismo mogli da učimo u našim knjigama - ni moja generacija, ni generacija pre moje, a ni ova danas. Tako da ja mislim da je taj slogan koji smo stavili upravo slogan koji je s pravom tu i koji je predstavljao ovu seriji na najbolji mogući način", smatra reditelj. SENKE NAD BALKANOM: Vaše mišljenje nakon prve epizode? Na primedbe o istorijskim "neistinama" u seriji, Bjelogrlić odgovara: "Očekivali smo mnogo više kritika - od crkve, od Karađorđevića... U Makedoniji nas jedne strane napadaju zbog načina na koji smo predstavili VMRO, dok s druge strane imamo nezadovoljne potomke Belih Rusa. Zadatak pop kulture je da zainteresuje ljude za stvarne događaje i ličnosti. Scenario smo radili na osnovu istorijskih činjenica - pričalo se da je princ Đorđe Karađorđević lud i definitivno je bio u Toponici, a znalo se da je general Živković učestvovao u tome da ga proglase ludim, što je bilo dovoljno da se na to stvori dalja priča. U Beogradu su postojale tri pušionice opijuma i držali su ih sve Rusi. Najpoznatija se zvala upravo 'Samarkan', a kozaci su stajali ispred vrata i ni žandari nisu mogli da uđu ako oni to ne dozvole. Umetnička sloboda postoji, ali je zasnovana na nekim potkovanim činjenicama". Izvor: MONDO Scenarista Vladimir Kecmanović je jedan od "odgovornih" za ono kako su "Senke nad Balkanom" prikazale pomenuti istorijski period, a okupljenim studentima je ukazao na moguće razlike, dodatke i nedostatke u odnosu na istorijske činjenice i umetničku fikciju. "Postojao je kriminal, postojali su ljudi koji se drogiraju, postojao je veliki uticaj stranih sila na ovom području. Pitanje je samo naravno da li se toliki procenat ljudi drogirao kao što je to slučaj u našoj seriji, naravno da nije. Uticaj stranih sila je možda bio i veći nego što je to prikazano, jer nam to nije primarna tema. Na primer, uticaj komunista je bio mnogo veći nešto što smo mi to imali prostora da prikažemo, ali je simbolizovano u seriji kroz lik Mustafe Golubića. Uticaj Tula konkretno u to vreme je bio verovatno bio manji nego što je prikazano u seriji, ali ima smisla što je prikazano tako jer će u nadolazećem periodu taj uticaj postati veoma jak. Jatagan mala je po onome što sam čitao izgledala optrilike tako, a po nekim istoričarima čak i gore. Što se tiče dekadencije u visokom društvu ona je sasvim sigurno postojala. Ne moralni, nego estetski zadatak umetnosti je da ono što prikazuje ima nekog osnova, ima neke veze sa epohom koji predstavlja, jer inače nema smisla zbog čega to radite", smatra on. Ono što je Bjelogrlić još otkrio je da je ideju za ovu priču dobio proučavajući period tridesetih godina prošlog veka kada je spremao materijal za film "Montevideo". Tada je, kaže, otkrio taj drugi svet - "svet kriminala, korupcije, jakih političkih uticaja i svega ovoga čime se 'Senke nad Balkanom' bave". "Inpirisale su me ta ogromna korupcija i povezanost kriminala i sprege kriminala. I onda naravno kada sam te neke stvari poređao, prosto sam došao do toga da postoji jedna istorijska konstanta koja važi za ove prostore, jer je jako bitno da kada radite neko umetničko delo koje se vraća u prošlost, bitan je momenat iz koga vi to radite. Mi iz 2017. se vraćamo u 1928. gde projektujemo ono što se nama dešava danas negde u ono vreme kojim se tada bavimo. Između ostalog je i to zadatak jednog umetničkog dela - pokušavamo da nađemo neke kauzalnosti, neke stvari koje su iste, nepromenjive, neke stvari koje se ponavljaju, koje jako liče na ovo današnje vreme", ističe Bjelogrlić, a Kecmanović se slaže da su "Senke" izrazito bliske vremenu u kojem živimo danas... "Vreme u kom danas živimo mnogo više liči na vreme u koje su smeštene 'Senke nad Balkanom', nego što je ličilo doba komunizma, i u tom smislu, to podudaranje i paralelizmi su danas mnogo vidljiviji i podsticajniji".   Izvor: MONDO Let's block ads! (Why?)

[jollycherryblossomwombat]

SENKE NAD BALKANOM: Ma, šta se to desilo?! (FOTO)

Slede spojleri radnje serije "Senke nad Balkanom", pa ukoliko još niste odgledali šestu (a i ostale) epizodu, ne nastavljajte dalje da čitate! Serija Dragana Bjelogrlića "Senke nad Balkanom" koja se emituje svake nedelje na Radio-televiziji Srbije, intrige i istorijske spletke se nastavljaju i u šestoj epizodi! Pre nego što pomenemo koja su najnovija dešavanja, da ukratko rezimiramo najznačajnije događaje prethodne, pete, epizode: Tane je živ i zdrav, i u toplom naručju Maje Davidović je preživeo ranjavanja od batina koje je pretrpeo, dok Krojač i dalje misli da ga je ubio; indirektno je potvrđeno da je princ Đorđe Karađorđević otac sina prostitutke za kojim traga inspektor Pletikosić, a saznali smo i da je među ljudima koji su princa uhapsili bio upravo njegov kolega - inspektor Tanasijević. U suštini je epizoda bila "mirnija" i uvertira za niz "šokova" koji su nas sačekali u ovoj epizodi! PETA EPIZODA: Nakon nedelju dana "pakla"... Pa, da počnemo... Na samom početku, sporna ogrlica prelazi u ruke javnog tužioca Đukića, koji je odnosi iz Majinog stana nakon što besni jer je nije pronašao. S druge strane, evo Maje, gola paradira na selu oko Taneta i mami sve muške poglede u blizini. Babović dolazi da vidi inspektora i upućuje ga u hapšenje Avrama "hrabrom akcijom inspektora Pletikosića". Tane Maji govori da ako stvari budu išle kako on misli, sledeći bi mogao da bude "njen Vojin", kao i da se očigledno sve vrti oko "te je*ene ogrlice". Maja otkriva da Avram nije slikao ogrlicu, nego simbol koji se na njoj nalazi - "smrt bogočoveka". Mustafu Golubovića posećuje Krista Avakumović i priča mu za Maju i fotografije. Od "seksi" raspoloženja naglo postaje ozbiljan i naređuje joj da mu sve ispriča. Nakon toga, upada u Krojačevo sklonište da vidi "cimera". Uz slaninicu pregovaraju oko slika i "gospođice". Mustafa govori Krojaču da svom šefu, Karađorđu, prenese pretnju da će ga ubiti ako Maji zafali dlaka s glave, ali i da prosledi ponudu za fotografije generala Živkovića za koje je spreman da plati bogatstvo. Odlazi uz napomenu: "Nisam Crnogorac, ni Bosanac, već Hercegovac." Pala noć i Pletikosić odlazi na vrata lepe Mare, ali prvi put nailazi na zaključan i prazan dom. Nju je prethodno Stavra ošamutio i odveo van grada kod "bogatih mušterija. Vidimo ga kako je odvozi na dogovoreno mesto, ali kada pita u koje vreme da dođe po nju, govore mu da se ne vraća i da nikome nju više ne pominje - "Pozdravi šefa od grofa". SENKE NAD BALKANOM: E, ovo su ŠOKOVI! (FOTO) Misteriozna gospođica koju Makedonci prevoze izlazi na kontrolnom punktu kod Vranja u pantalonama i ogrnuta crvenom maramom. "Lepotinja" vadi pištolj i ubija sve prisutne vojnike, a nakon toga se sastaje u kafani u Jatagan maloj sa Makedoncima i drsko im se obraća. Ispada da je ona sestra zatvorenika - Damjana Arsova i da joj je ime Jovana, a gazda Kira joj obećava da će isti biti oslobođen već sutra, dok je prethodno bila priča o postavljaju oglasa nepoznate sadržine u novine. Ovo je bitno jer u sceni kada Ante Pavelić odlazi da poseti Arsova, iz đona čizme mu predaje nož i ostavlja mu novine za koje mu napominje da "baci pogled" na oglas. Maja i Tane stižu u Beograd gde se rastaju, a inspektorovo oštro oko primećuje ispod grba njene banke natpis "Nobiscum delis", baš kao što je urezano na vrhu koplja! Tane se vraća u Glavnjaču i Pletikosiću govori da zove Rajsa - slučaj nije gotov. Vojin Đukić ogrlicu predaje generalu Vrangelu koji mu obećava večnu zahvalnost i žali mu se na stanje u Rusiji: "Narod brzo pocrveni kad je gladan", mudruje Đukić. Izvan prostorije gde se njih dvojica sastaju, mali špijun nekome javlja: "Zdravo druže, dovršeno je." Ispade da je taj neko, kao što smo i pretpostavili, Mustafa Golubić! Krista odvodi Maju kod njega, a on joj govori da ide kući, jer pošto su joj ogrlicu već uzeli, bezbedna je. SENKE NAD BALKANOM: Vaše mišljenje nakon prve epizode? Generala Živkovića posećuje Alimpije Mirić (Karađorđe) : "Kada je neko od državnih predstavnika u opasnosti, postoji opasnost da država propadne". Mirić mu ističe da je u opasnosti upravo on i predočava mu kompromitujuće fotografije. Ubeđuje ga da se ne radi o ucenu i pored fotografija mu prosleđuje i negative. Generala ubeđuje da je fotografije slikao Mustafa Golubić i nudi  mu da ga oslobodi "tog tereta", a on njega da oslobodi drugog - generala Vrangela. Podseća ga da mu ni Vrangel nije prijatelj i da ga "kune gde god stigne". "Moj predlog je savez protiv dva zajednička neprijatelja - crvenog i belog", ističe Alimpije generalu koji je spreman na dogovor. Bliži se kraj epizode i kao i svaki put - radnja se zahuktava! Tane i Stanko odlaze kod Rajsa koji im pripoveda: Ogrlica je pripadala carici Aleksandri, ali nije bila izrađena za nju jer je stara vekovima. Na njoj je znak ribe - ihtus, ali kada se okrene drugačije simbol podseća na vrh koplja - Longinovog koplja. Longin je bio rimski legionar koji je Isusu prekratio muke kopljem. Zbog toga mnogi veruju da koplje ima moći jer je ubilo ne samo Hrista čoveka, nego Hrista Boga, a ogrlica i koplje uvek idu zajedno. SENKE NAD BALKANOM: Treća epizoda i opet SMRT! "Najubedljivija priča o koplju je o caru Konstantinu", nastavlja Rajs. Careva majka, carica Jelena je pronašla krst na kojem je raspet Isus i donela tri klina kojima je Isus bio prikucan za krst - jedan klin je ugrađen u krunu, drugi u vrh koplja i treći rastopljen - od jednoj dela je iskovano sečivo mača, a od drugog ogrlica! Rusija je u vezi sa svim ovim zbog toga što je "naslednica" Vizantije. Ogrlica je nakon pada Konstantinopolja prebačena u Moskvu, ali joj se posle Oktobarske revolucije gubi svaki trag. Još jedno jezivo ubistvo! Ali, ko su ubice, pitaju se inspektori. Rajs smatra da je u pitanu tajna organizacija moćnika koji deluju iz senke, kao i da je slikar Avram bio deo takve jedne okultne organizacije, koja, po svemu sudeći, traga za Longinovim kopljem. Na samom kraju epizode vidimo sastanak ovih misteroznih okultusta koji se spremaju da obave ritual pod crvenim i belim maskama. Svi su u crnim odorama, osim Mare koju dovode onesvešćenu u beloj odori. A, jedini bez maske je grof Gabriel Mahta! Ostali sledbenici mu uručuju mač (verovatno onaj iz legende koji je pripadao caru Konstantinu) i u šokantnoj sceni lepoj Mari ODSECA GLAVU! Tane pokazuje vrh koplja Rajsu i Stanku u trenutku kada Vrangel shvata da koplje nije u sakrivenom delu kutije od ogrlice i doživljava "nervni slom", a Avram u zatvorskoj ćeliji sebi preseca vene i umire. Neće ovi beogradski inspektori još neko vreme moći da odu na odmor... Let's block ads! (Why?)

[jollycherryblossomwombat]

SENKE NAD BALKANOM: Nakon nedelju dana "pakla"...

Čekanju je kraj! Slede spojleri radnje serije "Senke nad Balkanom", pa ukoliko još niste odgledali petu (a i ostale) epizodu, ne nastavljajte dalje da čitate! Serija Dragana Bjelogrlića "Senke nad Balkanom" koja se emituje svake nedelje na Radio-televiziji Beograd nastavlja da održava pažnju gledalaca i budi interesovanje, a četvrta epizoda nas je bila ostavila u najvećoj neizvesnosti do sada! "Drago mi je, ja sam Kaluđer", reče Alimpije Mirić na kraju prethodne, četvrte epizode, time otkrivajući da je on misteriozni kriminalaz za kog radi Krojač. Sudbina Taneta je visila o koncu nakon što je dobio batine od Krojača i njegove bande, a Pletikosić je uhapsio Avrama za ubistva fotografa Nevena i žene javnog tužioca Violete. Kako bi odmah mogli da "odahnemo", na početku večerašnje, pete epizode, inspektora Tanasijevića iz "fle��eva smrti" vadi Niški, vlasnik kafane: "Oblači tu cipelku i da ga teramo za grad!", naređuje on svom pomoćniku dok Tane izubijan leži na travi nakon što su ga izvukli iz jezera. SENKE NAD BALKANOM: E, ovo su ŠOKOVI! (FOTO) S druge strane, Kaluđer i Makedonac, gazda Kira, izgleda uspevaju da dođu do dogovora korisnog po obe strane - Makedonac želi da se iz zatvora oslobodi Damjan Arsov, član VMRO, dok Kaluđer u zamenu za to traži deo "kolača" u poslu proizvodnje i prodaje opijuma, gde su Makedonci glavni. Krojač misli da je Tane mrtav i govori Kaluđeru da je "morao da ubije pandura, nije imao izbora". Odgovor: "Dobro, šta je tu je"... Ali, kao što već znamo, Tane je itekako živ, a Niški ga je odveo na selo gde je i Maja Davidović i gde saznajemo da je gazdarica imanja zapravo inspektorova sestra koja odmah preuzima brigu o njemu. Međutim, nije ona jedina koja pokušava Taneta da trgne iz delirijuma groznice. Maja je ostala i to da bi ga grejala - svojim telom! A, da, i poljupcima. Nažalost, Tane misli da je Maja njegova Sonja i nije baš posve "prisutan". Lepa bogatašica ga kada se malo oporavi, podseća na poljubac i da je ju je nazivao drugim imenom, ali inspektor nije baš mnogo uzbuđen oko toga: "A, ko ste vi mislili da sam ja? Ja?" Pletikosić u međuvremenu uživa u slavi naizgled uspešnog hapšenja i otkrivanja ubice Avrama, pa je odlučio da se "časti" izlaskom na večeru sa doktorkom Antić koja mu odmah predočava da nije devica i vodi ga na malo slobodnije mesto. U nemogućnosti da podnese da gleda kako je za pozadinu hvata profesor Babić, on odatle brže odlazi nego što je došao i upućuje se nazad kod prostitutke Mare. SENKE NAD BALKANOM: Vaše mišljenje nakon prve epizode? Ona ga pita za to kako napreduje istraga oko potrage za njenim sinom i muškarcem sa kojim je dobila dete, a čije ime ne zna. Ono što jedino zna je da se otac tog "Bezimenog" zove Petar, što verovatno potvrđuje teoriju fanova serije da je otac deteta prostitutke zapravo princ Đorđe Karađorđević. A, kad smo kod princa, imali smo priliku da ga malo bolje upoznamo kada mu je u posetu došao doktor Avakumović i prenuo ga iz sećanja koja su nam otkrila ko ga je uhapsio. Gle čuda, niko drugi do inspektor Tanasijević, a princ preti prisutnom generalu Živkoviću da će "posvetiti život da ga uništi", jer su njegov brat i on iza svega. Đorđe doktora pita šta se dešava sa njegovom molbom da makar jednom mesečno poseti Beograd: "Samo da se popišam Pašiću na grob još jednom, molim vas." Iz moljakanja prelazi u agresiju, pa moraju da ga smiruju injekcijom. SENKE NAD BALKANOM: Još jedno jezivo ubistvo! Maja u cik zore usred poljane praktikuje u donjem vešu jogu, a sve više izgleda kao da se i nameračila na Taneta kog posmatra kao "princa na belom konju" i samo želi da mu iskaže "zahvalnost". Đorđe pokušava da pobegne iz ludnice, ali ne uspeva, dok Tane na konju hita nazad ka Beogradu i zalasku Sunca, a u završnim scenama se prepliću likovi njih dvojice, Maje, Kaluđera, Avrama i Arsova, što verovatno znači da nas tek čekaju raspleti i zapleti situacija ovih likova. Let's block ads! (Why?)

[jollycherryblossomwombat]

Najbolji frajer u seriji "Senke nad Balkanom"?

Dok ne pogledamo novu epizodu serije koja je zapalila Srbiju, "popričajmo" o frajerima... Fantastična priča, scenografija, kostimi, gluma, jeziva ubistva i tajna koja se polako otkriva... sve ovo i mnogo više iz nedelje u nedelju gledamo u seriji Dragana Bjelogrlića "Senke nad Balkanom". Ali, to nije sve... Iako smo do treće epizode jasno naučili da je Andrija Kuzmanović taj koji "dobija devojku", gledateljkama je zapao za oko jedan gost iz Beča... slovenački glumac Sebastijan Kavaca, koji u seriji igra lik Gabrijela Mahte. Kavaci ovo nije prva saradnja s Bjelom - igrao je i u seriji "Montevideo, Bog te video" - lik predsednika brazilskog fudbalskog saveza, ali je lik uglađenog Mahte taj koji je privukao pažnju gledateljki. Trebalo bi spomenuti da frajer kojeg porede s Džordžom Klunijem nije jedina faca u seriji - u drugoj epizodi (u flešbeku inspektora Taneta) videli smo Žarka Lauševića, koji se večeras vraća u seriju kao princ Đorđe Karađorđević (koji je školovan i spreman da bude naslednik kralja Petra, a kojeg je Aleksandar smestio u ludnicu). Mlađe gledateljke verovatno navijaju za "Stanka Pletikosića", ili tužioca kojeg igra Miloš Timotijević, ili Viktora Savića (koji je igrao u seriji), a mi vas pitamo, ko je najbolji frajer u seriji "Senke nad Balkanom"? Izvor: YouTube Pogledajte ostale glumca iz serije: Let's block ads! (Why?)