#ölüyorsun

[benngokyuzu]

[mentra]

"Asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun"

[sezgilerim]

yaşadığını sanıyorsun. sonra bir şarkı çalıyor yaşayamadıkların geliyor aklına, ölüyorsun.

[unutulacakdunler]

"asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun."

[uyutmayandusunceler]

“asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun.”

[mavionline]

"sende sana ait ne kadar az şey kaldığını yeniden düşün, göreceksin ki vaktinden önce ölüyorsun."

[subliminaltecavuz]

Salihn Wynmenor

Yüksek Elflerin en iyi büyücülerinden ve en iyi subaylarından birisiydi. Kendisi her zaman eşitliği, bilgeliği ve nezaketi savunan bir Yüksek Elf oldu. Kendi ailesini on bir yaşındayken kaybettiği için kimsesiz çocukları korumak ile görevlendirdi kendisini ve ırkı fark etmeksizin bütün çocukları koruyabildiği kadar korudu, servetini onlarla paylaştı ve elinden geldiği kadar onlara merhametli olmayı öğretti. Salihn Wynmenor henüz yirmi sekiz yaşındayken Yüksek Elf hekimleri tarafından çocuk doğuramayacağını öğrendi ve bu onun için ateşe atılmaktan daha büyük bir azaptı. Her zaman bir oğlu olmasını istedi fakat tanrılar bu isteğini kesin bir dil ile reddetti. Yüksek Elflerin en güçlü büyücülerinden birisiydi ama elinden gelen hiçbir şey yoktu. Yıllarını üzülerek, savaşarak ve diğer çocuklara annelik yaparak geçirmeye devam etti. Savaş karşıtı bir büyücü olsa da insanlar ile girdiği hiçbir savaşı kaybetmedi ve Gadagard Kalesi savaşında General Vika'yı henüz altı yaşındayken diri diri yanmaktan kurtararak Enrilth'e götürdü. Leydi Salihn yaşadığı senelerin hepsinde Elflerin iyiliğin savundu fakat insanlarla olan savaşlardan da hiçbir zaman memnun olmadı. Leydi Salihn'e göre savaş olmadan da güzel bir yaşam mümkündü fakat Selu Quessir Dominyonu için bu geçerli değildi. Bunca baskıya rağmen Leydi Salihn alevlerin içinden kurtardığı o çocuğu kendi çocuğu gibi büyüttü, okuttu ve en sonunda generalliğe yükselerek Yüksek Leydi Elenwen Vedmaic'in baş koruması olduğu günleri gördü fakat sevginin diğer hisleri yok etme gibi bir kötülüğü olduğunu unuttu. Kurtardığı o çocuğu canı pahasına seviyordu. General olmasını ya da herhangi bir kıdeme yükselmesini umursamadı ve her defasında ona anne şefkatiyle yaklaştı. Karşısında hala altı yaşındaki çocuk varmış gibi davrandı ve büyüdüğünü hiçbir zaman kabullenmedi. General Vika ise Elenwen Vedmaic'in güzelliği ve altından saçları karşısında nefes alamaz bir durumdaydı. Yüksek Elflerin en güzel hanımı da onun için eriyor fakat bir insana aşık olmayı kabul edemiyordu. Leydi Salihn birçok şeyin farkındaydı fakat sanki hiçbir şey bilmiyormuş gibi yapıyor ve normal yaşantısına devam ediyordu. Her şey yolunda seyrederken Dominyon, İnsan Krallığının Başkenti Windripcliff'e girdi ve Salihn Wynmenor için bu olay sonun başlangıcı oldu. Ateşlerin içinden çekip çıkardığı ve canı pahasına koruduğu çocuk, Kral Yokuşu'nun başlangıcında karnına bir hançer sapladı. Leydi Salihn, General Vika'yı parçalara ayırabilecek kadar büyük bir büyü gücü barındırıyordu bünyesinde fakat gücünü kullanmadı. Karşısında duran kişi General ya da Yüksek Leydi koruması değildi kendisine göre. Karşısında hala tir tir titreyen ve senelerce konuşamayan altı yaşındaki o çocuk vardı ve bir su kadar temizdi. Oğlu olarak görüyordu kendisini hançerleyen kişiyi ve her şeye rağmen kılına dahi zarar gelmesini istemiyordu ki ona zarar vermemeyi ve canı pahasına büyüttüğü çocuğun gözlerinin içine bakarak ölmeyi seçti. Leydi Salihn Wynmenor hayata gözlerini yumarken en son duyduğu sözler General Vika'ya aitti.

"Sessiz bir şeyle terk edilmiş bir şey arasındaki farkı anlaman gerekiyor. Hiçbir zaman gerçek bir anne olamadın. Doğurmayı bile beceremeyen bir Yüksek Elf olarak ölüyorsun."

Salihn Wynmenor; 6. Çağ'ın İlk Mevsiminde büyüttüğü ve hayatını adadığı çocuk tarafından Windripcliff'te hançerlenerek öldürüldü. Ölüsü ise bizzat kendisini öldüren General Vika tarafından Ehkalion'da ateşe verildi. Leydi Salihn'in yanan bedeni karşısında son konuşmayı kendisinin ölüm emrini veren Dominyon'un Yüksek Leydisi Elenwen Vedmaic yaptı.

"Yüksek Elfler arasındaki bir hain olarak öldürüldü. Dominyon'un bilgilerini insanlara sızdıran ve bunu gözler önünde yapan bir hain olmasına rağmen bizler; elferin en yüceleri ve en donanımları affetmeyi severiz. O'nu da eskiden bizlere ihanet etmiş Yüksek Elfler gibi affediyoruz ama bundan bir ders çıkarmamız gerektiğini sonsuza kadar hatılayacağımızı biliyoruz. General Vika'ya da ayrıca teşekkürlerimi sunuyor ve bir hain olduğunu bilmesine rağmen O'nu hayatta tutma çabasını tebrik ediyorum. Bu yüzden içinde bulunduğumuz bu onurlu görevi size vermek istiyorum General. Gözyaşı Leydisi Salihn Wynmenor'un ateşini yakabilirsiniz."

Kadim Yazıtlarda, Leydi Salihn'in öldükten hatta ve hatta yakılırken bile yüzünde saf bir gülümseme olduğu anlatıldı.

Salihn Wynmenor sadece Yüksek Elfler için değil, bütün ırklar tarafından sevilen yegane elflerden birisiydi ve bunun gururu ile yaşadı hayatı boyunca. Yüksek Elfler tarafından Gözyaşı Leydisi olarak anılsa da Kadim Yazıtlarda anıldığı isim çok daha farklı oldu.

Kızıl Leydi Ilgım, Salihn Wynmenor'u hiçbir zaman tanıyamadı. Kızıl Leydi, General Vika ve Yüksek Elflerden kaçarken öldürülmüştü Salihn Wynmenor fakat kendisini tanımamasına rağmen anlatılan şeylere bütün kalbiyle inandı ve kendisinin mezarını Ehkalion'da ziyaret etti. Kızıl Leydi Ilgım kendi elleriyle kadim yazıtlara Leydi Salihn Wynmenor için yazılmış olan Gözyaşı Leydisi yazısını sildi ve oraya Anne yazdı. Bu zamandan sonra ise Yüksek Elfler hariç bütün ırklar Salihn Wynmenor'u kendi ırklarının annesi olarak hatırladılar.

[sezginer35]

Hayatı boyunca evlenmeden kalmış bir adam duymuştum. Ve doksan yaşında ölüm döşeğindeyken birisi ona, “Yaşamın boyunca evlenmedin fakat nedenini asla söylemedin artık ölüyorsun, en azından merakımızı dindir. Bir sır varsa şimdi söyleyebilirsin çünkü birazdan göçmüş olacaksın. Sırrın açığa çıkmış bile olsa sana bir zararı olamaz” dedi.

"Evet, bir sır var. Ben evliliğe karşı değilim ama mükemmel bir kadın arıyordum. Aradım ve aradım ve tüm yaşamım kayıp gitti” dedi adam.

Soruyu soran “Fakat bu koca dünya üzerinde, milyonlarca insan var, onların yarısı kadın, bir tane mükemmel kadın bulamadın mı?” diye sordu.

Ölmek üzere olan adamın gözlerinden yaşlar aktı. “Evet, bir tane buldum” dedi.

Soruyu soran tamamıyla şoka uğramıştı. “O halde ne oldu? Niçin evlenmedin?” dedi.

Ve yaşlı adam, “Fakat kadın mükemmel bir koca arıyordu.”

Osho

[varolmayanduygular]

Yaşadığını sanıyorsun. Sonra bir şarkı çalıyor yaşayamadıkların geliyor aklına, ölüyorsun..

[dilbaz]

Bazen seveceksin ilk günkü gibi. Bazen dua edeceksin. Bazen de küfür edeceksin salaklıklarına. Bazen gururla ve kibirle kabartıp göğsünü, pişman değilim, diyeceksin. Bazen pişmanlıktan ölüp ölüp dirileceksin. Bazen keşke şöyle olmasaydı da böyle olsaydı, diye ağlayacaksın. Bazen bir şarkı çalacak, şarkı bitmeden sen biteceksin. Bazen kılını bile kıpırdatamayacaksın. Bazen bir eksiklik hissedeceksin kendinde, bazen bir eksiklik bile hissedemeyeceksin. Bazen kanayacak yaran ama hiç kapanmayacak. Hep bir şeyler yapmak zorunda oluşumuza küfür edeceksin bazen, ama hiçbir zaman değiştiremeyeceksin olanı biteni. Böyle işte bu, hayat güzelleşmez sen ölüyorsun diye.

[guzide1]

“asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun.”

[kelimelersogukkokuyor]

hayat berbat ve bir de ölüyorsun.

[kursakboslugu]

susturamadığın kafanın kaçıncı satırını yazıyorsun? ya da, hangi satırın da daha çok ölüyorsun, hangi satır gömüyor, hangi satır doğuruyor seni. kaçıncı satırın sonu uçurum, hangi satıra bağladın umut uçurtmanı. hangi yel alacak da uçacak gökyüzüne, hangi fırtına yırtacak kanatlarını. kaçıncı uçurum bu sarkıp toparlandığın. kaçıncı uçurtman dikilmedik yeri kalmamış. kaçıncı büyüyüşün bunca ölüme rağmen, kaçıncı tutunuşun o ince ipe. sayamadığın ölümün, sayamadığın kadar umudunu kaçıncı dizişin kursak boşluğuna.

[rojavasblog]

Sahiden ne kötü bir şey. Düşünsene 60_70 yaşını geçiyorsun yalanları doğru görüyorsun, doğruları yalan görüyorsun. Hiç zahmet edip bir araştırayım demiyorsun ve o şekilde ölüyorsun. Ne aptalca ve salakça bir yaşanmışlık değil mi??

[veradansatirlar]

Ruhun yaşamaktan yorulmuş her gece ayrı bir savaşta. Her gece duvarları yumruklayarak ağlıyorsun ve sesini sadece kendin duyuyorsun. Herkes mutlusun diye düşünürken sen her gece ölüyorsun acıdan.

[prihera]

asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun