syreninpluviam

[syreninpluviam]

herkes yasamıstır su olayı

[syreninpluviam]

valla hiç kimse umrumda değil minicik bile umrumda değil kendi belimi doğrultmaya çalışmakla meşgulüm çok şükür

[syreninpluviam]

Çok güzelim ve kendimi aptallıklarınızla yoramam

[syreninpluviam]

ben sana öyle yapmazdım kırgınlığı

[syreninpluviam]

özür dilemesi gereken yerde, canla başla haklı çıkmaya çalışan insanı haklılığıyla baş başa bırakıp çekip giderim.

[syreninpluviam]

yalan söyleyen, kin tutan, sömürgen, vefanın, içinde merhametin ve vicdanın zerresi bulunmayan insanlarla bir arada bulunup, onların içinde bile güzellik aramış insanlardanım. evet, beni de çok üzdüler, yordular, yıprattılar, ama vicdanım çok rahat. ama artık çok mutlu olacağım. öpüyorum kendimi.

[syreninpluviam]

ben senin kürkçü dükkanın olamam ki. ben, sen gidip yaşam telaşına karışırken, yorulduğunda biraz dinlenebileceğin o koltuk olamam. sevme eylemini gerçekleştirmek için dolaşırken, sevilmeye ihtiyaç duyduğunda yatabileceğin omuz olamam. iyiyken tek bir an aklına gelmeyip, kötü olduğunda aklına gelen o ilk telefon numarası olamam. olmamalıyım.

bana kızıyorsundur. bunu yapmadığım için. o kapıyı sana açmadığım için. beni anlamadın ki. beni hiç anlamak istemedin. yaşama olan öfkeni biraz dindirebilmek için suçlayabileceğin kişi olmayı reddettiğim için. görmedin. duymadın. duymak da istemedin. şimdi duymayı ben istemediğim için, kızıyorsundur. kalpsizimdir, duygusuzumdur. o güzel günlerin hatrına üstelik. o güzel günlerin hatrına nasıl açmam o kapıyı. nasıl bırakmışımdır seni geride, bunu yapacağımı hiç düşünmedin ki. ihtimal vermedin. dönebileceğin bir yer olduğunu bilmenin rahatlığıyla, öyle giderken, öyle güzel ve emin adımlarla giderken, oranın bir gün orada olmayacağını hiç düşünmedin. bak şimdi oraya. dikkatlice. uzun uzun bak. gözlerini ayırmadan, elin kalbinde, derin derin nefes alarak bak. orayı ben yıkmadım. orayı ben yakmadım. öylece yok oldu orası. öylece silindi. birden değil. yavaş yavaş. görmedin. ben gördüm. biliyor musun, hiçbir şey yapmadım. öyle olması gerekiyorduların en sancılı haliydi belki de. öyle olması gerekiyordu.

bir zamanlar ben de hep orada olacağını düşünürken bunun doğru olmadığını görmek beni de bir gökdelenin tepesinden atar gibi olmuştu. alıştım. sen de alışacaksın. belki başka bir yer bulursun, belki bulamazsın. belki yalnızlık senin de omurgalarını kırar, belki senin de sesin sadece kendine çıkar. evsiz gibi hissedersin, kendi evinde böyle hissedersin üstelik. dönüp dönüp kontrol etmek istersin. orası hala boş mu. gerçekten artık gidebileceğim o yer yok mu. ben kendi savaşımı bitirdim. tüm bağları kestim, tüm fırtınaları dindirdim. senin savaşında ne yanında, ne karşında kendime bir yer ayıramam artık. o savaş senindir, beni ilgilendirmez.

ben oraya dönsem bile orası bana dönmez.

[syreninpluviam]

bana arkamdan konuşulan lafı anlatma, bunu senin yanında nasıl rahat konuştular onu anlat.

[syreninpluviam]

hislerimi nasıl ve ne şekilde açıklayacağımı bile bilmiyorum artık. ne yazacağımı, ne konuşacağımı, nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum. ben bu hâle nasıl ve neden geldim? beni bu hâle kim getirdi? boş yere sızlanıp birilerinde suç bulmayacağım. beni bu hâle ben kendi ellerimle getirdim. dedim al bak bu ben ve bana ne istersen yaşatabilirsin. yanımda ne birini görüyor ne de hissediyorum. insanlara kendimi, benliğimi verdim ve bitti. ne devam etti o güzel hisler ne de bir sonuca vardı. yarım yamalak bırakıldım. yarım bırakılırsanız hep tamamlanmak istersiniz. ben artık tamamlanmak da istemiyorum, ben hiçbir şey istemiyorum. oturup konuşacağım, dertleşeceğim kimse yok. birilerine yazıp yazıp silmekten çok sıkıldım. dilediğince kendimi açamamaktan çok sıkıldım. sevilmemekten ve değer görmemekten çok sıkıldım. ben bu hayattan yemin ederim çok sıkıldım. her yeni güne uyanışımda düşmeyeceğim diyorum kendime ama bakın gece olunca nasıl da kapaklanıyorum. bu benim kaderimdir. benim sınavım kendimle, başka kimseyle değil.

[syreninpluviam]

Savcı Esra Behzat Ç.’ye “Sen ancak birisi öldüğünde duygusal yaklaşıyorsun. Senin duygu radarına girmek için illa ölmek mi lazım” demişti. Savcı Esra ve ben aynı duyguları yaşadık.

[syreninpluviam]

Olumlama:

ne yöne gittiğimin bir önemi yok. gidebiliyorsam mutlu olmalıyım.

[syreninpluviam]

Yapma, beni kanatarak iyi olamazsın. Ben senin içinim.

[syreninpluviam]

ben seni nerde görsem tanırım ama sen buralardan başın dik geçemiyorsun.

[syreninpluviam]

anlatamam. çok ağlarım ama anlatamam. beni uykumdan eder ama anlatamam. ellerim yine kanlar içinde kalır ama anlatamam. kalbimi söküp çıkarmam gerekse de anlatamam. bu savaşta biraz benim elimden tutsan, tutmazsın, biraz benden tarafa yanaşsan, yanaşmazsın, anlatamam. sen de anlamazsın zaten.

[syreninpluviam]

Yaptığı çirkinliklerle kendinden soğutanların güzel anılarla hatırlanmak isteyişini gülerek karşılıyorum.

[syreninpluviam]

Bok vardı da tanıştık dedirtmeyin insana 

[syreninpluviam]

Kabullenmek dünyanın en iyileştirici hissi. O böyle değildir bu böyle olmamalıydı şu şöyleydi deyip kendini kandırmak dünyanın en büyük aptallığı. O tam da öyle güzel kardeşim hadi kabullen geç artık.