Statistics
We looked inside some of the posts by sweetjaimz and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
318K
Likes Per Post
112K
Reblog Per Post
207K
Reply Per Post
146
Time Between Posts
3 days ago
Number of Posts By Type
Photo
9
Text
8
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
Tumblr has a low social media market share in South America.
Text
2022
Others choose to give me life
Life gave me hell
And now it's my time to choose
Nobody's gonna persuade me
They don't know what they're talking about
Because they don't have to live my life
And I honestly wish
Nobody ever has to live life like this
It was horrendous
Already I feel like planning my goodbyes
I never felt that I was gonna grow old
With this crappy life
And then you have to choose between
Living life for others being unhappy
Or finding my final happiness in dying
Maybe dying is the easy way out
But I'm done suffering
Every fucking day
I can't do this life anymoru don't wanne wake up
I don't wanna see people
I don't want to be me anymore
I failed this life in every single way
There is nothing left
I deserve this excruciating pain
The only thing I dream of us slitting my arms
Seeing the blood squirting out of my veins
Is actually very satisfying
I can't stop saying to myself
How much I hate life
And how hard I wanna die
I don't have hoog moments anymore
It's all darkness in disguise
Even when I smile I'm not happy
And now I'm all alone
Everybody left me
Everybody hates me
I don't belong here
Afterlife is waiting
It's pulling me away from life
I choose to end the life you gave me
I suffered enough last years
It's time to get some eternal rest
And don't get me wrong
Suicide isn't about dying
Suicide is wanting to live live anymore
That's a huge difference
Actually it's waiting on a miracle
It's waiting until a superhero comes and save me from being me
Unfortunately
even superman wouldn't even see me
Because I'm invisible
Is choosing for death the best decision?
Not always
But undoubtedly it is for me
Don't be sad when I'm gone
After all
This was the only thing that could make me happy
Cherish our beautiful memories
And never walk the same road as I did
Enjoy life
Before you know it
You are 25 y old
And life is over
And let me give you some good advice
It could save lives
I know I needed it so badly
Embrace people who are slipping away
Never ever turn your back on them
They need you harder than they can scream
2022 is going to be the end
So I've got 2 years to furfill a lot of my dreams
And you've got 2 years to be the best friend you can ever be
And then it is over
It's a bit like right now
But getting up each day is such an advantage
I'm ready to close my eyes
Forever and ever
In darkness I trust
0 notes
Text
Alleen in deze kutwereld
Dagen vol pijn, nachten in verdriet. Het stopt niet. En niemand die het ziet.
En dan wanneer Ella weer weg is en ik weer helemaal alleen ben, besef ik weer goed hoe hard ik het leven haat. Ik wil ook alleen zijn dus ik sluit me op. In mijn bed, zonder licht, met de hond erbij in mijn eigen bubbel. Ik neem slaappillen om de tijd weg te slapen. Elke keer ik wakker word en besef dat het leven toch niks voorstelt, weer eentje. Het is dan altijd rap zondag. En dan begint de dagelijkse sleur weer. Ik moet meedraaien in dit gezin. Ik zou liever gewoon verder slapen en zo weunit mogelijk beseffen. Het lukt me nog net samen met mama Ella op te voeden. Het grootste deel van de zorg ligt in mama's handen. Wegens te weinig fut, wegens geen zin om te leven.
Ik dacht dat ik van 2020 een knaljaar kon maken, maar alles bleef hetzelfde. De hoognodig verzoening met Anna kwam er niet, ook de psycholoog bracht weinig soelaas, ik zie nog altijd af van de breuk met Joeri en de verschrikkelijke pijn is tot op vandaag nog geen half procent beter geworden. Ik dacht als het mij lukt om in 2020 beter te worden dan ben ik vertrokken voor de rest van mijn leven. Zo niet, dan probeer ik er alsnog het beste van te maken zodat in in 2021 afscheid van het leven kan nemen. Ik was van plan het dezer dagen met de dokter te bespreken maar door de coronacrisis zal dat nog even moeten wachten. Ik wil gewoon dat proces starten zodat ik niet meer het gevoel heb dat ik voor anderen moet leven. Ik wil gewoon voor mezelf sterven. Ik vind dat ik lang genoeg heb geprobeerd. En navenant het me niet eens lukt nog een beetje te maken van mijn laatste jaar als levende mens, twijfel ik amper nog. Het leven is gewoon niks voor mij.
Ik ga nog wat slapen. Het is nu donderdagmorgen. Als het effe kan, zou ik graag doorslapen tot zondagavond. Een beetle dood zijn oefenen eigenlijk. Want niks voelen is eigenlijk het plezantste wat ik in tijden meegemaakt heb. Grtjs.
0 notes
Text
Ik zit
En ik denk
Er gebeurt niets
Er wordt niets gezegd
Het is muisstil
De stilte van de wanhoop
Noem ik dat
Uren worden dagen
En die dagen gaan tergend traag voorbij
Het lijken wel eeuwen
De tijd trekt zich niks aan van de wanhoop
De dag kruipt stilletjes aan weg
De nacht breekt aan
Ik zit
En ik denk
Ik huil
Want ik denk aan mooie dingen
Dingen werden
Die die me tot deze wanhoop dreven
Ik denk aan mijn ware liefde
De eerste ligt in het gras
Gecremeerd en uitgestrooid
De tweede ligt langs iemand
Die belangrijker was dan mij
Ik denk aan mijn beste vriendin
Die me haat
Zonder reden
Ja, ik ben kwaad
Ik raak alles kwijt
Wat me lief is
Terwijl ik zo mijn best doe
Maar ik ben het vechten niet waard
En zo worden mooie herinneringen
Weer een stuk minder mooi
Ondertussen herzet ik mij
Want mijn schouder doet pijn
Koning schouder moet altijd ondersteund worden
Anders verga ik
Mijn schouder heeft mij vermoord
Eigenlijk ben ik al zo goed als hersendood
Uitbehandeld
Geen toekomstplannen
Geen energie meer
Ik heb geen leven meer
Fysiek kapot geraakt
Mentaal gekraakt
Ik overleef mijn dagen
Opstaan
Dagelijkse sleur
Liefst zo weinig mogelijk gedoe
Eten
Nog wat dagelijkse sleur
En slapen
Al vanaf het moment dat ik wakker ben
Kijk ik daar naar uit
Ik kijk nergens anders meer naar uit
Ik kan zelf niets meer dromen
Het hoeft allemaal niet meer
Het enige wat ik wou
Was mijn mensen
Om me heen
Hun steun
Zij die me door deze ellende trokken
Maar zij kozen voor hun eigen leven
Ze wisten mij uit hun leven
Eigenlijk besta ik niet meer
Alleen hier onder dit dak
Ben ik er nog
Ik hou vol voor mijn dochter
Ik zou het verschrikkelijk vinden
Haar zoveel verdriet aan te doen
Maar soms lijkt het zo zinloos
En dan denk ik wel eens vaker na over oplossingen
Zelfmoord bijvoorbeeld
Maar hoe begint ge eraan
En wat als Ella me vindt
Ik zou zelfs niet willen dat mama me vindt
En ja, onder een trein springen
Ge doet er zoveel kwaad mee
Ik ben ook gewoon niet dapper genoeg
Om zelfmoord te plegen
Ene mislukking
Ben ik
Al heel mijn leven lang
Euthanasie
Dat kan
Wegens ondraaglijk lijden
Ja, leuk,
Dan kan ik alles rustig aan voorbereiden
En kan ik op een menswaardige manier
Sterven
Genezen
Beter worden
Maar dan denk ik weer
Zie mij daar liggen
Met mijn dierbaren rondom mij
Mijn kind die mij ziet sterven
Zo'n moment
Dat vergeet ge toch nooit meer
Wat een gruwelijk gedacht
Dat ik mijn kind daarmee zou opzadelen
Dus da's ook geen optie
Trouwens beter worden
Is dat ook niet
Ik deed mijn best
Dokter hier
Psycholoog daar
Psychiater si
Pijnkliniek la
Behandelingen
Bergen medicatie
Ik ben zelfs naar een chiropractor geweest
Niks hielp
Fysiek werd het niet beter
En mentaal ook niet
Wat moet je dan?
Doorgaan hoe het was
Als een dooie plant
Hier wat zitten tot de dag weer eindigt
Wachten op het einde
Of op een mirakel
Ik heb er allemaal geen zin meer in
Ik wil niet meer ondraaglijk lijden
Maar er is geen uitweg
Het moet
En het liefst van al
Ook nog heel stillekes
Want mensen zouden me maar eens zielig moeten vinden
Mensen
Zij die wel een mening hebben
Maar er nooit zijn geweest
Mensen die me hadden kunnen helpen
Maar iedereen kiest voor zijn eigen leven
En in al die levens is er geen plaats voor een mislukkeling als mij
Dus blijf ik maar stillekes thuis
Onder mijn eigen dak
En de drie mensen die wel om me geven
Die voor me zorgen
En die me nog aan een dun touwtje vasthouden
Mij verplichten
De dagen te overleven
In pijn en verdriet
Zonder dromen
Zonder toekomst
Helemaal alleen
Ik denk dat een mens geen grotere opoffering kan maken
Dan uit liefde voor iemand te blijven leven
Wanneer het leven mijzelf kapot heeft gemaakt
Ik zal de nooit oud worden
Maar zo lang ik er ben
Zal het in functie van mijn dochter zijn
Uit liefde
En in wanhoop
0 notes
Text
Mijn ogen prikken
En ze blinken
Nog net niet aan het snikken
Maar snel zal ik weer in de tranen verdrinken
Heel erg boos zijn
Willen schreeuwen
Ik ben de kapitein
Maat stiller dan de meeuwen
Ik vaar op mijn eigen water
Er woedt een zware storm
Misschien betert dat later
Maar de kracht is enorm
Het is moeilijk reizen
Met horten en stoten
Maar kapseizen
Is uitgesloten
Niemand vaart mee
Niemand in buurt
Niemand wil varen op de zee
Waar de storm eeuwig duurt
Dus zonder gezel
Helemaal alleen
Kom ik er misschien ook wel
Maar waar moet ik heen?
Ik moet blijven varen
Want mijn tranen stoppen niet
Ik zie het niet opklaren
Dat intense verdriet
Blijft de zee van tranen
Voor altijd woelen
Wie sluit die kranen?
Wie troost me, wil ik bedoelen
Ik ben moe
Ik zie geen paradijzen meer
Het heeft geen zin dat ik nog verder doe
Ik laat de zeilen neer
Hier eindigt het mee
Ik laat het schip omslaan
Ik val in mijn eigen tranenzee
Ik zal kopje onder gaan
De zon schijnt
De storm klaart op
De zee verdwijnt
En dan komt de klop
Het kwaad is geschied
Zal het dan wel doordringen
Het enige wat dan nog overschiet
Is het schip vol herinneringen
Ik wil de storm wel overwinnen
Maar het lukt me niet alleen
Ik krijg teveel water binnen
En ik weet niet waarheen
Het duurt veel te lang
De wil is weg
Ik ben bang
Maakt het uit wat ik eigenlijk zeg?
Stopt de storm ooit echt?
Kan ik ooit weer stralen?
Zijn mijn dagen eens minder slecht?
Stopt het ronddwalen?
Er is nog hoop
Mijn schip staat open
Mijn hart ook
Ik zal nooit weglopen
Ik weet dat goeie piraten
Samen varen
Elkaar niet in de steek laten
En dan zal de storm snel opklaren
Samen winnen we de strijd
Alles wordt beter
Ik krijg weer wat tijd
Het leven wordt completer
Zoals in de mooiste droom
Mijn redders zijn zo dichtbij
Dat weet ik gewoon
Maar zien jullie mij
Trauma's hebben mijn hart aangetast
Mijn verdriet beheerst nu nog mijn leven
Ik heb geen houvast
Het kan zich ieder moment begeven
Maar morgen ben ik er weer
En maak ik er iets van
Misschien zelfs iets meer
Hoop ik dan
1 note
·
View note
Text
Mijn beste vriendin
Als gebroken
glas
Verbroken
Iets wat ooit vriendschap was
Niet te herstellen
Wat is er gebeurd
Kan je me vertellen
Waarom zijn we verscheurd?
Herinneringen zo schoon
Compleet vergeten
Mijn verdiende loon?
Maar hoe kon ik weten
Geen uitleg
Nooit iets gebeurd
Toch is alles weg
Heb zoveel getreurd
Je schoof me opzij
Tot op heden
Haat je mij
Zonder reden
In mei
Was alles goed
Verzoening nabij
Gaf me moed
Zo content
Weer vrienden te zijn
Dat je weer in mijn leven bent
Bleek allemaal schone schijn te zijn
Niet fijn
Eigenlijk
Moet ik kwaad zijn
Wegens voor woorden te belachelijk
Maar ik doe het niet
Je zit in mijn hart
Alles kan teniet
Want ik mis u hard
Ik geef om u
Zoals ik nog nooit gegeven heb
Zelfs nu
Nog steeds alles voor u over heb
Oneerlijk, niet fijn
Het gemis zo groot
Had er eigenlijk niet moeten zijn
Ik huil me dood
Een open wonde
Doet me pijn
Het is zo zonde
Zo onbevriend te zijn
Begrijp het niet
Waarom dan
Dat je me niet meer ziet
Waar vlucht je van
Waarom
Wil je niet
Kijk achterom
Zodat je onze mooie vriendschap weer ziet
Ik wil jou in mijn leven
Zoveel moois int verschiet
Je moet me vergeven
Waarvoor weet ik niet
Heb het allerbeste met je voor
Niemand zal je raken
Dat gaat nu ook door
Maar zou het toch liever goedmaken
Opgeven
Onmogelijk
Ik zal nog even
Nee onvoorwaardelijk
Mijn hand
Reiken
Onze vriendschapsband
Plat strijken
Er voor je zijn
In schoonheid
En in pijn
Tot het einde van mijn tijd
In zonneschijn, in maneschijn
Zal je voor mij
Altijd
De beste zijn
0 notes
