sliwkawkompocie - Tumblr blog

[sliwkawkompocie]

Pusta ta przestrzeń

Nie zmącona niczym

Od sciany do ściany

Dni identyczne, głuche

Zimno tu, wietrznie

Lecz liście ni drgna

Ty oddech wstrzymujesz

Choć nikt nie zauważa

Za oknem bajecznie

Kwitną pola bladych tulipanów

Mrówki w zwartych szeregach

Świat chcą podbijać

A tutaj cisza

I tylko sznur szorstki brązowy

Zdaje się tańczyć

W promieniach zza okien

[sliwkawkompocie]

Od muzyki piękniejsza jest tylko cisza

[sliwkawkompocie]

Nigdy tak naprawdę nie wiesz, co przyniesie nowy wschód

Kiedy się kładziesz nocą spać

Czy obudzisz się w tym samym świecie, który znasz...

Wciąż szukam swojej drogi, ale żadna z nich

Nie prowadzi mnie.. wszystkie sprawiają jedynie, że wciąż błądzę...

I niby wszystko jest takie jakie powinno być

W czystej pościeli czasem śnią się skandynawskie sny

A jednak... Jestem przepełniona niewytłumaczalnym lękiem

I nie próbuj mnie zrozumieć, bo ja sama tego nie wiem

Dlaczego nic nie daje mi sił by chcieć tu być... żyć...

Przeraża mnie perspektywa poranka

Gdy znów trzeba wstać i spojrzeć światu w twarz

[sliwkawkompocie]

Cienka granica

Pomiędzy nocą a wschodem słońca

Zgaszony oddech

Na poduszce obok mnie

Zapomnienie

Strach

Już nie umiem sobie przypomnieć

Jak wyglądały twoje oczy w jesienną noc

Ból

Niezrozumienie

Odnajdz mnie tutaj

Siedzę skulona i bezbronna

Pamiętam gdy patrzylismy oboje

Na moje nagie ciało

odbijające się

w kryształowym lustrze

Gdzie jesteś

Tracę kształt

[sliwkawkompocie]

23 kwietnia, dwa lata temu, podjąłeś decyzję aby stąd wyjechać. Na zawsze. Nieodwracalnie. Bezpowrotnie. Nie posprzątałeś po sobie. I wcale nie mam tu na myśli nieuprzątniętego biurka. Tylko chaosu w mojej głowie, pustki, która jest tak krystalicznie czysta, że nie wypełnialna. Sądziłam naiwnie, że w ciągu tych wszystkich dni zdołam sobie to jakoś poukładać, że nauczę się żyć bez ciebie. W końcu nie powinni być to takie trudne, nie towarzyszyłeś mi w codzienności, bywałeś czasem, wpadałeś bez zapowiedzi (zawsze w czystych butach). A jednak gdy tylko chwilę pomyślę, wiem, że to jaka dziś jestem to w dużej mierze twoja zasługa. I tu nawet nie chodzi o to, że cholernie za tobą tęsknię… nawet nie wiesz jak ogromne pretensje targają mną każdego dnia… gdybym tylko trochę bardziej pomyślała o tobie, wiedziałabym, że już kiedyś się ze mną żegnałeś i nie były to puste słowa. Wierzę, że nie chciałeś tego realnie zrobić, to był przypadek… napisałeś do mnie właśnie po to abym coś zrobiła… a ja… zawiodłam cię Adrian. Tak cholernie cię zawiodłam. Przepraszam… tak bardzo chciałabym cię przeprosić.

[sliwkawkompocie]

Niedziele zawsze są dla mnie przygnębiające...

Zwłaszcza niedzielne, samotne wieczory gdy patrzę na sąsiednią kamienicę, w której wszyscy śpią

Czuje wtedy smutek, pustkę i ... coś jeszcze

Coś czego nie jestem w stanie opisać

Ciężkie te niedziele...

A wystarczyłoby współdzielić te smutne utwory z Tobą

Tuż obok...

[sliwkawkompocie]

Ciemno juz

Zapadł zmrok

[sliwkawkompocie]

Gdy już sprawię

Że poznacie innych ludzi

Bliżej będzie wam do szczęścia

Gdzieś po drugiej stronie rzeki

Będę czuła że już mogę

Odejść na zawsze, na wieki

[sliwkawkompocie]

"Bo nie ma we mnie nic

I nic nie jestem wart

A czerwień mojej krwi

To tylko jakiś żart...

I zapominać chce

Tam często jak się da... "

Od jakiegoś czasu niedziele są trudne.

Zwłaszcza niedzielne wieczory

I..nie chce tłumaczyć tym pełnym niezrozumienia oczom

Patrzącym na mnie przez ścianę z drugiego pokoju

Dlaczego?

Dlaczego nie jestem w stanie wstać

Dlaczego po moich policzkach płynie potok łez

Dlaczego wpadam w takie stany

Z muzyką w słuchawkach zanoszę się lękiem i płaczem

I bardzo tęsknię za Tobą

Za tym że nigdy nie pytałeś

Nigdy nie próbowałes mnie pocieszać

Pamiętam te wiecznie otwarte drzwi

Do których zapukałam tylko raz w życiu...

Mogłam przyjść o każdej porze

A Ty byłeś zawsze

Mam poczucie że nigdy nie poznam kogoś takiego jak ty

Może to nawet lepiej bo bez zastanowienia

Oddalabym mu z marszu wszystko co mam

Moja miłość do Ciebie wciąż płonie

I nawet nie próbuje jej już gasić

Mam nadzieję, że tam, po drugiej stronie świata

O ile on w ogóle istnieje

Jesteś szczęśliwy...

Bo ka bez Ciebie tutaj już tylko jestem... wydmuszka mnie

[sliwkawkompocie]

Tak bardzo chciałabym by jutro wszystko mogło się zmienić...

Bym mogła dac ci to, co chce Ci dawać i... dostać to od ciebie!

Tak bardzo byłeś mi potrzebny...

Tak bardzo chciałam być potrzebna Ci...

Niezbędna...

Tak jak Ty mi... do dziś.

To wszystko....czy to jest naprawdę?

Czy to co między nami było wciąż jest? Czy to jest ważne?

[sliwkawkompocie]

Niedługo marzec

Nadejdzie wiosna

I znów będzie ten nieopisany smutek

Nie jestem na to gotowa

Nigdy nie bede

[sliwkawkompocie]

Sny... nawet gdy czasem są zle, to się z nich zbudzisz. Możesz w nich wszystko... kochać lub mordować ludzi...

Przez chwilę myślałam, że poradziłam sobie z moimi emocjami do Ciebie, że już nie jestem zazdrośnicą, że zaakceptowałam obecny stan rzeczy. Ty tam, ja tu. Każdy swoje miejsce zna. A tu psikus! Zaskoczył mnie mój własny sen.

Może lepiej było mieszkać daleko, może to co mniej osiągalne ma większą moc przyciągania?

[sliwkawkompocie]

A wysokie drzewa rzucają długie cienie.

Dawno mnie nie było, to prawda... I chociaż jest lepiej, to tak naprawdę jest gorzej. Coraz słabiej sobie radzę i gdybyś tylko zobaczył mnie wieczorem jak bezwładnie leżę w poprzek na łóżku, zapłakana, to być może nie pękło ale zadrżało by ci serce.

Tęsknota rozbija się wewnątrz mnie boleśnie. Czuję się jak pusty, żelazny dzban, do którego ktoś wrzucił metalową kulę i potrzasa nią we wszystkich kierunkach. Ból, każdorazowo gdy kula dotknie ścianki. Ból, gdy słychać ten przeszywajacy dźwięk brzeszczącego metalu... Nie ma leku, plastra, opatrunku, narkozy. Trzeba żyć. Tylko po co.

Tak glupiutka jestem, tak wielu rzeczy nie rozumiem. Maszeruje sobie, nawet niezbyt dzielnie i wyjątkowo pokracznie, na dwóch krótkich nogach. Potykam się i rozdzieram rajstopy. Oczywiście nie wstaje z marszu, bo po co...

[sliwkawkompocie]

Nie masz prawa oczekiwać ode mnie ciepła, ponieważ wchodząc do tej rzeki, dobrze wiedziałeś, że swój nurt zawdzięcza lodowatym źródłom. Powolny proces zamarzania toczy się nieprzerwanie. I tylko fakt, że to jednak rzeka sprawia, że jeszcze nie wszystko zamarzło.

Nie możesz wymagać ode mnie zaangażowania, ponieważ jestem tutaj obecna już tylko ciałem, niczym pusta marionetka w przypadkowych, obcych dłoniach. Nie ma tutaj emocji, wrażeń tu szukać na próżno. Cóż... zgasły wraz z pewnym marcowym wschodem słońca. 

Nie marnuj czasu na zastanawianie się czy nadejdzie moment, w którym usłyszysz dwa magiczne, tak bardzo pożądane słowa. Zapewniam cię - nie nadejdzie. I to nawet nie dlatego, że tego nie chcę. Po prostu wszystko zostało wypalone, ziemia jest wyjałowiona, nie wyrośnie tutaj żadne nowe ziarno. 

I myślę, że powinieneś rozejrzeć się za lepszą łąką do budowy swojego wymarzonego domu, poszukać lepszego pola do zasiania swoich plew... Znaleść ciepłe źródło, które pozwoli ci podlewać to co w tobie rośnie, by nie zamarzło.

[sliwkawkompocie]

Łyżeczka znieczulenia

Nie obiecuj mi, że będzie tak jak zechcę

Ponieważ w każdym oddechu czuje mroźną nutę

Nie należy do nas, nie odszukasz jej po żadnej ze stron

Pojawia się z nikąd i przeszywa nasze blade kości

Nie pozwala o sobie zapomnieć, jest współobecna

Bez niej jednak nie mielibyśmy możliwości istnieć...

[sliwkawkompocie]

Dawno mnie tu nie było...

No cóż, nic się nie zmieniło specjalnie. A nie, przepraszam! Jesień, moja ukochana jesień!

Z całą pewnością, będę tutaj teraz częściej zaglądać...

[sliwkawkompocie]

Oczekiwanie. To chyba jedna z najbardziej codziennych spraw, jakie nam się przytrafiają. Bo przecież wciąż na coś czekamy. Jedni na autobus Inni na koniec dnia pracy Jedni na weekend Inni na wakacje Jedni na zimę Inni aż się ociepli (Swoją drogą, moja mama tak mi zawsze odpowiadała gdy pytałam o termin czegoś co było trudno określić. Dziś mnie to bawi) Ja czekam na zakończenie ( lub zakonczenia) Ten nieuchronny koniec zawsze mi się podobał, nigdy tak naprawdę nie wiesz co nastąpi po tym końcu A może ten koniec będzie końcem wszystkiego? A Ty? Na co czekasz?