severinokatigbak-blog - Tumblr blog

[severinokatigbak-blog]

Sining at talinhaga.

I should find my way back to the Filipino Language, and this blog has been asking for supporters.

[severinokatigbak-blog]

tik-tok naririnig mo ba'ng mabilis na pag-usad ng kamay ng orasan?

tik-tok pawis mo'y patuloy na tumatagaktak sa bilad na katawan

tik-tok nauubos ang oras nawawala ang lakas mga ideya, nakahahanap ng daan palabas

tik-tok narito'ng papel at patak ng tinta

kung nais mong may patunguhan ang iyong ideya'y isulat mo na.

[severinokatigbak-blog]

Pasikut-sikot na daan, Paliku-likong dahilan Kailan ba pabubulaanan Mga sabi-sabi mong walang                      katotohanan?

[severinokatigbak-blog]

on carnival grounds

ang mundo ay isang malaking karnabal. dito matatagpuan ang mga kakaibang uri ng tao na pilit sumasalungat sa agos ng mapanlinlang na buhay. marami sa kanila ang napagtatawanan, iniiyakan, maging binabayaran upang bigyang-aliw ang bayan.

masisisi mo ba ang mga taong ninanais na lisanin ang karnabal dahil sa labis na pasakit at kapaguran? makukumbinsi mo ba silang huwag nang lumisan? maibibigay mo ba ang kasiyahang patuloy nilang hinahanap at kailanman ay 'di natagpuan sa loob ng malulupit na mga rehas ng karnabal?

hindi. sapagkat maging ang labis-labis na salapi ng mga mariwasa ay hindi sapat upang bigyan sila nang kagalakang matatamasa lamang sa tulong ng mga taong handang magmahal at tumulong sa iyong pagtakas mula sa maramot na paligid nitong higanteng karnabal.

sila lamang ang makapagsasalba sa atin kung tayo'y malunod sa rumaragasang agos ng buhay.

[severinokatigbak-blog]

Magandang araw, mga kaibigan!

[severinokatigbak-blog]

Isang basong kasipagan

Tirik ang araw sa bandang silangan Nakakatutok ang bentilador  sa batok kong pawisan

Nakaharap sa patas ng aklat na nagsusumamong mabuklat Ayaw ko. Nakatatamad. Ngunit kailangan, o mangangamote bukas

Nakahiga sa papag ng katamaran Nagugutom-- Nauuhaw-- Bigyan mo ako ng isang basong kasipagan. 

[severinokatigbak-blog]

Bawat bulong niya sa mga bituin ay sinasalo lamang ng hangin.

Ang mga nakaw niyang tingin  ay hindi kailanman nabigyang pansin.

Sa ilalim ng sinag ng buwan, hindi kailanman nasilayan ang katuparan ng mga dalanging hindi napakinggan ng mga taong kanyang pinagsabihan.

Habang nakalatag ang mga bituin sa kalangitan, binigkas niya ang mga salitang matagal pinagnilayan.

"Mahal kita," bulong niya sa kawalan Habang dumadaloy and mga luhang matagal nang pinaglalabanan. 

[severinokatigbak-blog]

Ang buhay ng tao

Ang buhay ng tao ay mistulang isang papel ng manunulat. Dito nasusulat ang mga natatagong emosyon, mga salitang hindi nasabi, at mga nakaraang hindi kayang talikdan. Sa bawat guhit at patak ng tinta ng manunulat ay masasalamin ang iba't-ibang nararamdaman, mga daang tinahak na't di maaaring balikan, at mga daang walang sapat na tapang upang sundan. Sa bawat galaw ng pagod na kamay ng manunulat ay bakas ang bawat hinanakit sa mundong tinutuntungan at nais iwan.

Ito ang buhay.

Napupuno ng mga patak ng luha't tinta, mga bulong at salitang hindi na nasabi pa, at mga ngiting hindi kailanman nakita. Kung minsan, sa labis na kapaguran at kasawaan ng manunulat sa daang kanyang tinatahak ay ninanais niyang punitin na lamang ang papel ang iwanan ang lahat.