sedaakmanphoto

[sedaakmanphoto]

bazen uzanmam gerektiğini hissederim çünkü her şey üstüme gelmeye başlamıştır. yukarıya bakar, maviyi, griyi ya da siyahı görürüm. ve içine karıştığımı hissederim.

[sedaakmanphoto]

Kimi zaman kendimi "yalnız" hissederim. Sanki "bütün dünya üstüme geliyormuş" gibi.. Öyle zamanlarda "sana" bakarım yine. Cesaret alırım senden. Öyle bi' yüreğim var ki benim; "sen vermesen de" alırım senden. İçinde bi' yerlerde arayıp bulurum o "şefkat"i, merhameti. Bazen "sana rağmen" bulurum yolumu, ruhun duymaz. Kalbimi "umutlarla", "ihtimallerle" doyururum. Aklına gelir miydi böylesi hiç? Gelmeli. Çünkü ben buyum. ............... "İki kişilik yürümek" nedir bilir misin sen? Bilme. Ben de unutayım. "Sen her gün yeniden sev beni". Gerçekten sev. Doyasıya sev. Hesapsız kitapsız sev. Çünkü her sabah böyle uyanırsam ancak, ayakta dururum.. ancak öyle huzur bulurum ben.Kendimden öyle eminim ki.. "O SENSİN". Varımı yoğumu, bugünümü yarınımı emanet ettiğim, omuz omuza yürüdüğüm yol arkadaşım; "emeğim".. Söylesene; sırtımı dayayabilir miyim sana? Zayıf yanlarımı gösterebilir miyim? Yanında ağlayabilir miyim? Göz yaşlarımı siler misin dudaklarınla? Sil.. n'olur.. Hayat çok zor.. Aşk zor.. Umut etmek zor.. İnanmak öyle zor ki artık.. İşte tüm bunlar yüzünden benim kaygım. İtiraf edeyim; bazen çook korkuyorum. Yanımdasın değil mi? Hissettir, daha çok.. daha çok.. Ne olursa olsun, ne yaşarsak yaşayalım; "hep orada" olduğunu bilmek, sana güvenmek istiyorum.

Didem Arslantürk ( Dip ve İllüzyon Kitaplarının Yazarı)

[sedaakmanphoto]

Çoğu kişi sevdiğini “8 milyar insan içinden bir kişi” diye tanımlar ve örnek verir. Ama ben seni böyle değil bir kitapmış gibi örnekleyeceğim. Sanki büyük bir kütüphanedeyim, içinden birini alıp okumam gerekiyor. İşte o sensin, dikkatimi çeken kitap. Ezberlemek isteyip, anlatmak istediğim kitap. Alıyorum seni, yavaş yavaş, anlaya anlaya okuyorum. Noktasına virgülüne dikkat ede ede, duyguları hissederek okuyorum. Artık çok seviyorum, devamını merak ediyorum bu kitabın. Kimseye vermiyorum kitabı hatta kütüphaneyede koymak istemiyorum, çünkü başkası okumasın anlatmasın seni. Ama zorunluluk işte kitap benim değil kütüphanenin. Üzerinde gezecek gözlerden, sana değecek ellerden kıskanıyorum seni. Ben okudum bıraktım, başladım anlatmaya. İçinde geçenleri tam anlamıyla, ya da ekleye ekleye. En güzel yönleriyle, içindeki kötü olayları es geçerek. Ama gün geliyor kitabı başkasının elinde görüyorum ve o an hayat bitiyor. Yazar sadece benim için yazmamış seni, anlıyorum. Yavaş yavaş insanların elinde görmeye alışıyorum. Bir gün yeniden okumaya kalksam da eskisi kadar heyecan vermiyor. Zihnimde devamını getirmişim zaten başından okuyunca aynı şeyi hissettirmiyor. Noktasına virgülüne rağmen. Ama bu kitap güzeldi…

[sedaakmanphoto]

Bazen seni o kadar özlüyorum ki,hissedersin sanıyorum.

[sedaakmanphoto]

aşk masalı

bir gece yarısı güneşi getiremem sana, kendi güneşimi kaybettim. sabahı sabaha ekleyip dokunulmamış bir gökyüzü veremem sana, kendi gökyüzümü kirlettim.

gri hayaller kuruyorum, ıslak ve saki düşlerim var. yorgunum ama yürümeme engel değil. tükendim ama henüz nefes alıyorum hala ve düşmedim.

kadınlığı öğretme bana, aşk senin avuçlarında değil. sevmiyorum seni, seviyormuş gibi davranıyorum. beğenmiyorum seni, beğeniyormuş gibi sarılıyorum. hiç özlemedim aslında, gelmesen de olurdu ve daha da huzurlu olabilirdi üstelik yatağın boş kalan yanı.  

bir otel odasını dolduruyorsun benim için, ötesi değil. ikinci sınıf bir nevresimde çırpınan birisin, fazlası değil. sen de çok sevmiyorsun üstelik. eski sevgililerini anlatırken gözlerinin parladığını bilirim, bu sevgi öyle biricik değil ve farkında değilsin çıkmaz sokağımızın.

huzuru menekşe kokusunda aramanın lüzmü yok, vazgeçelim. sardunya değiliz belki, düştüğümüz yerden can bulup kalkamayız ancak böyle de bir yere varamayız. bırak bitsin, bırak kopsun; bir kıyamet bin günahtan iyidir.

bir sigara yakar, bir kaç kadeh içer kendimize geliriz, aşk meşk bize göre değil. bir sokağı turlar, vakit kalırsa galatada bir nara atar bu şehirden gideriz; aşk masalları bize nasip değil.

Emre

[sedaakmanphoto]

Çoğalıyormuş gibi yapan birçok mevsim biliyorum. Şimdi bu nedenle sancılarını sahipleniyorum rüyalarımın; Kararlı, tutkulu, istekli ve özgürlük doluydular. Ama sevgimin minicik kaburgasında hala bir ceset saklıydı… Yine de, çaresizce gölgeler arasında sarıldım dalına. Biliyorum, o denge… Bu uzun, dar ve acımasız yolda boğuluyordu. Öyle ziyaretlerim sanıldığı gibi zahmetsiz değildi. Ve ben göz denizimin kıyısına bir deniz feneri inşa etmiştim. Mutluluk içindi hepsi. Bunu daha önce bir filmde görmüştüm, İnan bana, herkes gibi onu izleyecek kadar çaresizdim.

Meral Meri /Söğüt Ağacının Gölgesinde / Çok Mutsuzum

[sedaakmanphoto]

Aferin tatlım. Hani sen benle konuşurken elini sallıyon ya. Hah işte o elini götüne sok. Gerçi yapmadığın şey değildir.

[sedaakmanphoto]

Bazen kaçan kovalanmaz rahat bırakılır...

Bir kitap okuyordum da aklıma geldi şu sözü görünce “içimizde durum farklı kaçan kovalanır.” Yazıyordu bence öyle değil yani neden öyle olsun ki… Ben mesela kaçanı kovalamam, uğraşmam çünkü unutabiliyorsam unuturum unutamıyorsam şayet içimde yaşarım, içimde severim, içimde özlerim. Neden ona belli edip istediğini vereyim ki ona istediği bu zaten o kaçıcak ben onu kovalayacağım o kendini zor zannedip kendini tatmin edecek ve ben kaldığımla kalıcam. O kaçtı ben kovaladım diye geri gelecek diye bir kural yok çünkü bazı insanlarda tam tersi kaçarlar ama kovalanmak için değil kurtulmak için oldukları yer onları mutlu etmediği için. Bende kaçtım bir kaç kez ama kovalanmak değildi amacım rahat kalmaktı çünkü dediğim gibi demek ki mutlu değildim. Şey düşündüm şimdi bir cümle bana paragraflar yazdırdı bu daha da garip…

[sedaakmanphoto]

“Oysa ben sana olduğum gibi gelmiştim. Neysem o. Dağınık, hesapsız, doyumsuz, heyecanlı ve yaralı.”

— Cezmi Ersöz (via masalperisimiyimne)

[sedaakmanphoto]

Bir şeyleri hissediyorum ama ne olduğu bilmiyorum. Bir yerden kaçıyorum ama nereye olduğu belli değil. Bir şeylerden soğuyorum ama yaşamdan mı insanlardan mı çözebilmiş değilim. Birileri beni üzüyor ama sorsalar isimlerini söyleyemem.

[sedaakmanphoto]

Frida Kahlo’nun şu sözleri bence birçoğumuzu tanımlıyor*-*

“Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun.Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum.”

[sedaakmanphoto]

istesem bırakırım dediğim her şeyin müptelası oldum, iradem zayıf değil tutkularım güçlü

[sedaakmanphoto]

View this post on Instagram

A post shared by Seda Akman (@sedakman)

Sizde evde kendiniz dermapen yapabilirsiniz detaylı anlattım ☺️🌸 #dermapen #dermapentedavisi #youtubetürkiye #ciltbakımı #ciltbakımıvegüzellik #sivilcetedavisi https://www.instagram.com/p/CISocfGpLqZ/?igshid=apz3n5rjwgk4

[sedaakmanphoto]

Bu topraklara ait en güzel geleneklerden biridir, gül ağaçlarının altına serpiştirilmiş umutlar… 

[sedaakmanphoto]

Bazen öyle biri gelir ki bütün gidenlere teşekkür edersin .

[sedaakmanphoto]

nefret mi güçlüdür, aşk mı?

Birisi negatif, birisi pozitif bir duygu.

Birisi öfkeyle, diğeri sevgiyle kombine oluyor.

Birisi insanı kötü gösteriyor ve kalbini betonlaştırıyor, diğeriyse iyileştiriyor ve kalbi hafifleştiriyor.

Bunlardan doğru şunu söyleyebiliriz:

Güç, yaşamın varlığından bu yana neredeyse hep kötü şeyler için kullanıldı. Bu kötü şeyi kullanarak insanlar mutsuz oldu, yaşamın anlamını kaybetti.

Ama aşk bir güç değildir. Aşk yaşamın içinden, doğrudan hissedilen, doğal bir şeydir. Aşk insana hissedildiği gibi doğaya, insana herhangi bir şeye de hissedilebildiğinden nefretten güçlüdür demek yerine nefretten her zaman iyi ve yerinde bir yaklaşım/his/yaşama biçimi/bakış açısı vd. diyebiliriz.

[sedaakmanphoto]

birbirinizin hayatında değilsiniz ama çıkmamışsın da. şeymiş böyle, sokakta dönüp dönüp baktığın en güzel bahçeymiş.