saidorium

[saidorium]

Ne mevsim mevsim dökülür sevdam

Ne temmuz güneşi gibi yakarım tenini

Ne de bir aralık gecesi gibi üşütür seni ayazım

Sevgilim ben sana hep

Ben sana hep ilk baharım

~Nermin

[saidorium]

Bir çift göze aşık olursun, sonra bütün gözlere kör.

~Nermin

[saidorium]

İki insanın karşılaşması kadere bağlıdır, ama yan yana kalmalarını onların gayretleri sağlar.

~çok geç kaldım

[saidorium]

Kaderde senden ayrı düşmek de varmış

Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim

Seni tanımadan

Hele seni böyle deli-divane sevmeden

Yalnızlık güzeldir diyordum

Al başını, kaç bu şehirden

Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara

Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git

Git, gidebildiğin yere git diyordum

Oysa ki, senden kaçılmazmış

Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış

Bilmiyordum

Yine de dayanmaya çalışıyorum işte

Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen

Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye

Rüzgar güzel bir koku getirmişse

Saçlarını okşayıp gelmiştir diye avunuyorum

Yaşamak seninle bir başka zamanı

Bir başka zamanda seni yaşamak

Her şeyden önce sen

Elbette sen

Mutlaka sen

İster uzaklarda ol

İster yanı başımda dur

Sen ol yeter ki bu zaman içinde

Ben olmasam da olur

Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır

Bitmiyorsun

Çaresizliğim gün gibi aşikar

Su olup çeşmelerden akan güzelliğin

İnceliğin ışık-ışık yüzüme vuran

Sen güneş kadar sıcak

Tabiat kadar gerçek

Sen bahçelerde çiçekler açtıran

Sudan, havadan, güneşten yüce varlık

Sen, o tek sevgi içimde

Sen göre bildiğim o tek aydınlık

Bir nefes de benim için al

Havasızlıktan öldürme beni

Bulutlara,yıldızlara benim için de bak

Susadım diyorsam

Bir yudum su içmelisin

Ben yorulduysam sen uyumalısın

Ellerim sevilmek istiyor

Saçlarım okşanmak istiyor

Dudaklarım öpülmek istiyor

Anlamalısın

Ağaçların yeşili kalmadı

Gökyüzünün mavisi yok

Bu dağlar o dağlar değil

Rüzgarında kekik kokusu yok

Kim bu çaresiz adam

Bu kan çanağı gözler kimin

Kaç gecedir uykusu yok

Gündüzü yok

Gecesi yok

Yok

Yok

Anladım

Sensiz yaşanmaz bu dünyada

İmkanı yok.

~Nermin

[saidorium]

Aşkı aramıyorken bile

Bana aşkı arzulatıyorsan

Bir kalabakık içinde bile

Seni görebiliyorsam

Kalbine dokunmadan bile

Bana seslendiğini anlıyorsam

O sensin değil mi?

Yani aşk sensin değil mi?

[saidorium]

İster ölüm olsun ister ayrılık

İnsan unuturmu var olduğu bedeni.

Dünya sözüm, can evim

Bir gün ağzından uzak gülerse ağzım

Tanrı gökyüzüyle boğsun beni

~Nermin

[saidorium]

Kulaklarıma, ellerimle sımsıkı bastırsam bile

Düşüncelerimin seslerini duyardım önceden.

Sanki onlardan kurtulamazmışım gibi

Sanki, hep bende kalacaklarmış gibi…

Bir gün gözlerimi kapadım

Karşımda sen vardın

Ve düşüncelerim sessizleşti.

~Nermin

[saidorium]

“Gözleri hep gökyüzündeydi ama bilmezdi ki gök, yüzündeydi..”

~Nermin

[saidorium]

Hatırlıyor olmalısın.

Tüm şehir uykudayken,

İlk kez uyanık kaldığımızı.

Dokunmamıştık dahi birbirimize

Sadece sözcüklerimizle

Nüfus etmişken birbirimize,

Bacaklarımız bir güneşe yetecek

Enerjiyle titriyorken.

Sarhoştum o gece ama

Hiçbir şey içmemiştik.

Eve gittim ve düşündümki,

Ruh eşiyiz biz.

~Nermin

[saidorium]

Bilemiyorum ne vardı saçlarında…

Rüzgar mı delice eserdi,

Gözlerim mi öyle görürdü yoksa…

Saçlarının her hali hoşuma giderdi.

~Nermin

[saidorium]

“Sen de fark ettin mi? Az, dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış on binlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son.

Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarında her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi…

Bu yüzden, belki de, az çokdan fazladır. Belki de az, hayat ve ölüm kadardır! Belki de, seni az tanıyorum, demek, seni kendimden çok biliyorum, demektir. Bilmesem de, öğrenmek için her şeyi yaparım, demektir. Belki de az, her şey demektir. Ve belki de benim sana söyleye bileceğim tek şeydir…”

~Nermin

[saidorium]

“Sabırsızlıkla beklenen mektuplar,

İnsan evde yokken gelir her zaman.”

[saidorium]

"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin."

~Nermin

[saidorium]

Başkalarına gülsem de,

Senden uzak kalsam da,

Sevmediğini bilsem de

Ben gene sana vurgunum.

[saidorium]

O gece gördüm,onun gözlerinde gördüm;

Gün ne güzel doğarmış açık denizde!

Onun saçları öğretti bana dalgayı;

Çalkandım durdum rüyalar içinde.

[saidorium]

"İnsan, gerçeği ancak yüreğiyle göre bilir. Gözler, hiç bir şeyin özünü göremez."

[saidorium]

Yok olmak isteğiyle kalbim

attığı zaman,

Bana "yaşa" der gibi gülen

senin yüzündü.