sadekahvekokusuu

[sadekahvekokusuu]

iyi ki dogdun leyla. sana hic unutamayacagın bir hediye vermek isterdim ama tek yapabildigim uzaktan büyüdügünü izlemek. ne güzel de büyüyorsun, agac gibi. yesereceksin, cok guzel meyveler vereceksin. sana baktıkca gozleri parlayacak herkesin. ben de bir yerlerde seninle hep gurur duyuyor, ayakta alkıslıyor olacagım. serefe leyla'm. her yudumu da helal bana. gozlerin kadar guzel bir ömrün olsun. ne guzel yasındasın..

[sadekahvekokusuu]

Leyla gözlerimde baslayıp cigerimin ortasında yerini sabitleyen tümör gibi icimde. önce gözlerimi kapadım, sonra cigerimde yakmaya calıstım da kendi yanamadan cigerimi kül etti Leyla. kısacıktı ama boynumu yedi kere sarıp bogabilirdi sacları Leyla'nın. en parlak cimenler gibi yesildi ama topragına canlı gömer, üzerini bile örtmeden alabilirdi gözleri nefesini. parmagını oynatmadan kalbini yerinden sökebilirdi kücücük elleri. ki ben de on tane kalbim olsa dokuzunu feda edermisim gibi zaten. Leyla uykularıma kadar sıcramıs ve tedavisi olmayan bir kanser hücresi gibi icimde. ben de on tane rüyam varsa dokuzunu ona feda edecek gibiyim zaten.

[sadekahvekokusuu]

bana son kez bak.. uzaklara savrulalım.

[sadekahvekokusuu]

bence sen yalancının birisin.*

[sadekahvekokusuu]

gel de ölme, senin elinde.

[sadekahvekokusuu]

umarım yüklerini, sorumluluklarını biraz azaltabilmişsindir. umarım biraz hafiflemişsindir. umarım yaşamak için umudun vardır hala o istediğin hayatı. ben yük olacağıma sana yüklenirim kalbimi sırtıma ama bi kelebeğin ah'ı var ki, ben değil burda, varsa öbür dünyada bile taşıyamam.

[sadekahvekokusuu]

sen gelmeden önce kelebeğinin önden geldiği günü hiç unutamıyorum. en güzel şeyin habercisi gibi. içeri ayağını bastığı gibi herşeyi güzelleştireceğini söyler gibi. o gün daha sen gelmeden emin olmuştum. iyi yada kötü gülüm, benim yangınım da sensin. şimdi bu yangın sönmez ama ben bu ateşin içinde de tek damla yağmur dilenmem.

[sadekahvekokusuu]

dün binbir yaş aktıysa bugün bin yaş akacak. her gün bir tuz daha azalacak belki ama hiç yaşım kalmayacaksa da şu içimdeki tuzlu yağmur hiç durmayacak. bak gülüm ben ne ateşlerin içinden geçtim hepsi bi kova suyla söndü. ama bu sefer bunu hiçbir yağmur durduramayacak.

[sadekahvekokusuu]

ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş.

[sadekahvekokusuu]

ben galiba gideceğim buralardan. 3 yıl oldu dün gibi hatırlarım ekimdi. tam giderken sen geldin mucize gibi kalakaldım iyi ki'lerden en güzeliydi. şimdi seni kaybettim diye gideceğim sanırım. başlamaya çalıştığım yere geri dönmenin acısını hiçbir şarkı bastıramıyor günlerdir. bu aylar, yıllar geçse de aynı olacak biliyorum. ben gitsem de benimle birlikte geleceğin gerçeğini de hiçbir doğru bastıramayacak ama ben buralarda artık nasıl ölünür onu bile bilmiyorum.

[sadekahvekokusuu]

seni başka kimse bulamaz, kayıbım.*

[sadekahvekokusuu]

ne garip kadınım, boş bir odada simsiyah bir ekran kadarım. artık ısıtmıyor içimi, közden hırkalarım. en çok elimden yok olmana yanarım. artık uyku da yok.. seni binbir çiçek kokusunun mabedinden tanırım. neyse, sen beni sevme kadın.

[sadekahvekokusuu]

sanki sen uyurken istersen dünyanın en zengin insanı ol yine de o kapının arkasındaki ceketin cebine on lira sıkıştıracak gibiyim. doydun biliyorum ama yine de bir tabak daha koyacak gibiyim. yine biliyorum inan ki etraf ağustos ortası ama o hırkayı omuzlarına bırakacak gibiyim. yani nolur nolmaz, hayat bu, şu kolumu sana versem, ne eksilir benden hiç bilmiyorum.*

[sadekahvekokusuu]

ne göğsüme bastırabileceğim bişey var ne sırtıma. ikisi de o kadar çok ağrıyor ki. şimdi kalkıp bir kaç saat kapının önünde sigarama sarılacağım.

[sadekahvekokusuu]

uyu güzel kızım. bir dakika bile uyuyamadığım üç gecenin hatrına güzel uyu. ben yapamıyorum sen kendini her kâbustan koru, öyle uyu. ben yine yapamıyorum, gece'ye sımsıkı sarıl.. çok güzel uyu.

[sadekahvekokusuu]

neyse, hoşçakal sen gözlerimin nuru.*

[sadekahvekokusuu]

şu kanepede aylarca bıkmadan, sıkılmadan uyuduk. tek varlığımız oydu ama hiç of demedik. 2 metrekare yer kocaman evdi bize.. çünkü biz evimizdik. kaç gündür şu kanepedeki yırtığın üzerine yatıp, dizlerimi göğsüme alıp iç çeke çeke sadece duvara bakıyorum. uyuyabilmek artık imkansız bile değil, varsa daha ötesi. burası bana artık sadece hapishane. bu sokaklar, bu semt, bu kaldırımlar. bu şehrin havası bile ciğerlerimi çürütmek için bana düşman artık. gidecek hiçbir yerim kalmamış gibi çünkü insan ait olduğu yere gidemiyosa, artık ait olmadığı her yerde ızdırap çektiriyo kendine. cennete bile açılsa şu kapı o kapıdan çıkmayacağım. çünkü ben cennet dediğim yerin kapısından dönememek üzere çıkmak zorunda kaldım. bi daha şimdi saraylar verseler bana yine nefes alacak yerim yok. gözüm yok. varsa da ikisini de kaşıkla oysunlar hiç acımadan. değil bir, 40 tane cenneti verseler de şu cehennemin kapısını ben, yemin ederim asla açmayacağım.