ruhumabedim

[ruhumabedim]

gülüşün dünyayı yakarken küllerimden doğmuşum.

[ruhumabedim]

acı, yüreği eskitir.

[ruhumabedim]

canımdan bir parça dediğim her şey, içten içe ruhumu sömürmüş.

[ruhumabedim]

kabuk bağlayan yaralar deşildi, kalbe mühür vuruldu. o gece, o hesap kapandı.

[ruhumabedim]

dudaklarımdan dökülmeyen kelimelerin ağırlığını omuzlarımda taşıyorum.

[ruhumabedim]

ve bazen intiharın eşiğinde olduğunu fark etmezsin.

[ruhumabedim]

çocukken dizlerimdeki kan canımı zerre acıtmazdı. artık çocuk değilim. dizlerimde kan yok ve canım bin kat daha fazla acıyor.

[ruhumabedim]

babalar gider, hatalarıyla bıraktığı hayatlar kararır.

[ruhumabedim]

sonra sindim köşeme. küllüğü önüme çekip bir dal sigara yaktım. geçsin diye bekledim. küllük tıka basa doldu. bende tükendim.

[ruhumabedim]

vedalar, kalbe ağır gelir.

[ruhumabedim]

akıp giden zamana ve bu düzene ayak uyduramıyorum.

[ruhumabedim]

ruhsal çöküşler, yükselişler ve dengesizlik.

[ruhumabedim]

yüzüme kapanan kapının ardında beklememem gerektiğini öğrendiğimde büyüdüm.

[ruhumabedim]

dudaklarında arzu, kollarında yalnız ben

[ruhumabedim]

günlüğümde artık adın geçmiyor.

[ruhumabedim]

cenneti yaşamak istedim dünyanın cehennemden ibaret olduğunu unutup.

[ruhumabedim]

öldürücü yara bağrımızda kalır.