reinaanderson - Tumblr blog

[reinaanderson]

Seri katiller - Allen Howard Arthur

Afrika-Amerikalı seri katil Allen, yaşlı kurbanları çok severdi. Av arayışındayken Indianapolis'ten uzaklaşmadı. İlk cinayetini 1974 ağustos ayında 24 yaşındayken gerçekleştirdi. Önce Opal Cooper'ın evini işgal edip soydu ardından 85 yaşındaki adamı öldüresiye dövdü. Kendisi, adam öldürme suçundan 21 yıl indirimli olarak eyalet hapisanesinde hüküm giydi. Lakin 1985 ocak ayında şartlı tahliye edildi. Allen, memleketi Indianapolis'e geri döndü ve araba yıkamada iş buldu. Bu sırada yeni cinayetler için vakit bekliyordu.

18 Mayıs 1987'de, Indianapolis'te yaşayan 73 yaşındaki bir kadına saldırdı ama kurban ölümden kıl payı kurtulmayı başardı. İki gün sonra başka bir kurban daha benzer şekilde saldırıya uğradı. Maalesef 87 yaşındaki Laverne Hale şanslı değildi ve 29 Mayıs'ta aldığı yaralar yüzünden hayatını kaybetti.

Allen durmak bilmedi, ev baskınları iki haziran yaşlı bir adamın evini yağmalamasıyla devam etti. Evde kimse olmadığı için saldırgan öfkeden evi yaktı.

14 Temmuz'da 73 yaşındaki bir diğer Indianapolis'li kurban, 10 inçlik kasap bıçağıyla sekiz yerinden bıçaklanarak ve ekmek kızartma makinesi ile kafasına ağır darbeler alması sonucu hayatını kaybetti. Ernestine Griff'in kederli akrabaları, katil 15 dolar ve kurbana ait bir kamera ile kaçtığını öne sürdü.

Görgü tanıkları katili 18 Mayıs gerçekleşen saldırıyla ilişkilendirerek hakkında darp, hırsızlık, kundaklama ve Ernestine Griff cinayeti ile suçladılar. Böylelikle Allen davası, 1987, 4 Ağustos'ta birden fazla suçlama sayesinde tutuklanmasıyla sonra erdi.

Allen, 1988 baharında mahkum edildi. Kendisi bütün suçları neticesinde 88 yıl hapis cezası aldı. 11 Haziran 1988'de Ernestine Griff'in öldürülmesinden hüküm giymesine rağmen jüri üyeleri sermaye cezasını önerdi.

Allen 5 haziran 2020 tarihinde 71 yaşındayken Indiana'da öldü.

[reinaanderson]

I really hate when you’re having a bad day and everyone takes it personally, like no I hate myself and I’m pissed I woke up today, it’s not you, get the fuck over yourself.

[reinaanderson]

Having abusive parents, you learn to only care about things in secret. Liking things openly becomes unsafe, because your parents notice, and it's the first thing they'll take away from you the second they need to blackmail you. After a while it only feels safe to not care about anything, to not want anything, and to not be attached to anything, because then it can't be used against you, they can't use it against you. You have to be apathetic if you don't want to be openly vulnerable to abuse. Eventually you learn to hide everything from everyone. Even your friends don't find out about it. Every pleasure feels like guilty pleasure, like you'll pay for it later. Your entire life becomes a secret that feels too dangerous to tell anyone.

[reinaanderson]

You know what's exhausting? Always having to empathise with your mother. Even when you don't want to. Because you think it's your fault that she is feeling the way she is, that you should be the one fixing whatever is wrong in her life even when you warned her before she went ahead and screwed it up for herself, having to hear that she feels guilty for all that she puts me through but not actually doing anything to change it, but still thinking I've too many expectations from her cause she has been through so much. I always wonder if I shouldn't be the understanding one and that I should get to throw a temper tantrum and not have it be invalidated by her but I always go back to feeling evil for thinking that my problems are even remotely as hard as hers. I promise myself and her that I will help her through whatever steps she takes in the future as difficult as it may get but when she takes steps back again, I lose hope and the energy to support her the next time she begins or even actually goes through with it . After all this, I still feel guilty expecting so much from her and say that it will take time for her to get past mental blocks and her trauma and that I should be ready to take every step with her whenever she is ready. It always, always goes from being furious to making excuses for her actions and her decisions and I realise how much I keep hurting myself and blaming myself for things I don't even do.

[reinaanderson]

You kidnapped the child of a rich family to get a big ransom, but you soon realize that his family doesn’t care about him at all. So you do your best to be a good parental figure for him.