pote-mh-peis-pote

[pote-mh-peis-pote]

Ο ουρανός μας.

Κοιτάω το φεγγάρι και σε σκέφτομαι. Άραγε έχει πανσέληνο; Γεμάτο φαίνεται. Μπορεί και να μην έχει. Και πάλι όμως, πανέμορφο είναι. Όπου στο διάολο και να ‘σαι, το βλέπεις; Σε όποια αγκαλιά, με όποια παρουσία, άμα το κοιτάς και 'συ. 

Και τα αστέρια, πολλά. Από εδώ που εί��αι, ο ουρανός είναι γεμάτος και σκοτεινός. Λάμπουν, όπως λάμπουν και τα πάντα πάνω σου στα μάτια μου. Όπως έλαμπα εγώ όταν ήμουν δίπλα σου.

Και αυτά πανέμορφα είναι. Ο ουρανός είναι καθηλωτικός και απόψε. Και κινούμαι, και τα κοιτώ και σε σκέφτομαι. Σε πόσο λάθος μέρος είμαι. Σε πόσο λάθος μέρος είσαι. 

Πέρασαν μήνες πια, από τότε που τα κοιτούσαμε αυτά μαζί. Που έτρεχα να δω αυτό το μοναδικό κοινό που είχαμε. Τον ουρανό. Και με μάγευε να φαντάζομαι τα μάτια σου να κοιτάνε το ολόγιομο φεγγάρι. Γιατί πάντα τα ολόγιομα κοιτούσαμε. Μάλλον είμασταν γεμάτες τότε, η μία με την άλλη, και μόνο τα γεμάτα βλέπαμε μπροστά μας. Πλέον στα μισά, ταυτίζομαι. Τα γεμάτα είναι απατηλά. Πάντα κάτι θα λείπει, αφού δεν τα κοιτάμε μαζί.

Τον αποφεύγω τον ουρανό. Με μελαγχολεί. Μου κόβει το χαμόγελο μου. Μαυρίζω. Σε σκέφτομαι. Η σκέψη σου πια δεν με κάνει χαρούμενη. Εδώ και μήνες, πολλούς μήνες, η θύμηση σου, το όνομα σου, μου φέρνει μόνο πίκρα. Με κατακλύζει και μου θύμιζει για ποιο λόγο έχω αυτό το κενό χώρο μέσα μου. Αυτή τη μαυρίλα που όλοι θέλουν να της δώσουν χρώμα. 

Μόνο το δικό σου θα φορούσα, μόνο όλα τα χρώματα που με έκανες να θέλω να φορώ. Μόνο εσύ είσαι ο σωτήρας μου, για αυτό δεν σε μπορώ. Προτιμώ να ζω με το κενό μου, παρά να σε αφήσω να μου δημιουργήσεις μεγαλύτερο. 

Ιόνια Οδός/8:12 μμ./9/10/2017

[pote-mh-peis-pote]

Αγάπησέ με, σίγουρα δεν είμαι ό,τι νομίζεις, σίγουρα δεν είμαι ό,τι καλύτερο έχεις δει, απλά κρατάω ένα τετράδιο μ’ ανασφάλειες, κι απόψε θέλω να το ξεφυλλίσουμε μαζί.

Bloody Hawk

[pote-mh-peis-pote]

Σε 3 μήνες από τώρα θα ακούμε τα κύματα της θάλασσας να χτυπάνε δίπλα στα πόδια μας.

[pote-mh-peis-pote]

“Στο Λύκειο είσαι ακόμα, μην παραπονιέσαι ότι δεν έχεις χρόνο”

“Γιατί δεν πρόλαβες να κάνεις την εργασία, τι έκανες όλη μέρα;”

“Δουλειά σου τώρα είναι να διαβαζεις έχεις χρονο στο πανεπιστήμιο για τα υπόλοιπα”

Και κάτι τέτοιες παπαριες ακούω καθημερινά.

Έχω χρόνο; Ενώ είμαι στο λυκειο; Μπορώ να σου πω πως ελεύθερος χρόνος και λύκειο είναι δυο εντελως αντιθετικές έννοιες.

Γυρνάω σπίτι μετά από 6 ώρες μάθημα στο σχολείο. Θέλω να ξεκουραστω, δεν ζητάω τίποτα παράλο��ο να ξεκουραστω ζήτησα. Όχι όμως έχω να διαβάσω για το φροντιστήριο.

Άντε διαβάζω για το φροντιστήριο, θέλω να ασχοληθώ λίγο με εμένα, να διαβάσω κανένα λογοτεχνικό βιβλίο ρε φίλε, όχι όμως όχι έχω να κάνω και εκείνες τις ασκήσεις για τα μαθηματικά στο σχολείο.

Θέλω να βγω βόλτα. Οπα όχι το ξέχασες; Έχεις να πας στο φροντιστήριο.

Βράδιασε θέλω να κάτσω να χαλαρώσω λιγάκι, να μην κάνω τίποτα. Να μην κάνεις τίποτα; Και η ιστορία που έχεις να διαβάσεις για αύριο, η πολιτική παιδεία, τα αρχαια; Πότε θα τα κάνεις; ενώ ξεκουραζεσαι; Όχι βέβαια.

Αυτή είναι η μέρα μου λοιπόν αρα βουλώσε το εσυ που λες ότι έχω χρόνο και εσύ που γκρινιάζεις γιατί δεν σου εφερα μια φορά την εργασία σου.

Δουλειά μου στα 16 είναι το διάβασμα. Μάλιστα. Όχι φίλε μου εγώ αλλιώς τα είχα φανταστεί τα 16. Να διαβάζω σε φυσιολογικό επίπεδο. Να μην κοντεύω να πεθάνω από το άγχος μου. Να μην κλαίω κάθε βράδυ επειδή νιώθω άχρηστη από το κωλο σύστημα σας.

Να βγαίνω με τους φίλους μου οπότε θέλω και όχι οπότε μου περισσεύει χρόνος. Να έχω χρόνο να ασχολούμαι με τον εαυτό μου. Να διαβάζω κανένα βιβλίο λογοτεχνικό. Να έχω χρόνο να πηγαίνω για τρέξιμο ή για ότι άλλο μ'αρέσει.

Δεν ονειρεύτηκα εγώ αυτή τη ζωή στα 16. Δεν ήθελα εγώ ποτέ τα πιο όμορφα μου χρόνια να τα περάσω έτσι και να περιμένω το Πανεπιστήμιο για να περάσω καλά.

[pote-mh-peis-pote]

όταν κλαις

να μη κρύβεις το πρόσωπο μες τις δυο σου παλάμες,

νομίζοντας πως είσαι άσχημος.

Να στέκεσαι μπροστά απ'τον πιο κοντινό καθρέφτη και να κοιτάς τον εαυτό σου -

δες εκεί λάμψη

δες εκεί αστέρια.

[pote-mh-peis-pote]

Κάνε μαζί μου όσα δεν έχεις ξανακάνει

Έχω ένα φετίχ το οποίο δεν έχει καμία σχέση με κρεβάτια, μαστίγια, bdsm κι άλλα τέτοια.

Θέλω να σε ξεπαρθενεύω κάθε δευτερόλεπτο που περνάει.

Να μου λες συνεχώς «Αυτό το έκανα πρώτη φορά μαζί σου». Από το πιο απλό μέχρι και το πιο σύνθετο. Θέλω να κάνεις υπερβάσεις για μένα. Πράγματα τα οποία είχες στο πίσω μέρος του μυαλού σου μα ποτέ δεν πίστευες πως θα ξεστομίσεις, και πράγματα που δεν είχες καν στη φαντασία σου και ήρθα εγώ για να στα μάθω.

Θέλω να με εκπλήσσεις συνεχώς, αλλά παραπάνω γουστάρω την ιδέα του να εκπλήσσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.

Δεν είναι θέμα επιβεβαίωσης ή ανασφαλειών. Είναι θέμα αντοχών. Θέλω να μάθω τα όρια σου, θέλω να δω ως πού μπορείς να φτάσεις για μένα.

Ξέρω πως δεν είμαι ο πρώτος που έκανες σεξ. Θέλω να είμαι ο πρώτος που θα σε κάνει να τρέμεις, να ουρλιάζεις και να γδέρνεις τον ίδιο σου τον εαυτό, να μη θέλεις να φύγω από μέσα σου, να με ικετεύεις για λίγο ακόμα.

Όχι γιατί θέλω να νιώσω άντρακλας και μηχανή του σεξ. Είπαμε, ανασφάλειες δε χωράνε. Σε γουστάρω, είμαι μαζί σου και είναι στο χέρι μου και μόνο να σε κάνω να μη θέλεις να κοιτάξεις κανέναν άλλον. Είναι στο χέρι μου να σε κάνω να είσαι υγρή και μόνο που μου μιλάς στο τηλέφωνο κι ας είμαι χιλιόμετρα μακριά.

Να σου κόβεται η ανάσα τη στιγμή που σου γλύφω το λαιμό, ενώ ταυτόχρονα σου σφίγγω τη μέση, αυτό είναι το φετίχ μου. Να με ερωτεύεσαι και να καυλώνεις μαζί μου την ίδια στιγμή. Να είναι η επαφή σαρκική κι εγκεφαλική.

Να μην είμαι ένας από τους πολλούς, αλλά απ’ τους πολλούς, ο ένας.

Και δε μιλάω μόνο για το σεξ. Μιλάω για όλα όσα είχες στο κεφάλι σου και ντρεπόσουν, φοβόσουν ή δίσταζες να πεις στους άλλους.

Όλα αυτά θέλω μαζί μου να γίνουν η καθημερινότητά σου. Θέλεις ρομάντζα, κεριά, λουλούδια κι εκπλήξεις μα ντρεπόσουν να το παραδεχτείς για να μη σε πουν ονειροπόλα;

Θες μπίρες, πίτσες, διαγωνισμό ρεψιμάτων, σφαλιάρες και δαγκώματα. Να με βρίζεις για τις χαζομάρες που πετάω, ενώ τόσο καιρό για κάποιο λόγο έπρεπε να είσαι καθώς πρέπει και φοβόσουν πως θα χάσεις τον εαυτό σου μέσα στην τόση δηθενίλα. Παραδέξου το.

Θέλεις απλά να σου χαϊδεύω την κοιλιά γιατί πονάς από την περίοδό σου κι ενώ φοβόσουν να το ζητήσεις για να μη σε πουν γυναικούλα, το κάνω από μόνος μου. Μπορεί ώρες ώρες να βαριέμαι ή να νυστάζω, αλλά θα το κάνω γιατί δε με νοιάζει η πάρτη μου και τρελαίνομαι που εκπλήσσεσαι με κάτι τόσο δα μικρό.

Και οι χτύποι πηγαίνουν όλο και πιο γρήγορα κάθε φορά που σε βλέπω και νιώθω ν’ αλλάζεις και ν’ αγαπάς τον εαυτό σου όλο και πιο πολύ, μ’ αυτά τα μικρά ξεπαρθενιάσματα.

Είναι λέξη σκληρή, κυνική κι ωμή, αλλά δεν μπορώ να περιγράψω ακριβέστερα το πώς νιώθω και νιώθεις κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε πως κάναμε ένα νέο βήμα που δεν το περιμέναμε και βγήκε αυθόρμητα.

Που πριν δέκα μέρες μου είπες πως είναι νωρίς για τρελά συναισθήματα και μεγάλα λόγια και σήμερα μου είπες πως είσαι ερωτευμένη.

Που θα κάνεις ταξίδια μεγάλα και ψυχοφθόρα για μένα, ενώ είχες ορκιστεί πως δε θα ξαναμπείς σε τέτοιες διαδικασίες.

Που τρώμε πιτόγυρα κάθε μέρα, ενώ όταν σε γνώρισα ήσουν των φρούτων και των λαχανικών.

Βλέπεις, δε χρειάζεται να πάμε για μπάντζι-τζάμπινγκ, ούτε να ανέβουμε το Έβερεστ για να νιώσεις πως κάτι καινούριο αρχίζει να γεννιέται μέσα σου.

Κι εσύ μου έμαθες πως δε χρειάζεται να είμαι ο πιο ωραίος, ο σωματαράς, ο γκόμενος που γουστάρουν όλες οι γυναίκες για να με θέλεις.

Μου έμαθες πως για να σε κερδίσω, πρέπει να κάνω όσα έχεις στη φαντασία σου, μέρος της ρουτίνας σου.

Κι άμα βαρεθείς τη νέα σου ρουτίνα, θα διαλύσω το κάστρο που χτίσαμε και θα φτιάξω ένα καινούριο, πάλι απ’ την αρχή.

. (Pillowfights )

Ότι καλύτερο

(via ante-tha-ta-xanapoume)

[pote-mh-peis-pote]

Θέλω κάποιον που θα καθόταν να χορέψει στην βροχή μαζί μου

[pote-mh-peis-pote]

Οδηγός επιβίωσης για τις Πανελλήνιες 2015

Σημείωση: Αυτός είναι ένας οδηγός επιβίωσης για την γενιά του ‘97 από έναν απόφοιτο της γενιάς του ‘96 γεμάτος συμβουλές που θα ήθελα να μου είχε πει κάποιος. Οι συμβουλές έχουν τοποθετηθεί χρονικά και προσπαθούν να καλύψουν ολόκληρο το φάσμα αυτής της χρονιάς ώστε να είστε προετοιμασμένοι. Αν το βρείτε χρήσιμο μοιραστείτε το και με άλλους. Ο σκοπός δεν είναι να κρατήσετε τις πληροφορίες για τον εαυτό σας αλλά να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά να ξεπεράσουν το καρ��ίνωμα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που ονομάζεται “πανελλήνιες εξετάσεις”. Ελπίζω αυτό το κείμενο να σας βοηθήσει να περάσετε λιγότερο επώδυνα την 3η λυκείου.

Καλοκαιρινά Μαθήματα: “Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός” και αυτό ισχύει και φέτος. Τα πρώτα μαθήματα μετά το τέλος της Β Λυκείου είναι πάντα ανυπόφορα και κουραστικά, όμως είναι πιο σημαντικά απ'όσο πιστεύεις! Γι'αυτό, λοιπόν, πρόσεχε στα μαθήματα και να θυμάσαι πως όσο πιο γρήγορα βγάλεις την ύλη τόσο περισσότερο χρόνο θα έχεις για τις επαναλήψεις και θα είσαι καλύτερα προετοιμασμένος.

Διακοπές του 1 μήνα: Σχεδόν όλα τα φροντιστήρια δίνουν στους μαθητές περίπου 1 μήνα για να χαλαρώσουν μέσα στο καλοκαίρι. Η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω εδώ είναι να τις απολαύσετε, γιατί ακολουθεί μία πολύ δύσκολη χρονιά!

Έρευνα: Ψάξε καλά την σχολή που θέλεις ��α περάσεις. Μπες στις ιστοσελίδες του πανεπιστημίου, δες τα μαθήματα των εξαμήνων και την επαγγελματική αποκατάσταση που προσφέρει η σχολή σου. Μην ξεχνάς πως υπάρχουν πολλά ΤΕΙ τα οποία είναι καλύτερα και από πανεπιστημιακές σχολές!

Υπολογιστής: Αποσύνδεσέ τον! Δεν υπάρχουν υπεκφυγές σε αυτό το θέμα. Αν πιστεύεις ότι θα σου τρώει χρόνο πες τους γονείς σου να στον πάρουν. Αν πάλι δεν είσαι από τους τύπους που μπαίνουν για 10 λεπτά στο Facebook και κάθονται 2 ώρες μπορείς να τον κρατήσεις. Η καλύτερη στιγμή για να τον αποσυνδέσεις είναι με την έναρξη της σχολικής χρονιάς τον Σεπτέμβριο.

Σχολείο/Φροντιστήριο/Σπίτι: Αυτήν την διαδρομή θα την κάνεις καθημερινά. Το σχολείο θα είναι ο τόπος που θα χαλαρώνεις. Μην τα παρατήσεις όμως εντελώς και φρόντισε να γράφεις καλά στα διαγωνίσματα. γιατί αλλιώς θα υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις στους βαθμούς των τετραμήνων οι οποίες θα επηρεάσουν στο τέλος τα μόρια! Δώσε φουλ προσοχή στο φροντιστήριο και πρόσεχε μην δημιουργείς..

..κενά στην ύλη: Όταν πιστεύεις ότι δεν ξέρεις κάτι καλά αφιέρωσε χρόνο να καλύψεις τα κενά σου. Είναι προτιμότερο να μείνεις λίγο πιο πίσω για να είσαι σίγουρος πως τα ξέρεις όλα τέλεια, παρά να προχωρήσεις αφήνοντας πίσω σου κομμάτια της ύλης τα οποία δεν ξέρεις καλά. Κάνε συνεχώς ερωτήσεις για να βεβαιωθείς πως έχεις καταλάβει την ύλη, ακόμα κι αν ακούγονται χαζές ή αυτονόητες. Πρέπει να είσαι σίγουρος πως δεν έχεις καταλάβει κάτι λάθος, γιατί αυτό θα επηρεάσει αργότερα την απόδοσή σου στις επαναλήψεις.

Έξοδοι: Μην κλείνεσαι όλη την βδομάδα στο σπίτι σου. Το Σαββατοκύριακο αφιέρωσε λίγο χρόνο για να πας μία βόλτα με τους φίλους σου. Έτσι ξεκουράζεις λίγο το μυαλό σου και ξεχνιέσαι για λίγο από τις πανελλήνιες. Οι περισσότεροι (όπως κι εγώ) προτιμούν να βγουν το Σάββατο βράδυ. Άλλοι πάλι προτιμούν την Κυριακή που έχουν τελειώσει με το διάβασμα. Αυτό εξαρτάται ξεκάθαρα από τις προτιμήσεις του καθενός. Αν την Κυριακή γράφεις διαγώνισμα μην βγεις το Σάββατο! Κάτσε σπίτι και διάβασε. Ο έξω κόσμος μπορεί να περιμένει. Προτεραιότητα φέτος παίρνει (δυστυχώς) ΜΟΝΟ το διάβασμα.

Πρόγραμμα διαβάσματος: Πάρε ένα χαρτί και οργάνωσε τις ώρες που θα διαβάζεις το κάθε μάθημα. Δώσε προτεραιότητα στα μαθήματα που έχουν συντελεστή βαρύτητας μην παραμελείς όμως τα υπόλοιπα. Κάνε μικρά διαλείμματα. Μία καλή αναλογία είναι ένα διάλειμμα 5-10 λεπτών ανά 60 λεπτά διαβάσματος. Αν, βέβαια, βρίσκεσαι στην μέση του διαβάσματος ΜΗΝ το παρατήσεις και κάνε αργότερα διάλειμμα. Γενικά θα πρέπει να τηρήσεις το πρόγραμμα όσο περισσότερο μπορείς και να το προσαρμόζεις όταν βλέπεις ότι μπορείς να διαβάσεις περισσότερο ή όταν βλέπεις πως δεν βγαίνει.

Ξεκούραση/Ύπνος: Από τις πιο σημαντικές συμβουλές που μπορώ να δώσω. ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΛΕΙΣ! Κοιμήσου μία φυσιολογική ώρα ώστε να ξυπνήσεις νωρίς και να είσαι ξεκούραστος. Υπάρχουν βέβαια και μέρες που θα ξενυχτήσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις ετοίμασε έναν καφέ ή ένα τσάι και φρόντισε να είσαι συγκεντρωμένος ώστε να μην πάει χαμένο το ξενύχτι σου. Όταν δεις πως κουράζεσαι και δεν αντέχεις άλλο πάνε για ύπνο και μην πιέζεις τον εαυτό σου να συνεχίσει γιατί το επόμενο πρωί και θα είσαι κουρασμένος και δεν θα θυμάσαι τίποτα από αυτά που διάβαζες το προηγούμενο βράδυ.

Φύγε μπροστά: Ο χρυσός κανόνας της επιτυχίας στις πανελλήνιες. ΠΑΝΤΑ να προετοιμάζεις τα μαθήματα του φροντιστηρίου ΤΟ ΠΟΛΥ την προηγούμενη μέρα. Γενικά να προσπαθείς να τα προετοιμάζεις όσο πιο νωρίς γίνεται. Για παράδειγμα αν στο φροντιστήριο την Δευτέρα έχεις μαθηματικά και μετά ξαναέχεις την Τετάρτη, το καλύτερο είναι να προετοιμαστείς μόλις γυρίσεις σπίτι την Δευτέρα γιατί και θα τα έχεις πιο φρέσκα στο μυαλό σου, και δεν θα έχεις άγχος να τα τελειώσεις τις επόμενες μέρες. Το τέλειο που μπορείς να πετύχεις είναι να προετοιμάζεις τα μαθήματα όσο πιο γρήγορα γίνεται, ακόμα και μία εβδομάδα πριν!

Έκθεση: Το μάθημα της έκθεσης διαφέρει απ'όλα τ'άλλα. Λογικά κάθε εβδομάδα θα έχεις να γράφεις κι από ένα ολόκληρο κριτήριο. Όταν κάτσεις να το γράψεις φρόντισε να έχεις διαβάσει πρώτα το ενημερωτικό υλικό και να έχεις όλες τις ανέσεις που χρειάζεσαι (νερό, ησυχία κτλ). Μην το παρατήσεις σαν μάθημα, καθώς με την εξάσκηση όλη την χρονιά θα δεις πως βελτιώνεσαι πολύ. Το δύσκολο στο να γράφεις έκθεση είναι η έμπνευση. Μόλις ξεκινήσεις θα δεις πως θα την τελειώσεις πριν το καταλάβεις. Γενικά να γράφεις τουλάχιστον 2 σελίδες και το πολύ 2,5-3.

ΑΟΔΕ: Κουράγιο, θα το κάψεις το καλοκαίρι.

Άγχος: Για να αντιμετωπίσεις το άγχος και την πίεση του χρόνου καθ'όλη την διάρκεια της χρονιάς ακολούθα τον κανόνα του “Φύγε μπροστά”. Έτσι θα μπορέσεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και να περάσεις το δύσκολο εμπόδιο των πανελληνίων χωρίς να το ρίξεις στα αντικαταθλιπτικά και στα αγχολυτικά.

Διατροφή: Πολλοί χρησιμοποιούν βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής για να αυξήσουν την απόδοση τους. Εγώ, προσωπικά, δεν νομίζω πως βοηθάνε ιδιαίτερα. Προσπάθησε να τρως υγιεινά και να μην το παρακάνεις με τα junk food, αλλά μην φτάσεις και στην υπερβολή του τύπου “τρώω μόνο φρούτα”, γιατί ο οργανισμός σου χρειάζεται τα πάντα. Δεν χρειάζεται να ακολουθήσεις συγκεκριμένη δίαιτα και μην σε νοιάζει για το αν θα πάρεις κιλά. Είπαμε φέτος έχει προτεραιότητα μόνο το διάβασμα.

Στόχος: Θα το ακούσεις άπειρες φορές φέτος. Αν δεν έχεις στόχο δεν πρόκειται να γράψεις καλά! Ο καλύτερος στόχος που μπορείς να βάλεις είναι η σχολή που θες να περάσεις και η φοιτητική ζωή που θα ακολουθήσεις (βλ.Έρευνα πιο πάνω). Επίσης σκέψου το καλοκαίρι το οποίο θα είναι το μεγαλύτερο στην ζωή σου! Κάθε φορά που θα αισθάνεσαι έτοιμος να τα παρατήσεις (και θα συμβεί αρκετές φορές αυτό πίστεψε με) σκέψου το πόσο ωραία θα περάσεις το καλοκαίρι άμα είσαι χαλαρός πως έχεις μπει στην σχολή που θες. 

Επαναλήψεις: Η ύλη έχει βγει, ο χειμώνας έχει περάσει και ξεκινάει η διαδικασία των επαναλήψεων. Η πρώτη επανάληψη θα είναι και η πιο δύσκολη. Έπειτα, αν την έκανες σωστά, οι επόμενες θα βγουν πανεύκολα. Όσο πιο πολλές επαναλήψεις τόσο το καλύτερο και όσο πιο πολλά καινούρια πράγματα δεις τόσο πιο καλά προετοιμασμένος θα είσαι ακόμα και για τις πιο παράξενες ερωτήσεις στις πανελλήνιες.

7ήμερη: Να πας! Μην ακούς τι λ��νε στα φροντιστήρια η 7ήμερη είναι ότι καλύτερο για να χαλαρώσεις λίγο πριν τις πανελλήνιες. Να έχεις υπ'όψη πως θα χάσεις στάνταρ 2 μέρες πριν (γιατί το μυαλό σου θα είναι εκεί) και 1-2 μέρες μετά (γιατί θα χρειαστείς ξεκούραση από τα ξενύχτια!). Αν πάλι νιώθεις πως δεν θα προλάβεις να βγάλεις την ύλη ή αν η 7ήμερη πέφτει λίγες βδομάδες πριν τις πανελλήνιες τότε μόνο δικαιολογείται να μην πας αλλά να έχεις στο νου πως θα χάσεις χωρίς λόγο μία από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής σου. Εμείς, για παράδειγμα, πήγαμε 7ήμερη τον Δεκέμβριο μία εβδομάδα πριν τις διακοπές. Περιττό να πω πως όσοι δεν ήρθαν το μετάνιωσαν.

Διακοπές (Χριστούγεννα & Πάσχα): Ξέχνα το Πάσχα στο χωριό. Αυτές τις διακοπές θα τις περάσεις στην πόλη. Παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς διαβάζεις και βγαίνεις το βράδυ. Το ίδιο και το Μεγάλο Σάββατο. Ανήμερα Χριστουγέννων, πρωτοχρονιάς και Κυριακή του Πάσχα κάτσε ξεκουράσου.

Τελευταίες Εβδομάδες: Νιώθεις πως δεν θυμάσαι τίποτα, αλλά μην ανησυχείς γιατί είναι φυσιολογικό. Κάθισε διάβασε περισσότερο την θεωρία από όλα τα μαθήματα αφού σε αυτήν την φάση πρέπει να έχεις λύσει ότι υπάρχει σε ασκήσεις. 

Απουσίες: Εδώ πολλοί κάνουν το ίδιο λάθος. ΜΗΝ κρατήσεις όλες τις απουσίες σου για τις τελευταίες εβδομάδες. Φρόντισε τις τελευταίες 2 εβδομάδες να πηγαίνεις 1 μέρα για να μπορεί να ξελαμπικάρει το μυαλό από το πολύ διάβασμα. Μέτρα τις απουσίες σου και ξεκίνα να λείπεις μία μέρα την εβδομάδα πριν τις διακοπές του Πάσχα. Και εδώ πρέπει να κάνεις ένα πρόγραμμα απουσιών. Αν χρειαστεί να θυμάσαι πως έχεις κι άλλες δικαιολογημένες απουσίες με χαρτί γιατρού.

Κλείσιμο σχολείου/Τελευταίες Μέρες: Είναι ίσως η πιο αγχωτική περίοδος γιατί δεν θα ξέρεις τι να πρωτοδιαβάσεις. Για την έκθεση κάτσε μάθε καλά το ενημερωτικό υλικό για κάθε κεφάλαιο και φρόντισε 2 μέρες πριν δώσεις να γράψεις ένα ακόμη κρ��τήριο χρονομετρώντας τον εαυτό σου για να είσαι σίγουρος πως προλαβαίνεις να τελειώσεις στο 3ωρο. 

Πρώτο μάθημα (aka ξεπαρθένιασμα): Δεν ξέρεις τι να περιμένεις, δεν ξέρεις πως θα είναι η όλη διαδικασία και έχεις αγχωθεί. Όταν πας να μπεις στην τάξη ίσως να τρέμεις λίγο. Κάθεσαι, πίνεις από την αγωνία το νερό σου πριν ξεκινήσει η εξέταση και περιμένεις τα θέματα που ,όπως πάντα, έχουν καθυστερήσει περίπου 20 λεπτά. Μόλις δεις τα θέματα πάρε μια βαθιά ανάσα και χαλάρωσε. Τα ξέρεις αυτά! Μπορεί να ρίξεις κι ένα χαμόγελο. Ξεκίνα να γράφεις. Είναι η στιγμή για την οποία προετοιμαζόσουν όλη την χρονιά.

Θέματα: Ξανακοίτα τις ερωτήσεις. Απάντα με ακρίβεια και πληρότητα. Κάνε καλά γράμματα. Δώσε στον εξεταστή να καταλάβει πως ξέρεις τι γράφεις. ΞΑΝΑΚΟΙΤΑ τις ερωτήσεις. Το πρόχειρο είναι φίλος μας. ΞΑΝΑΚΟΙΤΑ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕ��Σ! Αν τα θέματα είναι δύσκολα, μην κολάς. Οι πανελλήνιες δεν είναι εξετάσεις αλλά διαγων��σμός! Αν δεν γράψεις καλά σε ένα μάθημα σκέψου πως ούτε οι άλλοι θα γράψανε καλά. Αν κολλήσεις κάπου προχώρα και γύρνα να το λύσεις μετά. ΞΑΝΑΚΟΙΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΡΕΕΕΕ!

Εφόδια: Γράψ'τα κάπου και βάλ'τα πάνω από το γραφείο σου. Μπουκαλάκι νερό, 2-3 στυλό, μολύβι-σβήστρα, χάρακας (με κύκλους αν δίνεις φυσική, κανονικός αν δίνεις οτιδήποτε άλλο), τσίχλα, 2 depon (ποτέ δεν ξέρεις!), ταυτότητα, δελτίο εξεταζόμενου. 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ: Δεν θα καταλάβεις καν πότε θα περάσουν οι 2 αυτές εβδομάδες. Μόλις τελειώσεις με το μάθημα πάνε ΚΑΡΦΙ στο φροντιστήριο να δεις τις λύσεις. Μην μιλήσεις με κανέναν γιατί όλοι μεγαλοποιούν το τι γράψανε και θα σε κάνουν να αισθανθείς πως δεν έγραψες καλά.

ΑΟΘ/Ειδικό Μάθημα: Πονεμένη ιστορία. Όλοι θα λένε ότι έφτασε το καλοκαίρι και εσύ θα έχεις ακόμη ένα μάθημα. Μην τα παρατήσεις τότε. Δεν έκανες όλο αυτό τον κόπο για να κάνεις κοιλιά τις 2 τελευταίες μέρες!

Καλοκαίρι!: Τελείωσες! Δεν χρειάζεται να πας σπίτι να διαβάσεις (μόνο ίσα ίσα για να κάνεις σκονάκια για τις ενδοσχολικές)! Συγχαρητήρια!

Αποτελέσματα/Βάσεις: Τα δύο τελευταία βήματα πριν την φοιτητική ζωή. Μην ξεχνάς ότι οι πανελλήνιες δεν είναι το τέλος και πως ότι έγραψες έγραψες. Σε λίγα χρόνια θα κοιτάς πίσω και θα σου φαίνεται γελοίο το άγχος που είχες. Τώρα το μέλλον ανοίγεται μπροστά σου και οι δυνατότητες είναι πραγματικά απεριόριστες. Τα κατάφερες!

Καλό κουράγιο και καλή επιτυχία!

~xdilias

[pote-mh-peis-pote]

Στη στάση του λεωφορείου

Καθως πηγαινα σπιτι μου περνουσα απο τον κεντρικο δρομο με τα ακουστικα στα αυτια μου παιζοντας το τραγουδι “i wanna be yours-arctic monkeys” και σκεφτομουν διαφορα. Η ωρα ηταν 2:00 το βραδυ, και σε μια σταση του λεωφορειου ειδα εναν ηλικιωμενο γυρω στα 65 και ηταν καπως μελαγχολικος και κοιτουσε δεξια-αριστερα σαν κατι να περιμενε. Εβγαλα τα ακουστικα μου και τον πλησιασα και του ειπα πως το τελευταιο λεωφορειο ηταν στις 1:00, δεν ξαναπερνουσε αλλο. Με κοιταξε και μου ειπε “Δεν περιμενω το λεωφορειο. Αυτη η σταση για εμενα εχει μεγαλη σημασια”. Τον κοιταξα για λιγο, μου φανηκε αρκετα σκοτεινος με ενα βαθυ βλεμμα. Καθισα και του εγνεψα να κατσει και εκεινος για να μου εξηγησει γιατι εχει τοση μεγαλη σημασια για αυτον η συγκεκριμενη σταση. “Σε αυτη τη σταση”,ξεκίνησε “γνωρισα την γυναικα μου. Συγκεκριμενα εγω πηγαινα στην εφορια για κατι χαρτια και εκεινη θα πηγαινε να δει την ανιψια της στο νοσοκομειο που γεννησε ενα αγορακι. Ηταν πραγματικα ομορφη με τα ξανθα μαλλια της και τα γαλαζοπρασινα ματια της σου εβγαζαν μια ασιοδοξια, μια γαληνη. Το λεωφορειο ειχε αργησει να ερθει περιπου 40 λεπτα εξαιτιας βλαβης και ετσι επειδη καθομασταν διπλα πιασαμε την κουβεντα. Μην στα πολυλογω, καταληξαμε να ανταλλάζουμε τηλεφωνα και της υποσχεθηκα πως το επομενο κιολας πρωινο θα την επαιρνα τηλεφωνο για να πηγαιναμε για καφε. Τελοσπαντων, η μερα εκεινη τελειωσε και εγω την σκεφτομουν συνεχεια. Το επομενο πρωινο την πηρα τελικα και συναντηθηκαμε για καφε. Μιλουσαμε για πολλα θεματα για ο,τι μπορεις να φανταστεις. Εκεινη ηταν 45 και εγω 47, και οι δυο χωρισμενοι. Μετα απο καποιους μηνες γιναμε ζευγαρι και μετα απο ενα χρονο της προτεινα να παντρευτουμε. Την αγαπουσα πολυ και την αγαπαω πολυ, ηταν καθε μερα τοσο ομορφη οσο και την πρωτη μερα που την γνωρισα. Και ας παραπονιοταν οτι εχει ρυτιδες και αλλα τετοια γυναικεια παραπονα, στα ματια μου ηταν η πιο ομορφη ειτε ειχε ρυτιδες, ειτε ειχε φακιδες ειτε ειχε το οτιδηποτε. Ειχαμε κλεισει 15 χρονια γαμου, ειχαμε κανει και μια ��ορουλα μαλιστα, την Αλκυστις. Ηταν ολα πολυ καλα μεταξυ μας, υπηρχαν βεβαια και οι τσακωμοι μας και ξερεις οι χωρισμοι της μιας μερας. Ποτε ομως δεν αφησαμε ολα αυτα να μπουν αναμεσα μας, γιατι αγαπιομασταν. Και για να λεμε την αληθεια οταν αγαπας καποιον δεν τον αφηνεις ο,τι και να γινει και ασε τους αλλους να λενε. Εν τελει, η Μαρθα (ετσι την ελεγαν), ο αγγελος μου, μαθαμε πως ειχε καποια μορφη καρκινου σε προχωρημενο σταδιο.” Η φωνη του βαρυνε και τα ματια του εριξαν τα πρωτα δακρυα. “Αμα δεν μπορειτε μην συνεχισετε”, του ειπα. Παιρνει μια βαθια ανασα, με κοιταει και μου πιανει το χερι και συνεχισε. “Αφου το μαθαμε αυτο, ηταν πολυ στεναγχωρημενη και ειχε πεσει σε καταθλιψη και εγω το ιδιο. Αλλα καθημερινα την εκανα να γελαει και να ξεχνιεται. Της ειχα υποσχεθει πως θα καναμε ο,τι ηθελε και ο,τι μου ζητουσε, γιατι η αληθεια ηταν οτι ειχε 3 μηνες το πολυ. Εφτασε η μερα που επρεπε να μπει στο νοσοκομειο και ηταν στα τελευταια της. Ηταν μολις 62 χρονων οταν πεθανε στο νοσοκομειο. Ηταν σκληρο να κοιμασαι διπλα σε καποιον κρατωντας του το χερι και να ξυπνας το πρωι να τον φιλησεις για καλημερα και το χερι του να ειναι παγωμενο και να μην αναπνεει πια. Ημουν συνεχεια διπλα της δεν την αφησα στιγμη. Πλεον, βρισκομαι στην ηλικια των 65 χρονων και η κορη μας ειναι 18 χρονων, περασε στη σχολη που ηθελε, ιατρικη αθηνων. Μου ειχε πει πως θελει να γινει γιατρος για να σωζει ανθρωπους με την αρρωστια που ειχε η μητερα της. Και για εμενα μην ρωτησεις. Απο την μερα που πεθανε την επισκεπτομαι συνεχεια, της αφηνω ενα τριανταφυλλο και υστερα ερχομαι εδω. Σε αυτη τη σταση. Εδω οπου γνωρισα τον ερωτα της ζωης μου, τη Μαρθα μου. Εδω οπου ο ερωτας ξεκινησε και τελειωσε για εμενα. Εδω οπου την αγαπησα για πρωτη φορα με ενα βλεμμα της. Δεν υπαρχει μερα που να μην εχω ερθει εδω. Η κορη μου ξερεις με μαλωνει και νευριαζει. Αλλα της ειπα οτι δεν με νοιαζει αν θελει να σταματησω το οτιδηποτε, αλλα το να ερχομαι εδω δεν γινεται να το σταματησω. Κορη μου, συγγνωμη που επρεπε να ακουσεις ολα αυτα και συγγνωμη που σου εκανα μαυρη την καρδια. Αλλα θελω να σου δωσω μια συμβουλη. Ζησε και αγαπησε. Αγαπησε οσο δεν παει, τολμα. Και οταν ερθουν οι δυσκολιες σε μια σχεση σου, θυμησου ποσο πολυ αγαπιεστε και μην αφησετε ο ενας τον αλλον σε εναν τσακωμο ανουσιο, μην αφησετε τιποτα να μπει εμποδιο αναμεσα σας. Καλο σου βραδυ κοριτσι μου και προσεχε εδω εξω”. Μου εσφιξε το χερι και σηκωθηκε δειλα-δειλά και εφυγε προς το σπιτι του. 

[pote-mh-peis-pote]

Αχαριστία: Να τρέχεις μια ζωή για να τους φέρεις όλα τα αστέρια του ουρανού και όταν τα καταφέρεις εκείνοι να ρωτάνε που είναι το φεγγάρι.

ΕΜ. (via elemnv)

…ααα

(via lemyhwl)

[pote-mh-peis-pote]

21ος αιωνας

“Σταματα να φωναζεις, τα κοριτσια δεν φωναζουν” “Σταματα να κλαις, τα αγορια δεν κλαινε” “Κατσε καλα, τα κοριτσια δεν καθονται ετσι” “Σταματα να αντιμιλας, να κανεις αυτο που σου λενε” “Δεν θα βγεις ετσι εξω, τι θα πει ο κοσμος;” “Μην δινεις σημασια, σε πειραζει επειδη του αρεσεις” “Σταματα να παρεξηγεις τα παντα, μια πλακα εκανε” “Εφταιγε που τη βιασε; Ειδες το φορουσε η πουτανα;” “Χωρισε την μαλακισμενη που δεν θελει να προχωρησει 15 χρονων γαιδουρα!” “Ακομα παρθενα; Ποσο κομπλεξικια δηλαδη;” “Παρθενος ακομα; Ρε μαλακα εισαι φλωρος;” “Τι εννοεις την αγαπας; Εισαι 17!” “Αν εκανα γιο πουστη θα τον εδιωχνα απο το σπιτι ” “Οι ομοφιλοφιλοι προσπαθουν απλα να τραβηξουν την προσοχη” “Σταματα να τρως θα παχυνεις στους αντρες δεν αρεσουν οι χοντρες” “Φαε, ειναι απαισιο να εισαι τοσο αδυνατη, στους αντρες αρεσουν οι γυναικες με καμπυλες” “Πηγαινε γυμναστηριο, οι γκομενες γουσταρουν κοιλιακους” “Ξυρισου μωρη σαν πιθηκος εισαι” “Δεν αρεσει αυτο στα αγορια” “Δεν αρεσει αυτο στα κοριτσια”

Για ποια ισοτητα μου μιλας;

[pote-mh-peis-pote]

Και έναν Αύγουστο…

[pote-mh-peis-pote]

Είναι σαν τον Αύγουστο. Είναι ο δικός μου Αύγουστος ή θα ήθελα να είναι.

[pote-mh-peis-pote]

Και τώρα χαίρεσαι; κατάφερες και με άδειασες. Ποιος εσύ,το σημαντικότερο άτομο στη ζωή μου. Προσπάθησα τόσο, έκανα τα πάντα, ανέχτηκα το κάθε τι που με κατέστρεφε, έμεινα δίπλα σου, πόνεσα, άλλαξα για σένα. Δε το μετάνιωσα ποτέ μου. Άλλες στη θέση μου θα είχαν φύγει από τη πρώτη στιγμή, δε θα σε άντεχαν. Εγώ όμως; έμεινα, υπέμεινα και επέμενα μετά από όλα όσα έγιναν και με κατέστρεψαν. Και εσύ έτσι απλά έφυγες. Χωρίς εξήγηση. Γιατί; Γιατί είσαι μαλάκας. Γιατί είσαι συναισθηματικά ανίκανος να νιώσεις το οτιδήποτε και πίστεψε με μεγαλύτερη προσβολή από αυτή δεν πρόκειται να ακούσεις. Ποτέ μου δε περίμενα να σε σιχαθώ, να μη θέλω να σε βλέπω. Όχι γιατί δε σε αγαπάω, αλλά γιατί μου έχεις καταστρέψει τη ζωή. Γιατί ξέρω ότι αν μου πεις έλα θα τρέξω. Τον εαυτό μου μισώ περισσότερο, που δεν κατάφερε να σε κρατήσει. Ήμουν λίγη τελικά. Με συγχωρείς μωρό μου. Είχες δίκιο όμως, δεν μου άξιζε δεύτερη ευκαιρία, ποια να αξίζει; Εγώ; που στερήθηκα το φως για να βλέπεις αυτό που θέλεις; εγώ που σαγάπησα πιο πολύ από όσο δέχεσαι και ξέρεις; ας γελάσω καλύτερα. Μάλλον έκανα τόσα πολλά και έφτασα εκεί που δε μπορούσα που δεν άντεξες. Δεν άντεξες να σε νοιάζεται κάποιος τόσο πολύ. Είχες συνηθίσει σε αδιάφορες καταστάσεις. Εε μάτια μου; έτσι δεν είναι; κάτσε λοιπόν τώρα με τα κοριτσάκια που δε ξέρουν τι θέλουν, κάτσε με αυτές. Θα παίξεις, θα σε βαρεθούν, θα φύγουν. Μόνο εγώ η ηλίθια σε άντεξα. Το κάθε τι επάνω σου,καλό η κακό, το άντεξα. Γιατί όταν αγαπάς επιμένεις ρε πούστη μου. Δεν κατάφερα να σε μισήσω, κατάφερες να με κάνεις να σε σιχαθώ. Λυπάμαι.

[pote-mh-peis-pote]

Δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να πάψει να πιστεύει στον έρωτα. Ή έστω, να μην τον ενδιαφέρει και τόσο. Σκάρτες συμπεριφορές έλαβα, σκάρτες συμπεριφορές άρχισα να δίνω κι εγώ. Έπαψε να με νοιάζει. Δεν έχει νόημα να βρεις τον άνθρωπό σου. Κανείς δεν το ψάχνει αυτό πλέον. Συνηθίζεις τη μετριότητα. Αρχίζει και σου αρέσει η ιδέα του να μη δίνεις τίποτα. Είναι πανεύκολο, άκρως εγωιστικό και κυρίως καθόλου ψυχοφθόρο.

[pote-mh-peis-pote]

Και σα καλός μαλάκας και εσύ νοιάζεσαι πολύ..νοιάζεσαι τόσο που σε σκοτώνει..

δεν αξιζει να νοιαζεσαι τοσο τελικα! αναισθητος σε αυτο το κοσμο επιβιωνεις καλυτερα.. (via sense-the-mystery)

[pote-mh-peis-pote]

-Κι αν γυρίσει σε σένα μετά από δύο χρόνια, τι θα κάνεις; -Θα λυγίσω,