poetanieznany-blog

[poetanieznany-blog]

Wino

Wlewam to wino i płonie mi krew

Płoną mi zmysły i płonie twój wdzięk

Siedzę i chłonę każdy twój dźwięk

I każde spojrzenie i każdy twój śmiech

I każde wspomnienie pije jak wino

Czerwone wino

Czerwone ze spritem Fresco

Jest maj, wciąż czekam jak dziecko

Czuję się tak jakby męsko

Kiedy wtulasz się miękko

Kilka spojrzeń, kilka dotknięć

Nie znaczą nic, wiele dla mnie

Wiele znaczy ta rozmowa

No przynajmniej dla mnie

Kiedy tak z przeżyć wylewna

A ja mogę tylko słuchać

A najchętniej bym schował

Ciebie pod moim ramieniem

Zabrał smutek, złość, cierpienie

Szybciej niż oka mgnieniem

Zabrał tam gdzie spokój ducha

I nie musisz się już martwić

Szeptał cicho do ucha

Że ty jesteś mym marzeniem

I spełnię wszystkie, przyrzekam

Tylko daj mi być jednym

Białe ze spritem fresco

W duszy nadal dziecko

Gesty coraz bardziej śmiałe

Niby takie małe

Dla mnie wspaniałe

Leżę trochę na kolanach

Ty me włosy głaszczesz

Czy to znaczy coś?

Dla mnie coś to znaczy

I nawet zaciągam papierosem

A miałem tego nie robić

Palimy jednego na pół

Zaciągam się trzy razy mocniej

Nie będziesz przy mnie niszczyć siebie

Tak niska cena w moim zdrowiu

Wszystko płynie gładko

Niby moja ręka ku twojej

Cieszy mnie to że już u Ciebie lepiej

Nie cieszy że nie chcesz dawać nadziei

[poetanieznany-blog]

Paranoja

Kolejna bezsenna noc i stres

Kiedy nadejdzie tych myśli kres?

Leżę samotny i tonę w tych łzach

Chciałbym zobaczyć Cię moją w snach

Ale nie widzę

Gapię się w sufit już piątą godzinę

Ty w mojej głowie to skok na minę

Więc ćpam Cię codziennie, ćpam aż do kresu

To mnie wyłącza z życia bardziej od stresu

I tak umieram

Tobą się psuję i Tobą naprawiam

Tobą ciągle przeklinam i zbawiam

I trwam w tym stanie i ciągle Cię widzę

Powoli już innym widokiem się brzydzę

Chyba Cię słyszę

Działasz tak bardzo psychodelicznie

Słyszę Twój śmiech; jest ze mną krytycznie

I słyszę go mocniej i coraz dokładniej

"Idź do psychiatry" brzmi teraz dosadniej

I słyszę Cię nadal

Jesteś tak blisko i jesteś już moja

I wygląda tak pięknie figura Twoja

Nic się nie liczy, nic oprócz Ciebie

Chcę tu trwać i żyć w tym niebie

Wstaje dzień

Już nic nie muszę, świat sam poszuka zwady

Będą chcieli cię zabrać, nie dadzą nam rady

[poetanieznany-blog]

Ja

Siedzę tu sam, zawsze taki byłem

Pamiętam pogrzeb babci "staniesz się pyłem"

Więc będę pyłem najbardziej szlachetnym

Nie zdołam już być nieskazitelnym

W tle lecą mi jakieś polskie hity

Chciałbym je pominąć jak wszystkie skity

Znowu jestem tutaj sam

Będę się powtarzać wiecznie

Nie chciałem być taki jak on

A piję jak on dzień wcześniej

Typy walczą, bo żaden nie wie jak jest

To że chce umrzeć, to nie jebana atencja ej

Gdybyś mnie widział jakieś trzy lata wstecz

Pierwszy byś krzyczał " To dobry chłopak jest"

A jestem wciąż tutaj i nikt nie wie jak jest

Bo w mojej głowie tworzy się jakiś test

A nikt odpowiedzi nie zna

A czas na odpowiedź mi gna..

[poetanieznany-blog]

Fontanna

Nawet nie wiem kiedy tutaj spadłem

Szukam twoich oczu poza wszystkim wokół

Nie wiem co jest dzisiaj dobre dla mnie

Chciałbym po prostu być poza pełnią zmartwień

Być gdzieś obok poza cały złem

Móc powiedzieć że to wszystko, jest tylko złym snem

Że za dnia zawsze znajdziesz przy mnie szczęście

Że będę tylko dla ciebie, i nic innego nie będzie wokół

Chciałbym byś była tym światłem fontanny

Tak cudowna i wyczuwalna tylko dla mnie

Byś już nigdy nie poczuła smutku

Była moją księżniczką, poza całym tym kurestwem

Mogę być Ci kim chcesz, wybierz tylko rolę

Mogę w tym teatrze grać dla ciebie, byle główną rolę

Wybierz tylko co chcesz a dostaniesz to

I teraz czuję cię mocniej niż alkohol

Nie ma cię obok i nigdy nie będzie

I sobie wciąż wmawiam że kiedyś tu będziesz

I siedzę tak pusty jak moja przyszłość

I teraźniejszość też nie lepsza

I kurwa te noce są tak puste

I nie wiem czym zapełnić je po tobie

Coś mi gadają że to mnie wykańcza

To mnie obchodzi jak życie bez ciebie

I czekam na jakieś znaki od ciebie

I widzę tylko to jak bledniesz

I chciałbym cię tylko pomalować

W ten kolor barwny i pełen szczęścia

Ale nie zdołam bo jestem wyblakły

Taki wyblakły z tych wszystkich emocji

I pusty tak jak każde emoji

Nie potrafię czuć już ciebie dobrze

Przyciągam same minusy, a jestem minusem

Muszę odnaleźć coś pośród tych zdań

Ale wszystkie są tak smutne i przykre

Jakbyś patrzyła, na mnie gdy ja znowu bledne

I bledne przez ciebie Maleńka

I wyglądam jak trup Maleńka

I chyba zacznę ćpać Maleńka

I przegram to życie nim je zacznę

I zniknę jak ten kolor fontanny

Ten piękny kolor fontanny

[poetanieznany-blog]

Sam

Nie pytaj już o to nigdy

Ma to mieć wpływ nikły

No i nie patrz takim wzrokiem

Nie chce współczucia tu

Nigdy nie dotknęło gorące uczucie

A i tak sparzyłem się

Wyjdę naprzeciw kilku znanym słowom

No nie wszystko jest dla ludzi

A ja nadal do nich zaliczam się

Ale pójdę wraz z innym

Które powtarzam często tak

Wygrywając w karty chyba setny raz

Przez całe życie chciałem zmiany na lepsze

Zmiany fizycznej, poprawy psychicznej

Już się nie jąkać i się nie zmarnować

No i znaleźć tego kogoś

Poprzedniej linijki już nie chcę

Po co wystawiać się na atak

Nie mając nic do obrony

Na dodatek będąc zranionym

Właśnie tak odbieram wrażliwość

Ale nie dam jej sobie zabrać

Ona określa moją definicję

Oprócz wszystkich niepewnych rzeczy

Dzięki niej przelewam się na papier

Chociaż nigdy nie chciałem być wylewny

Więc spieszę z niej korzystać

Zanim świat mnie z niej ograbi

I zostanę tylko zwykłym człowiekiem

I będę jak tłum, którego nie cierpię

[poetanieznany-blog]

Koniec

Stojąc na moście i myśląc o tobie

Ostatni raz ukryje w odmętach me fobie Wspominam moment gdy pierwszy raz stanęłaś na mej drodze

I ten napływ szczęścia przejął nad umysłem wodze

Teraz tylko mróz gra z cierpieniem na psychiki szczątkach

Szukam im na przekór szczęścia w rozerwanych przemocą wątkach

Mimo że wszyscy szczęśliwi wokół jak dzieci

To ja jedyny się czuję jak śmieci

Tylko samotna łza jest przy mnie, tak ciepła jak twój dotyk

Chciałbym żebyś ją zabrała, zostawiając ciepło jak narkotyk

Od każdego biją jak od słońca szczęścia promienie

Dla mnie pozostało tylko jego zaćmienie

Powiesz mi dlaczego jeden z moich braci Ma od tego oparzenia i zmysły przez to traci?

I dlaczego wszystkie moje pragnienia ma obok siebie

A cierpi katusze jak ja, kiedy nie mam Ciebie?

Ciągle obdarzasz mnie obojętnością szczodrze

Myślę, że tak będzie dla ciebie dobrze Tylko się tym nie przejmuj, o czym ja gadam?

Ciebie nie obchodzi że przez te myśli w obłęd popadam

Zostało mi tylko łapać twój wzrok, gdzieś pomiędzy resztą świata

Sama wiesz, że to cięższe niż pokonanie Goliata

Więc napawam się każdym twoim gestem, słowem, ruchem

Sakralizuje oczy twą twarzą okraszoną puchem

Widzę twoje usta, tak dalekie od moich

Z każdą sekundą mam więcej myśli w kolorze włosów twoich

Jeden ich ruch złożyłby z kawałków moją duszę

O tym że to się nie stanie wspominać nie muszę

Widok twojego smutku sprawia że reszta psychiki się wali

Niech ktoś wreszcie mi ulży i moje oczy spali

Nigdy nie zgadniesz, że to w mojej głowie siedzi

I bezustannie o mojej wartości prawdę bredzi

Jest już ciemno, jak ja dobrze znam tą porę

Tak ogromną odgrywa w tym wszystkim rolę

Ona jest w mojej głowie, danse macabre tańczy z tobą

Sam się zapraszam do jego drugiego członu, nie walcząc ze sobą

Tafla wody jest jej pełna, więcej ma jej moja dusza

Twoja główka pewnie przy nim z radości się rusza

Twój uśmiech powinien wywołać mój, to już czas nie ten

Chociaż by mnie oświetlił, oddał bym niebiański Eden

Błagam Cię kochanie, pragnę tylko, żebyś szczęśliwa była

Gdy moja osoba za zasłoną śmierci będzie się kryła...

[poetanieznany-blog]

Nic lepszego

Widzę jej obraz cały czas w głowie

Każdy mi mówi że przesadzam sobie

Nie mogę się go pozbyć od tak ruchem ręki

Nie chcę się go pozbyć, choć prowadzi do męki

Widzę tam każdy fragment jej ciała

Jest tam tylko moja, moja mała

Tak leżymy, i mówi że kocha

Tak leżymy i już nigdy nie szlocha I nawet wierzę tam w Boga

Ona to moja do zbawienia droga

Ona ratuje moją marną duszę

I klękam przed nią, serce kruszę

I mówi że kocha ten marny pył

I będę się u niej w ramionach krył

A gdy się ockne, co mnie tutaj czeka? Tylko chłód i ból samotnego człowieka

I uciekasz tak szybko z głowy

O złapaniu cię nie ma mowy I próbuje panować nad swoją pustą głową

Prawie tak bardzo jak chciałbym być z tobą

Nie dziwię się teraz, że to jest zbyt mało Jestem zbyt niegodny ciebie, by to się stało

I ta autodestrukcja znowu po mnie przyjdzie

Przyjadą głosy w nocy, ten ktoś obok łóżka nie wyjdzie

Więc wolę trwać w obrazach w mojej głowie

Nie obchodzi mnie co ktoś o tym powie Jesteś tak śliczna, tak piękna tak cudna Twoja sukienka jest zawsze tak schludna Więc wolę tak trwać, bo nic lepszego mnie nie czeka

[poetanieznany-blog]

Sobota

Mi się kończy dzień, znowu wjeżdża leń

Ja osiągam zen, i to nie jest mem

A tańczę tu jak KęKę, trzymając cię za rękę

Najpierw złapię cię na wędkę i nie, nie chodzi tu o pengę nie

Ale nie mówmy o tym to jest niepotrzebne

No i kręcisz tym i mnie kręcisz tym

Gdy się kręcisz na parkiecie pozostaje dym

I się bujasz w rytm kiedy leci tłusty bit, gdy cię widzą to

Każdy ziom pusty, no bo tu z tym, co wyrwał nie zrobi nic

Wokół tańczy tłum, a ty robisz szum

No bo wyprowadzasz im na ambicję szturm

I mnie kręci to, składam ci te wersy niby kadzidło

Ty ziomek, nie podchodź w jej orbitę, bo tu się płaci cło

Ciągle dzika nieodkryta i podpala tło

Tak gorąca że zagina horyzont

To jest chore, co?

Tak wygina swoim ciałem i rozkłada lont

Mieszać się z tłumem to nie dla niej, ona to nie Bond

Jakiś ziomek próbował do niej podbić no

I teraz chłopaki go ratują bo się speszył chłop

Już nie na parkiecie ale otoczenie dalej wre

No bo wiecie, ona mocno wpływa na tę grę

Bez ostrzegania tak ja lodołamacz w krę

A ja tańczę w niej, chyba wygrałem grę

Dla niej się chyba skończył dzień, bo ją dopadł leń

I leży, chyba by się jej przydał koc

Już się kończy noc, straciła swoją moc

Chyba starczy na jeden akt

Więc jak Rubens anoreksji

Kreślę jej wdzięki

Falę czarnych włosów

Zakręcam jak kręgi

Na tym poprzestanę

Nie będę rzetelny

No bo już mnie wzywa

Ruchem swej ręki

Zaczynamy tango

Tak szybkie jak lambo

[poetanieznany-blog]

Płacze bez rymu

Wszystko to co chcę, jest aż tobą

Wszystko czego chce to nie być sobą

Kocham cię tak mocno jak nikt nigdy

Mogę zbudować ci pałac, nie pytaj czy zdołam

Mogę być potworem, robić to dla ciebie

Zbawiając Ciebie, sprzedać do diabła siebie

Już nie dbam o swój żywot

Byle twój był jak najlepszym

Nawet z kimś innymi

Mogę ten żal czuć każdą cząsteczką

Twoje szczęście wynagradza tu wszystko

Będę rozmawiał z diabłem

Nie chce widzieć u ciebie smutku

Zgodzę się na wszystko

Byle doszło to do skutku

To spojrzenie wynagradza wszystko

Chciałbym tu zatrzymać czas

Byś patrzyła na mnie dalej z taką troską

Przecież nie patrzysz

Nic ciebie przecież nie obchodzę

Przekreśliłem dawną przyjaźń

By być kim jestem

Nie chce być tym czymś

Ale chcę być tym

To jedyny sposób by być blisko tak

By zazdrościł cały Wielki świat

Nadal nie wiem po co żyć

Szukam odpowiedz w źrenicach twych

Nie znajduje nic

Nie chce żyć bez Ciebie

Nie chce być bez ciebie

Wszystko to jest ukształtowane przez Ciebie

Wolałbym nie żyć

Niż udawać że spełniam sny bez Ciebie

[poetanieznany-blog]

Słowa

Leżę sam znowu w tym zimnym pokoju

Chłodno przez okno czy moje uczucia?

W sumie to nic już nie muszę

Chociaż zrobić coś powinienem

To znowu duszę się w swoim ciele

Wokół już robi się ciemno

Świat jakby totalnie się zgubił

Więc szukam go i wbijam pinezki

Tak gładko w tą moją psychikę

Patrzę na trzy twoje zdjęcia

Bo tyle mi tylko zostało

Czytam znów stare wiadomości

Wspominam jak było dobrze

Chwyta coś mocno za moje gardło

Nienawiść do siebie w parze z frustracją

A w głowie ciągle mi dźwięczy bo,

Mówią że wszystko jest na niby

Ze moje uczucia są na niby

Ze tu gram w teatrze rolę

Ze wyłudzam współczucie chore

Mówisz że kocham ją na niby?

Że jej pragnę tak na niby?

Ze w moich snach jest tak na niby?

Że Bóg mi coś pomoże?

I mam ogarnąć się, na serio?

Nie zarzucaj mi że kłamie

Tylko sprawdzaj moje słowa

Prawdy masz tu więcej niż u Boga

A on kłamie że istnieje...

[poetanieznany-blog]

Skrzydła

Możemy odlecieć daleko stąd

Gdzieś poza widnokrąg

Nie martwić się o nic

Żyć ciągle w harmonii

Bez wiecznej pogoni

Za tym co nieważne

Możemy odlecieć daleko stąd

Przeciw wiatrowi lecieć pod prąd

Grać i bawić się między chmurami

Oplątani złotymi słońca sznurkami

Potem gdzieś na rajskiej plaży

Patrzeć jak słońce schodzi ze straży

Tańczyć szaleńczo przy świetle księżyca

Gdy twoje oczy blask gwiazd nasyca

Zasnąć tak w uścisku miłosnym

I powtarzać to z nastrojem radosnym

Możemy odlecieć, Po prostu zaufaj

Tych dwóch prostych słów posłuchaj

I pozwól rozprostować Ci skrzydła

[poetanieznany-blog]

Wielki

Odwiedza ciągle coś mnie we śnie

Zakłóca spokój ten jeden z niewielu

Co raz mniej jest mi go dane

Więc męczy podwójnie ten fakt

Gdy tak myślę nad ich znaczeniem

Uderza mnie jeden wciąż fakt

Wszystko co widzę to czyste życie

Zawarte w kilku przykrych snach

Chcą mi powiedzieć kim mam się stać

I robią to zgodnie z prawdą

To musi być śmierć, co goni mnie

Chyba mi czasu zostało niewiele

I krzyczą mi tak "musisz być wielki

Przestań marnować swoje talenty"

Ale nie mówią mi co nim jest

I to jest problem największy

Na jednym skupić w całości się

Bo na wszystkim fizycznie się nie da

A czy talentem nazwać da się

Pisanie tych kilku linijek?

Czy będę w stanie napisać tak

By zawrzeć w słowach emocje?

Czy może inna droga dana

By przejść dostojnie przez życie?

A nie uciekać jak ciągle w snach

Przed tym co i tak tu nastąpi

Dzięki temu to wszystko ustąpi?

Więc jeśli kiedyś nadejdzie ten dzień

W którym spotkanie nie będzie snem

Muszę jej pewnie spojrzeć w oczy

I z czystym sumieniem, wolną wolą

Powiedzieć zbiór prawd

"Spełniłem się w sobie,

wykorzystałem jak mogłem

Resztę rozliczy świat"

[poetanieznany-blog]

Nie Wiem

To ciebie chcę trzymać za rękę

I żadnej innej

Czemu to życie się toczy tak dziwnie

Nie chcę tu żadnej innej

Więc umrę tu w samotności

Wszystko odbieram zbyt chłodno

Wszystkie tragedie zbyt chłodno

Największa odbywa mi się w głowie

I wiem co każdy mi powie

"Odpuść już ziomek, jesteś sporo warty"

I stoję już rok bez podniesionej gardy

Jesteś wszystkim czego mi potrzeba

Choć to trochę zbyt banalne

Wszystkim czego mi potrzeba

Wyzwalam co we mnie najgorsze

W trybie pod tytułem "zniszcz się"

Nie dbam o siebie i o nic dokoła

Oddam to wszytko za chwilę z tobą

Za chwilę w której nie czuję się sam

A czy ty sprawisz że nie będę już tego czuł?

Tak szczerze nie wiem, jestem przegrany ej

Wciąż widzę jak Pezet, to chyba paranoja jest

I siedzę każdej nocy z tobą wciąż

I nie chcę wracać nigdy

To nie jest mój czas

Bo tamten świat

Pełen sennych mar i dziw

Kusi mnie bardziej

Niż wszytko gdzie nie ma cię

I będę płakał gdy skończy się noc

Bo ty obok, to tylko jest sen

I odpływa to wszytko co dobre tu jest

I tak mi mija każdy dzień..

[poetanieznany-blog]

Znowu

Gdy wszyscy znów piją na pokaz

I podnoszą kieliszki na rozkaz

I wszyscy wlewają to w siebie

I czekają cudów jak ja Ciebie

I krzywią się ciągle jak obłąkani

A rano będą znowu przegrani

A pośród nich Ty, taka dama

I taka jaka ja, zupełnie sama

I znamy się aż nazbyt dobrze

Trunek toksyną równa się kobrze

I patrzę na Ciebie szalonym wzrokiem

Kiedy uciekasz tanecznym krokiem

I już nie taka jak ja

Choć oboje sięgamy dna

Gdy wszyscy znów piją na pokaz

I podnoszą kieliszki na rozkaz

Zewsząd czuć swąd papierosów

A wszyscy wokoło jak zgraja alfonsów

I idziesz z którymś, ale to nie ja

I gdy to widzę w trunku moje tonie ja

I coś nie wyszło, uciekasz bokiem

Omijasz znowu mnie wzrokiem

A ja walczę znów w głowie

Potykam się w swoim słowie

I nie wiem jak to zrobię, ale znowu

Gdy po tamtym typie prawie szlochasz

W moich pustych oczach się zakochasz

[poetanieznany-blog]

Sen

Znowu odwiedzasz mnie dzisiaj w snach

I na chwilę wszystko staje się piękne

I na chwilę mogę przestać się bać

O to kim jestem i dokąd biegnę

I o to że pójdę tam najpewniej sam

Nie będzie Ciebie, nie będzie nas

Ale na razie się czuję tu świetnie

Bo widzę blisko Cię, tak pięknie i czysto

Patrzysz ślicznie jakbym wszystko Ci dał

Ale niezmiennie to Ty jesteś wszystkim

Kiedy dotykasz mnie czule tak

Czuję się bosko przy swojej Erato

I cały wibruje od miłości tak

W rytmie muzyki prosto z Jej serca

I tylko tych dźwięków chce słuchać dziś

Aż się zakończy ten cudny spektakl

A ja obudzę się znowu bez Niej

W pokoju gdzie wszystko jest obojętne...

[poetanieznany-blog]

?

Nie wiem co zrobić ze sobą no to poczytasz znów

Flustracji mam w sobie tyle co wody mariański rów

Od frustracji ludzie krwawią no to cieknie mi tusz

To jest chyba piąta moja bezsenna nocka już

Zgadnij o czym myślę, to chyba nie wielki trud

I tak wytrzymałem miesiąc to chyba jakiś cud

Nawet jak już tego nie chcę, wszystko wraca mi wciąż

I pełza po całej głowie jak jakiś olbrzymi wąż

Nawet jak wyrzucam ją w jakiś niebyt i mówię dość

Ona wraca i mi kroi serce, to przeszywa na wskroś

Krpi ostrym makijażem mokrym od łez trzech

Smutek kobiety przez faceta to jego najgorszy grzech...

Słyszę różne rzeczy na jej temat

Widzę ten sam ubioru schemat

Słyszę ją jak wątek wśród ludzi zgubię

Słyszę znowu śmiech z moich żartów

Jak ja to lubię...

[poetanieznany-blog]

Zima

Idę przez ulicę miasta, czuję chłód

W moim sercu miałem tylko lód

Lubiłem chłód, ten w jej mowie

Lubiłem zamieć, tą w mojej głowie

Byłem wtedy płatkiem śniegu

Dla niej tylko jednym z wielu

Czekałem na nią w mrokach zimy

Mając ciągle serce w śniegu

Miała być mi przebiśniegiem

Czekałem, aż rozkwitnie jak na wiosnę

Już czekam; Czasem tylko wraca

I czuję ją jak dreszcze z zimna

Idę przez ulicę, patrzę w niebo

Płatki tańczą w światłach nocy

Słucham "Zorzy" jakby pierwszy raz

I tylko jedno zdania w głowie mam

"Musiałem dać krok, na przód..."