paulinapodolewska
24 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Statistics
We looked inside some of the posts by paulinapodolewska and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
0
Likes Per Post
0
Reblog Per Post
0
Reply Per Post
0
Time Between Posts
3 months ago
Number of Posts By Type
Text
16
Photo
1
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
28.6 is the average number of monthly visits per US mobile user.
Text
Na targu w Krakowie można zakupić czyjś kawałek życia. Nie wierzycie mi?
Jest stoisko. Przy stoisku stoi pan ubrany w niemodny, ale ciepły sweter. Mężczyzna łypie czujnym okiem na każdego kto podchodzi bliżej, żeby sobie pozaglądać do kartonów. Podchodzę więc blisko. Czuję się obserwowana, ale też zafascynowana.
W pierwszym kartonie są książki. Wszystkie mają pożółkłe strony, a część tytułów jest zdarta na tyle, że ciężko mi je rozszyfrować. W drugim kartonie, opatrzonym naklejką informującą o wyższej cenie za sztukę, przeważają kolorowe okładki. Nazwiska autorów można bez problemu odczytać, ale i tak niewiele mi mówią. Mój wzrok przyciąga jednak trzeci karton.
Ona strasznie nie chciała jechać i wyraźnie o tym przypomina. Ale tu gdzie jest, jest pięknie. Faktycznie zapewniło jej to spokój i odpoczynek. To prawda, że dużo musi pomagać ciotce, która niewdzięcznie patrzy na każdą krzywo przepieloną grządkę, ale trzyma ją przy życiu myśl, że już niedługo Go zobaczy. Tak bardzo tęskni.
Albo to:
On przysięga, że jego brak czasu spowodowany jest pisaniem książki, a nie żadnym insynuowanym mu romansem. A szum i widok morza przywodzi mu na myśl tylko jej falujące włosy, za którym zapachem tak tęskni. Chce ją ucałować i wziąć w objęcia. Niedługo skończy pisać i wszystko wróci do, jak to nazywa, normy.
Pierwsze podpisane „K.”, drugie „na zawsze (tylko) Twój J.”.
Odwracam kartki - jedna to zdjęcie. „K.” jest piękna - ma ciemne oczy i falowane, jasne włosy przewiązane wzorzystą chustą. Spokojnie się uśmiecha. Mruży oczy, żeby lepiej widzieć osobę, która zrobiła zdjęcie. Na odwrocie pocztówki od „J.” widnieje czarno-biała fotografia Krynicy Morskiej. Kupuję sobie fragmenty życia tych dwóch obcych dla mnie i dla siebie nawzajem osób. W domu odkładam je na półkę i czuję dziwny rodzaj wewnętrznego zatroskania o ich miłości.
0 notes
