pastushyazvezda-blog

[pastushyazvezda-blog]

Artık yazmak istemiyorum, Yazdıkça birikiyor anlatacaklarım. Ben hep sustum. Bağırmam, Ağlamam gereken yerlerde, Hep susturdular. Yumruyla gülmeyide öğrendim ben, Gözlerime hakim olmayıda. Ben bu dünyada birçok şey öğrendim, Peki siz, Niye insan olmayı öğrenemediniz? İnsan insana, Suyun bile genzi yakacağını öğretmemeli.

[pastushyazvezda-blog]

Bir kabullenişim var benim; Susup konuşmadığım, özleyip gitmediğim, sevip asla bırakmadığım, kimselere anlatmadığım, başını hatırladığım, sonunu getiremediğim, bırakmayacakcasına tutunduğum, sen tarafından kırılan bir kabullenişim var benim..

[pastushyazvezda-blog]

Anlamsız sabahlardan birine daha uyanıyorum. Üzerimde dün gecenin yorgunluğu. Yatakta dikilip oturuyorum, yorgun bakışlarım, çıplak bedenimi inceliyorum. Kesik dolu bir ten, acı, yatağın bazasına dayanmış yarısı boş şarap şişesine ilişiyor gözlerim. Kendime benzetiyorum bir an onu, birazdan içinde ki son özü içeceğim ve bitecek çöpten başka bişi olmayacak, gülüyorum bu düşünceme. Dar Ağacı, ip boynumda.

[pastushyazvezda-blog]

Şarapla yıkayıp dudaklarınla kurula tenimi.

[pastushyazvezda-blog]

Hiçbir yere ait değilim. Her yerden gitmek istiyorum.

[pastushyazvezda-blog]

İyi biri olma çabamın bedelini ödedim. İnsan kalan son yanımı da o masada bıraktım. Ben iyi biriydim, iyiydim.

[pastushyazvezda-blog]

Bedenimde bıraktığın pis izleri asla unutmayacağım baba.

[pastushyazvezda-blog]

Çoçuk kalbimle sana gökyüzü olmaya çalıştım baba,çalıştıkça çakıldım,çakıldıkça daha çok yandı canım.

[pastushyazvezda-blog]

karanlık

sessiz

hissiz

kimsesiz

göz yaşı

[pastushyazvezda-blog]

Gözümü alan beyaz ışık, tanıdık iğrenç bir koku, hastane odası. Aralanan gözlerimle etrafa bakıyorum, bileğimde ki ve elimde ki sızı, beyaz sıvı, serum hortumundan akarak bedenime giriyor. Hayır hayır! Burada olmamalıydım, başımda ki uğultular, yapmacık yüzler, sahte yaşlar. Beceremedim, ne sanmıştım ki zaten? "Ah benim saf güzel kızım." kafamın içinde dolaşan sözcük, "Sürtük!" bu, işte bu sözcük hazin sonumu getirdi sanmıştım. Beceremedim, ne yaşamayı ne de ölmeyi.

[pastushyazvezda-blog]

Kırıldığın bir şeyi anlatırken tekrar kırılman

[pastushyazvezda-blog]

Su dolu küvetteyim, sanki biraz sonra veda etmeyecekmiş gibi köpüklerle oynuyorum. Dalgın bakışlarıma şarap bardağım ve yanında ki sigaram ilişiyor, yorgun yansımam bana göz kırpıyor. Keskin metalden yansıyan ışık, sigaramdan çektiğim son duman, bitmek üzere olan şarabımdan bir yudum daha alıyorum. Suya karışan renk. Kırmızı, hayır hayır bu şarabın rengi değil. Bileğimden akıp suya karışan kan, acı, hayır bileğimden gelen değil kolyenin dokunduğu yerde oluşan acı. Kafamda tutulmayan sözler unutulmaya yüz tutmuş sıfatlar geçiyor. Ah diyorum ne kadar safmışım, ama bir önemi yok artık çünkü bu gece her şey son bulacak.

[pastushyazvezda-blog]

“Hayat seni öyle bir noktaya getirir ki kendini sevdiklerinle savaşırken ve nefret ettiklerinle sevişirken bulursun. Üzülürsün, pişman olursun. Sonra biraz zaman geçer ve tersinin bu dünyada işlemediğini anlarsın.”

-Hakan Günday

[pastushyazvezda-blog]

0'

[pastushyazvezda-blog]

Beni sevsenize.

[pastushyazvezda-blog]

Sürekli bir depresyon içinde değilim, sürekli somurtmuyorum. Sadece gerçeklerin farkındayım ve bu beni duygusuz birisi yapıyor.

[pastushyazvezda-blog]