oscar-leesblog-1e

[oscar-leesblog-1e]

na een afwezigheid van 1471 dagen keer ik, oscar-leesblog-1e, terug naar dit platform om nog eens mijn liefde voor boeken (en nu ook andere dingen) te uiten

[oscar-leesblog-1e]

Kroonsz - Marco Kunst

Het boek waar onze opdracht over gaat heet Kroonsz. In het boek gaan Zacharias Kroonsz (een dokter) en zijn zoon Wessel op zoek naar antwoorden over de dood. Ze proberen uit te vinden hoe de ziel vast zit aan je lijf en hoe bepaald wordt hoe lang iemand leeft. Uiteindelijk gaat het mis. Zacharias vindt uit hoe hij levenslijnen kan manipuleren en vindt de levenslijn van een mens. Hiermee zorgt hij ervoor dat Wessel en hij onsterfelijk worden. Hierdoor wordt Wessel heel zwak en wordt maar om de tientallen jaren wakker. Hieronder hebben we een dag beschreven van Wessel als hij wakker word in de 21e eeuw:

Bam! Opeens ben ik wakker. Ik zucht, ik voel me heel slap. Ik til langzaam mijn hoofd op en kijk de kamer in. Mijn houten bureautje staat er nog. Mijn raam is nog steeds dichtgetimmerd van toen ik probeerde te ontsnappen. Voor mijn ramen staan luikjes, waarvan de kleur al lang is verdwenen. Ik probeer op te staan, maar ik val snel weer in op het matras. Ik heb veel meegemaakt sinds ik 250 jaar geleden onsterfelijk werd. Nieuwe uitvindingen, ontdekkingen, van alles! Ik wilde niet onsterfelijk worden, ik wilde een normaal leven leiden zoals iedereen. Maar mijn vader wilde steeds meer en daarin sleurde hij mij mee. Nu is hij bezig met een ander project, hij probeert contact te maken met mensen uit het dodenrijk. Hij wilt het niet zeggen, maar ik weet dat hij moeder weer wilt terughalen. 

Ik kijk opzij naar mijn wekker. Het is acht uur ‘s ochtends, in 2013! Het is de eerste keer dat ik wakker word in de 21ste eeuw. Ik probeer op te staan, en deze keer lukt het wel. Ik loop naar de deur en duw hem open. Ik loop naar beneden, woonkamer in. Daar zit mijn vader te frutselen met een toestel. Het moment dat hij mij ziet springt hij op en omhelst me hartelijk. Hij vraagt hoe ik me voel en of ik iets wil eten of drinken. Ik voel me wel prima, maar ik hoef nog niets te eten of drinken. ‘Waar ben je mee bezig? Wat een vreemd ding is dat.’ Mijn vader reageert opgewonden: ‘Ik heb dit niet gemaakt, het is de grootste uitvinding van de eeuw! Het heet een mobiel, een afkorting voor mobiele telefoon. Het is namelijk een toestel waarmee je kunt bellen, maar zonder draad. Je kunt dus overal bellen, waar je ook maar bent!’ Gefascineerd kijk ik op. Ik maak natuurlijk alle nieuwe uitvindingen mee, maar ik ben natuurlijk wel in de 17de eeuw geboren, en toen waren er al helemaal geen telefoons. Daarom verbaast elke nieuwe uitvinding me toch weer. Mijn vader vraagt of ik de telefoon even wil gebruiken en gretig pak ik het toestel. Het is een mooi voorwerp met een gladde voorkant en alle lijntjes en details, extreem precies. Ik druk op de middenknop en het scherm floept aan. Snel geef ik het terug aan mijn vader, bang om iets stuk te maken. 

Buiten racet er opeens een tram voorbij met het logo GVB in dikke, blauwe letter erop geprint. GVB bestaat al langer, maar het ontwerp van de trams is heftig veranderd. Ze zijn veel moderner dan vroeger, maar dat is natuurlijk altijd het geval. Opeens voel ik me ontzettend moe. Mijn vader helpt me naar de bank en daar dompel ik weg. Een lange tijd blijft mijn vader bij mij zitten. Hij hoopt dat ik weer wakker word. Ik probeer het, maar het lukt niet. Ik maak de tijd tussen mijn “ontwakingen” niet mee. Maar voor mijn vader is het natuurlijk heel erg moeilijk om zo lang alleen te zijn zonder iemand om mee te praten of dingen te bespreken, Maar het kan niet anders, mijn heldere momenten zijn van hele korte duur en ik blijf maar een korte tijd wakker. Toch was deze keer wel interessant. Die mobiel vind ik echt ongelooflijk fascinerend, en ik zou het eigenlijk wel een keer willen uitproberen. Maar dat laat ik voor de volgende keer. Zo val ik langzaam maar zeker in slaap.

[oscar-leesblog-1e]

Het bittere begin - Lemony Snicket

Dit boek gaat over drie kinderen, Violet, Claus en Roosje, die hun verre neef graaf Olaf als voogd krijgen wanneer hun ouders doodgaan in een brand. Graaf Olaf probeert het geld dat de kinderen hebben geërfd te stelen. Ik vind dit boek heel spannend omdat het best wel grimmig is. In het begin sterven de ouders van de kinderen in een brand die hun hele huis verwoest, daarna krijgen ze een voogd die een echte schurk is, die met een gemeen plan het geld wil stelen. Wanneer de kinderen het plan van graaf Olaf ontdekken, dan is er aan het eind van elk hoofdstuk weer een nieuwe cliffhanger, wat het ook weer extra spannend maakt, omdat je elke keer wilt weten wat er gebeurt en hoe het zal aflopen. 

Dit stukje gaat over de kinderen die graaf Olaf ontmoeten: ‘Hallo hallo hallo,’ zei graaf Olaf op een hijgerige fluistertoon. Hij was boomlang en broodmager en droeg een grijs pak dat vol vlekken zat. Zijn ogen glommen en glansden, wat hem een hongerige en tegelijk boze uitdrukking gaf. ‘Dag kinderen. Treed binnen in jullie nieuwe huis en veeg jullie voeten, zodat we geen modder binnenkrijgen. Toen ze het huis binnenkwamen, beseften de wezen hoe belachelijk de opmerking van graaf Olaf was. De kamer waarin ze stonden, was de smerigste die ze ooit hadden gezien en dat beetje modder van buiten zou in al die smeerboel geen enkel verschil hebben gemaakt.’

[oscar-leesblog-1e]

Lion - Saroo Brierley

Lion gaat over de 5-jarige Saroo, die zijn familie kwijtraakt en moet overleven als bedelaar in de grote stad Calcutta in India. Na een paar weken wordt hij opgevangen in een weeshuis en krijgt hij een pleeggezin in Australië. 20 jaar later gaat hij op zoek naar zijn geboorteplaats via Google Maps, om zijn familie terug te vinden. Ik vond het een heel erg ontroerend boek, maar het is soms ook best spannend.

Ik vond het in het begin heel droevig, omdat Saroo zijn familie kwijtraakt en hij wekenlang moet overleven in de grote stad. Dit stukje gaat over hoe Saroo na al die jaren zijn moeder terug ziet: ‘“Dit is uw moeder,” zei de man. Ik keek hen beurtelings aan. De eerste vrouw was het zeker niet. De derde kende ik ook niet, maar die in het midden kwam me vagelijk bekend voor. Het was de vrouw in het midden. Ze stapte naar voren, nam mijn handen in de hare, hield ze vast en staarde stomverwonderd naar mijn gezicht. Opeens had mijn moeder haar zoon terug, nadat ze hem 25 jaar geleden had verloren.’  Hij vertelt het met heel veel emotie en overtuiging en daarom raakte het mij ook. 

Het is ook spannend omdat hij te maken krijgt met kinderlokkers, de politie en zelfs straatbendes. Het is ook extra spannend omdat het een waargebeurd verhaal is. Dit stukje gaat over Saroo die bijna wordt meegenomen door kinderlokkers: ‘Toen hoorde ik iemand niet ver achter me mijn naam roepen. Er ging een schok door me heen. Toen ik omkeek, zag ik een glimp van een paar nors kijkende mannen die eruit zagen alsof ze me volgden. Toen zag ik dat een van hen de spoorwegarbeider was met wie ik als eerste had kennisgemaakt, en dat hij niet veel meer leek op de vriendelijke man die me meegenomen had naar de keet. Ik moest me verstoppen.’

Dus als je nou een spannend en een heel ontroerend boek wil lezen, neem dan het boek Lion: mijn lange weg naar huis van Saroo Brierley!

[oscar-leesblog-1e]

Een quote van één van mijn favoriete schrijvers, vertaald betekent het:

“Het lot is als een vreemd, niet populair restaurant, vol met rare obers die je dingen brengen waar je nooit om hebt gevraagd en niet altijd leuk vind.”

[oscar-leesblog-1e]

Deze grafitti is van Laser 3.14, een bekende grafitti-artiest in Amsterdam. Deze staat op een gebouw in de Runstraat, in de buurt van de Elandsgracht. Ik zag het toen ik naar huis fietste, maar ik kon geen foto maken dus heb ik het later opgezocht op internet.

[oscar-leesblog-1e]

Mijn hobby... lezen!

Voor het vak Nederlands heb ik een leesautobiografie gemaakt. Dat is een verhaal over welke boeken aan me werden voorgelezen en welke boeken ik later zelf ging lezen.

Ik werd al vroeg voorgelezen door mijn ouders. Het waren meestal plaatjesboeken met een beetje tekst, zoals Nijntje en Rupsje nooitgenoeg. Nijntje gaat over een konijn dat allemaal avonturen beleeft en Rupsje nooitgenoeg gaat over een rups die heel veel eet en dan een mooie vlinder wordt. Ik vond die boeken vooral leuk door de plaatjes, maar ook doordat er herkenbare dingen in voorkwamen, zoals Nijntje die naar de dierentuin gaat.

Later kreeg ik al boeken met wat meer tekst voorgelezen, zoals de Gruffalo of Max en de Maximonsters. Max en de Maximonsters gaat over een jongen, Max, die in zijn droom naar een onbewoond eiland vaart. Daar wonen de Maximonsters. Max verkleed zich als monster, en worden de Maximonsters bang van hem en ze maken hem tot koning van het eiland. Deze boeken vind ik leuk omdat er avontuur en ook al een beetje spanning in zit.

Op een dag kreeg ik het boek Fantasia van mijn moeder, en sinds die dag heb ik heel lang gespaard tot ik alle delen van de reeks had. Het gaat over een muis, Geronimo, die een kist vind waarmee hij naar het land Fantasia gaat. Daar moet hij langs de 7 rijken om de feeënkoningin te redden. Omdat er veel fantasie in zit en ook veel plaatjes, vond ik deze boeken echt heel leuk.

Toen ik 9 jaar was kreeg ik van mijn ouders de boekenreeks Ellendige avonturen van Lemony Snicket. Het ging over 3 kinderen, die hun ouders verliezen bij een brand en een verre neef, graaf Olaf, als voogd krijgen. Graaf Olaf laat hen veel vervelende klusjes doen en later ontdekken ze het gemene plan van Olaf: hij wil het geld dat de kinderen hebben geërfd stelen. Ik vond deze boeken heel spannend en er zit ook wat humor in, en dat is waarom ik het zo leuk vond om te lezen.

Nu vind ik het nog steeds heel leuk om spannende boeken te lezen, vooral die van Mirjam Mous, maar ook de Griekse mythen vind ik nu leuk, bijvoorbeeld de werken van Herakles. Dat gaat over een halfgod, Herakles, die als slaaf van de heerser Eurystheus, 12 onmogelijke opdrachten moet uitvoeren.

Lezen is een van mijn grootste hobby’s en ik doe het bijna elke dag. Vroeger had ik bij fantasieboeken het gevoel dat ik echt in het verhaal was, als of ik er echt bij was, ook door al die plaatjes. Nu, bij de spannende boeken, heb ik dat gevoel nog steeds. Ik vind lezen super leuk en ik zal het nog zeker blijven doen!

[oscar-leesblog-1e]

Live and let die - Ian Fleming

Live and let die is een superspannend boek dat gaat over de geheime agent James Bond, die naar New York gaat om een maffiabaas, die een piratenschat heeft gestolen, te stoppen.