o-yalniz

[o-yalniz]

[o-yalniz]

“Yırtarak geçiyor kalbimizden Hayatı törpüleyen zaman… Şuramızda bir şey var, Acıya benzer, umuda benzer…. Böyle günlerde her şey, Hem acıya, hem umuda benzer.”

Arkadaş Zekai Özger

[o-yalniz]

21:56

bir bekleyeni olmalı insanın...

umudunu yitirmeden tükenmeden

bir özleyeni olmalı insanın...

saçındaki tek telini,alnındaki terini

kalabalıklar arasındayken bile

senden başka düşü olmayan biri.

-- Arkadaş Zekai Özger

[o-yalniz]

Herkese bir pencere lazım, önünde oturup her şeyi unutabileceği.

[o-yalniz]

"Özgürlük budur belki de – sürekli bir yersizlik; sürüp giden bir yol."

Oruç Aruoba

Painter, by Devrim Erbil

[o-yalniz]

“Göğsünü saran zincirleri kırıp sızlanmayı kesen kimse, ruhunun en büyük kurtarıcısıdır.”

— Ovidius

[o-yalniz]

"Ayrılık da sevdaya dahil." diyor Atilla İlhan. Ve cevap veriyor Cahit Zarifoğlu: "Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil."

[o-yalniz]

içimdeki

kıpırdanışları dinliyorum.

bir şeylere açılmak, bir yerlere koşmak,

dünyayı kavramak istiyorum.

dünyanın bize yaşatılandan, öğretilenden

daha başka olduğunu

seziyorum..

(Tezer Özlü)

[o-yalniz]

Güzellik, insanların gelecek düşlerinden çoktan çıkmıştı. Kimsenin ortak türküsü yoktu ve kimse türküsünü bir başına söyleyemiyordu. Bir yere gitmeden, gelecek birisini bekliyordu herkes. Koro halinde susuluyordu ve yalnızca yüksek sesle konuşanlara inanır olmuştu insanlar. İncelik yalnızlığa dönüşe dönüşe bitmişti. Şiddetin coğrafyasında elbette gökyüzü bir lükstü ve ancak yağmur yağınca anımsanıyordu. Gittiği en büyük uzaklık evinden işi olanlara, ne aşk, ne özgürlük, ne barış anlatılabilirdi.

[o-yalniz]

Kimse yaşamadan bilemezdi elbet, nereye, neden giderse gitsin, tüm yolculukların insanı çocukluğuna götürdüğünü. Geçmişini bir mühür gibi gözlerinde ve adımlarında taşıdığını insanın.

[o-yalniz]

"... her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız. Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar. Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar, canları sıkılır. Çünkü efendim, herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır.

Ne var ki, hiç kimse kendi hayatını nasıl yaşaması gerektiğini kesinlikle bilmez."

Kitap: SİMYACI

Yazar: Paulo Coelho

[o-yalniz]

“İnsanlığın alçaldığı bir dünyada

Bir insanı sonsuz sevebilmek ne güzel.”

[o-yalniz]

Bir deli rüzgar da benim ülkeme esse, bunca acıyı, kederi, kalp kırıklıklarını alıp götürse… Ümit Yaşar Oğuzcan

[o-yalniz]

Sevmek; bütünlenmektir. Çok seven eksildiğini zanneder, oysa artmaktır sevmek, çoğalmaktır… Ümit Yaşar Oğuzcan

[o-yalniz]

"Yinede, her şeye rağmen yanlış olduğunu bildiğin o yoldan vazgeçemiyorsun..

Çünkü sana kalbini hissettiren o yoldu... "🍁

🌙🍂...

[o-yalniz]

"Dünya, büyük bir tiyatro sahnesi gibidir. Herkes bu sahnede rolünü oynar, rolü bitince de bu sahneyi terk eder."

[o-yalniz]

Hiç incinmeyecekmişsiniz gibi sevin. Paraya ihtiyacınız yokmuş gibi çalışın..

Kimse izlemiyormuş gibi dans edin. ‘Müziğin sesini duymayanlar dans edenleri deli sanırlar.’.

Nietzche