nyfh-meraklantan

[nyfh-meraklantan]

Tα βιασμένα κορίτσια δεν είναι μόνο σεξ χωρίς συναίνεση. Είναι πνιγμός πριν τη διείσδυση χωρίς διείσδυση, είναι βιασμένα από σχόλια νεκρικά «πως τις κανόνισαν». Τα βιασμένα κορίτσια συχνά αλλάζουν όνομα. Κάποτε τα λένε Έλενα με άλλο μήνα και χρονιά, άλλοτε Αμάρυνθο και Ρόδο κι άλλοτε τα κουβαλούν στη γλώσσα αντί με όνομα, με νούμερο: 4χρονη, 10χρονη,17χρόνη χωρίζονται σε ανήλικα και ενήλικες, μεγαλώνουν και γίνονται «η 23χρονη», η «35χρονη», ένας ακόμα αριθμός. Τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, απλώνουν στην γκαρνταρόμπα της κοινωνίας τα ρούχα τους, να αποφασίσει η αρένα εάν προκάλεσαν το βιασμό τους, τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, κρύβουν τα ρούχα με τα αίματα στο μπάνιο για να μη φάνε ξύλο. Τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, απλώνουν στην αρένα τις κουβέντες τους, τι πίστευαν, τι έλεγαν, μήπως ήταν ανακατεμένα με τα πολιτικά, ήταν φιλήσυχες ή μήπως προκαλούσαν αντί με ρούχα με τις λέξεις; Τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, ζουν σε ιδρύματα, σε οίκους ανοχής και σε ορφανοτροφεία, σε ένα σπίτι στην Κυψέλη, σε ένα υπόγειο στο χωριό σου, σε κάποια βίλα στη Σταμάτα, σε ελληνικό νησί δίπλα σε αφίσα του ΕΟΤ. Οι βιασμένες γυναίκες, οι τρανς βιασμένες γυναίκες σε ανδρικές φυλακές με λεβέντες, οι βιασμένες γυναίκες, τα βιασμένα κορίτσια παίζουν σε βίντεο στο κινητό των βιαστών τους, γίνονται φωτογραφίες σε παρέες που γελάνε ή πληρώνουν, τρίζουν τα δόντια τους, αμφισβητούν τον εαυτό τους, τα βιασμένα κορίτσια φωνάζουνε πατέρα το βιαστή τους, κι έπειτα, τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, απολογούνται στα δικαστήρια γιατί τις βίασαν, ανακρίνονται από την αστυνομία γιατί τις βίασαν, παίρνουν μηνύματα με πέτρες στην πόρτα τους « τα ήθελε ο κώλος σου», είναι οι ψεύτρες που ήθελαν να «καταστρέψουν το παιδί μας» ή σήμερα είναι «ψόφα μωρή λαθρολάγνα», τα βιασμένα κορίτσια, οι βιασμένες γυναίκες, είναι πράξη εκδίκησης με χαραγμένη σβάστικα, είναι «γιατί δεν ήθελες μωρή» και «τώρα σου αρέσει». Τα βιασμένα κορίτσια, περνούν την πόρτα της κοινωνικής υπηρεσίας και τις διώχνουν, γίνονται ψυχιατρικός φάκελος τα βιασμένα κορίτσια με υπογραφή που λέει « ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ» ή «ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ», τα βιασμένα κορίτσια κυκλοφορούν μέσα στις εκκλησίες, βλέπουν σταυρούς και ράσα στον ύπνο τους, βλέπουν κι άλλες στολές και αξιώματα, γιατί είναι διαλεγμένα πάντα, να είναι εκείνες που ποιός θα τις πιστέψει, να είναι πρεζάκια και τρέλες, να είναι υπάλληλοι και οικονομικά εξαρτημένες, ψάχνουν για ψυχοφάρμακα , καμιά φορά αλλάζουν πόλεις, καμιά φορά τα καταφέρνουν και γελάνε, μα συνήθως έστω μια φορά θα κόψουνε τις φλέβες τους, καμιά φορά δεν προλαβαίνουν ούτε αυτό, καμιά φορά είναι νεκρές πριν από αυτό, καμιά φορά είναι πνιγμός στα βράχια, καμιά φορά είναι Δεκέμβρης κόκκινος με το δικό τους αίμα, γιατί είπαν σε έναν άντρα ΟΧΙ.

[nyfh-meraklantan]

Σήμερα ήταν δύσκολα

Έβαλα τα κλάματα για μια δικαιολογία γελοία

Γιατί έπεσε τάχα ένα φύλλο από το αγαπημένο μου λουλουδι στο μπαλκόνι

Πώς να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι σπαραζω που η φωτογραφία μας που με φιλάς δεν μου αποκρίνεται

Πώς να με δω στον καθρέφτη και κοιτώντας μέσα στα μάτια μου βαθιά

Να μην αντικρίσω ασβεστωμενα νησιωτικά σοκάκια με εσένα φορώντας ψαθινες παντόφλες να σεργιανάς

Πώς να ατενισω το απέραντο κενό στο ταβάνι μου άμα δεν με δω να χορεύω στη λάμπα λιωνοντας για σένα που είσαι από κάτω με κοιτάς και με λατρεύεις

Πώς να διαβάσω εκείνα τα ποιήματα του αγαπημένου μου συγγραφέα αν δεν μοιραστώ το δάκρυ μου το ύστερο μαζί σου

Που να κρυφτώ να νιώσω ασφάλεια άμα δεν είναι στα χέρια σου

Πες μου που;

Διότι ασφάλεια πλέον δεν νιώθω ούτε στην ίδια μου τη σάρκα

Μερικές, μάλιστα, φορές κλείνω σφιχτά τα αυτιά μου γιατί οι φωνές στο κεφάλι μου

Σε φωνάζουν να γυρίσεις

Και πλέον το αίμα στις φλέβες μου κάνει βαριεστημένα τη διαδρομή αφου δεν έχει πεταλούδες να ταΐσει καιρό τώρα

Δεν ξέρω αν σου έφτασε ποτέ το λίγο που ζήσαμε

Ή μάλλον αν σου λείπει το πολύ που δεν ζήσαμε

Εμένα πάντως με τσακίζει που δεν είχαμε χρόνο

Μου τσακίζει τα σωθικά και δεν εισαι εδώ να μου βάλεις ένα κλωνάρι βουκαμβιλιας στην άκρη των πνευμόνων μου

Να πάρω μια ανάσα.

Μια ανάσα.

[nyfh-meraklantan]

““Friendship is the purest love. It is the highest form of Love where nothing is asked for, no condition, where one simply enjoys giving.””

—

[nyfh-meraklantan]

Hearing “I’m so proud of you” when you feel like you aren’t doing enough really does lift a lot of weight off of you.

[nyfh-meraklantan]

“Έπρεπε να σε γνώριζα στα 21.”, μου είπε, “Τώρα θα μπορούσα να σε παντρευτώ. Αλλά δυστυχώς σε γνώρισα στα 15 και μέχρι τα 21 θα με ξεχάσεις. Δεν θα περιμένεις.”

[nyfh-meraklantan]

[nyfh-meraklantan]

[nyfh-meraklantan]

“Close friends are truly life’s treasures. Sometimes they know us better than we know ourselves. With gentle honesty, they are there to guide and support us, to share our laughter and our tears. Their presence reminds us that we are never really alone.”

— Vincent van Gogh (via quotemadness)

[nyfh-meraklantan]

I’ll be here… waiting for you. I promise I’ll come back for you.

[nyfh-meraklantan]

Όποιος το ανεβασε αυτό έχει κάθε κομμάτι της καρδιάς μου

- Luke Alvez, stop making me like you! - Ha! Never.

[nyfh-meraklantan]

[nyfh-meraklantan]

Bro come look at the stars with me I am not feeling like myself

[nyfh-meraklantan]

That's a promise

[nyfh-meraklantan]

And that's a promise, too

[nyfh-meraklantan]

No caption

[nyfh-meraklantan]

Νιώθω μια ακόρεστη ανάγκη

Για συλλογή γραμματοσήμων

Για παγωτό κεράσι

Και για τα ακροδάχτυλα σου στους κροτάφους μου

Μια ανάγκη σχεδόν επιτακτική

Για ταξίδια της σάρκας σου πάνω στη δική μου

Για το σάλιο σου στο στέρνο μου που θα ποτίσει τα λουλούδια που εσυ έκανες εκεί να ανθίσουν

Μια επιθυμία

Για την αίσθηση των μαλλιών σου στις άκρες των αγκωνων μου

Και για τις βλεφαρίδες μου επάνω στις κλειδώσεις των δακτύλων σου

Μια συγκορμη ρίγη

Για τα μονοπάτια που ανοίγεις με τις παλάμες σου στα μαλλιά μου

Και τις εστίες αγάπης ή αλλιώς σημάδια φιλιών που χαράσσεις στα μάγουλα μου

Και στην ψυχή μου μάλλον

Ένα τρέμουλο

Για το μέρος που διάλεξες για αγαπημένο σου επάνω στο κορμί μου

Εκείνο το σημάδι πίσω από το δεξί μου αυτι

Εκεί αποφάσισες να αφήσεις κάθε απόθεμα τρυφεραδας που 'χες μεσα σου

Μια φορά μου 'πες 'σε υπερ-αγαπω' καθώς χαϊδευες εκείνο μου το σημάδι

Από τότε κι ύστερα

Όλα στο υπέρ τα κάνω και εγώ

Σε υπερνοιαζομαι

Σε υπερλαχταρω

Σε υπεραγαπαω

Όλα σε έναν βαθμό υπερθετικό

Υπερθετικό του πάθους

Όχι συγκριτικό της μετριότητας

Όπως το σ'αγαπάω αρκετά

Σε υπερθετικό του έρωτα

Όπως το σε υπεραγαπω

[nyfh-meraklantan]

They exist ma'ams