nieodpornosc

[nieodpornosc]

„Miłość może upokorzyć nawet najdumniejszą osobę.”

[nieodpornosc]

„Nie każda osoba, od której nie potrafisz odejść, jest tą, którą powinieneś kochać.”

[nieodpornosc]

„Byliśmy jak nałóg, którego oboje nie chcieliśmy rzucić. Tylko że ja myślałam, że to miłość, a ty po prostu nie miałeś nic lepszego do roboty.”

[nieodpornosc]

„To nie było uczucie, to był głód. Nie tęsknota, tylko syndrom odstawienia.”

[nieodpornosc]

„Nie przegrywasz, kiedy ktoś odchodzi. Przegrywasz, kiedy wciąż zostajesz w miejscu, w którym cię zostawiono.”

[nieodpornosc]

„Jeśli musisz sobie powtarzać, że to miało sens, to znaczy, że go nie miało.”

[nieodpornosc]

„Zawsze wracałeś. I zawsze odchodziłeś tak samo lekko. Jakbyś nigdy nie był częścią mojego świata, chociaż tak bardzo nim byłeś.”

[nieodpornosc]

„Nie umiem zdecydować, co boli bardziej – to, że udawał, że mnie kochał, czy to, że ja udawałam, że mu wierzę.”

[nieodpornosc]

„Nie wróci, ale upewni się, że nigdy o nim nie zapomnę.”

[nieodpornosc]

„Nie byłam mu obojętna. Gdybym była, nie musiałby się tak bardzo starać, żeby mnie ignorować.”

[nieodpornosc]

Ludzie to kurwy?

Nowe, nie znałem.

Ale mów dalej,

bo chyba masz więcej do dodania.

O fałszywych obietnicach,

o uśmiechach, które ranią bardziej niż słowa,

o dłoniach wyciągniętych,

tylko po to, by zabrać więcej niż dały.

Nie zdziwię się.

Nie zaskoczę.

Bo wiesz, co jest zabawne?

To, że w grze zwanej życiem

nikt nie jest święty.

Każdy ma swoje za uszami,

każdy kiedyś był dla kogoś rozczarowaniem.

Ludzie to kurwy?

Może.

Ale czy ty jesteś inny?

[nieodpornosc]

Ostatnio słyszałam, że kłóciłeś się o mnie z nią.

Podobno przeglądałeś moje profile,

leżąc obok niej w łóżku.

Ciekawe, prawda?

Jak łatwo wspomnienia mogą przeniknąć

do twojej nowej rzeczywistości.

Jak ktoś, kto miał być dawno zapomniany,

ciągle wywołuje w tobie burzę.

Nie wiem, co bardziej mnie bawi –

twoje słowa o „pójściu dalej”

czy to, że wciąż sprawdzasz,

czy ja już tam jestem.

~nieodpornosc

[nieodpornosc]

Nie myśl sobie, że nadal jesteś kimś ważnym.

Nie jesteś.

Każda część mnie brzydzi się mną z przeszłości,

tą wersją, która pozwoliła ci zająć miejsce,

którego nigdy nie powinieneś mieć.

Nie czuję gniewu,

nie czuję żalu.

Czuję tylko pustkę tam,

gdzie kiedyś myślałam, że coś istnieje.

Już nie nazywam tego błędem,

to była lekcja.

Ale nie jestem z niej dumna.

To jedynie przypomnienie,

że czasem trzeba się sparzyć,

by zrozumieć,

kogo nigdy więcej nie wpuścić do swojego życia.

~nieodpornosc

[nieodpornosc]

Mówiłeś, że jestem twoim wszystkim.

Że beze mnie nie wyobrażasz sobie życia.

A potem weszłam na twój Instagram.

I widzę – żyjesz.

Zdjęcia pełne uśmiechów,

wyjazdów, nowych twarzy.

Wygląda na to, że życie beze mnie

nie tylko istnieje,

ale nawet całkiem ci służy.

:)

~nieodpornosc

[nieodpornosc]

Rozczarowanie

Rozczarowanie smakuje jak gorzki łyk,

który utknął w gardle,

jak obietnica, która nie przetrwała poranka.

Jest ciężkie, wisi na piersi,

ale nie robi hałasu –

po prostu tam jest.

To spojrzenie w lustro,

które odbija coś, czego nie chciałam zobaczyć.

To chwila, gdy słowa tracą znaczenie,

a milczenie staje się głośniejsze niż krzyk.

Rozczarowanie nie kruszy się od razu.

Pęka powoli, jak lód na jeziorze,

aż w końcu czujesz, że stoisz na krawędzi,

a pod tobą tylko woda.

To nie złość.

Nie gniew.

To pustka, która przychodzi,

kiedy coś, co kochałeś,

okazuje się inne, niż myślałeś.

Rozczarowanie to lekcja,

której nie chciałam się uczyć.

To zrozumienie, że czasem

to nie ludzie nas zawiedli,

ale nasze własne oczekiwania.

~nieodpornosc

[nieodpornosc]

Odpuszczenie

Odpuszczanie nie jest łatwe.

Nie jest piękne.

Nie jest tym momentem, który rozświetla wszystko wokół.

To raczej powolne gaśnięcie,

chwila, gdy rozluźniasz dłonie,

choć wciąż czujesz ból po linie, którą trzymałeś zbyt długo.

Mówili: “Odpuść, będzie lżej”.

Nie powiedzieli, że zanim będzie lżej,

trzeba będzie zmierzyć się z pustką,

którą po sobie zostawiłeś.

Z tym ciężarem wspomnień,

który nie odchodzi razem z tobą.

Odpuszczanie to przyznanie się,

że nie każda historia zasługuje na zakończenie.

Czasem trzeba zamknąć książkę,

choć nie przeczytało się ostatniej strony.

I to boli.

Ale z czasem przestaje.

To nie zapomnienie,

bo zapomnieć się nie da.

To nie wybaczenie,

bo nie każda rana się goi.

To moment, w którym przestaję pytać “dlaczego”,

przestaję czekać na odpowiedź, która nigdy nie nadejdzie.

To wybór.

Nie ciebie.

Nie nas.

Tylko siebie.

I choć boli, w końcu uczę się oddychać bez ciebie.

~nieodpornosc

[nieodpornosc]

Dojrzewanie

Dojrzewanie to nie tylko zmarszczki na twarzy,

ale blizny na sercu.

To odkrywanie, że świat nie jest czarno-biały,

a odcienie szarości mają więcej znaczeń,

niż kiedykolwiek chciałeś zrozumieć.

To chwila, w której uczysz się,

że „zawsze” rzadko trwa wiecznie,

a ludzie, którzy mieli zostać,

często odchodzą bez słowa.

Dojrzewanie to nauka tracenia,

bez utraty siebie.

To godziny spędzone na próbie zapomnienia,

i sekundy, w których wszystko wraca.

To zrozumienie,

że nie zawsze dostaniesz odpowiedzi,

ale i tak musisz iść dalej.

To patrzenie w lustro i widzenie w nim kogoś innego.

Kogoś, kto wie, że ból jest częścią życia,

ale nie całą jego historią.

Dojrzewanie to nie koniec niewinności,

to początek świadomości,

że każda rana jest lekcją,

a każdy krok – wyborem.

~nieodpornosc