mutlupunk

[mutlupunk]

pahalı beyaz gömlekli bir kadındı, kırmızı rugan ayakkabılarıyla sokakta yürüyen.

belli ki geç kalmıştı haykırmaktan çekinip.

bavulda ne saklıydı yalnızlık mı özgürlük mü? pardon rüyanızda ne görürsünüz gölgeler ve arılar mı? yoksa hayalet dadılar mı? Burada kalanlarla yollar ve yalanlar. Bizim gibiler saatleri oyalar ve doyarlar.

Boşuna taşıdın o kavalyeyi zaten bıçakladığını buldu harapta. 

Burada yaşayanlar ve ölüler. Sen yinede hikayende kendini belirle. Belli mi olur?

sabahleyin periler alır götürür seni sonsuz ızdıraba.

[mutlupunk]

Neydi, bizi bizden çalan o şarkı?

Kusursuz muydu beli halatın?

Kadın mıydı? kız mıydı? 

Haklı mıydı? haksız mıydı?

Var mı yok mu? 

yoksa hiç var olmadı mı?

Sesi ne güzel o barutun halsiz miydi neydi?

Nadirdi çiçekler hangar dolusu köleler.

Bahar gelmişti açıldı koca keseler. 

Bir gün bilek kesseler.

ruhum acımazdı belkide.

[mutlupunk]

Palyaçoların komik kırmızı burunları..

Hala sadece katlanabilen mutsuz güzel kadınlar...

Sabahın ilk saatlerinde çalan alarmlar...

Burjuvanın ettikleri-buldukları-çaldıkları

Puronun varlığı-yaktığı-yandığı

Reklamların çekici akıcılığı

Yaşamın süregelen varlığının kanıtları olsalar da bende birer gösteridir.

[mutlupunk]

Gecenin yine karanlıkla ışığın buluştuğu saatler dışardan gelen hiçlikle karışık martı sesi, süs ışıkları.. Perdenin kattığı o filmografik havası koltukta uzanmış ağlayan bir kadın.. O kadar yorgundu ki gözleri.. Burnuda tıkanmış böyle ..Ne sorunu var? diye sorsalar anlatır ama çözülmez gibiydi sanki öyle derin bir görüntü.. Martıların sesi uzaktan fon müziği etkisi yaratmış boşluğa karışırcasına... Seviyordu belliydi kendini küçük düşürmüştü gereksiz yere değmezdi ama yinede elinde değildi bırakamıyordu.. Çocukça artık herşey onun için 5 sene önceki halime geri dönüyorum diye tekrarlıyordu .. Hiçte dönemiyordu sarılamıyordu tekrar yaşama düşüyordu bir tutunsa belki şansım olurdu.

[mutlupunk]

Janis Joplin 

via https://www.facebook.com/janisjoplin

[mutlupunk]

Tarlalarda dolaşıyordu ölü çocukların ayak izleri.pasta yiyordu yaşayan çocuk dişleri. Hatırlamıyordu yaşlı ağır hafızası hiç birini... Yine de dinliyordu kalbini ağır ve yaralı bir gencin gözlerinden izlenen aşkın gölgesinden aylardır uyuyamamış bir akıl hastası.. Huzursuzdu biraz okşayamadığı için saçlarını oğlunu bir berber. Kesiyordu gözlerinden son elektriklerini.. Duymazdan gelin çığlıklarını küçük çocuk ölüyordu tarladaki izlerle saydamlaşıp normalleşiyordu..

[mutlupunk]

Bugün ölü olmayı çok isteyen bir Tavus kuşu ağzı yapan düşüncelerim penguenimsi sahiplenmenin ardında kalarak bana bencilliğin yorumunu dinleterek sarhoşluğu tattırdılar. Konuştuğu çok şeyi anlamlandıramayan bir sosyal fenomenin karışıklığı bedenimin egoyla zehirlenmesini sağladı ve tekrar Tavus kuşuna dönüştüğümü hissettiğim anda deve kuşu olduğumu anlattım insanlara,kızgındı memurlar .. Konuşan insanlar.. tamamen doğaldır özgür asosyallik bizimkisi manic asosyallik.

[mutlupunk]

[mutlupunk]

Sade elbise giyinen Rus bir kadın tiz sesiyle havayı aydınlatıyor. Sabah oluyor ve tüm yastıklar havalanıyor. Saatim hep 7:03 ü gösteriyor.. Perdelere o sabah ten değmiyor. Pencereler açılmıyor, lambalar kapanmıyor... Koca bir fare o sabah bitiriyor kırıntılarını.

[mutlupunk]

Korkulardan döşenmiş yatağımın kaskatı yastığında yatarken bulurken kendimi sapsarı kesilmiş bir papağanın gözlerindeki o küçücük öfkeyi hayal ediyordu sarışın bir kız çocuğu.küçük bir parmağın kanayıp yavaş yavaş peçeteye yayılırken bir kadının dilindeki ‘Bana artık iyi gelmiyorsun’ cümlesindeki acı ve cesaret inlerken duvarlarda.. uzun kumral bir bulutun zevkten kendinden geçmiş sesini duyup ters dönüyorum yatağımda o kadar acıtıyor ki tekrar bir çocuğun anılarında buluyorum benliğimi.Uzaktan bir fahişenin topuklu seslerindeki tınıyı takip eden araba kornasıyla yankılanan minik kız çocuğu kahkahaları her yere dağılıp sonsuzluğa doğru yayılırken bir adamın yumruğu deliyor bulutları ve böylece kaskatı kesilmiş insan bedeninde kendimi sıkıştırılmış hissediyorum.minik bir su damlasını hayal edip bugünde uyuyorum.. 

[mutlupunk]

uzun yolculuklardan pek hoşlanmadığım bir gecede ben patatesim diye geveleyen ağzımla çıkarttığım mükemmel tükürükle beraber alıntılarımla oyalanıp kışın var olduğunu anımsadım. insanların yalnızlığa terfi edip depresyon yazına kadar devam edecek bir soğuk. gerçekten soğuk. Başı bozuk bir teyple maaşı bozuk bir memurun o gecede ağladığını duyduğumu da anımsar gibi olunca tek tek dikeldi tüm t��ylerim. Orada bir kazançlı iş adamının parası gibi gördüğü karısıyla seviştiğini hissediyorum sanki. Yüzümün yarısı yok olmuştu o gece.Bu gece ise yarı saydam bir halde uyuya kalacağım için pek bir yorgunum belkide saydam bile değil tamamen yok olacağımı bildiğim içindir. Mutlu Pazartesiler.

[mutlupunk]

[mutlupunk]

Pazartesinin o bunak köhne moronluğunu üstümüzden atacak bir şeydi hepsi zamanın geçemeyecek kadar sıradan yaşlarımızın bitirileceği kadar acı . konuşulan kelimelerin varlığı . insanın varlığı.. doğanın varlığı ve bunu bize veren kendimiz. kutularda hapsolmuş doğallığımız . özgürlüğü linç eden etniğimiz. kalıplaşmış hitabetlerimizle kimin için bir savaş veriyoruz bilinmez fakat bir farkımız da var olduğu için hepimiz hür hepimiz özgün hepimiz biricik bir toplumuz. ya benliğimiz? yalnızken de özgür müyüz? soyulan cinsiyetlerimize atılan koca koca toprakların altında kalmış neyin ahlakını savunan insanlara ruhumuzu açıyoruz.Korkaklığımız. Sıradanlığımız. Çekingenliğimiz. bizi biz yapan bütün özellikler aslında hiç bize ait olmayan sahtekar insani yapımızda bulunan ve bizi yöneten tek kişiye bağlı olan bir üremedir.Ve bugün cumartesi .. 

[mutlupunk]

Dün gece düşündüm ki her şey o güzel olmayan durumlardan dolayı bir tesadüfle başlayıp yok olan o tatlı vedayla sona ermişti. Karmaşıktı terk edilmek bir anda yok edilmek, silinmek ve özlemek. kaybedişti bir sonrakini takip etmek. Zorlamadan yürümek ve konuşarak silinmek

[mutlupunk]

Kovduk ister istemez en yakındaki fareyi peynir yesin diye kedimiz

[mutlupunk]

Evrendeyiz cok küçüğüz yalnızız etrafımız gerçeğin etrafindan gecemeyen canlılarla dolu.Benciliz, egoist ve yarı tanrıyı oynayan küçük bir noktadayız.farkımız yok aynıyız.masumiyeti hissederiz ama hiç göremeyiz.Ateşe hükmedip yanmaktan korkarız. Su yaşamamız için zorunluluktur ama içmeyi ogrenmez boğuluruz. Ölüm için yaşıyoruz ama hep korkuyoruz. Korkmak için çok yetersiziz.Affetmeyi bilmez hep korkuturuz. Kendimize çok masumuz. Yaratılmış olmayı mucize olmayı hep isteriz ona inanırız çünkü mükemmel varlıklar zannederiz kendimizi. Insanlardan korkarız. Metalara aşığız . Kadınlar hayranlık uyandırır onları öldürürüz. Mükemmel güzellikleri kıskanırız söküp bina yaparız. Biz hep öncüyüz. Yaşarız. .. yaşarız. .. yaşarız. ..

[mutlupunk]

Birileri doğuyorlar var oluyorlar bazıları var ölüyorlar beklemiyorlar benliklerini hep saklayıp duruyorlar