mswinter-d

[mswinter-d]

Paglisan

Pusong matagal na nalumbay 

Muling nagkaroon ng kulay at buhay

Nahanap ang pag-asa sa inakalang karamay

Kaagapay sa lahat upang magtagumpay

 Mata na laging nakapikit nang dahil sa luha

Ngayo’y kusang namulat nang may saya at tuwa

Labi na dati’y nakaramdam ng pait,

Muling nakatikim ng tamis kahit na saglit.

 Subalit ang panaho’y sadyang madaya

Bakit ayaw kang pagkalooban ng aruga

Panandaliang kasiyahan na naranasan

Pang matagalang hapdi ang nakamtan

 Kaya’t marapat na itanong sa sarili

Dapat pa bang magtiwala muli?

Kung sa bawat makikilala ay mayroong mali,

Sa kasiyahang isinugal, kalungkutan ang isinukli.

 Kung bukas ay panibagong umaga,

Dala nga ba’y bagong pag-asa?

Makuha pa kayang ngumiti 

Kung naramdama’y puro pighati.

 Sa iyong paglisan ako’y may natutunan

Hindi dapat asahan o pagkatiwalaan

Pag-ibig na walang katotohanan

Pangakong walang katuturan

 Pagsintang pawang kasinungalingan

Nararapat lamang na hindi panghawakan

Pusong nalugmok sa dusa

Hindi magmamakaawa para sayong pagsinta

  Malamig na bumalot sa kaloobang puno ng poot

Mula sa pangakong hindi nya nahakot

Ngayo’y mahihimlay na puno ng lungkot

Dahil sa pagkakataong ipinag damot.