mondscheinsonate

[mondscheinsonate]

#1

       Kalenin taş koridorlarında gezerek karanlığın gelmesini bekledim uğrayabilmek için tekrar. Hayatlarımız üzerine de düşünecek fırsatım oldu bu esnada ki aslında epeydir düşünüyorum. Gecenin ayrı bir güzelliği var bunları kaleme almak için. Öyle ki ismi “Gece” olan bir kedi bile, bana tıpkı o ismi koyan zihin gibi eşsiz ve güzel gelmiştir. Uzun zamandır masanın başına geçiyor, dinlemek üzere Mozart açıyor, deri kaplı defterlere yazıyor ve bittiklerinde de bu defterleri yakıyordum. Bu başta anlamsız gelebilir, fakat kağıt ateşe, sonra dumana, duman da uçup gökyüzüne karıştığında yazdıklarımın kalıcı ve bu dünyanın bir parçası hissediyordum. Bu sefer bir değişiklik yapacağız. Tabi ki W.A. Mozart hala kalıcı. Buradan bakabilirsin, en sevdiğimdir. 

       Çoğu kalem sahibi gibi benim de yazılarım değişimle, kayıpla ve kişisel düşüncelerin kendi haznesine sığmamasıyla başlıyor. Ay’ın hilal halinde gördüğümüz eksikliği tamamlamak için duyulan yırtıcı ve bir o kadar da umutsuz çaba ile.

       Değişim ile. Yakın bir zamana kadar hayatı bir savaş olarak görürdüm. Başarılarla, başarısızlıklarla, acıyla ve sessizce akıntıya bırakılma fikrinin verdiği huzurla dolu. Ölüm’ün gölgelerin arasından uzanan solgun elinden, soğuk nefesinden kaçarak eve ulaşmaya çalışılan bir savaş, bir gün daha mücadele edebilmek için. Buradaki görüşümün farklılaşmasıyla benim için değişim başlıyor. Artık bir savaş olarak değil, aynı gölgenin içinde Ölüm ile cilveleşerek, gelişerek, Mephistopheles’in hırsı ile Faust’un kibrini, Dante’nin İlahi Komedyasındaki yerimizi anlamaya çalışmak, müzik ile yoğrulmak ve kaybedilenin her zaman yeşil kalması için zihin sarayında ona ait bir oda inşa etmek olarak geliyor. 

              .    

[mondscheinsonate]

#Önsöz

     Başlangıçta sadece ben vardım. Gördüklerim, duyduklarım bana yetiyor, tüketebiliyorum dememe rağmen artık bir yerlere not etmezsem zihnimin içinde tatsız bir döngüye gireceğimi fark ederek burayı kişisel, görsel ve işitsel kalem ilan ediyorum. 

     Tanık olduklarımı, hissettiklerimi ve düşüncelerimi seninle paylaşacağım. İnanıyorum ki bu da bizi bir yere götürecek. Anlayacak, sorgulayacak, sevecek, nefret edecek, kabul veya inkar edeceksin... En azından ben öyle umuyorum.