mavitas

[mavitas]

tek başıma hiçbir sorunun yanıtını bulamıyorum. hep yeni hayatlar yaşamayı isterken, kendimi aynı hayatı tekrar tekrar yeniden yaşarken buluyorum sisli bir gecede yolunu kaybetmiş gemilere benzetiyorum kendimi. yanına gidip konuşmak istediğim insanları da işte bu kayıp gemilere benzetiyorum. uzaktan soluk ışıklarını görüyorum. ama ne onlar bana yaklaşabiliyorlar, ne ben onlara sisli gecede birbirimize uzaktan bakıp yeniden kendi kayboluşlarımıza karışıyoruz. umudum kalmadı artık bu dünyada düşüncelerimi, beni, duygularımı gerçekten anlayacak birini bulmam imkânsız görünüyor artık bana. ama evimde duramıyorum yine de. kendimi sokaklara atmak, insanlarla konuşmak, kendimi onlara anlatmak istiyorum. dinliyor gibi gözüküp dinlemeseler de, anlıyor gibi yapıp gerçekte anlamasalar da. anılar birer zorba gibi yükleniyor üzerime. durmadan hesap soruyorlar benden. tekrar tekrar aynı görüntüler belleğimi kanatıyor. ve hep o yüz. yüzdeki o ışık ömrümü ortadan ikiye bölüyor. Ne geriye dönebiliyorum, ne ileri gidebiliyorum.öğrendiğim her yeni bilgi eski inançlarımı koyulaştırmaktan başka bir şeye yaramıyor.

Ateşle

0 not

[mavitas]

kalbim titriyor

[mavitas]

mutsuz olalim ne var ben seninle mutsuzluga da varim

[mavitas]

fark ettim ki artik hicbir seye uzulmuyorum kimin benim hakkimda ne dusundugunu umursamiyorum sadece icimde bir avuc ofke ve ozlem var olgunlasmis olabilirim ama bu surec hayatimdan 3 yilimi aldi

[mavitas]

bana o gün ölmek istediğini söyledin ben öylece kalakaldım sözlerinle o kadar fark etmemişim ki yorulduğunu o kadar fark etmemişim ki karanlığını ben öylece kalakaldım utancımla halbuki bu dünyada en çok ben severim seni en çok ben özlerim seni en çok hep en çok... seninle olan her şeyde ben en çoğum bu yüzden o sözleri söylediğin zaman ölmesi gereken en çok benmişim gibiydi

[mavitas]

beni iyi hissettiren her sey uzagimda

[mavitas]

hislerimden bahsedemiyorum artık. sanki birine hislerimden bahsetmek o kişinin eline balyozu tutusturup al burayı da yık demekmiş gibi

[mavitas]

bunu bir mezar ziyareti gibi düsün. bizim mezarlığımız benim mezarlığım geldim ziyaret ettim içimden gelenleri söyledim ve gidiyorum şimdi. elimden baska bir sey gelmiyor toprağına dokunamıyorum elim varmıyor sadece etrafında dolanıp özlediğimi söylüyorum

[mavitas]

kendimi kotu hissettigim her an hep hatırlattım kendime bir baskasinin beni asla anlamayacagini

[mavitas]

anlatmak istediğim çok şey var ama nereye sığdıracağımı bilemiyorum.

[mavitas]

bazen insan kendi köşesine çekilmeliymiş ,kendi içinde bir yerlerde öylece durmalıymış. içindeki koca boşluğu doldurma çabasına girer ama her defasında bozgunluğa uğrar dolmayacağını bile bile küçük bir umutla devam edermiş yoluna. meğer insan kendi boşluğunda kıvranıp dururmuş, o boşluğu ondan başkası kapatamazmış ne başka vücutlar ne başka yüzler ne de başka kokular .çok alışmış ona kaybedene dek farkında değilmiş ne aptalca değil mi? sonra o boşlukla yaşamaya başlamış, alışmış gibi yapmış kendi yalanını uydurup maskesini takıp köşesine çekilmiş herkese g��lümsemiş ama hiç gülmezmiş, bazen kabullenmek gerekirmiş bunu kursağına kadar anlamış.

[mavitas]

Boğulacak gibi dalmışım gözlerine,bakarken büyük laflar etmişim içimden,sana susmuş, kalbine konuşmuşum.

[mavitas]

Seni olduğun her şey, olacağın her şey ve henüz olmayacağın her şey için seviyorum.

[mavitas]

Artık benim canımsın, canlı kalan tek yanımsın.

[mavitas]

Sen benim ihtiyacım olan tek kişisin.

[mavitas]

Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum, söndürmek istedikçe sana yanıyorum.

Yenildim işte,yine seni seviyorum.

[mavitas]

Sevmesini bilene,

kahverengi gözler bile okyanus olur.