mavinintonu - Tumblr blog

[mavinintonu]

İnsan bazen evinde otururken de yağmura yakalanmış gibi hissedebilir.

[mavinintonu]

İçindeki yangını söndürmek mümkün ama yanmak da bir seçenek...

[mavinintonu]

Yapayalnızdım, kendime sarıldım.

[mavinintonu]

Kimin bana ilaç olacağını düşünsem o benim yaram oldu.

[mavinintonu]

MERHABA RUHUM

Ruhun o kadar dolu ki boş olduğunu sanıyorsun...

[mavinintonu]

Herkesin derdi kendine ağırdır aslında ama kimse bunu kabul etmeyip sizin derdinizle dalga geçer ya da kendi derdiyle kıyaslar. Artık bende ne bu derdi kaldıracak omuz ne de psikoloji kaldı...

[mavinintonu]

KENDİNİ FEDA ETME

Bir gün kıymetim bilinir diye, emeklerim fark edilir diye kendini paralama. Sırf bir gün değer görmek için kendini feda etmeyi bırak. Unutma ki; bir kere yaptığını görmeyen, bin kere yaptığını görev zanneder.

[mavinintonu]

Güçlü Olmak

Acı çektikten sonra susmak ya da ağlamak güçsüzlük değildir. Bazen anlatsan da anlamayacaklarını bildiğin için susar ve acının ağırlığı altında ezildiğin için ağlarsın. Aslında güçlü insanlar; acılarıyla tek başına savaşmak zorunda kalanlardır. 

[mavinintonu]

Acı Çığlıklarından Kalan Neler?

Bu yankılar çığlıkların mı yoksa çığlıklarından geriye kalanların mı?

[mavinintonu]

Yenilgiyi bilmek, yenilgiyi bilmeyen biri karşısında seni daha güçlü yapar.

[mavinintonu]

Yoruldum Çabalamaktan

Kimseye çiçek bahçesi vaat edemem artık. İsteyen olursa beraber ekeriz. Eskidendi o her şeyi sırtladığım günler. Artık çaba görmediğim her yerden hemen uzaklaşıyorum…

[mavinintonu]

Düşmekten de korkma, düş. Ayağa yine kalkarsın.

Miraç Çağrı Aktaş

[mavinintonu]

Uzaktan hayran olduğunuz biriyle sakın tanışmayın. Ya eliniz ya kalbiniz boş kalır.

- DOSTOYEVSKİ -

[mavinintonu]

Uçurum ile aramda bir metre vardı aslında. Yanımda olan insanların yanımda olmadığını öğrendiğimde uçurum ile aramda otuz cm kalmıştı ve son otuz cmide ailem yanımda, arkamda destekçim diye geçirmişim. Şimdi ise bir metre bitmiş beni uçurumdan itmişler ve ben uçurum kenarındaki bir dal parçasına tutunmuş yaşamaya çabalıyorum...

[mavinintonu]

Kocaman bir yumru var boğazımda. Kimseye anlatamadığım dertlerle birikmiş. Kimsenin beni görmemesiyle büyümeye devam eden bir yumru. Ne zaman gidicek bu yumru benden? Ne zaman bitecek güçlü gibi görünmek zorunda olmam? Ailen bile varken sanki yok gibiler. Benden vazgeçmiş ve varını yoğunu kardeşine harcar gibiler. Bunları onların yüzüne vurunca da söylediğim bir cümleyi yüzüme vururlar. Bende yaptığınız hataları onda yapmayın onu görün dediğim için beni ölü görüyorlar. Ben ölmüşüm ve o toprağın altına girmişim gibi davranıyorlar. Hani derler ya insan bir kere ölür. Hayır bence insan sevilmediği, kendini değersiz hissettiği her an ölür. Yani bir kere değil bin kere ölür insan bunu asla unutmayın...

[mavinintonu]

Herkesin vardır yarıda vazgeçtiği ya da vazgeçmek zorunda kaldığı hayalleri, umutları. İnsanlar hayalleri oldukça yaşar, umutları oldukça hayattan zevk alır. Hayalleri, umutları bitmiş bir insana yaşıyor, hayattan zevk alıyor, mutlu denemez. Onlar hep üzgün, her doğan güne lanet okuyarak başlayanlardır. Bu insanların hep içi acır, çoğu kez mutlu bir insan gördüklerinde imrenirler. "Ben neden böyle olamıyorum?" diye sorarlar kendilerine ama hiçbir zaman cevabı bulamazlar. Eğer çevrenizde böyle olduğunu düşündüğünüz bir varsa ona elinizi uzatın. Ona küçük şeylerden başlayarak hayaller kurdurun, umutlandırın ama öyle uçuk kaçık şeyler olmasın. Hayalleri, umutları olabileceği şeyler olsun yoksa tekrar hayat enerjisini kazanamaz. Unutmayın her insan bu duruma gelmeden önce hayat enerjisi vardı. Bu insanlara el uzatmak için hiçbir zaman geç değildir tabi bu hayatta hâlâ yaşıyorsa. Siz onları yaşarken fark edin öldüğünde, o toprağın altına girdiğinde değil.

[mavinintonu]

Gördüğün yerde sarıl bana çünkü senin sarılmana ihtiyacım var...