maviecommefrancaise-blog

[maviecommefrancaise-blog]

Kerst in Bordeaux. (Blog n°11)

Het is zover: december heeft officieel zijn intrede gemaakt. En dat is in Bordeaux niet ongemerkt voorbij gegaan. De grote kerstboom aan het stadshuis heeft een ster aan de top, de hele stad is verlicht en de kerstmarkt is open. Dit maakt dat er een hele fijne periode geweest is sinds mijn laatste blog.

De eerste activiteit sinds mijn laatste blog was uiteraard: een bezoek aan de kerstmarkt op 30 november. Wat ik momenteel het leukste vind aan wonen in Bordeaux is zonder twijfel: een kerstmarkt op 20 min van mijn deur. Leuke kraampjes, lekker eten, mooie verlichting en sfeer alom. Wat wel opmerkelijk is aan deze kerstmarkt is het feit dat bij elke ingang veiligheidsagenten staan en dat je elke keer dat je de kerstmarkt binnengaat je tas moet laten zien en met een metaaldetector wordt gescand. Maar ik heb er enorm van genoten en het is momenteel echt mijn favoriete plekje in Bordeaux.

Zaterdag had ik ook echt een geweldige dag. Met enkele vrienden trokken wij naar een wijn chateau een beetje buiten de stad. In een prachtige, rustige omgeving konden we genieten van een boeiende rondleiding, een heerlijke lunch en het knuffelen met paardjes. De perfecte ontspannen zaterdag die gevolgd werd door een fijne avond bij vrienden op kot.

Zondag was het dus een rustigere dag waar mijn enige activiteit het bezoek van de kerstmarkt was. 😉

De week erna zat helaas weer vol met deadlines. Ze houden me hier wel bezig hoor. Gelukkig had ik iets heel leuks opstaan op vrijdag. Ik ging samen met Vicky (een vriendin uit Hong Kong) Chinees eten maken. We hebben zelf dumplings gemaakt, een speciaal soort Chinese paddenstoel, fried rice en speciaal klaargemaakte aubergine. Het heeft ons 2 uur gekost maar wauw dat was lekker! Geleerd van de echte. 😉 Ik heb goed opgelet en het recept gekregen dus dat was zeker voor herhaling vatbaar.

Op zaterdag was het een heel bewogen dag in Bordeaux. Ik moet zeggen dat ik me altijd veilig voel in Bordeaux maar zaterdag was dat een ander verhaal. De gele vestjes kwamen namelijk protesteren… De hele dag vlogen er helikopters over de stad, ruiten werden ingeslagen en openbare eigendommen vernield, geen enkel openbaar vervoer reed, overal politie en je hoorde de hele dag door ambulances. In het centrum moest je met een sjaal voor je mond lopen wegens al het traangas dat de politie gebruikte en tegen de avond werden er zelfs dingen in brand gestoken. Ik had die avond een filmavond gepland bij mij thuis maar er was even twijfel over of sommige vriendinnen door de stad durfde. Ze hebben uiteindelijk een veilige route gevonden en we hadden een hele fijne avond ondanks de grimmige sfeer doorheen de dag.

Dat brengt me dan terug bij deze week. Het is de laatste lesweek voor de examens dus alle eindtoetsen en eindpresentaties staan deze week. Druk en stressvol dus maar ook heel fijn om bepaalde zaken te kunnen afronden. Bijna al mijn Franse vakken zijn al afgerond, ik heb slechts 1 examen in het Frans over. Ook had de school gisteren een farewellparty georganiseerd en ’s avonds was er een laatste feestje als volledige groep voor de examens beginnen en iedereen stilletjes aan terug naar huis keert.

Het is een heel dubbel gevoel tijdens die afscheidsfeestjes. Langs de ene kant is het gek dat deze gebeurtenis die ik zo lang heb gepland er nu op zit en ik heb zoveel meer leuke dingen meegemaakt dan ik had kunnen voorspellen. Je hebt zo veel verschillende mensen op een speciale manier leren kennen en dat vormt banden die moeilijk zullen zijn om achter te laten. Maar langs de andere kant kan ik niet wachten om terug te keren, iedereen terug te zien en met een voldaan gevoel terug te kijken op deze ervaring.  

Er zijn sowieso mensen die ik nog ga terugzien (ik bedoel maar, een gratis verblijf in Londen kan ik niet laten liggen) maar toch zal ik een bitterzoet gevoel hebben wanneer ik binnen 9 dagen op het vliegtuig stap.

Tot snel iedereen!

[maviecommefrancaise-blog]

Alweer 2 weken verder: een update (Blog n°10)

Mijn laatste blog dateerde van 14/11, letterlijk 2 weken geleden. Ik realiseer mij dat er van mijn voornemen om wekelijks te bloggen niet veel in huis is gekomen. 

De week van de 14de had ik nog een tal van leuke activiteiten. Van gezellig iets gaan drinken, tot een kerstfilm-avond tot toch wel een hoogtepunt van deze maand: een bezoek aan Saint-Emilion. Wat een prachtige streek. Op zondag trok ik met Adie richting dit prachtige en pittoreske stadje.

In de frisse herfstlucht, met de zon op ons gezicht hebben we met een glas wijn in onze hand genoten van een dagje uit de stadsdrukte. De herfst is officieel in het land en dat zagen we aan alle mooie kleuren die in het landschap te zien waren.

We bezochten een klein wijnmuseum en zagen hoe wijn vroeger gemaakt werd. Ook zagen we de grootse fles wijn ooit en daarnaast ook wijnen van 500 euro (stel je voor dat je die fles laat vallen!).

De perfecte zondag dus!

De week die daarop volgde(de week van 19/11) zat vol met deadlines waardoor ik elke avond uitgeput thuiskwam en er buiten een avondje naar de cinema niet veel spectaculairs gebeurde. Maar dat vond ik niet erg want ik had een heel leuk weekend om naar uit te kijken: vrijdagavond kwam Emma aan uit België voor een weekendje Bordeaux.

Heel fijn om elkaar terug te zien en me weer een weekendje als heuse toergids te gedragen en ja toch: me toerist in eigen land te voelen. Al shoppend, babbelend en wandelend spendeerden we het weekend in Bordeaux en die 3 dagen voelden als 1 toen we maandagmiddag weer afscheid namen. Time flies when you are having fun. Want vlak voor dat Emma aankwam realiseerde ik me ook dat het nog precies 1 maand is tot ik terug op het vliegtuig stap. (Als ik dit schrijf is het nog 23 dagen, niet dat ik aftel ofzo hoor).

Ohja! Ik heb maandag ook eindelijk mijn studentenkaart gekregen van de school: ook weer goed op tijd 😉. Achja, ik kan het als souvenir in een fotoboek plakken ofzo.

En dat brengt me weer tot bij vandaag. De hele dag groepswerk gehad en zo meteen een presentatie Spaans als examen. Wie had gedacht dat Spaans leren in het Frans misschien nog wel de grootste uitdaging in mijn lessenpakket zou worden. 😉

Er resten mij nog 3 weekenden hier in Bordeaux en ik heb nu pas het gevoel dat het moeilijk begint te worden met activiteiten te vinden. Ik heb zoveel mooie dingen gezien en leuke activiteiten gedaan en ik ben mijn bucketlist goed afgegaan. Nu nog genieten van de kerstsfeer, de examens tot een goed einde brengen en dan ben ik er klaar voor om met een rugzak vol met ervaringen en lessen terug naar België te gaan.

A bientôt,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

Terug in het ritme + eerste examen (blog n°9)

Tijdens mijn laatste blog was ik nog volop aan het nagenieten van een heerlijke vakantie. Nu, een weekje later, ben ik terug helemaal in mijn normaal ritme.

En met het schrijven van deze zin ben ik trots op mezelf dat mijn ritme en leven hier als normaal aanvoelt. Volgende week is het officieel nog een maand tot ik terug in België ben. Het is gek hoe dit avontuur dat 3 maanden geleden nog zo onoverkomelijk leek, nu zo normaal aanvoelt en zelfs al weer bijna om is. Voor wie het wilt weten: 21 december om 16u10 landt mijn vliegtuig in Zaventem. 😉

Vorige week woensdag hadden we een gezellige avond bij vrienden thuis en donderdag trokken we naar de cinema voor “a star is born”. Zeer rustige en zeer welkome activiteiten aangezien school precies wou inhalen voor de week rust die we gehad hadden. Ik werd overspoeld met werk en met zenuwen want mijn eerste examen zat eraan te komen. Ik had ook heel veel vroege lessen! Het enige voordeel daarvan? De zonsopgang als ik naar school wandel. 

Dus voor ik me een weekend zou opsluiten achter mijn boeken had ik een fijne vrijdagnamiddag. Ik had geen les en het zonnetje scheen terwijl ik mijn eerste kerstcadeautjes ging kopen. De herfst hier in Bordeaux is echt fijn! Niet meer zo heet als in de zomer maar warm genoeg om mijn winterjas nog steeds in de kast te laten hangen. Af en toe wel wat regen maar het weer blijft zacht. 

Het weekend was dus 99% studeren met uitzondering op een etentje op zondag. Zondagavond gingen we kaasfonduen en racletten in een Zwitsers restaurant! Een heerlijke en gezellige beloning na het studeren. In het midden van de tafel zette ze een groot stuk kaas onder een warme lamp en zo kan de kaas rechtstreeks smelten op je bord.

Maandag was dan de grote dag: mijn eerste examen. En Zuid-Frankrijk zou Zuid-Frankrijk niet zijn als deze dag niet chaotisch zou zijn.

Dus in België op de hogeschool hebben we gemiddeld  3 dagen voor 1 examen. Je hebt die dag dan ook uiteraard niets anders op de planning dan dat examen. Hier in Frankrijk heb je in de voormiddag 3 uur les en in de namiddag 2 examens. Ik had er gelukkig maar 1 maar voor mijn klasgenoten was het wel pittig.

Normaal gezien was er eerst het financiën examen en daarna het examen dat ik zou doen! Ik had na de lessen dus nog heel wat tijd om de leerstof voor mijn examen om 16u30 te herhalen.

Dat dacht ik tenminste. Tot 1 van mijn klasgenootjes plots opmerkt dat er 2 mails waren rondgestuurd, 1 met de examens in de volgorde zoals op het online rooster stond, en 1 waar de examens omgekeerd waren zodat mijn examen eerst kwam. Maar iedereen dacht dat die tweede mail wel fout zou zijn want er was niets aangepast aan het online rooster. Toch even checken na de lessen!

En goed dat we dat deden want zonder duidelijke communicatie hadden ze de 2 examens omgekeerd! Ik had dus bijna mijn eerste examen gemist! Een beetje frustrerend en stressvol maar ook zo is het gelukt he 😉

Het examen was uitdagend maar wel in het Engels dus ik zie het wel goedkomen. Ook de volgende 2 weken staan vol met deadlines want zodra het december is zijn de examens zo daar.  

Er staan me dus nog een uitdagende maar leuke 5 weken te wachten! Maar stiekem kijk ik er ook erg naar uit om terug op het vliegtuig te stappen, iedereen terug te zien, ons nieuwe huis te ontdekken, kerst te vieren en de honden terug te zien natuurlijk. Zo een kat is toch niets voor mij. 😉

[maviecommefrancaise-blog]

Bezoek uit België: puur genieten (Blog n°7)

Wat heb ik er van genoten! Een weekje vakantie, een weekje met mijn lieve familie, een weekje zeer lekker eten,… Kortom: een week die mijn batterijen terug heeft opgeladen.

Dinsdag kwamen mama, papa en Loïc toe met het vliegtuig. Jordy was er al sinds zondagavond. Dus met de bus trokken Jordy en ik dinsdagmiddag naar het vliegveld. Ze hadden een uur vertraging! Wat kan wachten soms lang duren he. Na een lange busrit en een heuse zoektocht in het vliegveld stonden we hun dan op te wachten aan hun gate.

Een zalig weerzien met een enthousiaste Loïc die heel eerlijk zei: het vliegtuig vond ik het coolste, daarna dat we op hotel gaan en daarna jou terug zien. 😉 Ik vond het geweldig om hun allemaal in Bordeaux te hebben en ik had een leuk programma voorzien.

Eerst gingen ze hun valiezen afzetten in het hotel waar ik al enorm verwend werd: lekkere chips die ze hier niet hebben, een kookboek, chocola, de flair en een kaartje en cadeautje dat mijn vriendinnen hadden meegegeven. Hierna gingen we de stad in, even iets drinken en kleins eten om te bekomen van hun reis was het plan.

Wat ik niet had gepland was de eerste indruk die ze hier kregen van Bordeaux. Het eerste wat we zagen eens we neerzaten was een graatmagere straathond en een dakloze die uit zijn boom geklommen kwam waar hij leefde. Tja, hoe graag ik een grote, Zuid-Franse stad zou willen romantiseren: dit hoort er helaas ook bij.

Hierna heb ik hun beeld gelukkig kunnen omdraaien met een mooie wandeling langs alle bezienswaardigheden in de stad, ik had een tour voorbereid met leuke feitjes om hun zo een goed beeld te geven van de stad. Kuierend door de stad spendeerden we onze namiddag samen.

- Op Place de la Bourse 

Het einde van de wandeling was ons restaurant van de avond: L’êntrecote. Het populairste restaurant van Bordeaux. Er staat elke dag van de week om eender welk uur een rij mensen aan te schuiven.

Maar als je een kwartier voor openingstijd gaat aanschuiven geraak je wel vlot binnen. En dat was het waard! Er is een vast menu van een slaatje en steak met frietjes. Ze komen naar een tafel en vragen hoe je je vlees gebakken wilt en dat is alles. Een absoluut heerlijke maaltijd!

Hierna trokken we naar de kermis voor een dessertje en bezochten we de indrukwekkende waterspiegel die iedereen wel wist te boeien.

Moe maar voldaan kwamen we terug aan bij het hotel waar papa volgens mij al in slaap viel voor ik het hotel uit was. 😉 Het was voor hun zeker een lange dag met heel wat kilometers op de teller.

Woensdagochtend stonden Jordy en ik alweer vroeg in de lobby van het hotel voor deel 2 van de tour. We gingen nog wat van de stad zien en een beetje shoppen. Loïc wou dat namelijk per se! 😉 We begonnen de dag met een heerlijk ontbijt bij Books and Coffee. We gingen erna naar de indrukwekkende kathedraal van Bordeaux. (waar je ook via een App kunt betalen haha)

Erna naar de langste winkelstraat van Bordeaux waar papa een coole zwarte paraplu kocht (om de een of andere reden was hij er niet zo een fan van om die van mij met bloemetjes te gebruiken), Loïc stoere nieuwe schoenen en mama en ik onszelf even verwenden in de lush.

We gingen langs mijn favoriete koffiezaak en als middag eten gingen we hotdogs eten bij WOOF. De hotdogs op het menu hadden namen als: Beethoven, Idéfix, Rataplan, Bill en Pluto. Ze hebben ook canales geprobeerd: het typische gebakje van Bordeaux. 

Na een korte siesta in het hotel was het tijd voor een andere soort toer: “het leven van Nîne in Bordeaux”. We gingen langs mijn school, het park waar ik elke dag langs wandel en het appartement waar ik hier woon. Loïc was meteen fan van Oopsie (de kat), Jordy was niet echt zijn grootste fan. 😉 Hierna trokken we naar een gezellig Italiaans restaurant. Restaurants in Bordeaux openen pas om 19u, wat soms wel even aanpassen is. 

- let vooral op onze fotogenieke ober in de achtergrond haha 

Ohja, ergens hiertussen zijn we ook Jordy even kwijtgeraakt. We moesten de tram nemen, en Jordy was sneller dan de rest waardoor hij al opstapte en toen gingen de deuren dicht voor de rest kon opstappen. Typisch voor ons hadden we eerst 5 minuten de slappe lacht voor we hem konden bellen om een oplossing te zoeken! Het waren 2 dagen vol gezelligheid, lachbuien en ontelbare leuke momenten. Ze gingen veel te snel voorbij.

We dronken nog allemaal samen iets in het hotel en toen was de laatste avond samen al weer voorbij. 

De volgende ochtend trokken we allemaal samen naar het vliegveld voor een laatste ontbijt samen voor mijn lieve familie terug naar België trok. Ik was toch graag mee op dat vliegtuig gestapt hoor! Maar gelukkig was Jordy er nog tot zondag wat de rest van de week ook nog heel fijn maakte. Lekker eten en leuke uitjes vulden de rest van de week en zoals bij alle goede dingen was mijn week vakantie om in een oogwenk.

Toen ook Jordy zondag vertrok werd ik wel overspoeld met heimwee. Waarom moest ik ook alweer op Erasmus? 😉 Maar ik was niet de enige die zich zo voelde! Adie kwam zondagavond met tranen terug van een weekendje thuis in London, Mirella haar familie en vriend trokken zondag ook terug naar Nederland en Nadine kwam maandagmiddag terug uit München. Ook Pia en Laura moesten afscheid nemen van vrienden die op bezoek kwamen uit Duitsland. Dus maandagavond kwamen we allemaal samen om elkaar op te vangen en op te beuren! Een super idee van Adie waardoor iedereen zich meteen terug beter voelde! Het afscheid was nu makkelijker dan in september omdat je nu weet dat je hier een netwerk hebt om op terug te vallen en goede vrienden die in hetzelfde schuitje zitten. Dus we hebben deze week fijne activiteiten gepland om van onze heimwee af te geraken. Want voor we heten weten is het kerstmis en krijgt iedereen heimwee naar onze tijd in Bordeaux. 😉 Dus genieten doen we!

[maviecommefrancaise-blog]

Waar is oktober naartoe? (Blog n°7)

Wauw, ik kan bijna niet geloven dat mijn laatste blog dateert van 9 oktober… Ik heb echt het gevoel dat oktober voorbij is gevlogen. Ik ben hier nu bijna 2 maanden en het is gek hoe snel je aan een nieuwe situatie gewend kunt raken.

Een van mijn mede-Erasmusstudenten zei laatst het volgende: “ Erasmus is geen 4 maanden in je leven, het is een nieuw leven in 4 maanden.” And I couldn’t agree more! In 4 maanden tijd voelt een vreemde stad als thuis, je ervaart zoveel nieuwe dingen en in 4 maanden worden wildvreemden vrienden voor het leven. Ik vind dat er een heel speciaal gevoel heerst tussen Erasmusstudenten. Iedereen zit in het hetzelfde schuitje en dat creëert wel een heel goede band. Iedereen is zo open en vriendelijk en nieuwsgierig naar elkaars cultuur en gewoontes.

Zeker nu je zo een vaste vriendengroep gevonden hebt vliegt de tijd eens zo snel. Het laatste wat ik gepost had was over het weekend in San Sebastian.

Sindsdien is er een gigantische kermis in Bordeaux waar we regelmatig naartoe gaan. Plezier gegarandeerd! 

Bordeaux heeft bijna iets magisch bij zonsondergang.

Het weekend erna trok ik op zaterdag naar Cap Ferret, een prachtig schiereiland. Na een lange busrit en een mooie wandeling door de duinen kwamen we aan op een prachtig strand. Ik ging eerst gewoon met mijn voeten in het water maar het water was zo zalig dat we eindigende met een lange zwempartij in de zee. Op 13 oktober! Ik was zo verbaasd maar mij hoor je niet klagen. 😉 Ondertussen is het 26 oktober en ik heb nog steeds mijn jas niet aangehad haha!

De zondag na Cap Ferret heb ik rustig gespendeerd, kuierend op een rommelmarktje in het deel van de oude stad. Wisten jullie dat de binnenstad van Bordeaux al 10 jaar op de UNESCO werelderfgoedlijst staat? Terecht! We hebben ook een overdekte voedselmarkt bezocht en gesmuld van de plaatselijke specialiteiten.

De week erna was ook gevuld met leuke activiteiten zoals girls night en ESN activiteiten. ESN is het Erasmus Student Network waar Franse studenten activiteiten organiseren om de Erasmusstudenten wat op te vangen. Dat weekend heb ik met vriendinnen een ander deel van de stad ontdekt waar ik nog niet echt was geweest, hebben we leuke adresjes uitgetest om te eten en drinken voor wanneer onze familie op bezoek komt. (Ja we maken nogal opofferingen hoor 😉 ) En ’s avonds hadden we gratis tickets gekregen om naar een volleybal wedstrijd te gaan kijken. Zoals ik al zei bij de ijshockey: samen supporteren voor ‘ons’ team in Bordeaux is toch wel fijn! Je voelt u een echte Bordelaise. Zondag hebben we een heerlijk brunchadresje ontdekt waar ze Belgische chocoladepasta serveren. 😉

Dat brengt me dan weer naar deze week! Ook deze week was leuk maar duurde best lang, dat heeft er waarschijnlijk alles te maken met het feit dat ik dit weekend en begin volgende week bezoek verwacht uit België!! Dat is aftellen! 

Dinsdag gingen we naar l’école du vin de Bordeaux. Hier kregen we eerst theoretische uitleg over wijn waarna we de juiste technieken leerden om wijn te proeven. Observeren – ruiken – proeven. Het was toch moeilijker dan ik verwachtte om de juiste kenmerken aan de juiste wijn toe te kennen en om de leeftijd van de wijn te kunnen aflezen van de kleur! Maar een boeiende en leuke ervaring in een prachtige setting.

Woensdag was de dag waar ik en nog wat van mijn mede-Belgen en Nederlanders naar uit keken. Iemand had een Belgische frituur gevonden in Bordeaux! Toen dat dat de ronde deed ontstond er al snel een groep van Belgen en Nederlanders die toch wat heimwee hadden naar een lekkere friet of “patat” zoals onze noorderburen zeggen. 😉 Toen we die frituur binnenstapte sprongen er een aantal dingen meteen in het oog: overal de Belgische driekleur, kuifjesafbeeldingen en nog 2 tafels met Belgen: we waren niet alleen met dit idee!  De frietjes waren enorm lekker maar duur en er waren geen enkele frituursnacks te vinden! Tot zo ver mijn goesting in een friet stoofvleessaus met een kipcorn 😉 het zal voor 23 december zijn vrees ik haha! 

Vanavond staat er een halloweenparty op het programma. Adie, mijn vriendin uit Engeland, vindt dat we Halloween moeten vieren zoals in Engeland: go big or go home. Dus ik ben benieuwd hoe we er vanavond allemaal zullen uitzien haha!

Nog 2 dagen tot dat Jordy in Bordeaux toekomt en nog 4 tot mama, papa en Loïc hier staan: ik heb veel om naar uit te kijken.

Bedankt om deze veel te lange blog te lezen en tot snel.

Bisous,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

Het begin van een nieuwe maand: hello October!  (Blog N°6)

Hier zijn we dan, oktober, de tweede maand van mijn Erasmus is officieel begonnen, de bladeren beginnen de verkleuren, de temperatuur te dalen en de nieuwe voornemens zijn gemaakt. Met als nummer 1: gaan sporten.

Na een maand van lekker eten en leuke uitjes vond ik het wel belangrijk om ook terug te gaan bewegen. Dat gezegd zijnde trok ik maandag 1 oktober (wat een cliché zo aan het begin van de maand) naar de gym op het einde van mijn straat. Ik begon met goede moed en kwam naar buiten met spierpijn goed voor de rest van de week. Maar ik ga samen met Vicky sporten en vind het stiekem wel fijn dus ik denk wel dat ik het ga volhouden. 😉

Ik had een rustige week waar ik niet zo heel veel over te vertellen heb dus nu ik hier een maand ben leek het me wel gepast om een balans op te maken van dingen die ik opmerkelijk vind/die hier anders zijn.

1. Deze staat op nummer 1 omdat ik er nog steeds niet aan gewend ben: er zijn geen aparte WC’s voor mannen en vrouwen. Dus elke keer als ik een openbaar toilet binnenloop krijg ik een mini hartaanval omdat ik denk dat ik perongeluk de mannen-wc's ben binnengelopen.

2. Sleutels moet je omgekeerd in het slot steken (de eerste week geraakte ik nooit vlot mijn appartement binnen)

3. Het is een echte uitdaging om een normaal brood in een bakkerij of supermarkt te vinden. Er zijn daarentegen 3 wijn rayons.

4. Niemand heeft haast, als mijn les om 9u begint zal je niemand zien om 8u55. (de meeste komen ook nog 5-10min te laat)

5. Niemand heeft ook haast om dingen die kapot zijn te maken. Zo moet ik met mijn hele lichaam duwen om mijn raam toe te krijgen, heb ik een wijnkurk nodig om het toilet door te spoelen en hadden we 10 dagen een houten plank ipv een raam aangezien de wind het raam aan diggelen had geslagen. Er rijden auto’s rond met ductape ipv een raam of waar de zijspiegel met touw is vastgebonden. 

6. Ik had het er met enkele Erasmus vrienden over hoe dat we nu zien dat er zich onbewust enkele “culturele vriendengroepen” hebben gevormd.  Mijn vriendengroep bestaat namelijk voornamelijk uit mensen uit Engeland, Duitsland, Nederland en Frankrijk. De meisjes uit Polen, Slovakije en Oekraïne komen het beste overeen en ook de Spanjaarden, de Mexicanen, Grieken en Italianen kunnen het het beste met elkaar vinden. Als iedereen samenkomt is het natuurlijk 1 fijne grote groep maar ik vond dit toch wel boeiend om op te merken.

7. Fransen zijn enorm vriendelijk, mensen op straat zeggen altijd hallo of glimlachen naar je. Auto’s stoppen meteen als je wilt oversteken en als iemand perongeluk tegen je aanloopt zeggen ze altijd meteen sorry. Zeker als ze zien dat je moeite doet om Frans te praten zijn ze (in het algemeen) erg behulpzaam.

Zo dit zijn de dingen waar ik momenteel aan denk, waarschijnlijk zal deze lijst naarmate de tijd vordert nog wel aangevuld worden. 😉 Na een rustige maar fijne week stond er een heel leuk weekend op de planning: een weekendje San Sebastian met 5 andere Erasmusstudenten.

Vrijdag na onze lessen trokken Adie (UK), Pia (Duitsland), Nadine (Duitsland), Eleanora (Italië), Vicky (Hong Kong) en ik met de bus naar San Sebastian. Dit is 2 a 4 uur met de bus. (hangt er vanaf welke bus je neemt). We kwamen vrij laat aan en zochten dus naar een restaurant dat nog open was. Na even zoeken vonden we 1 waarvan de keuken nog 10 min open was (oeps). Het eerste wat we ontdekte over San Sebastian: bijna niemand spreekt Engels en de menukaarten zijn alleen in het Spaans. Het was dus een gok wat we besteld hadden maar heeft toch goed gesmaakt.

Eleonora - Ik - Adie - Jimmy - Nadine 

Zaterdagochtend zijn we lekker gaan ontbijten waarna we de stad gingen ontdekken. De stad was absoluut prachtig, er waren ook mensen aan het dansen in de straten en overal zagen we lekker eten. We hadden ook afgesproken met Adie’s broer Jimmy die de komende maanden in San Sebastian gaat wonen. 

In de namiddag hebben we een berg beklommen (ofja opgewandeld) met een prachtig zicht over de stad. Tot dan was het weer perfect. Rond 17u30 begon het echter enorm te waaien en te regenen dus trokken we terug naar ons appartement om ons even op te frissen voor de avond.

Pia - Nadine- Eleonora - Ik - Vicky 

We gingen allemaal samen Pinxtos eten, een typisch tapas-achtig gerecht. Dit kon niet zonder Sangria natuurlijk. Na nog een paar leuke bar’s ontdekt te hebben hadden we zin om te dansen. Er was echter geen enkele bar die echt muziek speelde en toen zagen we de “Gin-tonic” club. Niet precies wetende wat ons te wachten stond gingen we naar binnen en zagen een half lege club met alleen maar mensen rond de 50. Het was echter de enige plaats die muziek speelde dus we zijn gebleven hebben ons enorm geamuseerd. De Spaanse mensen hebben ons danspasjes geleerd op typische Spaanse muziek en afwisselend was er muziek van grease, mamma Mia, Wham,…. En topavond dus!

Zondag begonnen we de dag met een walking tour door de stad met de leukste en boeiendste gids ooit. Het was heel slecht weer dus na de tour gingen we een beetje van warme choco naar warme choco tot het terug tijd was om naar de bus te gaan. Dit was een korte update over een zalig weekend met hele fijne mensen. Doodvermoeiend maar toch ben ik terug opgeladen voor de rest van de week.

Dankjewel voor alle lieve berichtjes van iedereen en ik hou van jullie.

Bisous,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

Met vertraging: week 3 en week 4 (Blog n°5)

Hallo iedereen, hier ben ik weer. Sorry voor de vertraging. Met alles wat  er gebeurt vergeet ik soms om even neer te zitten, te schrijven en even een adempauze te nemen. Maar hier ben ik dus! Met een blog over week 3 en 4!

Het laatste wat ik heb laten weten is dat ik vorige week dinsdag Chinees ging eten met andere Erasmusstudenten. Het was echt heerlijk! 2 Chinese mensen in ons gezelschap hebben de hele avond kleine gerechtjes besteld die dan door iedereen gedeeld werd. Ik heb geen idee wat ik allemaal heb gegeten maar het was enorm lekker! Erna trokken we met een deel van de groep nog naar een biologische ijszaak voor een dessertje waarna ik moe maar voldaan terug naar huis trok.

Het was die week mijn 3de week in Bordeaux maar mijn eerste week dat ik de gewone lessen volgde. De Engelstalige vakken vallen heel goed mee maar de Franstalige zijn toch ingewikkeld en ik heb wel wat tijd nodig om eraan te wennen en te kunnen volgen. Maar ik zie het wel helemaal zitten! Ik vind de school een fijne omgeving die zijn best  doen om Erasmusstudenten op te vangen.

In het weekend van week 3 trok ben ik met enkele vrienden naar een museum gegaan dat je gewoon niet kunt overslaan als je in Bordeaux bent: het wijnmuseum. Een gigantisch, interactief museum met op het einde een kleine wijnproeverij in de prijs inbegrepen. Heerlijk en boeiend dus 😉. Erna trokken we naar een klein tweedehandsmarktje voor kleding in een kunstgalerij. Bordeaux heeft veel van die leuke, kleine events en markten. De sfeer zat er helemaal in.

Zondag was de eerste herfstdag en die hebben we in onze bikini met 32 graden op het strand naast het meer van Bordeaux gespendeerd! Zalig gewoon.

Dat brengt me naar deze week, week 4.  Ongelooflijk dat ¼ van mijn Erasmuservaring al voorbij is. Ik heb het gevoel dat ik pas gisteren ben beginnen met plannen. Op dinsdag hadden een paar van mijn Franse klasgenootjes me uitgenodigd om mee te gaan supporteren voor de Bordeaux Boxers: het plaatselijke ijshockey team. Ik had nog nooit een ijshockey wedstrijd gezien maar vond het wel echt fijn! Vooral de sfeer en het samen supporteren voor je team was een fijne ervaring.  

De rest van de week was vrij rustig omdat de lessen me toch wel uitputten ik ’s avonds helaas vaak schoolwerk heb. Maar dit weekend was er weer tijd voor ontspanning.

Zaterdag trokken we al vroeg met een bus Erasmusstudenten naar Dune du Pyla. De grootste duinen in Europa. Echt waanzinnig! Super mooi en echt de moeite om te bezichtigen. Na de voormiddag in de duinen gespendeerd te hebben gingen we naar een dorpje dichtbij, Arcachon. Een leuk pittoresk dorpje aan de zee. Tegen 18u vertrok de bus weer naar huis en ’s avonds was er een feestje op het kot van enkele Nederlandse studenten. Na een zalige, gezellige maar doodvermoeiende dag kwam ik dan ook uitgeput in mijn bed terecht.

Dan zijn we eindelijk terug up-to-date: vandaag. Een mooie “koude” zondag. Het is namelijk afgekoeld tot 20° dus iedereen haalt zijn jassen en truien boven. 😉 Rond 11u hadden we met een groepje afgesproken om te gaan brunchen. Erna konden we er niet aan weerstaan om nog even te gaan shoppen maar nu zit ik rustig thuis en is het helaas tijd voor de saaiere klusjes: de was, poetsen, huiswerk,… Maar ik kan met een fijn gevoel terugkijken op de afgelopen weken en ik weet dat oktober nog zo veel leuks voor me in petto heeft!

Bisous,

Nîne  

[maviecommefrancaise-blog]

De eerste lesweek. Blog n°4

Wat een eerste lesweek! De laatste keer dat ik een blog schreef was een week geleden. (wat vliegt de tijd!) Vorige week dinsdag begon dus mijn gewoon programma met de Franstalige studenten.

De hele eerste lesweek was eigenlijk een groot groepsproject. Dinsdag werden we in groepen verdeeld en kregen we een bedrijf en coach toegewezen. Ik zat in een groep met 7 andere studenten en we moesten een marketingproject maken over vastgoedplatform Indrickx. Woensdag en donderdag van 9u-18u moesten we aan het project werken en vrijdag moesten we dan (in het Frans) een presentatie geven voor het bedrijf en lectoren. Een ware vuurdoop dus! De eerste dag kon ik nog niet echt goed volgen. Fransen spreken zo ontzettend snel!

Het ging gelukkig elke dag een beetje beter en ook de presentatie op vrijdag ging, ondanks alle zenuwen, best goed. Ons team werd door het bedrijf zelfs gekozen als beste project en elk teamlid kreeg 2 cinematickets! Ik was wel blij dat de eerste week een groepsproject was. Als enige Erasmusstudent in een klas van Franstalige studenten die al 2 jaar bij elkaar in de klas zitten, is het leggen van contact met de klasgenoten niet altijd even simpel. Ik was dan ook heel blij toen het weekend aanbrak: even op adem komen.

Met 9 andere Erasmusstudenten trokken we zaterdagochtend naar Lacanau, een stadje aan het strand! Heerlijk een hele dag liggen op het strand, babbelen, af en toe de zee in en lekker eten! Ondanks de lading zonnecrème was ik wederom enorm verbrand. Maar dat was het wel waard 😉. Toen we ’s avonds terugkwamen hadden enkele Mexicaanse meisjes een picknick georganiseerd voor de Erasmusstudenten om de Mexicaanse onafhankelijkheid te vieren. Iedereen had lekkere snacks en drinken mee uit zijn land! Echt een hele leuke (en lekkere) ervaring. Zo hebben we dan enkele uren naast de rivier gezeten waarna ik doodmoe naar huis trok!

Zondagvoormiddag was het dan tijd voor de saaie maar helaas noodzakelijke klusjes: boodschappen doen, de was,… Maar in de namiddag was er een festival in le jardin public waar we van de muziek, de zon, en lekkere smoothies konden genieten!

Na een deugddoend weekend was ik maandag dan helemaal klaar voor de eerste echte lesweek. Ik volg een programma waarin de helft van mijn vakken in het Frans worden gegeven en de andere helft in het Engels. Ik keek dus erg uit naar die eerste les in het Engels. Maar helaas. Ik denk dat de term “Frengels” meer van toepassing is. Onder de Erasmusstudenten gaat het grapje dat het makkelijker is om Frans te leren dan om een Franstalige die Engels spreekt te verstaan. 😉

Gelukkige werden de Engelstalige vakken die ik vandaag (dinsdag) kreeg gegeven door Britten dus dat was al iets duidelijker. De Engelstalige vakken zijn tot nu toe erg boeiend en de Franstalige enorm pittig. Ik ga er mijn werk aan hebben om die bij te houden maar gelukkig heb ik heel fijne klasgenoten die me hun nota’s doorsturen aangezien in die van mij waarschijnlijk meer schrijf- en grammatica fouten staan dan wat anders. 😉

Ik ga me nu klaarmaken om met 20 Erasmusstudenten te gaan eten in een Chinees restaurant op initiatief van Vicky (een meisje uit Hong Kong). Zij gaat volledig kiezen wat ik ga eten vanavond dus ik ben benieuwd wat ik ga leren kennen. 😉

Ook enorm bedankt voor alle lieve berichtjes en tot snel!

Bisous,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

Een echte Française? (Blog N°3)

Ik ben hier nu een week en geniet elke dag een beetje meer van de stad. Ik weet dat je 2 kussen moet geven ter begroeting, dat de sleutels omgekeerd in het slot moeten, dat niets dringend genoeg is om je er druk om te maken en met een baguette onder de arm steek ik de straat over, ookal is het rood. Kortom: ik heb al het gevoel wat gesetteld te zijn. Ik heb zelfs al een paar simpele maaltijden gemaakt zonder iets te laten aanbranden en mijn was gedaan zonder iets te laten krimpen. In alle bescheidenheid: ik verdien wel een schouderklopje 😉

Het laatste wat jullie van mij gehoord hebben was de teambuilding van vrijdag. Zaterdag heb ik rustig uitgeslapen waarna ik in het stadscentrum had afgesproken met Patricia, een Duits meisje. Samen hebben we eerst wat geshopt (ik had nood aan een pet aangezien mijn gezicht de kleur van een kreeft had na het avontuur van vrijdag) en hebben de de Tour Pey Berland beklommen wat een prachtig uitzicht opleverde. We hebben een paar tips gekregen van een local voor leuke plaatsjes in Bordeaux om iets te gaan drinken dus die hebben we dan maar meteen uitgetest. We vonden wel dat we dat verdienden na die 500 trappen.

Na een fijne middag samen trokken we richting Chartrons, een leuke buurt waar we met enkele andere erasmusstudenten hadden afgesproken. Met zijn allen zijn we iets gaan eten in een all you can eat sushi restaurant. Zalig! De beste maaltijd sinds ik hier ben (mijn kookskills moeten nog wat verfijnd worden). Er waren 2 meisjes uit Nederland, 1 uit Polen, 1 uit Slovakije, 2 uit Duitsland en 1 uit Hong Kong. Na het eten trokken we naar een kleine supermarkt, haalden we wat wijn uit en hebben we de hele avond op een grasveldje naast Place de la Bourse gezeten. Het was enorm gezellig, we hebben gelachen, elkaar woordjes uit ieders eigen taal geleerd en toch wel wat culturele verschillen opgemerkt.

Zondag daarintegen was een typische luie zondag. Lang geslapen, naar huis gebeld, een beetje gepoetst, mijn valies verder uitgepakt,… De wat praktischere zaken. Minder spannend maar dat deed ook wel deugd. 😉

Maandag had ik vanalles op de planning. Ik had namelijk nog geen les. Als eerste: het international office van mijn school stalken. Na een week was er nog niets in orde en ik zou die dag niet naar huis gaan voor ze me eindelijk verder zouden helpen. Zo gezegd zo gedaan, 3 personen, heel wat frustratie en enige tijd later was mijn papierwerk dan eindelijk in orde! Dan ben ik met Vicky ( een vriendin uit hong kong) en nog wat studenten gaan middageten en dan het centrum in geweest. Ik ging ook mee boodschappen doen met Vicky in een Aziatische supermarkt! Gek hoe ik echt geen enkel product kende of herkende. Ze heeft me wel beloofd wat receptjes te leren. Daarna is zij met mij mee boodschappen gaan doen in een Franse supermarkt. Na een lange, zware wandeling was ik dan eindelijk thuis met al mijn boodschappen, te moe om nog iets anders te doen.

Vandaag gaan eindelijk mijn gewone lessen beginnen! Ik ben benieuwd. Wish me luck.

Bisous,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

De eerste week: een ware rollercoaster  (Blog n°2) 

Wat een week! Mijn eerste schoolweek in Bordeaux zit erop.

Zondagavond kwam ik laat aan bij mijn gastgezin in Bordeaux. Stephanie is enorm vriendelijk en doet haar best me hier thuis te laten voelen. En de 8-jarige Mathilde brengt heel wat leven in huis. Het is hier heel anders dan thuis dus ik moet me wel even aanpassen maar ook dat hoort erbij. En in alle eerlijkheid voel ik me hier elke dag een beetje meer thuis. Dat komt helemaal goed.

Maandag was een heel ander verhaal. Toen ik wakker werd was Stephanie naar haar werk en Mathilde naar school. Ik was dus meteen een hele dag alleen met Oopsie (de kitten). Ik wou meteen terug naar huis 😉. Al wist ik natuurlijk dat het normaal was dat ik me de eerste dagen nog wat verloren zou voelen. Ik heb dan maar mijn tranen gedroogd en ben naar de dichts bijzijnde supermarkt getrokken. Hier kwam ik tot de realisatie dat ik echt niets weet van koken. Het zal in het begin dus wat improvisatie worden in de keuken. Maar ook dat zal wel goed komen zeker. ;) Gelukkig was Margaux, een klasgenootje, ook in de stad. Zij doet hier namelijk ook haar Erasmus. In de namiddag hebben we afgesproken en hebben we een beetje van de stad ontdekt.  Zo zat ik toch geen hele dag alleen thuis! Pluspunt: in Bordeaux ligt de langste wandel-winkelstraat van Europa dus dat was een leuke ontdekking! We hebben dan ergens avondeten uitgehaald en erna trokken we naar Place de la Bourse. Hier hadden we afgesproken met wat andere Erasmusstudenten. Studenten hebben hier de gewoonte om zelf een fles drinken te kopen en met een grote groep op de grasveldjes naast Place de la Bourse te zitten. Dus dat was wel heel gezellig! We hebben zoveel mensen ontmoet dat ik de namen alweer vergeten was zodra de volgende zich voorstelde. Oops. Na een lange, emotionele dag kwam ik dan ook uitgeteld thuis met heel wat zenuwen voor de volgende dag: de eerste schooldag.

- Place de la Bourse 

Dinsdag in de namiddag werden alle Erasmusstudenten op school verwacht voor een introductie presentatie over het reilen en zeilen aan de school. Een beetje chaotisch en ik ga nog even moeten wennen aan het Engels accent van de Fransen maar wel fijn om wat meer duidelijkheid te krijgen. Zo kregen we ook een beeld waar iedereen vandaan kwam. De Erasmusstudenten komen van Denemarken, Zuid-Korea, Spanje, China, Mexico, Duitsland, Polen, Slovakije, Noorwegen,… Kortom: een boeiende mix van culturen en verhalen! Op woensdag en donderdag kregen we nog de mogelijkheden om deze mensen te leren kennen door middel van teambuilding activiteiten zoals een videospel door de stad, een creatieve presentatie en een spoedcursus Frans. De tijd gaat zo snel maar tegelijkertijd heb ik het gevoel hier al veel langer te zijn door de hoeveelheid aan nieuwe indrukken. Gek dat er nog geen week voorbij is!

Maar de top van de week was absoluut vrijdag: het enige wat we wisten was dat we een busrit moesten maken en zwemkledij moesten meenemen. Na een lange rit kwamen we toe in Biscarosse. Hier zagen we al snel wat de bedoeling was: op een gigantisch meer stond een groot opblaasbaar hindernissenparcour. In de voormiddag hebben we ons uitgeleefd als kleine kinderen terwijl we de hindernissen probeerden over te steken maar meermaals in het water terechtkwamen. ’s Middags was er een heerlijke lunch voorzien en in de namiddag lag iedereen fijn te zonnen/babbelen op het strand! Een veel effectievere teambuilding dan de dagen ervoor als je het mij vraagt. Ik was doodop, knalrood en stond vol met blauwe plekken maar had de fijnste dag sinds ik hier ben!

’s Avonds heb ik met Mathilde een Engelse film gekeken (zodat ze Engels kan leren) met Franse ondertitels (zodat ik Frans kan leren). Enorm gezellig! Ik ben benieuwd wat het weekend brengt en de komende 15 weken.

Bisous,

Nîne

[maviecommefrancaise-blog]

Ready for take off? 

Hier zit ik dan. Op het vliegveld met mijn ogen nog vochtig van het afscheid van mijn familie maar vol met zin voor het avontuur dat voor me ligt. Voor als je het nog niet wist: Mijn naam is Nîne Reniers. Ik studeer communicatiemanagement aan Hogeschool PXL en ik ga 4 maanden op erasmus naar Bordeaux.

Een super mooie kans die gemixte gevoelens met zich meebrengt. Ik ga de hele tijd van “yes ik ga op erasmus” naar “Nîne wat haal je je in je hoofd? Je kunt een vetplant nog niet in leven houden, laat staan dat je 4 maanden voor jezelf kan zorgen”. Zeker vandaag, als je zo afscheid moet nemen van iedereen, krijgt die twijfel de bovenhand. Ik ben zo slecht in het nemen van afscheid (dankje lieve zus om last minute nog een pakje zakdoeken in mijn tas te steken, you know me). Maar ik denk dat ik vooral dankbaar mag zijn dat ik zo een lieve familie, vrienden en vriendje heb die mij altijd steunen.

Nu die emotionele noot en woorden van dank achter de rug zijn: let’s get started! Mijn vliegtuig stijgt binnen een half uurtje op en je weet dat je nerveus bent als de starbucksjongen je je drankje geeft met de boodschap “fijne vlucht” en je antwoord is: “dankje, u ook”. *akward stilte* “uueh, ik bedoel, euhh, daaag*.

Rond 21u land ik in Bordeaux waar iemand me ophaalt en me naar mijn gastgezin brengt. Dit gastgezin bestaat uit een mama (Stephanie), een dochter van 8 jaar (Mathilde) en een kitten (Oopsie). Ik ben zeer benieuwd om ze te ontmoeten en hoop dat het klikt! Ik ga toch 4 maanden met hun samenleven. Ik woon op 20 min wandelen van de school, Inseec, waar ik naartoe ga.

Ik ben nieuwsgierig naar de stad, de nieuwe indrukken, de nieuwe mensen en alles wat de komende 4 maanden op mijn pad gaat komen. Maar boven alle twijfel en zenuwen heb ik er gewoon vooral zin in om eraan te beginnen! I’m ready for take off.

Voor de geïnteresseerden: via deze weg hou ik jullie geregeld op de hoogte.

Bisous,

Nîne