macvenguri

[macvenguri]

Mümkün müdür dönüp dolaşıp yine aynı yüreğe konmak? Her defasında kendini o yokuşta bulmak. Hatrına düşen yolu terkettiğini sanıp Yine o yolda buluşmak. Bir tek anla şahlanması tüm duyguların. Bir muhabbetle farketmek özlemi. Bir bakışla hatırlamak unuttuğun ne varsa. Sevmek, uzunca, çok uzunca bir süre. Sevmek fakat sevdiğini unutmak. Yürek nedir, sevda nedir, yara nedir, acı nedir, hissetmek nedir. Mümkün müdür unutmak tüm bunları veyahut unuttuğunu sanmak. Ve sonra bir tebessüm ile yeniden hatırlamak.

[macvenguri]

“Kalbim yine üzgün, seni andım da derinden

Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden

Yorgun ve kırılmış gibi en ince yerinden

Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden

Senden boşalan bağrıma gözyaşları dolmuş

Gördüm ki yazın bastığımız otları solmuş

Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş

Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden..”

-Yahya Kemal BEYATLI 🥀

[macvenguri]

Pazar günleri hava durumu hep şiirli Kalbim kapalı umutlu bugün Yer yer sağanak gözyaşı Dolu dolu yağıyor üstüme gülüşün Ne zaman doğar güneş bilinmez Parelel evrende gidişine şimşek çaktı Bıraktığın elim kalsada nemli Yokluğun o kadar soğuk ki mevsilim! Çok sisli yüzün diğeri fırtına misali Hangi hüzünü okşar rüzgarım İki yüzünden mi? Kış uykusundayım aşka Bir sıcaklık sardı bedenimi Ölümüm yakın mevsilim! Tek istegim var; Pazar günleri okuma bu şiiri…

[macvenguri]

“Ben yüreğimden geçenlere bir biçim vermeye çalışıyordum şu çokbilmiş dünyada. Çocukluğumu özlüyordum belki.”

— Kazım Koyuncu

[macvenguri]

[macvenguri]

'hafiftim, güzeldim, rüya gibiydim; bakmasını bilmedi."

- Oğuz Atay

- Tutunamayanlar

[macvenguri]

“Bu kadar uzak olup, kalbimde uyuman ne tuhaf”

[macvenguri]

Bazen aklıma geliyor ,neden diye soruyom hep kendime. Sonra ağlayasım geliyor. İçim böyle burkuluyor, sızlıyor nasıl desem ki acıyor işte, çok. Sonra diyorum, şimdiye kadar az mı ağladın?Olmayınca olmuyor işte. Şimdi ağlasan ne değişecek? Şimdiye kadar ne değişti?

[macvenguri]

“Doğadan üstün olduğu sanısına kapılıp onu dilediğince tüketen uygar insan, hayvanın, bitkinin, toprağın ve doğa insanının bilgeliğinden yoksun bir varlık. İnsan aya gittiği gibi, gün gelir Mars’a da gider, daha öteye de. Çünkü, doğanın bilgeliğinden yoksun bırakılmış olmanın hırçın yalnızlığını ödünlemek zorunda.”

— Rastgele Ben, Engin Geçtan. (via cilekcini)

[macvenguri]

Ömrümsün diyen kelebekler, aklımdasın diyen balıklar dünyası.

[macvenguri]

“Sana kızgın değilim, kırgın da… Bitmesi gerekiyormuş ve bitti, hepsi bu. Üzülmedim değil, hâlâ canım nasıl yanıyor bilemezsin. Biliyorum ki böylesine derin bir acının nedeni, tarifsiz bir mutluluğun bitmesiydi. Her şeye rağmen, hayatıma uğradığın için çok teşekkür ederim…”

— Bitmesi gerekiyormuş , ve bitti …

[macvenguri]

“maviye de sevdalıyım.

gökyüzüne de,

denizlere de.

ama en çok sana,

hep sana.”

[macvenguri]

“İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı.”

[macvenguri]

“Bu yaz güzel bir şey olur

belki

bir parça maviliği tanıdıkça

yeniden severiz yaşamayı

kim bilir

belki çocuk oluruz

yaşlandıkça’’

Bektaş Şenel

[macvenguri]

[macvenguri]

“Bazen insan ne yapması gerektiğini bilemiyor; ne söylemesi ya da nasıl davranması gerektiğini…  Bazen nerede durması gerektiğini bilemediği gibi, ne yana gitmesi gerektiğini de kestiremiyor. Bir yol ayrımı ve öylece kalıyor. “Zamana bırakayım bari elbet bir şeyler yoluna girer,” diyorsun ama canın yanarken zaman da geçmiyor bir daha üzülüyorsun. Bazen öyle anlar oluyor ki bir süre sonra yorulduğunu hissediyorsun. Ama en kötüsü de bunu artık kendinden de saklayamıyorsun. İyi ya da kötü olan biten ne varsa kabulleniyor; “ey dünya kapat ışıkları biraz sessizlik lütfen” diyorsun.”

[macvenguri]

“Ey, benim iyimser hallerim Çabuk aldanışlarım, Hep inanışlarım, Alttann alışlarım, Hatayı hep kendimde buluşlarım Değmeyecekleri kafama takışlarım, Yoktan yere akıp giden gözyaşlarım, Hepinize elveda… Artık ben kimseinin, Hiç kimsesi olmayacağım…”

— Nazım Hikmet Ran