lukagribnau

[lukagribnau]

Opmerkingen en feedback over de montage van Alma. 

[lukagribnau]

Notities bij de eerste montageversie van “Het familieportret”. 

[lukagribnau]

Notities bij eerste montageversie van Alma

ALMA V1 - 31/12/19

MONTAGE STRUCTUUR:

Introductiesequentie in het bos. De toon en sfeer van de film wordt neergezet en we zien (nog vrij onduidelijk), de zusjes met elkaar in de omgang. Alma komt als hoofdpersonage naar voren bij het shot met de titel.

Scene 1: In de kring, we zien duidelijk Alma om te laten zien dat het om haar gaat en horen daaronder een voice-over. We weten daardoor gelijk in wat voor positie Alma staat. Het stukje waarin Alma in voice-over over haar zusjes verteld twijfel ik over omdat het daardoor lijkt alsof het ook over Sofia gaat.

Interview seq 1: Alma legt uit over Sofia en hoe het begon (nog niet zeker of dit erin moet, misschien zegt het te veel en lijkt het dan te veel over Sofia te gaan?)

Scene 2: Het haar dat geborsteld wordt. We zien de relatie tussen Sofia en Alma en hoe Alma letterlijk voor Sofia zorgt. We zien daardoor ook meer van Alma’s karakter en hoe haar empathie zo groot is.

Interview seq 2: Over Sofia’s haar en hoe erg Alma dat ook vond. Misschien moeten ze omgedraaid maar dat kan nog uitgevogeld worden.

Scene 3: Met hond, Alma zoekt steun en we zien als kijker hoe ze op zoek is naar comfort.

Shot bij raam: We zien hoe klein Alma is en hoe eenzaam zo’n ziekte je als zus ook kan maken. Ze verteld over de tijd dat ze zonder Sofia door moest met het leven en haar zus eigenlijk een beetje kwijt raakte.

Scene 5: We zien wat voor tekening Alma maakt en hoe ze dit uitspreekt naar Sofia waardoor de twee elkaar beter beginnen te begrijpen en weer dichter naar elkaar groeien. Misschien moet deze later omdat het later in het proces is?

Scene 6: Voor spiegel. Alma legt uit hoe ze terugkeerde in haar hoofd en alleen was met haar gedachtes.

Scene 7: Pianostukje, waarbij de zusjes in harmonie zijn.

Scene 8: Waarin Alma verteld dat de band verbeterd is. Twijfel over het beeld omdat het niet helemaal klopt met wat we horen, misschien een shot van Alma en Sofia weer samen?

Scene 9: Pianostukje 2, waarbij de zusjes naast elkaar zitten en Alma naar Sofia’s pianospel luistert.

Titelsequentie

DOEL IN MONTAGE:

Laten zien hoe de band tussen Alma en Sofia gegroeid is door de ziekte.

De eenzaamheid van Alma, nu meer naar de achtergrond doordat de band met Sofia herstelt is en ze weer een zus heeft.

De radeloosheid van een kind die niet weer wat er om zich heen gebeurt en op zoek is naar comfort.

Notes:

Sofia meer in de film of juist niet?

Er is een stukje waarin Alma zegt “We zijn maar een klein familie in een klein huis, wat moeten we dan met zo’n grote ziekte”, vind ik heel mooi maar krijg hem nergens tussen nu.

Is de film te uitleggend of juiste balans?  

Nog niet experimenteel geëdit maar dat kan nog.

Is dit waar de film voor jou ook over gaat?

De twee shots op het begin, het shot van Alma met de hond waarna de titel naar voren komt loopt nog niet helemaal goed over met het shot in huis.

Sound klopt nog niet helemaal maar daar is sound design voor :) (muziek heb ik er nu gewoon onder gezet maar is misschien ietwat dramatisch?)

Bij de scene dat Alma naar zichzelf in de spiegel kijkt is nog niet helemaal het juiste shot gekozen omdat ze op een gegeven moment in de camera kijkt.

[lukagribnau]

Meetings November/December Alma

Meeting 1: Bij de eerste meeting zijn we met de crew samen gekomen en hebben we ieders taak besproken. We hebben het plan doorgenomen en de structuur, opbouw en toon van de film met elkaar besproken. Het is belangrijk de de film heel dicht op de huid zit en dat het kwetsbaar wordt. Daarom wil ik dat de kijker als het ware een beetje door de film heen zweeft en dat er niet hele harde cuts in voorkomen zodat je puur gefocust bent op het verhaal en er ook in meegezogen wordt.

Les 1: Klassikale bespreking met Maartje en Ruth waarbij we het plan hebben doorgenomen en besproken hebben dat de film niet moet afhangen van het interview maar dat er meer op zichzelf staande scenes in moeten voor gaan komen.

Les 2: In les 2 hebben we het aangepaste concept doorgenomen en de nieuwe scenes besproken. Hoe deze door de film geweven gaan worden door bijvoorbeeld omgevingsshots dat mooie overgangen kunnen zijn.

Meeting 2: Decoupage en volgorde scenes met Floor en Sascha. Sascha heeft me de shotlist laten zien en doorgegeven in welke structuur ze de film voor zich ziet. Zo heb ik een heel duidelijk beeld van de montage opbouw gekregen.

Les 3: Klassikale bespreking. Montageplan in concept verwerkt.

Les Feedback: Stukjes interview als voice-over gedurende de film bij bijvoorbeeld scene 1 eroverheen. In introductie wordt de film beknopt uitgelegd, korte schets = waar gaat de film over. De eenzaamheid/kern moet dan naar voren komen. Rode draad met hond die vaker terug komt. Binnen en buitenshots, voorzichtig snijden. Door te snijden naar bijvoorbeeld omgevings-shots up close.

Meeting 3 hele crew: Breakdown van de film. Wat gaat wanneer gebeuren en hoe gaat dit eruitzien.

Zaterdag 14 december: Begin montage. Syncen en alles bekijken. Belangrijke momenten uitzoeken.

[lukagribnau]

Logboek November/December meetings ‘Het Familieportret’

Het familieportret: 

Meeting 1 18 november: Bij meeting een kwamen voor het eerst samen met de crew. We hebben besproken wat iedereens taak is en hoe we alles gaan aanpakken met elkaar. Zo hebben we allemaal het plan gelezen en met elkaar ideeën besproken over het concept. We hebben besproken wat de filmdagen worden, vanaf wanneer ik ongeveer met de edit aan de slag ga en hoeveel tijd ik hiervoor heb. Lieve en ik hebben besloten om af en toe samen te komen om ideeën te bespreken over de montage. 

Les 1 19 november: Klassikale bespreking. In de les met Maartje en Ruth hebben we het plan doorgenomen en onduidelijkheden besproken. Meeting:21 novemberBespreken montage stijl en structuur film met Lieve. Met Lieve heb ik gekeken naar hoe ik de montage wil aanpakken en wat de toon van de film is. Het is belangrijk om te weten wat we in de montage naar voren willen laten komen. We waren het overeen dat er weinig cuts in de film gaan zitten zodat de kijker de tijd heeft om het spel op zich te nemen en de situatie op zichzelf weinig cuts nodig heeft. Wel is het belangrijk dat er een bepaald ritme in de film gaat zitten zodat de kijker niet verveeld wordt van het strakke statische kader. Ik wil gaan afwisselen door in het midden van de film het tempo iets meer op te voeren door een iets snellere scene zoals wat foto klikjes erin te zetten en het tempo op te bouwen naar het einde van de film. 

Les 2 26 november: In les 2 van Maartje kregen we uitleg over de definitie van een scene en wat nu daadwerkelijk een scene is. Voor mij als editer ook erg interessant omdat ik daarmee duidelijk voor ogen heb hoe ik een film kan opbouwen. Maartje liet een intro sequentie uit haar film ‘dansmariekes’ zien en die hebben we besproken. Een intro-sequentie hoeft niet perse een scene te zijn en kan dus puur een introductie aantonen zonder dat er al echt een verhaal in zit.  

Les 3 3 december: In les 3 van Maartje hebben we de decoupage en camera standpunten van de film besproken. Zo is het voor mij belangrijk dat ik in de montage fijne overgangen kan maken en daarom is het fijn om niet te hoeven knippen tussen hand-held en statische shots, dat knipt niet lekker. We hebben besloten om alles met 1 camera vanuit 1 standpunt te filmen omdat dit het strakst op beeld is. 

Meeting 4 december: Met Lieve en Gijs besproken hoe we de decoupage gaan doen in detail en wanneer belangrijke snijd momenten zijn. Vanaf het punt dat Lieve ingrijpt in de film willen we meer inzoomen met de camera zodat je ziet dat dit een belangrijk overgangspunt is. Ik heb ingelicht dat twee families fijn zou zijn voor de montage overgangen. Ik kan daardoor beter afwisselen en jumpcuts voorkomen. Ook kan het tempo beter opgebouwd worden door steeds sneller af te wisselen bijvoorbeeld. 

Meeting 9 december: Maandag hebben we de beelden uitgewisseld en ben ik van start gegaan met de edit. Ik ben begonnen met alles te syncen en te bekijken. Bij belangrijke punten heb ik markers gezet. Het fijne aan het materiaal was dat er 35 minuten gefilmd was waardoor ik alles goed kon bekijken. Ik heb mapjes aangemaakt en ben met een sequence begonnen waar alleen familie 1 in zit zodat ik familie 1 en 2 eerst apart kan editen, momenten kan zoeken en ze daarna bij elkaar kan brengen in een eerste versie. 

Meeting 11 december: Woensdag had ik een meeting Lieve, we hebben de edit gekeken en bespreking met Gijs en Lieve over decoupage en kaders zaterdag voor familie 2. Besproken dat we beginnen met leeg shot en eindigen met leeg shot. Dit werkt fijn en strak voor de montage. Ook hebben we gekeken naar de meer medium shots. We willen sowieso alles vanaf statief doen omdat dit meer de stijl aanhoudt waar we naar streven maar wel willen we kijken of we vanaf het moment dat Lieve in de film aan bod komt iets meer in een medium te filmen zodat er een duidelijkere overgang gaat zijn. 

Les 4 12 december:  Beelden bekeken met Maartje en de rest van de groep. Wat werkt, wat werkt niet? 

Tips: Individuen komen goed naar voren, elk personage komt langzaam naar voren. Focussen op bepaalde personages. De ongemakkelijkheid zie je terug, kan je sterker naar voren laten komen. Scene zonder en met close ups. 1 van meer veraf, en 1 ingezoomd. Eind foto’s van familie erin als still Geluid dat stoort, welke zender is het? Dit doorgeven. 

[lukagribnau]

Notities met inspiratie films voor montage

- Ninnoc (montage: Albert Markus: Muziek laten uitfaden op achtergrond. Weinig knips behalve bij interview. Eerst laten zien waar je bent. Voice-over over terugkerende sfeerbeelden en aparte scènes wat het verschil maakt. Verschillende scènes komen samen. Weinig ingreep van de filmmaker zelf en meer observerend beeld. 

- Anne vliegt (montage: Alburt Markus): Geluid weg op het begin, in de plaats daarvoor muziek. Introductie scene met omgeving daarna slow-motion van hoofdpersonage. Afwisseling tussen drukke beweeg scènes en rustige scènes. Begin met fietsen en einde met fietsen. Alma: 

- Girlhood (montage: Judith Granville): Slowmotion beelden door de film heen. Dromerige effect door slowmotion in scènes heen. Terugkoppelen naar eerste scène door de film heen (in Alma’s geval het interview). Dit wordt gedaan door wat langer te wachten met het shot te cutten en het geluid alvast te laten in-faden (soms een zoom-out).

- How to meet a mermaid (montage: Gys Zevenbergen) : Poëtische sfeer. Water zee geluid. Slowmotion beelden. Je zweeft tussen de scenes heen door de zachte overgangen van geluid en stille beelden. 

Het familieportret:

- Now somethings slowly changing (montage: Albert Markus): Lange shots. Er wordt voornamelijk geknipt op momenten van rust of juist in beweging. Hierdoor krijg je fijne dynamische overgangen. 

[lukagribnau]

Vervolg: research through design

Omdat ik gekozen heb om zelf mijn film niet te verfilmen ga ik montage doen voor twee films. Namelijk Het Familieportret van Lieve en Alma van Sascha. Hier een eerste opzet van beide montageplannen. 

Alma: https://docs.google.com/document/d/1UQo07tHfvK7PMnOGRmT4IG5CHjxX4uFAOLETrbsIEqk/edit?usp=sharing 

Het Familieportret: https://docs.google.com/document/d/13uEsL43x6cGjD9bV4Bip2OsdN_SO-5wn3RT1UeiwIbo/edit?usp=sharing

[lukagribnau]

Volledig onderzoeksrapportage ter research naar het thema van mijn film. 

[lukagribnau]

Volledig filmplan van mijn documentaire ‘Niet met en niet zonder’. 

[lukagribnau]

Synopsis versie 2

Een vervreemde tweeling herenigd op een plek waar ze ooit nog samen waren. Het zwembad. Samen blikken ze figuurlijk en letterlijk terug op een tijd waar ze nog samen konden zijn. Ze gaan namelijk zwemmen zoals ze dit vroeger ook samen deden. De tweeling wordt geconfronteerd met elkaar op een hele kwetsbare en intieme manier wat de spanning van de film ophoogt. De omgeving waar ze in zitten vergroot de vervreemding die er tussen hun in zit. Ook de afstand die er tussen de twee staat wordt vergroot door de gedwongen positie waar ze in zitten. Er hangt een gespannen sfeertje. De kijker vraagt zich continu af wat er gaat gebeuren tussen de twee. In voice-over horen we (documentair) de tweeling vertellen hoe hun relatie is verslechterd en tot afstand heeft gezorgd waardoor langzaam duidelijk wordt waarom de tweeling contact ontwijkt en zich zo gedraagt. De ‘wedstrijd’ die ze afleggen staat haaks op hoe rivaliteit zich gaande wegs uit bij tweelingen, wat voor afstand kan zorgen. In de handelingen die de tweeling uitvoert zien we hoe ver de tweeling daadwerkelijk van elkaar afstaat en wat deze hereniging met hun doet. Leidt het tot een positieve verandering in hun band of vergroot het de afstand die er al tussen hen in zit? Gedurende de film komen we erachter dat de tweeling een onderliggend verhaal heeft. De voice-overs leggen uit hoe ze tot dit punt van vervreemding zijn gekomen. Nadat de twee verschillende baantjes hebben getrokken en uit het water komen worden ze naast elkaar neergezet. De vraag is dan wat er voor effect ontstaat, ongemak of juist een wederkerende veiligheid? Aan het einde van de film, als de tweeling zich heeft gedoucht en omgekleed lopen ze de deur uit en gaan ze ieder hun eigen kant op.

[lukagribnau]

Regievisie van mijn filmplan 

[lukagribnau]

Interview met filmmaker over afstand op beeld.

Interview Sven Bresser over zijn film Free Fight: 

De film is begonnen vanuit een persoonlijk vertrekpunt. Zelf heeft Sven

een broer en het waren twee fascinaties die zich gingen verweven.

“Enerzijds de fascinatie voor de relatie tussen mijzelf en mijn broer. De

fascinatie voor gesloten karakters die kwetsbaarheid wegduwen. Ik denk

dat veel jonge jongens dat doen. Maar ja, in het dagelijks leven vraag ik

me nog vaak af in hoeverre je niet altijd een schild op houdt in sommige

situaties.” Ik vroeg me vooral af hoe hij de distantie die er tussen de twee

broers staat zo duidelijk wist te vangen op beeld. “Er was ook een

fascinatie voor de MMA-wereld. Ik volg die sport al zo’n drie jaar. Eerst

vond ik het een walgelijke sport waar ik niet naar zou moeten kijken. Ik

zag het als een soort ramptoerisme. Maar ik begon me er toch in te

interesseren. Het is een pure en primaire sport waarbij mensen het

uiterste uit hun lichaam halen. Ze stappen een kooi in om elkaar uit te

schakelen. Het heeft iets heel ‘oers’. Maar daartegenover staat een hele

theatrale, gecreëerde show, bijvoorbeeld in de aanloop naar het gevecht.

In die wereld zijn kwetsbaarheid en gevoelens een taboe. Als je dat

toelaat en met emotie de ring instapt, dan vecht je niet meer op techniek

en geef je openingen in bijvoorbeeld je dekking. Dan ben je zo

uitgeschakeld.” Over de stijl van zijn film vertelde hij het volgende “Alle

films over kwetsbaarheid. Dat druk van buitenaf je kan verlammen in

plaats van motiveren is iets wat me fascineert om verschillende redenen.

Het is allereerst iets menselijks, 90 procent van alle films gaat over

kwetsbaarheid, die van mij ook. Ik bespreek heel veel met mijn

cameraman en laat bijvoorbeeld fotovoorbeelden van mogelijke shot zien.

Locaties zijn ook heel belangrijk voor wat voor stijl en emotie je wilt

overbrengen.” De inspiratie die hij opdeed voor (de stijl) zijn film kwam

vooral vanuit muziek en beelden. Hij schrijft muziek op in het scenario om

een toon neer te zetten. Muziek blijft voor hem een leidend iets. Ook werkt

hij vaak met fotografische beelden als vorm inspiratie. Er is weinig dialoog

in de film om de afstand tussen de twee personages te vergroten en te

laten zien dat je niet altijd over je emoties kan praten en het een innerlijke

strijd is waar de karakters tijden de rouw in zitten. Ze zitten zo in hun

eigen wereld en de realiteit lijkt langs hen heen te gaan. Ten slotte was ik

benieuwd naar de combinatie tussen humor en het serieuze thema. Sven

beschrijft dat hij altijd een balans zoekt tussen humor en drama.  “De

verstilling en het cartooneske van een stripverhaal, dat zie ik in veel films

van me terug. Dat vind ik ook interessant om te combineren: een heel

tragische scène maar dan wel op die cartooneske of humoristische

manier verteld.

[lukagribnau]

Video met sfeer en inspiratiebeelden ter illustratie voor de vorm van mijn film. 

Bronnen:

Willemskantine - Temporary short distance love affair

Waterlillies (2008) 

https://www.youtube.com/watch?v=4142_BGUazw

https://www.youtube.com/watch?v=jmkjultuaFc&list=PLtpfTSgeqWv4xfHZvaMUo-nQyqcXRwsht&index=65&t=0s

https://www.youtube.com/watch?v=kJKhOLpv0Oo&t=706s

Woensdag 6 november 

[lukagribnau]

Muziek inspiratie voor film. Als achtergrond tijdens het zwemmen. 

[lukagribnau]

CRP sessie vrijdag 25 oktober 

[lukagribnau]

Eerste opzet literatuur onderzoek met bruikbare citaten. 30 Oktober 2019

[lukagribnau]

Interview Dorret Boomsma

Afgelopen maandag heb ik gebeld met psychologe Dorret Boomsma. Dorret Boomsma is een Nederlandse biologisch psychologe. Ze werd in 1998 hoogleraar biologische psychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Boomsma verkreeg landelijke bekendheid door haar onderzoek op het gebied van gedragsgenetica en haar tweelingenonderzoek. Ik heb haar gevonden naar aanleiding van het tweelingregister en wilde haar interviewen omdat ze mij eventueel verder zou kunnen helpen bij kennis over vervreemding tussen specifiek tweelingen. In het interview vroeg ik haar naar het stereotype beeld van tweelingen. Ze vertelde mij dat naast het ideaalbeeld dat we van tweelingen hebben er ook een negatief beeld van tweelingen is. “Tweelingen worden op jonge leeftijd vaak uit elkaar gehaald op de basisschool bijvoorbeeld omdat leraren anders bang zijn dat ze niet zonder elkaar kunnen spelen”. Zo’n negatief beeld op tweelingen komt vaak vanuit onwetendheid en een verwachtingspatroon die er van tweelingen is. Een tweeling kan obsessief worden aangeprezen door de intieme band maar deze band kan dus ook worden gezien als negatief. “Doordat tweelingen onder een soort vergrootglas liggen is het voor mensen gekker om te horen dat ze geen goede band met elkaar hebben omdat dit van ze wordt verwacht”. Toen ik Boomsma vroeg over de invloed van de opvoedingsstijl vertelde ze me dat de opvoedingsstijl van de ouders weinig invloed heeft op hoe de tweelingen uiteindelijk worden. De opvoeding (nurture) is dus niet per definitie een factor die ervoor zorgt dat een tweeling zich op een bepaalde manier gaat gedragen. Ik vroeg haar ten slotte over het verschil tussen banden bij eeneiige en twee-eiige tweelingen. Boomsma vertelde dat een eeneiige tweeling over het algemeen beter met elkaar overeen komt omdat ze meer dezelfde interesses vanwege het genetisch identiek zijn. Daarentegen kan het wel zo zijn dat er daardoor juist meer rivaliteit ontstaan omdat ze zo identiek zijn. Dorret raadde mij aan het eind van het interview nog een aantal interessante bronnen aan. ‘Lone Twin' van Belgische filmmaker Anna van der Wee en het boek ‘Identiek en toch uniek’ van schrijver Hilda Jeninga.

Maandag 21 Oktober 13:45