lonelytraumaticgirl

[lonelytraumaticgirl]

Dear mom,

Stop shattering my heart, I’m like a sword. Stop pretending that you love me. Your love is a venom, I can see.

I couldn’t be a good daughter. You aren’t a good mother either. Trust me, I’m not your hater, it’s just you, who made me a traitor.

I cannot speak. I cannot breath. I hate your mocking voice. I even hate your loving voice.

Stop killing me without a knife. I plead you, let me thrive. I really hate your vibe. Let me live my ugly life.

[lonelytraumaticgirl]

Live by this.

Pinky promises are serious.

Drunk words are sober thoughts.

Everything happens for a reason.

Right person wrong time is real.

Overuse I love you.

Love you and I love you are different.

Action speak louder than words.

Effort goes both ways.

Forgive but never forget.

Never sleep mad at each other.

Trust is earned, not given.

Two souls don’t meet by accident.

Time heals.

No one is perfect.

Gods plan is better than mine.

Giving>getting.

Praying.

Family doesn’t mean blood.

It’s ok to miss someone.

Once is a mistake, twice is a choice.

Smile at strangers.

Home Isn’t always a place.

You’re never alone.

Crying doesn’t make you weak.

Never let go of the first hug.

[lonelytraumaticgirl]

My father’s daughter

I am my father’s daughter, I’m not four anymore but I have so many wishes.

I wish I could unlearn accepting my father’s anger as kindness and affection.

I wish I didn’t feel ragged and wrecked when I speek to my father.

I wish my first steps weren’t on eggshells.

I wish I wasn’t so angry. But I am just my father’s daughter, I am taught to take anger as a sign of love.

I wish I didn’t inherit my father’s anger.

I wish anger wasn’t my love language too.

I wish I met my father as a little boy.

I wish I could tell him everything was okay. But I couldn’t and I still can’t and now I’m stuck with all this anger. That never seems to go away, no matter how much better I think I’m getting every time I see my father I will forever feel the anger.

I don’t want to feel like an angry little girl anymore!

[lonelytraumaticgirl]

She hates herself. She knows she need to open up, but her mind won’t let her.

Her heart begs to talk to someone. Her mind pushes everyone away, out of fair of being abandoned again.

She deals with things alone, until it’s too much to carry by herself. She doesn’t want to isolate herself, but she doesn’t know how to talk about her personal life.

Her heart aches for the attention of others. Her soul forgot how to love and be loved. The mind believes its protecting her, but she hates herself for pushing away those who want to love her.

She thinks she’s too broken to be loved. She’ll never cry in front of anyone, as she accepted it as a sign of weakness.

She fights the same battle in her heart and mind every day.

[lonelytraumaticgirl]

Deep inside a wounded heart, lies the memory of a childhood start. Aching pain that won’t subside, ghosts of memories that never died.

Every day feels like a fight, darkness lurking in the light. Haunted by what was done, haunted by what is gone.

Echoes of voices that once were near, whispers of sadness that refuse to clear. Every step feels like a struggle, every day seems like a juggle.

But hope shall not be dead, healing is just ahead. Courage to move through the pain, happy childhood memories to regain.

The past may have left his mark, but it won’t define a life that’s stark. A bright future can still form, a new chapter can be born.

[lonelytraumaticgirl]

I can’t ever talk about it, The pain I felt, the day it was stolen. My body was demoralized..

Broken and weakened, I laid stiff.. I said no. Nobody witnessed.

My word against yours. My point would never stand. Why’d you lie? Abused and helpless. Exposed to this darkness..

This is where I’ll stay. Locked up in a prison, you are the villain. What you took wasn’t given. I just need a reason.

My body wasn’t yours. I can’t understand. I feel low and dirty. The way you stole it. Without my consent.

[lonelytraumaticgirl]

Tja..

Ik kan zeggen wat ik wil, dat ik degene was wie alles fout deed.

Maar enigste wat ik wou was liefde, aandacht of misschien wel alleen gezien te worden. Me best doen voor een persoon en het is nog steeds niet genoeg?

Vorige relatie naar de knoop, geslagen, verkracht, aangerand, mentaal naar beneden gehaald en weet ik veel wat nog meer.. ik was geen haar beter ik kon schreeuwen naar hem wat ik wou, het hielp niet.. dus ik sloeg hem 1 keer zodat hij misschien zou ophouden met me zo erg mentaal pijn te doen. Maar plaats van te stoppen kreeg ik een slag na en een trap na, waarom? Geen idee had het verdiend. Uiteindelijk sloeg ik niet meer, liet ik het bij schreeuwen want wou geen blauwe plekken meer krijgen, het stopte ook niet van hem kant hij sloeg me nog wel, zijn woorden waren “je verdiend het, je maakt me kop gek”. Ik begreep het niet waarom ik het verdiende, ik wou alleen z’n liefde en veiligheid, toch?

Uiteindelijk ging het stukje verder, aan me zitten terwijl ik het niet wou, toen ging het nog meer verder. Na een ruzie eerst geslagen worden en dan perse HET doen, ik wou het niet.. schreeuwde en huilde maar dat hielp niet, me mond werd bedekt en uiteindelijk wist ik geen raad meer ik verstijfde. Langzaam kreeg ik geen lucht meer door me mond, het vergeten te zijn dat ik door me neus ook kon ademen. Z’n hand ging weg van me mond naar me polsen. Zijn woorden waren “hou je bek of ik stuur je naar huis” of “oh heb je anders liever dat ik iemand anders doe dan? Of mag ik het gewoon doen met je ook al wil je het niet” tuurlijk zei ik dat hij het maar gewoon met mij mocht doen, wat moest ik anders? Ik hield van hem..

Ik was geen haar beter, ik heb ook fouten gemaakt waaronder hem te slaan omdat hij me mentaal zoveel pijn deed en niet meer wist wat ik moest doen. Met zulke momenten waren dat de enigste opties. Hoopte ik zolang hij gewoon keertje even stopte, maar dat gebeurde niet.

Ik weet niet wat het is, het spookt rond in me hoofd. Ik wil het loslaten en doorgaan met me nieuwe relatie. Maar het verleden blijft me achtervolgen, waarom?

Ik verdiende dit niet!

[lonelytraumaticgirl]

I STILL FEEL HIS FUCKING HANDS ON MY DAMN BODY

And I didn’t deserve this..

[lonelytraumaticgirl]

Toxic relationship

I thought the strongest feeling

I had for you was love,

But it turns out it was actually fear..

Maybe fear is what I felt form the start,

Maybe my brain confused the two..

After all, it has the same physiological response as love.

The only thing I’m sure of,

Is that I should’ve never felt afraid of the one who claimed to love me..

The one who promised to protect me.