Text
Di effective
Di effective yung maxipeel. Pag ininom. Di ka mamamatay. Proven and tested.
0 notes
Text
Blog Post #3
Di na lang ba pwedeng masaya lang lagi? Yung di ka makakaramdam ng kahit anong sakit? Yung di ka na makakaranas ng kalungkutan? Yung wala ng gumugulo sa isipan mo? Yung wala ka ng maramdaman na kahit ano?
At my fourth attempt, inisip ko bakit di ko pa tinuloy? Bakit di ko pa nagawa? Nagsisisi ako kasi bakit may mga sagot na sa harapan ko bakit di ko pa maisulat? Bakit di ko pa mabigkas? Pilit akong tinuturuan, Pilit akong niyuyugyog ng katotohanan pero di ako makagalaw.
Hanggang kelan pa ko mananatili dito? Hanggang kelan ko pa mararanasan tong miserableng buhay na ito? Hanggang kelan pa ko magiging ganito? Ilang beses na kong nagsasabing napapagod na ko, ilang beses ko na ding sinabing ayaw ko na. Ilang beses na din akong nagsabing gusto ko ng sumuko.
Kelan ko ba magagawa yon ng totoo?
0 notes
Text
Blog Post #2
Second Post. Second Day.
Mahirap magisip ng positive thoughts. Mahirap alamin kung pano ako makakalabas sa madilim na silid na aking kinalalagyan. Gusto kong makatakas dito. Gusto kong makalabas. Gustong gusto ko ulit makita ang lahat.
Pero bakit tila lagi may nagbabadyang kapahamakan. Pinaglalaruan ang aking isipan. Pinaglalaruan na tila may gusto kang gawing masama sa iyong sarili.
Napapaisip na lang ako kung ito ba yung binigay na solusyon? Ito ba yung tanging paraan para makalabas? Ito na ba yung sagot sa lahat ng problema? Ito na ba?
0 notes
Text
Blog Post #1
It seems it takes a lot of days and years passed by to have a post again in this platform.
Bakit nga ba ako napunta ulit dito?
I’m must say that I’m not normal anymore. Emotional stability issues. I always wanted to lock myself into a dark room thinking about every single negative issues in my life. Thinking about my purpose. Thinking about what will happen in the future. Or kung may future pa ba?
I’ve changed, maybe because of the environment. I dunno. Pero isa din siguro yun sa mga dahilan kung bakit ako ganito ngayon. I attempted to commit suicide, thrice. Taking your life out of this place was really hard. Lahat na yata ginawa ko para makaalis dito pero sadyang ayaw akong paalisin.
I have a lot of friends na nandyan to support me. But in my case, to ease the pain inside me, sila is not enough. Nabalik ang lahat in just a snap. One negativity comes it multiplies easily.
Problema sa pamilya, sa eskwelahan. Sa paligid lahat na ata naabsorb ko. Crying until you sleep is the fastest way para maiwasan na lang lahat ng yan. Pero panandaliang solusyon na lang yon. Di sya sapat sa pangangailangan ko.
Sa ngayon ang gusto ko i try ulit. I want to try to escape again. Sana this will be the last. Kasi pagod na pagod na ko. Di ko na kaya yung mga nararamdaman ko. Hirap na hirap na ko. Gusto ko ng magpahinga.
0 notes
Photo
0 notes
Photo
0 notes
Photo
0 notes
Photo
0 notes
Photo
0 notes
Photo
0 notes