lfflrs

[lfflrs]

*хозяина квартиры зовут Андрей* мы:

[lfflrs]

СУКА нашли квартиру, посмотрели – всё хорошо, подписали договоры, получили ключи, принесли вещи, порадовались (искали квартиру месяц), начали убираться и нашли тараканов

скоро поеду расторгать договор и опять всё по новой. пиздец

[lfflrs]

у чата джпт спытала

[lfflrs]

знайшла добрую кватэру, пазнаёмілася з цікавай дзеўчынай і пішу адразу два твора. з навін пакуль усё

[lfflrs]

выпадкова даведалася, што ў Гродна ёсць вуліца Бабіна Гара. Я ХАЧУ ЖЫЦЬ ТАМ

да гэтага я хацела жыць на вуліцы Гогаля і вуліцы Славянскай

[lfflrs]

«Нет ничего приятнее, чем жить в уединении, любоваться природой и иногда читать хорошую книгу»

Н.В. Гоголь

[lfflrs]

чаму ніхто не гаворыць ЯК ЦЯЖКА ЗНАЙСЦІ КВАТЭРУ

мы проста дзве студэнткі, якія хацім здымаць кватэру, але нас ці проста ігнораць, ці “здаем толькі студэнтам-медыкам”, ці яшчэ што

[lfflrs]

цэлы дзень гуляю то ў Клуб Рамантыкі, то ў шашкі. лепшае лета ў маім жыцці

[lfflrs]

плануем у бліжэйшы час з’ехацца з сяброўкай на адну кватэру і жыць разам. я ўжо чакаю гэтага, бо наш дуэт гэта буквальна intj і intp, вадалей і леў, філолаг і хімбія

[lfflrs]

чаму я толькі зараз дадумалася да таго, каб пайсці ў бібліятэку? там жа ёсць любыя кнігі (спадзяюся на гэта) за маленькія грошы

[lfflrs]

калісьці думала паступаць на следчыка, але не люблю спорт і звычайна там бяруць хлопцаў. цяпер вучуся на філфаке і разумею, што ўсё ж такі паступіла на следчыка, толькі на больш камфортную для мяне версію

дзве гадзіны абмяркоўвалі з сяброўкамі, чаму ў “Яўгеніі Анегіне” Вольга не вельмі сумавала па Ленскаму

[lfflrs]

бацькі пытаюць “дзе ты будзеш жыць?”, “якія ў цябе планы на жыццё?”, “трэба купляць кватэру”, “ідзі на працу”, а я проста пакаленне, якое расло пад Макса Каржа

[lfflrs]

на практыцы далі заданне “злажыце 10 скорагаворак, 4 лічылкі і 4 прымаўкі”. пачуццё, быццам я ўсё жыцце чакала гэтага

за паўгадзіны ўсё злажыла адна, хаця выкладчык гаварыў падзяліцца на групы

[lfflrs]

дазналася ад сяброўкі, што нашая былая аднакласніца, у якой быў атэстат 10 (з 10) і дзесьці прыкладна 392 бала (з 400) зараз вучыцца на платнам. у самым лепшым універсітэце на крутой спецыяльнасці, але на платнам. ніколі не зразумею такіх людзей

калі б я не прайшла на бюджэт, я бы перасдавала цт у наступным годзе, пайшла бы на іншую спецыяльнасць ці ў коледж. ніякага мэтавага, спецкласа і асабліва платнага

[lfflrs]

сапраўднае жыццё адчуваецца тады, калі вы з сяброўкай бахнулі гарэлкі і пайшлі на вучобу

[lfflrs]

лічу, што трэнд “як гэта ў свеце прыгожых быць непрыгожай?” вельмі павярхоўны. для розных людзей ён можа гучаць па-рознаму (і я спадзяюся, што так і ёсць, бо прыгажосць для мяне гэта ўвогуле не якасць чалавека)

для мяне напрыклад гэта хутчэй “як гэта ў свеце тупых быць разумнай?”

для кагосьці гэта можа быць “як гэта ў свеце злых быць добрым?” ці яшчэ што-небудзь

[lfflrs]

скончваю першы курс рускай філалогіі. сёння разбірала сшыткі, што некалькі гадоў валяліся ў мяне. знайшла канспект па беларускай мове за 5 клас і ўспомніла, як настаўніца крычала на мяне за тое, што я не пісала прыклады да правілаў, бо “гэта вельмі важна” і “потым такія вучны ў 10 класе прыйдуць да мяне і скажуць, што будуць здаваць беларускую мову, а веды ў іх нулявыя”

спойлер: з іншай настаўніцай напісала экзамен па беларускай на 10 (у 9 класе), пасля школы здала рускую мову на 100.