lakenowhere - Tumblr blog

[lakenowhere]

People. People. Endless noise. And I am so tired. And I would like to sleep under trees; red ones, blue ones, swirling passionate ones.

Fyodor Dostoyevsky, The Brothers Karamazov (via theliteraryjournals)

[lakenowhere]

[lakenowhere]

Angkor Wat, Siem Reap. #angkorwat #siemreap #Cambodia #solotravel #wanderlust #dustfotosgepakt #engeen1dietoont #hoegeweldigmooi #datieris #amaaaaiii (bij Angkor Wat, Siem Reap, Cambodia)

[lakenowhere]

't interesseert hem niet te veel wi. Aapjes in Angkor Wat #aapje #cambodia #angkorwat #solotravel #wanderlust #dustaapjes #monkey (bij Angkor Wat, Siem Reap, Cambodia)

[lakenowhere]

Elephant Waterfall, Da Lat. #waterfall #nature #solotravel #wanderlust #beetjeweggaanzittenvantvolk #mensmagagliekbeetjerusthebben #60kmopdebrommer #tisierfris #vietnam #dalat (bij Da Lat)

[lakenowhere]

Phong Nha national park. #vietnam #fietstochtjegemaakt #dievelosierdastochdani #tette #hoogtestage #solotravel #nature #wanderlust #backpacking #phongnha #jungle (bij Phong Nha Kẻ Bàng - Quảng Bình)

[lakenowhere]

Phong Nha. #wanderlust #nature #boat #mountains #solotravel #backpacking #vietnam #phongnha (bij Phong Nha Kẻ Bàng - Quảng Bình)

[lakenowhere]

Nog ééntje om het af te leren. #catba #monkeyisland #vietnam #solotravel #nature #wanderlust #halongbay (bij Cat Ba Island)

[lakenowhere]

[lakenowhere]

[lakenowhere]

When you’re dead, they really fix you up. I hope to hell when I do die somebody has sense enough to just dump me in the river or something. Anything except sticking me in a goddam cemetery. People coming and putting a bunch of flowers on your stomach on Sunday, and all that crap. Who wants flowers when you’re dead? Nobody.

The Catcher in the Rye by J.D. Salinger (via quotemybooks)

[lakenowhere]

Monkey Island, Halong Bay, Vietnam.

[lakenowhere]

Rotting Out- Born (x)

[lakenowhere]

[lakenowhere]

Gebrek

Ik heb altijd gelet op de lengte van mijn schaduw, steeds snel schuw, nooit goed genoeg voor het felle licht, liever onzichtbaar, verstopt onder schemering, gordijnen, iets zodat ik mensen niet aan hoef te blijven kijken want nog steeds ben ik de enige die dat contact verbreekt,

er steken stukken van het verleden uit mijn rug, ik mis wat essentiële delen, ik heb tijd besteed aan klein leren leven, altijd bang om te gretig te zijn, te grote stempels te zetten op andermans bestaan maar ik ben steeds meer gaan woekeren, steeds meer op zoek naar een einde aan het eisen, steeds vaker verbijsterd door wat ik kan en doe en wil en moet en wat een zachte hand, een teder woord, een glimlach met me doet.

Ik ben nog niet waar ik had willen zijn, de dagen waarop het kaartenhuis wankelt verdwijnen waarschijnlijk nooit, ik zal moeten leren leven met het duister en haar plek maar ik wil in de spiegel kijken en ooit meer zien dan gebrek.

[lakenowhere]

Het is al zo lang zo dat het een deel van mij is geworden en hoe graag ik ook beter wil worden , ik weet niet meer hoe ik zonder ben

En dat maakt mij best wel bang (via verdronken-in-woorden)

[lakenowhere]