komistyflogenekas

[komistyflogenekas]

Αρχίζει το ματς

  Στέκομαι στην γωνία των χαμένων και μέσα στο ημίφως προσπαθώ να ξεχωρίσω τον αντίπαλο.Είναι η Σόνια αυτή την φορά.Φοράω ένα σορτσάκι,αθλητικά παπούτσια και χειροπέδες.Η Σόνια μέσα στις φανελένιες πυτζαμούλες της φαίνεται να είναι σε τρομερή φόρμα.        

Προσπαθώ να της εξηγήσω αλλά δεν με ακούει,είναι θυμωμένη,νέα και όμορφη.Με πλησιάζει και αρχίζει να εξαπολύει τις άτσαλες μπουνίτσες της προς όλες τις κατευθύνσει��.Την αποφεύγω με ένα sidestep από δεξιά και απομακρύνομαι σαν ιδανικός και ανάξιος εραστής.Ρίχνω μια ματιά στον ηλεκτρονικό μηχανισμό που μετρά τον χρόνο αντίστροφα,αλλά είναι χαλασμένος.Αν δεν φόραγα χειροπέδες,θα τσιγκέλωνα το μουστάκι μου και θα κατέληγα στο συμπέρασμα πως όλο αυτό είναι ένα αστείο που πρέπει να τελειώσει.

Με πλησιάζει,δείχνει πιο ψηλή και πιο αγριεμένη τώρα εξαιτίας του φριχτού ατοπήματος της άτακτης φυγής μου.Θεατές από κάτω ζητωκραυγάζουν εν χορώ κοράκων,<ΣΤΕΙ-ΡΩ-ΣΗ ,  ΣΤΕΙ-ΡΩ-ΣΗ>,κάποιοι άλλοι λιγότερο περιεκτικοί<ΚΟΨ'ΤΟΥ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ>.Δεν ανησυχώ καθόλου,δεν υπάρχει χρόνος άλλωστε,η Σόνια είναι φιλότιμο κορίτσι,δεν θα χάλαγε ποτέ το χατήρι μιας ομάδας ορκισμένων σαδιστών.      

 Ένα δεξί κροσέ προσγειώνεται σαν κομήτης στο σαγόνι μου,προσπαθεί να μου θυμίσει πως όλα θα γίνουν στην ώρα τους,και σειρά αυτή την στιγμή έχει η μάπα μου.Τα μάτια της στένεψαν περισσότερο,απαγορεύοντας στην αποκλιμάκωση του πόνου την είσοδο στο πάρτυ. Τα μάτια της είναι όμορφα,μοιάζουν πολύ με τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου και υπόσχονται να με κάνουν σχεδόν ίδιο,μπλέ μαρέν.

Επιτέλους χτύπησε το καμπανάκι.Έκανα έναν κοιλιακό,τον ένα και μοναδικό που κάνω όταν ξυπνάω και κοίταξα προς το μέρος του ήχου που μου έσωσε την ζωή.Ήταν το άδειο μεταλλικό πιατάκι του καλύτερου φίλου του ανθρώπου.

Σηκώθηκα το γέμισα με λίγη σαμπάνια ruinart,χάιδεψα τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου και έτρεξα στο κρεβάτι να προλάβω τον δεύτερο γύρο...

Κόμης

[komistyflogenekas]

Αποστολή αυτοκτονίας Ι

Δεν θα φάω άλλο αυγό σήμερα,προτιμώ βροχή.

Είπα να πάω μια βόλτα στα γλιτσιασμένα πεζοδρόμια του Μανχάταν,η Τερέζα είχε κακοκεφιές και ο Μάνος τα δικά του,ήταν δύσκολο να συνυπάρξεις με χίπηδες και κόκκινα πιράνχας.

Δεν άργησα πολύ να καταλάβω πως αυτός που πραγματικά ήθελα να δω ήταν ο κυρ Αντρέας, ο χασάπης που πάντα έλεγε κάτι συμβολικό όταν του έλεγα να μου διαλέξει κρέας. 

Στο δρόμο με έπιασε το γνωστό ντελίριο έλλειψης αδρεναλίνης ,έφαγα φουντούνι . Ένα παιδάκι μου ζήτησε φουντούνια αλλά του είπα οτι δεν έχω και να προσέχει τις κακοτοπιές . Δεν ήταν μακρυά η ώρα που θα έπαιρνα την εκδίκηση μου από τους περιφερόμενους απορροφητήρες που σε ρουφάνε όταν βράζεις.

Λουκάνικα

μου πρότεινε ο κυρ Αντρέας για σήμερα, λέγοντας μου:

Λουκάνικα...

Τυφλογέ

[komistyflogenekas]

“ ... ”

...και ήταν από νωρίς εκεί,αψεγάδιαστος γαμπρός,εικονικός τιμωρός μιας ακόμα ανώνυμης πράξης και θεωρητικοποιούσε

...και ήταν από παιδί εκεί,λίγο ειδήμων,θεωρητικός κηπουρός και μας τραγουδούσε πικρά.

...γιατί ήταν από καιρό εκεί ,να μας κοιτά μαζικά και μας κατηγορούσε για άδικες μάχες και βρώμικα νερά

...γιατί δεν μας άρεσε καθόλου που γελούσε

[komistyflogenekas]

Να την κοιτάς

Είδα έναν ουρανό κόκκινο και δεν ξέρω άλλο χρώμα να σου θυμίζει κάτι που δεν βλέπεις και είναι μέσα σαν το αίμα εκτός απ'το κόκκινο.

Τα ίχνη μου χάνονται στη διάρκεια μίας και μόνο γενιάς , σε μερικά γενέθλια φίλων μας , σε λίγο καιρό ,με λίγο καιρό, τι θα θυμίζει το γιατί γελάσαμε εκείνο το βράδυ ;.

Μίας και μόνο

Υπάρχει μια αποθήκη αισθημάτων αληθινών που βρίσκουν τη θέση τους εκεί αυτόματα κάθε φορά που κάποιος νιώθει, νιώθει μόνος η άλλος και αν τα καταφέρεις δανείζεσαι από κει ότι θες για μια στιγμή μόνο αν είσαι καλός.Αν είναι με άλλους αποθηκεύεται εκεί σαν μέσος όρος ενός με λίγο η μισό από σένα.Μπορεί να δανειστείς έτσι μια στιγμή χαράς του da vinci όταν βρήκε κάτι καινούργιο η την θλίψη της Σάρα Κέιν.Μετά τα επιστρέφεις και μένει μόνο η τσάκιση απ΄το βάρος στην ψυχή σου.

Να την κοιτάς για λίγο μόνο μην την ισιώνεις όταν θα ξαναδείς τον κόκκινο ουρανό.

[komistyflogenekas]

Ο πιό καλοκουρεμένος βραδύπους της ΝΑ

Η μνήμη μου βασίζεται στην ακοή ,ό,τι μαθαίνω βασίζεται στην ακοή και ότι νιώθω στην όραση απορώντας για το ποιος θα ήμουν χωρίς αυτά. Όσο κλείνω και σκαρφαλώνω βρίσκω απαντήσεις για όλα αλλά οι απαντήσεις δεν μετράνε τόσο αν δεν τις κάνει άλλος και πληθαίνουν εκθετικά.

Είμαι ο Σεβαστιανός ζαν λυκέρ γνωστός και ως "ο πιο καλοκουρεμένος βραδύπους της Νοτίου Αμερικής"  γιατί είμαι ο πιο καλοκουρεμένος βραδύπους της ΝΑ και πάντα προσπαθούσα να γεμίσω την κενότητά μου με πάθος και κρασί μέχρι που την γέμισα με πάθος για το κρασί και την δουλειά μου ,μέχρι που σταμάτησα τα πάντα για να ακούσω και να δω χωρίς όραση και ακοή και αυτή είναι μια από τις ιστορίες μου.

 Ήταν παρασκευή, η αγαπημένη μου μέρ�� για τη ¨βρώμικη υπόθεση¨ στο μέρος που λατρεύω και όπως πάντα ήταν �� μοναδική ασχολία για την οποία βιαζόμουν. Η βροχή ποτέ δεν με άφηνε αδιάφορο μα η φιγούρα που ξεπρόβαλε από απέναντι έδωσε μια ανατριχίλα στην ατμοσφαίρα και οι φιγούρες τις παρασκευές δεν ήταν το φόρτε μου.Γούρλωσα τα μάτια , κοιταχτήκαμε μιας και η δουλειά μου δεν μου επέτρεπε να κάνω κάτι παραπάνω αλλά για μια στιγμή μπερδεύτηκα πολύ , ένιωσα ξένος στο ίδιο μου το σώμα και κάτι μου έλεγε ότι πρέπει να κάνω το πρώτο βήμα σε κάτι που δεν ξέρω καλά, η φιγούρα δεν μου άφηνε περιθώρια αλλά ούτε μάσησα και γω.Από τις υποθέσεις που έχω διαλευκάνει αυτή φαινόταν να με ενδιαφέρει σε ένα άλλο,πιο προσωπικό επίπεδο και αν δεν ήμουν τόσο έμπειρος και ωραίος τύπος αυτή η στιγμή σύγχυσης θα με είχε καταβάλει.Ο κομπλεξικός παρατηρητής μου δεν είχε υποψιαστεί καθόλου ότι ήθελα να με παρακολουθεί γιατί αυτό ήταν ένα κόλπο απ΄αυτά που είχα μάθει κατά τη διάρκεια της βραδύπορδης καριέρας μου ως δενδρόβιος ντετέκτιβ και ίσως κανείς να μην του έμαθε ότι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον δικηγόρο του διαβόλου δεν πρέπει να τα βάζεις με τον δικηγόρο αλλά με τον διάβολο τον ίδιο γιατί έτσι πρέπει και μπορεί να είναι και πιο εύκολο.

Όλα ξεκίνησαν πριν από μια εβδομάδα όταν με επισκέφτηκε η Δυονησία ταφκα η γνωστή χορεύτρια bachata των δυο τετάρτων στα μέρη μας φανερά αναστατωμένη και εγώ σαν άλλος Τασουγια Νακανται την υποδέχτηκα με ύφος ανθρώπου που ξέρει να υποδέχεται και να καθησυχάζει.Το πρόβλημά της δεν ήταν απλό , ήταν πεπεισμένη πως είχε ανακαλύψει τεράστιο κύκλωμα ναρκωτικών με διασυνδέσεις στο εξωτερικό. Έκανε μια μεγάλη και πολύπλοκη σκέψη που δεν θυμάμαι τώρα γιατί παράλληλα μου μιλούσε και το στήθος της και κατέληξε στο ότι τα φύλλα που μασάω ολημερίς όπως και των άλλων έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία μας.Προφανώς δεν ήταν καλά αλλά εγώ έσπευσα να της φέρω ένα ποτήρι νερό το όποιο και έφτασε στα χείλη της μίση ώρα αργότερα.

Δεν της έδειξα ότι υπήρχε πρόβλημα και έκανα ένα βήμα πίσω σαν μποξέρ που σέβεται τον πιο αδύναμο αντίπαλο για να σκεφτώ τι με είχε επηρεάσει σε όλη αυτή την ιστορία και έγινα έτσι σκεπτικός και περίεργος.Διαχώρισα την κατάσταση για να σιγο��ρευτώ αν το πονηρό μου σχέδιο που θα έπλεκα ήταν γιατί μου άρεσε η γιατί ήθελα να την βοηθήσω αλλά όπως λέω σ αυτές τις περιπτώσεις έτσι και εδώ η προσπάθεια σε διαμορφώνει για πάντα και το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει για λίγο και διάφορα αλλά τέτοια που μ΄αρέσει να λέω αλλά δεν θυμάμαι ποτέ και καταλήγω στο ναι. 

(για μια στιγμή τινάζοντας το κεφάλι μου σαν αλιγάτορας που πιάνει ελάφι του αγίου Δομίνικου προβληματίστηκα για το αν θα βοηθήσω την τρέλα η τον άνθρωπο λύνοντας ένα ψεύτικο πρόβλημα που το βιώνει αληθινά.)

-Θα τους τη στήσουμε κυρία μου

Της είπα και ανταποκρίθηκε με ένα ίσως και δυο επιστήθια λακτίσματα προς το μέρος μου,χαρούμενη που θα είχε τη βοήθεια του πιο έμπειρου καλοκουρεμένου ντετέκτιβ της ΝΑ.

Στις 3:45 πάντα οι θολές φιγούρες μας δίνουν τροφή , αυτή την φορά εγώ θα πάω να δω από που τα φέρνουν και εσύ θα κάτσεις εδώ στο άλλο μέρος να μπορώ να σε βλέπω και θα κάνεις ότι είσαι μια χαρά , το κατάλαβες;

Την Παρασκευή φέρνουν φαΐ απέξω. Εμείς θα πάρουμε πολύ απ'αυτό και θα βγάλουμε όλη τη βδομάδα ,θα δούμε πως νιώθουμε και αν αποδειχθεί αυτό που λες , θα μιλήσω με την ομάδα μου και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους , το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις το ντεκολτέ σου και να περιμένεις εκεί, δεν θα το ανοίξεις και δεν θα φύγεις αν δεν σου πω , είσαι η υπαρχηγός για τώρα και η μισή δουλειά στηρίζεται πάνω σου.

Πρώτα απ όλα όμως χρειαζόμαστε τη βοήθεια του βραδύμοιρου φορ λίζινγκ και δεν είναι καθόλου εύκολο να συνεργαστεί μαζί μας κυρίως μετά τη φάση με το φάντασμα και την εξήγηση που του έδωσα που δεν ήταν αρκετή γι’ αυτόν.

Ο βραδύμοιρος φον λίζινγκ είναι από τους αινιγματικούς τύπους που ποτέ δεν λένε το ίδιο πράγμα δεύτερη φορά , καμιά φορά δεν το λέει ούτε και πρώτη.Έχει τρεις αδυναμίες , το αβγοτάραχο τυλιγμένο με μαλλί της γριάς , τον κουροσάββα και την τρίτη.Είναι καλό παιδί και δυστυχώς μας είναι απαραίτητος γιατί δουλεύει στην κουζίνα αλλά δεν θυμάμαι καλά την υπόθεση του.

Για να σου μιλήσει ο φον πρέπει να λύσεις τα τρία του αυτοσχέδια κουίζ με ζώα και δεν ήμουν καθόλου σε τέτοια διάθεση αλλά η τάφκα μου έδωσε όλα τα σος και τα έμαθα καλά.

-Ξεκίνα λοιπόν φον , βάλε τα δυνατά σου αυτή τη φορά κοινωνικέ φίλε μου

-Είναι πράσινο,έχει δύο γλώσσες,λένε Πλάτωνα , αυτό

-Αλληγοράτορας φυσικά

-χόμπι αγέλης που γρ��φει.

-Συγγραφηλύκοι, αυτό

Σ'αυτό το σημείο ο φον κάθισε αλλού και η συζήτηση μας συνεχίστηκε την επόμενη μέρα που τον έφτασα.

-ζώο με κέρατα που τρώνε βετζετέριε

-βετζετεριαν;

-έχασες

-όχι όχι βετζετεριαν λέγονται

-οκ δεν έχασες χαχα,πλακίτσα

Διάολε αυτό δεν το περίμενα ,δεν το ξέρω ,η κατάσταση μου είναι απελπιστική και θα πάθω κρίση πανικού οσονούπω,θα πέσω κατάχαμα και τα μικρόβια θα κυριέψουν το κορμί μου,δεν θα περνάω καλά για το υπόλοιπο της ζωής μου και θα σταυρώνω τα χέρια μου κοπανώντας την πλάτη μου στον τοίχο σε ρυθμό bachata όσο η τάφκα χορεύει με λυγερόκορμους βραδύποδες πάνω στην παλιά πλήρως λειτουργική μπλε polaroid μου ,ή απλά θα το βρω και χωρίς σκονάκι.

-Φελλλααααφφφιιιιιλ, ε;

-αυτό

Δεν μου πήρε πολύ για να του εξηγήσω το κόλπο.Ο φον όλη την εβδομάδα θα μας έδινε ψεύτικο φαΐ και θα πετούσε το ¨νοθευμένο¨ . Την κρίσιμη μέρα έπρεπε να φορέσει μπλε ρούχα και μάσκα θηλυκής μαϊμούς και με το που του πάω το ψεύτικο δέμα να γνέψει αρνητικά το κεφάλι,αυτό.

Ξημέρωσε η επόμενη Παρασκευή , η αγαπημένη μου μέρα για τη δυσκοίλια ¨βρώμικη υπόθεση¨ στο μέρος που λατρεύω και όπως πάντα ήταν η μοναδική ασχολία για την οποία βιαζόμουν.Όπως και σε κάθε υπόθεση που θέλω ατμόσφαιρα είτε έβρεχε είτε η ομάδα των περίεργων πεζοπόρων που δοκιμάσαν μανιτάρια που έδειχναν να είναι τρούφα και μετά μετακόμισαν εδώ ,πάλι πετάνε νερά από την ταράτσα.Το πρωινό κυλούσε φυσιολογικά βλέποντας κινούμενα σχέδια και εμείς δεν είχαμε φάει τίποτε άλλο εκτός από πακέτο εδώ και δύο εβδομάδες.

Εκτός από την ομάδα των περίεργων πεζοπόρων που δοκίμασαν μανιτάρια που έδειχναν να είναι τρούφα(ΠΠΔΜΕΤ) όλοι οι υπόλοιποι συμβίοι μου είχαν κάπως μη συνηθισμένη συμπεριφορά.Ο τρίχωνας έβλεπε για πρώτη φορά τηλεόραση από την μέρα που είναι η οθόνη και η Ναυσικά κάθισε μαζί μας στο στο τραπέζι.Όλα κυλούσαν πολύ φυσιολογικά για μη φυσιολογικούς σαν εμάς σε σημείο που οι φιγούρες γύρω μας έδειχναν περίεργες.

Το όχημα τροφοδοσίας έφτασε , η τάφκα ήταν στη θέση της και ο φον φόρεσε τη μάσκα θηλυκής μαϊμούς.Πλησίασα και όλα έγιναν όπως έπρεπε.Η Τάφκα ήταν επιτέλους χαρούμενη και έστησε ένα μίνι χορό της νίκης γύρω από τον εαυτό της κάτι που αναστάτωσε όλο το πλήρωμα.Ξαφνικά οι ΠΠΔΜΕΤ ήρθαν κάτω και έστησαν τρελό χορό,οι περίεργοι τρελάθηκαν και μας μάζευαν έναν έναν , κάτι αρκετά δύσκολο αν αναλογιστείς οτι δεν υπήρχε κανένα κίνητρο στην δουλειά τους για πολλά χρόνια.Ο φον όμως  τους τακτοποίησε όλους και τους στοίβαξε στις ντουλάπες χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία μέχρι να τελειώσουμε το χωρίς αύριο αυτοσχέδιο πάρτι μας .Η Ναυσικά χόρευε και φύσαγε μπουρμπουλήθρες βαμμένη μπλε , ο Τρίχων έπαιρνε φόρα και χρησιμοποιούσε την τηλεόραση σαν πατίνι, η Τάφκα έμαθε αυτόματα σύγχρονο χορό και οι ΠΠΔΜΕΤ εκτελούσαν το WMCA με απόλυτο συγχρονισμό και εγώ απολάμβανα το ίσως καλύτερο πάρτι που έγινε ποτέ από κοινόβιο που έκανε κεφάλι επειδή ήταν η μοναδική εβδομάδα χωρίς καταχρήσεις.Στην πραγματικότητα αυτό το πάρτι δεν κράτησε πολύ αλλά στην ψυχή μας κράτησε για πάντα.

Δεν άργησε η στιγμή που οι ενοχλητικοί ξένοι μας χάλασαν πάλι τη φάση και εγώ που μόλις είχα αρχίσει να φιλοσοφώ δίπλα στο ίσως νεκρό πια αυτί της τάφκα τσαντίστηκα τόσο ώστε να πετάγομαι από κλαρί σε κλαρί με απίστευτη ταχύτητα και να είμαι νευριασμένος.

    Το υπόλοιπο της νύχτας δεν διέφερε απο το υπόλοιπο της εβδομάδας και μας βρήκε όλους σε μια υποκριτική διαθέση αναπαραγωγής της καθημερινότητας και σε μια πρωτόγνωρη μελαγχολία απο αυτή την κοινή μας εμπειρία.Τώρα πια κοιτούσα τους ΠΠΔΜΕΤ , τη Ναυσικά,τον Τρίχων και φυσικά τον φον και την Τάφκα με άλλο μάτι . Τα λέγαμε όλα με μια ματιά παρακολουθώντας σφουγκαράκη και οι αισθήσεις μου δεν είναι το πιο δυνατό μου χαρτί.

Ξέρω ότι εδώ αυτοί είναι οι άνθρωποι μου περισσότερο από οποιονδήποτε και ότι η αλήθεια τους σε έναν ψεύτικο κόσμο είναι πιο αληθινή από τα ψέματα σε έναν πραγματικό φτιαγμένο όχι για μας.Αυτό μας κάνει να είμαστε στον κόσμο μας,μάλλον τη γη αλλά ως γνωστόν η γη περιστρέφεται αντίθετα απο τον πυρήνα της και εμείς απο τον δικό μας και άλλα τέτοια που έλεγα με ζήλο στην Τάφκα και ωχ.. επειδή θα με πάρουν πρέφα ότι την παλεύω ο χρόνος μου τελείωσε.

Ξημέρωσε Παρασκευή κύριε, η καλύτερη μέρα για προπόνηση και είμαι πάλι ο Σεβαστιανός ζαν λυκέρ γνωστός  και  ως ο πιο ακριβοπληρωμένος γουίνγκερ υποβρύχιου ράγκμπι της ΝοτιΑντολικής Μάλτας γιατί θέλω να είμαι ο πιο ακριβοπληρωμένος γουίνγκερ υποβρυχίου ράγκμπι της ΝοτιοΑνατολικής πτέρυγας .Για τους φίλους είμαι ο Σεβαστιανός ,για όσους δεν με νοιάζει και τις θολές φιγούρες των γιατρών είμαι ο πάντα ο Κώστας.Δεν βλέπω δεν ακούω και δεν θυμάμαι τίποτα και αυτή ίσως και να ήταν μια από τις ιστορίες μου.

tyflogenekas

[komistyflogenekas]

ε και;

Υπάρχουν μέρες που βγαίνεις έξω και όλοι είναι παράξενοι και ανήσυχοι σα να συν��βη κάτι τρομερό λίγο πριν φτάσεις εκεί σε κάθε μέρος που πας.

Υπάρχουν μέρες που εσύ είσαι παράξενος και όλα καινούργια

Υπάρχουν μέρες που είναι παράξενες και κάθε κίνηση είναι σαν θρίαμβος για την ανθρωπότητα επειδή απλά τα κατάφερε να περάσει απέναντι όταν όλα φαινόντουσαν δύσκολα.

Υπάρχουν μέρες που βγαίνεις έξω και νομίζεις ότι είναι όλα παράξενα και απόκοσμα,έγινε ένα κλικ, τα νιώθεις σαν άλλος

Υπάρχουν μέρες που είναι σαν όλοι να θέλουν να μιλήσουν και δεν ξέρουν πως να αρχίσουν.

Υπάρχουν μέρες που κανένας δεν ξέρει που πάει και γιατί είναι εκεί και απλά περιμένει να δει κάτι .

Υπάρχουν μέρες που όλοι νομίζουν ότι όλοι οι υπόλοιποι πάνε κάπου καλύτερα με κάποιον καλύτερο και μισιούνταν γιαυτό.

Υπάρχουν μέρες που δεν θέλω να σταματήσω να περπατάω και άλλες που θέλω να είμαι από δωμάτιο σε δωμάτιο για να μην καταλαβαίνω τι έγινε ενδιάμεσα και πόσο κράτησε.

Υπάρχουν νύχτες που το μόνο που συνέβη είναι ότι  έσβησα άλλη μία βιολογική μου μέρα ύπαρξης ,μάλλον από δω και πέρα θα'μαι απλά κατώτερος από τον χθεσινό μου εαυτό.

Υπάρχουν πολλές τέτοιες νύχτες

Μέρες που πίστευα στα πάντα και στο τίποτα.

Μέρες που πίστευα ότι έκανα τα πάντα και μέρες  που δεν έκανα τίποτα ποτέ.

Υπάρχουν μέρες που σ΄αγάπησα όσο τίποτα και σε μίσησα όσο ποτέ.

Νύχτες που ακόμα δεν τελείωσαν

Ζωή κάπως σαν της τέχνης την ουσία

Και υπάρχει θάνατος

[komistyflogenekas]

Ευ ζην-μέρος δεύτερο

Με ξύπνησαν απότομα παραγγέλματα στρατιωτικού τύπου που εξαπέλυε η τιβούλα μου προς όλες τις κατευθύνσεις. Ντύθηκα και βγήκα έξω από το σπίτι,κοίταξα μια αριστερά και μία δεξιά σαν να έψαχνα κάτι να βρω,αλλά δεν θυμόμουν τι.

-Μμμ η υπόθεση βρωμάει μπαρμπούτι....Συλλογίστηκα και σταμάτησα το πρώτο ταξί που πέρασε από μπροστά μου.Μπήκα μέσα,ο ταξιτζής μου συστήθηκε κατευθείαν.-Στελάκης.... -Μμμ...Στελάκης ο ταξιτζής .Αποκρίθηκα,δείχνοντας πως είμαι ο τύπος ανθρώπου που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.

-Στελάκης ο παππατζής με διόρθωσε και άφησε τους υαλοκαθαριστήρες να συνεχίσουν την δουλειά τους.Τον ακολούθησα και αρχίσαμε να κυλάμε σαν πύρινα ζάρια από λέσχη σε λέσχη και να ξαφρίζουμε τους πάντες,στήνοντας παιχνίδια...

Πλέαμε σε πελάγη δυσοσμίας και κανείς δεν μπορούσε να μας σταματήσει....

Κόμης

[komistyflogenekas]

Περί Πορδίνιου Ερμή

Επιστολαί

I.1 προς όλους

Ο πορδίνος  ,για τούς φίλους Ερμής, πάντα έκρυβε τα παιχνίδια του κάτω από το μαξιλάρι , τελευταία έκανε το ίδιο και με τα σουβλάκια μου.Αυτό δεν με ενοχλούσε τόσο γιατί ήταν δικά μου όσο γιατί την άλλη μερα τα πέταγε σα να χάλασαν  επειδή το τζατζίκι είχε μπλεχτεί με τα βρωμόνειρα της προηγούμενης νύχτας.Γιαυτό και εγώ θα τον φωνάζω πορδίνο μέχρι να γεράσει και να μην ακούει.Ο  πορδίνος ,για τους  ψευδίζοντες εχθρούς του στην Αίγυπτο Θώθ η τώθτ η κάτι τέτοιο,  πότε δεν ήθελε να δει από τι αποτελείται ένα ανθρώπινο σώμα γιατί μπορεί και να πίστευε ότι αυτό ήταν και τέλος  με ευκολία, πέραν των δυνατοτήτων της φαντασίας του.

Γνώριζε πολύ καλά ότι η Άφρο και η μαία του έπρεπε να γίνουν φίλες αλλά δεν θα το έκαναν ποτέ για λόγους που ακόμη ψάχνουν και για τη φάση με το μυστικό.Στην Άφρο δεν συγχώρεσε ποτέ το ότι του γέννησε το Φόβο και τον έρωτα με τον εργοδότη του πριν ακόμα καταλάβει που Πάν τα τέσσερα και πότε θα’ρθουν.Ο πορδίνος όμως που μόνο δύο πράγματα ήξερε να κάνει καλά,  γνώρισε το πόκερ σε μικρή ηλικία και κέρδισε την Άφρο από τον αδαή Πλούτο και ερμοπροδότη του σε Κρόνοdt  που και μ’αύτον εξάλλου ο πλούτο δεν τα πήγαινε και πολύ καλά, από πάντα.

Την Άφρο δεν άργησε καθόλου να την κάνει παιδί , καθότι κυπραία και αυτός καθόλου καλύτερος στην ονοματοδοσία το είπαν Ερμή Αφροδίτου,για άλλους Ερμαφρόδιτος ο ¨λουσμένος¨ ή Δαβίδ.Ο Δαβίδ γνώρισε από πολύ μικρή ηλικία τη Σαμαλακίδα.Εκείνη παρακάλεσε τον μπαμπά  της να τούς ενώσει  για  πάντα γιατί είχε τα μέσα και βαριόταν. Εκείνος , πάντα  μεθυσμένος, το πήρε αυτολεξεί και έκανε πατάτα ,επίσης για κάποιο ανεξήγητο λόγο  το Δαβίδ δε του θύμιζε και πολύ τον μισωκύπριο ανιψιό του.Το  αποτέλεσμα τώρα ήταν να τον κοιτάνε περίεργα οι πρώην φίλοι του αλλά αυτός με την κολλητή πλέον  ξαδέρφη νεράιδα να βγάλει πολλούς πολλούς δίσκους και αυτοί να τούς ακούνε και να ντύνονται έτσι.

Πορδίνε δυστυχώς το καλό έχει κακό marketing εδώ και χρόνια.Σίγουρα θα  σ’άρεσε η νέα μου ιστορία στο blog που ξεκίνησα όσο ο γύρος στον Αλλάχ.Είπα ψέματα στην αρχή ,με ενόχλησε το συμβάν, και στ’αρχίδια μου για τα βρωμόνειρα σου .Εμένα όσα έγραψα δεν με νοίαζουν Πορδίνε αλλά τα σουβλάκια πάντα ήταν θέμα τιμής  οπότε έπρεπε να  μάθεις την αλήθεια για τον μπαμπάκα και τη δικιά σου .Τώρα θα στείλω τον Χρηστάκη  να τα κάνει όλα πουτάνα στον Άδη για να μείνεις  πάντα άνεργος και να ανοίξουν οι δουλειές μου, σε ότι έγραψες θα βάλω υπογραφή Απόστολος  Παύλος η Πορδίνος ο φτερωτός , ούτε θα ξέρουν από που είσαι ούτε ποιανού.Για το άλλο, άσε τις μαλακίες με τη χελώνα και τη λύρα  , όλοι ξέρουν τι έγινε , ακόμη και η μάνα μας.

Υ.Γ:Φιλιά από τον david… , ελπίζω να σ’αρέσει η φώτο σου μετά την Αίγυπτο όταν την είδες Ιάπωνας.

Τα αδέρφια σου,

ΦΒΣ και ΔΜΣ.

Ο θώθ και φίλοι - Πηγή: Jigokudani

[komistyflogenekas]

μικρόΤηΤΕσ

I.

Δεν συβιβάστηκα με την ιδέα της απομόνωσης μου απο ανθρώπους γυναίκες,σελίδες ατόφιες με μυρωδάτα μαλλιά ,χωρίς οδηγίες με χάδια στα μάτια καταπιεσμένο ροκά για αγαπημένο μπαμπά,με βλέμμα θλιμμένο όταν τα τρένα κοιτάτε δεν μπορώ να μην κλάψω για τα όνειρα αυτά που χωρίς τύψεις σας κλέβουν ,κανονικά της μαμάς τους με κολάρο σκυλιά

και εμείς να κοιτάμε χωρίς να βοηθάμε αντί να ρωτάμε , χαμένοι στο τίποτα σε ποια συναυλία,που θέλεις να πας;

Μέχρι να φάμε την τελευταία μεγάλη κλωτσιά

τυφλογένεκας

[komistyflogenekas]

Χ μονας

II.

Τηλέφωνο από την άλλη όχθη,το νιώθω,το ξέρω .Κατεστραμμένη παραλία από οικεία τοπία,τόσο οικεία που τρελαίνεσαι από βαρεμάρα.Γερνάς από το καυσαέριο και τη βαρεμάρα μέχρι να φτάσεις στον επόμενο σταθμό.Το πάρκο δεν είναι πάρκο η θάλασσα δεν είναι φίλη σήμερα γιατί σε ξέρει,ντρέπεσαι και την κοιτάς από πίσω.Όλα είναι σαν κάμπινγκ στη μέση της Αθήνας,χωρίς άλλες σκηνές και πολύ κοντά στο παιδικό σου δωμάτιο για να σου προσφέρει χαρά και ψήγματα ονείρου.Δεν γράφεις,δεν παίζεις πια απλά περιμένεις και ξέχασες τι περιμένεις γιατί έφυγες και γύρισες νομίζοντας ότι τελείωσες απ'αυτο σα να'ταν σχολείο,θητεία,φαγητό βαρετό και πήγες αλλά δεν είδες τίποτα γιατί δεν έμαθες να βλέπεις,γιατί δεν έμαθες να ψάχνεις.Κοιτάς ευθεία και είσαι σ'αυτο καλός,��αλύτερος στο να ξεχνάς πότε ένιωσες χαρούμενος και τέλειος στο να έχεις τύψεις γιατί εκείνη τη μέρα κάτι δεν έκανες.Τώρα είναι όλα ναρκωτικά σε οθόνη οπότε δεν έχει σημασία, σημασία έχει να βρεις με ποιο απ’αυτα θα κερδίσεις τον μεγαλύτερο καθρέφτη από ανθρώπους νορμάλ πρώην τέρατα σχολικά ενώ οι φίλοι ξέχασαν ότι κάθε καλοκαίρι ήταν ωραίο γιατί είχατε ένα νέο σχέδιο ελευθερίας ενός καλοκαιρινού αιώνιου εαυτού ελευθερίας για τον χειμώνα που φέτος θα νικούσατε για πάντα.Εδώ και καιρό κοιτάνε αλλού, δεν θυμάσαι από πότε και τώρα είναι πιο εύκολο μα είναι νεκρό, ίσως γίνεις νεκροζώντανος,απλά περιμένεις να δεις.

τυφλογένεκας

[komistyflogenekas]

Ευ ζην

Μέρες τώρα προσπαθώ να θυμηθώ ποιος φυσικός νόμος επιτρέπει στα αποτσίγαρα να φτάνουν μέχρι το ταβάνι,όταν ξαφνικά με διέκοψε το χτύπημα του κουδουνιού της εξώπορτας.Δεν είμαι συνηθισμένος σε επισκέψεις,κανείς δεν είναι συνηθισμένος σε επισκέψεις.Σύρθηκα μέχρι την πόρτα και άνοιξα...ήταν ο Bud Spencer,μου άφησε έναν φάκελο με μια αποστολή και εξαφανίστηκε.

Αποστολή μου αυτή την φορά ήταν να βρω το Ευ ζην.Ήταν μια δύσκολη υπόθεση,είχα ακούσει για ανθρώπους που προσπάθησαν και πνίγηκαν σε λουτρά μολυσμένου αίματος και για άλλους που χρόνια ακροβατούσαν στο χείλος του καζανιού της κολάσεως.Έπρεπε να στρωθώ στην δουλειά,είχα χάσει ήδη αρκετό χρόνο προσπαθώντας να θυμηθώ ποιος φυσικός νόμος επιτρέπει στον Bud Spencer να εξαφανίζεται έτσι.Έτρεξα στην βιβλιοθήκη να συλλέξω πληροφορίες γ΄αυτό το καταραμένο έυ ζην.Έδιωχνα την παλιογριέτζο σκόνη και τρυγούσα όποιο βιβλίο έβρισκα μπροστά μου,άρχιζα να ψάχνω στον πάτο ενός γεμάτου μπουκαλιού με ουίσκι,στον πάτο της Άννας,κάποιες φορές βούλιαξα πάνω σε ένα χάρτινο καρα��άκι στο πλούσιο μπούστο της φίλης μου Σόνιας ,όπως βουλιάζουν τα αγαπημένα μου μπισκότα με γεύση κανέλας σε έναν καφέ ψημένο σε θερμοκρασία σοκ....αλλά τίποτα,πουθενά το ευ ζην...ίσως κάποτε να κοσμούσε την μια από τις δυο όψεις του νομίσματος ,τώρα έχει μείνει μόνο η άλλη,που είναι άσχημη και βρωμιάρα.

Μία φωνή όλο και δυνάμωνε μέσα στο κεφάλι μου όπλο, κράνος , εξάρτηση.

κόμης

[komistyflogenekas]

-Ίγκμουντ τελείωσες

- ...

Περπατούσα ξανά προς το μέρος της  με το πιο άβολο συναίσθημα του κόσμου , κοντά στο να περπατούσα με βρεγμένη κάλτσα γεμάτη άμμο για την κορυφή του Έβερεστ όταν οι κάλτσες είχαν μόλις εκλείψει από τη γη, επί τέσσερα.

Μου είχε καλύψει τα ερωτήματα για όλα και μου είπε τι να κάνω τον εαυτό μου , υπήρχαν κάποια αδιάφορα κενά φιλοσοφικού τύπου που μόλις εχθές κάλυψα με τη νέα μου πατέντα οπότε όλα ήταν εντάξει και μπορούσα και είχα το θάρρος να την πλησιάσω και γιατί όχι;,          ήμουν έτοιμος.

Είναι δεδομένο ότι συμφώνησα με τα λεγόμενα όλων των εκπαιδευτών μου και ότι με το πτυχίο μου ξέρω ακριβώς ότι χρειάζομαι , ήταν περιττό να επιλέξω ποιος εκπαιδευτής μου ταίριαζε και ποιο σχολείο , είναι δεδομένο ότι ο,τι είναι σε βιβλίο είναι σωστό και πρέπει να τα ξέρω όλα , ότι και να λένε και δεν έχω τίποτα να πω παραπάνω για οτιδήποτε.Ότι και να τελειώσω θα ασχοληθώ με πίτες γιατί καλά όλα τα άλλα αλλά έτσι είναι τα πράγματα και δεν θα τα αλλάξω εγώ, ανήκω και εγώ σε ένα κόσμο διαγραματολόγων.

Είναι σχεδόν συγκινητικό ,βρήκα πάλι τους συμμαθητές μου που μαθαίναμε όλοι τα ίδια για καιρό  και  τώρα με ένα μικρό διάλειμμα είμαστε πάλι όλοι μαζί και κάνουμε πίτες,εε... συμβολισμό χωρίς σενάριο περιμένοντας πάλι το διάλειμμα και με ρομαντικό παρελθόν μόνο τις σπουδές μας αλλά μπορεί και αυτό στο περίπου.Άρα ...

Τέλος πάντων,

Θα την πλησιάσω πάλι.Με τα πολλά πήρα το πιστοποιητικό ανθρωποποίησης από τη νέα μου σχολή και τώρα ��α χαίρεται περισσότερο που της θυμίζω την ίδια.

,όποτε για να δω

θα διαλέγω ανάμεσα σε δέκα, θα ψηφίζω ανάμεσα σε τρία θα  δουλεύουμε σε ένα, όλα τα άλλα θα  είναι  χόμπι και θα έχω πολλά από αυτά οπότε να φίλε μου, τη βρήκα.Κοίτα να δεις που ενθουσιάζομαι με πράγματα που δεν μπορώ να τους δώσω όνομα και μου φαίνονται σαν άλλη γλώσσα ενώ υπήρχαν και πολύ παλιότερα και ήξεραν γιατί και σε τι βοηθούσαν.

...

-Φίλε μου γάμησε το ,βαρέθηκα ήδη, θα περάσω τη ζωή μου στα ιδρύματα και στις οικογένειες  και δε με νοιάζει τι μου λες γιατί ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει εκεί έξω.

-Ίγκμουντ κάντη , πέρασε η καλύτερη φάση της ζωής σου.

- ...

Χμμ..άκυρο,ίσως και να είναι και καλύτερα έτσι,τι νόημα θα είχε να γίνω εκπαιδευτής που εκπαιδεύτηκε από έναν εκπαιδευτή που και αυτός ήταν εσώκλειστος.Δεν μπορώ να το παίξω έτσι όποτε θα συνεχίσω να είμαι ο σκύλος της και να της δίνω το μπαλάκι ή να σκεφτώ πραγματικά και

 άμα της αρέσει.

Δήμητρα πες μπράβο που σου έφερα το μπαλάκι και έκατσα μπροστά σου..

-Μπράβόοοοοό...

-Μπράβο Δήμητρα...

Τυφλογένεκας.

[komistyflogenekas]

Τελικά ο Nietzsche δάγκωσε τη Lassie

...Και ρώτησα το γιό μου ρε γαμώτο τι έγινε και πέθανες πριν από μένα

Δεν το σκέφτηκε καθόλου και μου απάντησε με απάθεια

Παλιά ήμουν ηθοποιός και ροκστaρ και αθλητής και όλα ταυτόχρονα χωρίς να πρέπει να το αποδείξω η να κερδίσω κάτι από αυτό για να ισχύει.Ήρθε η ώρα που κάτι έγινε, το παιχνίδι κρίθηκε παράνομο και τα έχασα όλα αυτά χωρίς να καταλάβω τι έπρεπε να πάρει τη θέση τους.Ξέκλεψα όμως στιγμές που εύκολα καμουφλάρισα ως  ανησυχίες για να περνάω καλά χωρίς να είμαι παράνομος και να παίζω όποτε γουστάρω στα κλεφτά για να με αφήνουν ήσυχο και περίεργο.Άλλοι πάλι φίλοι μου βάφτισαν το παιχνίδι τους ψηφιακό η χημικό πόλεμο και περνούν λίγο καλά για πολύ η πολύ για λίγο.Κάποιοι βλέπουν άλλους να παίζουν με λεφτά για να μην φαίνεται ότι τους αρέσει και πολύ η κάνουν έναν μικρό εαυτό στην φάση που τον άφησαν  για να ξεκλέψουν λίγο από το παιχνίδι του μέχρι να τους φανεί και πάλι πολύ καλό για αληθινό και να επαναλάβουν την καταδίκη.Νομίζω όμως πως τώρα κανένας μας δεν προλαβαίνει να παίξει.

Κατάρα σε αυτόν που θα κόψει το κατούρημα του στη γωνία για μια προειδοποίηση χωρίς να υπερασπιστεί το δικαίωμα του να τελειώσει και σε αυτόν που έφυγε από το ταξί ακούγοντας ΄΄τα ρέστα σου αγάπη μου΄΄ που ήταν και λιγότερα.Όταν η αναμονή της ηδονής πήρε τη θέση της ίδιας της ηδονής του παιχνιδιού κάτι έπρεπε να ψιλιαστώ.Όταν τα ψυχολογικά και οι σκέψεις μου έγιναν σημαντικότερα από μένα τη στιγμή που  έπρεπε να συστηθώ και τα υποκατάστατα των παιχνιδιών μου ονομάστηκαν επίσημα ενδιαφέροντα και ανησυχίες , κάτι έπρεπε να ψιλιαστώ και εκεί.

Και θα μου πεις ο κόσμος πως θα ρολάρει χωρίς παραγωγούς και αγοραστές και θα σου πω τα παιδιά που είναι; και γιατί πρέπει να είμαστε όλοι παράνομοι σοβαροί και να ρολάρουμε στην κατηφόρα;

Τυφλογένεκας

[komistyflogenekas]

Το κουδούνι

Ξημέρωσε Κώστα,οι ακτίνες του ήλιου γλιστράνε από τις γρίλιες και σου τρώνε σιγά σιγά τα βλέφαρα.Ευτυχώς ξύπνησες,πάλι δεν είδες το τέλος του χειρότερου εφιάλτη σου.Σηκώνεσαι νωχελικά,φοράς τις παντόφλες σου ανάποδα,κάτι απολύτως φυσιολογικό αφού όλα πάνε στραβά και ανάποδα,κατευθύνεσαι στην κουζίνα και κάθεσαι σε μία από τις δύο πλαστικές καρέκλες που βρίσκονται στον χώρο.

Χθές γιόρτασες τα τριακοστά σου γενέθλια χαζεύοντας μια βιτρίνα με παπούτσια,περπάτησες λίγο στην Πατησίων και μετά στάθηκες στην στάση περιμένοντας το λεωφορείο.Όσο περίμενες πίσω σου μια γυναίκα μίλαγε σε ένα κηδειόχαρτο που ήταν κολλημένο στον τοίχο.Το όνομα του αποθανόντος ήταν Μίλτος.Σχολίαζε κλαίγοντας μια συνταγή που της είχε μάθει και τις ώραιες στιγμές που είχαν περάσει στο εξοχικό τους στο Κρεκούκι.Πολύ πιθανόν να μην είχε καμία σχέση με τον Μίλτο αφού αναφερόταν σε έναν Αργύρη.Θέλησες να ανάψεις ένα τσιγάρο αλλά τα σπίρτα δεν σου έκαναν την χάρη,μέχρι που ένιωσες την καυτή ανάσα και την ίδια γυναικεία φωνήνα σε ικετεύει να ανάψεις με τον αναπτήρα της.Αυτό ήταν το λάθος Κώστα...Σήμερα όμως είναι μια άλλη μέρα.

Τι θα έλεγες για ένα καφεδάκι;,ανάβεις το γκαζάκι,το αφήνεις να φλερτάρει με την κουρτίνα δίπλα που κουνιέται όλο χάρη από το αεράκι και ψάχνεις το μπρίκι.Την ίδια στιγμή δύο σχολιαρόπαιδα του δημοτικού με αστείρευτη όρεξη για χαβαλέ χτυπάνε το κουδούνι της εξώπορτας σου και εξαφανίζονται.

Σύγχυση χαρακώνεται στο μέτωπο σου.Τα παρατάς όλα και τα κυνηγάς.Ο υποχόνδριος γείτονας σου κύριος Θωμάς κρατώντας ένα μήλο,σου κλείνει κατά λάθος τον δρόμο,τον ρίχνεις κάτω,σε κοιτάζει θυμωμένος,μαζεύεις από κάτω το μήλο και του το δίνεις.Και άλλο λάθος Κώστα.Συνεχίζεις,λίγο πιο πέρα συναντάς τα παιδιά.Κάθονται σ ένα παγκάκι και συναγωνίζονται ποιο θα φτύσει πιο μακριά.Το ένα απ'τα δυο σε καρφώνει κάπως καχύποπτα και παίρνει δρόμο,το άλλο σε περιμένει,πλησιάζεις βουρκωμένος,το παιδάκι στέκεται ανέκφραστο και σε κοιτάζει,αφού μηδένισες την απόσταση μεταξύ σας,το παίρνεις αγκαλιά και αρχίζεις να κλαις και να του εξηγείς τι πήγε στραβά.

Εμφανίζεται μια κυρία...<Κωστάκη>...φωνάζει τον πιτσιρικά,όχι εσένα.Η κυτταρική σου μνήμη δεν σε απατά είναι η μητέρα σου.Ο πιτσιρικάς ανταποκρίνεται στο κάλεσμα της μητέρας σας και φεύγει.Φεύγεις και εσύ λυπημένος,για που;.

Σε βαρέθηκα Κώστα,γλείφω με πάθος τον σκονισμένο προφυλακτήρα ενός σκαραβαίου,διασχίζω κάθετα τον δρόμο και τρυπώνω στο σπίτι του υποχόνδριου κύριου Θωμά.Στέκομαι μπροστά του και τον κοιτάζω,καθαρίζει το μήλο και δείχνει θαμπωμένος από την τιβούλα του,τον πλησιάζω αργά αργά...χτυπάει το κουδούνι...ξαφνιάζεται και ακινητοποιείται κρατώντας σφιχτά το μαχαίρι.

Κόμης.

[komistyflogenekas]

Ο αρχηγός των Apsáalooke

Ο αρχηγός της φυλής των κοράκων ''πολλά ποτά'' δεν ήταν καλά.Η τελευταία του διαμάχη με τον μάγο γιατρό ''πιάνει την ουρά του'' για τις κινησιολογικές αλλαγές στον παραδοσιακό χορό της βροχής σε συνδυασμό με το τελευταίο του όραμα τον είχαν κάνει να μασήσει  το τελευταίο  πεγιότ που έκριβε ο γιατρός  στις θήκες των φακών επαφής του για περιπτώσεις ανάγκης και το πεγιότ δεν ήταν για φλώρους.

Δεν τον έλεγαν πάντα πολλά ποτά , ήταν ένα λογοπαίγνιο μεταξύ plenty coups και plenty cups που του έβγαλαν όταν έγινε 28 και επίσημα αρχηγός της φυλής κερδίζοντας  την τελευταία δοκιμασία  μαύρου ζωμού.Η αλήθεια είναι ότι ο πολλά ποτά κέρδισε τη θέση του άξια με τα πάντα σωστά οράματα που είχε από 9 χρονών και τις επιδρομές του στους αιώνιους εχθρούς των κοράκων τους  κλεφταλογάδες μαυροπόδαρους  συνεχίζοντας  έτσι το έθιμο που του έμαθε ο πατέρας του και επιστρέφοντας κάθε φορά με λάφυρο ένα φτερό από το κεφάλι του  μαδημένου μπάμπουρα , αρχηγού των μαυροπόδαρων, πετυχαίνοντας έτσι τον χλευασμό του εχθρού από τους άνδρες του και  κερδίζοντας περισσότερες ματιές της  πιο ποθητής ινδιάνας και νυν γυναίκας του ''αλήθωρη πέρκα’'

Τώρα όμως άρχισε το ταξίδι και δεν ήταν καθόλου σαν τις προηγούμενες φορές , ήταν στα τρελά βουνά τα χρόνια που έκανε το ταξίδι ενηλικίωσης , αυτή τη φορά ήταν μαζί και ο προστάτης χαμαιλέων και τον ακολουθούσε από μακρυά.Είδε πάλι την μέρα που οι λευκοί φοβήθηκαν απο τους πανηγυρισμούς των κοράκων, σκότωσαν 8 απ'αυτούς και τον πήραν όμηρο. Πάντα ήθελε να τα βρει με τους λευκούς μα εκείνοι ήταν πολύ φοβισμένοι.είδε τη μέρα που οι κόρακες τσακώθηκαν για ένα άλογο και ένα στομάχι βίσωνα και χωρίστηκαν σε Awaxaawaxammilaxpáake, Binnéessiippeele και Ammitaalasshé και Σίου. Τώρα όμως είχε απέναντι του τον μαδημένο μπάμπουρα, είχαν μοιραστεί πεγιότ από τον ίδιο κάκτο την ίδια ώρα και αυτό αποδήκνυε  ότι ο  πιάνει την ουρά  του σπρώχνει διαβολόριζα απο τη γη των κοράκων και σε άλλες φυλές.Ο πιάνει την ουρά του ήταν πολύ τυχερός που ο πολλά ποτά ήταν δεν μπορούσε να κινηθεί για τρεις μέρες.

Κοιτάχτηκαν αλλά κανένας δεν ένιωσε φόβο , ξεκίνησαν έναν αργό περίπατο στα τρελά βουνά ακούγοντας Doors και παρότι μιλούσαν διαφορετική διάλεκτο επι��οινώνησαν τέλεια.Τελικά οι μαυροπόδαροι δεν έκλεβαν άλογα , ο πιάνει την ουρά του τους τα πουλούσε μισοτιμής στη ζούλα και φυσικά οι προβλέψεις του για τις μάχες μεταξύ των δυο φυλών ήταν ψεύτικες αφού τις προκαλούσε ο ίδιος με την τιμή του διαβολόχορτου να είναι σίγουρα μεγαλύτερη όταν αυτό προέρχεται από τα εδάφη των εχθρών και αντιστρόφως ανΑλογη της δικής του.

Είχαν βαρεθεί και αφυδατωθεί σαν βίσωνες σε ξεραμένη νερολακούβα. Ο μαδημένος μπάμπουρας ανέλυσε μια κοινή στρατηγική άμυνας απέναντι στους λευκούς μα ήταν σίγουρος ότι δεν θα χρειαστεί να την εφαρμόσουν μετά την τελευταία εκεχειρία.Ο πολλά ποτά παρακολουθούσε ώρα το τελευταίο φτερό του μαδημένου μπάμπουρα να κουνιέται προκλητικά.Ήξερε τέλεια αγγλικά από τα ταξίδια του στην ουάσιγκτον και πολλοί τον είχαν κατηγορήσει γιαυτό .

-I hear the white men say there will be no more war. But this cannot be true. There will be other wars. Men have not changed, and whenever they quarrel they will fight, as they have always done,τώρα κοίτα το ηλιοβασίλεμα..

-που;

-ok its gone ,έφυγε

Με μία δεξιοτεχνική κίνηση ο πολλά ποτά είχε βγάλει και το τελευταίο φτερό του μαδημένου μπάμπουρα χωρίς εκείνος να καταλάβει τίποτα.

-σα να παρακράτησε αυτό το τριπάκι  Πολλά

-Σα να μην θυμάμαι ποτέ τον πιάνει τη ουρά του να φοράει φακούς madimenos

-δεν φοράει ,εκεί βάζει το  wwwwaonspewicakiyapi

- το waonspewicakiyapiii το βββάζει στις μπότες μου,for surrrre

-Στις μπμπμπότες σσου four shoerrr;;;;;;;

Ήταν και οι δύο 84 χρονών και δεν μάθανε ποτέ πότε πρωτοήρθαν στα βουνά της τρέλας, το μόνο σίγουρο ήταν  ότι wauikiya waiikan kihde ein iyohakam, ornaka .sa¬ ke wiu kill he i(ninhaii, Okodakieiye wakan Jiida wica- ^fca en opapi kin ocowasin ,(|a otoriwe ci- keistina ihduksaii hiyeye ein en unpi kin hecehnana- pi. Qa hehanyan nalianb Ikeewieasta kin wotanin waste kin owicakiyapi kta keeinpi nni. Qa Waonspe- wicakiye ein iyepi naknn heeen iyukeanpi sni. Juda tawieolian kin heeeedan Okodakunye tiyopa kin qa bakilidayapi etanhanpi kin hena eepi kta e heeen wi- eadapi. Tuka Stephen iye tokaheya wotanin waste kin tuwe kasta iyowaja kin yntaniu , vinkan hetanhan waonspewicakiyapi kin sieaya wienkuwapi. Qa na¬ knn wokipajin kin sanpa icah aye, qa eeeu unhankita Stephen tokaheya ktepi.

Qa heeen Jerusalem en okohikieiye yukanpi km abo- ya iyayapi, esta hecehnana wotanin waste kin oyag yakunpi. Qa Samaria oyate kin hen tokaheya owica- kiyakapi; qa hehan tona iimla tawowieada kin wicadapi esta bakilidayapi sni kin hena owieakiyakapi, Tiyopa- ta en Cekiyapi ewieakiyapi hena eepi. Qa hehan iya- mni Ikeewieasta atayapi, qa makoee kin owanca, Qa Stephen te ein,hehantu, he ohakam hehan Palos tokaheya wotanin waste aya, he okita- hedan Juda tawowieada kin kun ya, qa Kristian tawo¬ wieada kin kitanna sanpa icah aya...

tyflogenekas

  ο πολλά ποτά στην πρώτη του φωτογραφία ως αρχηγός των κοράκων

  ο πολλά ποτά σε ηλικία 72 χρονών ποζάροντας με φτερό του μαδημένου μπάμπουρα

  ο πολλά ποτά με τον πιάνει την ουρά του

  ο πολλά ποτά με τον πιάνει την ουρά του και τον Frank Shively

  ο πολλά ποτά στα βουνά της τρέλας

  ο πολλά ποτά βρίσκει τον μαδημένο μπάμπουρα στα βουνά της τρέλας

  οι κόρακες είχαν αναπτύξει πολλές τεχνικές αιφνιδιασμού του εχθρού,μία απ'αυτές ήταν η μεταμφίεση τους σε γελαδάρηδες.

  Το πρώτο ταξίδι του πολλά ποτά στην ουάσινγκτον.

ο πολλά ποτά με το άλογο που ανέκτησε απο τους μαυροπόδαρους

ο πολλά ποτά με τον πάπα

ο πολλά ποτά με τον πίανει την ουρά του και τον συμάβουλο του  κυκλοθυμικό ελέφαντα

[komistyflogenekas]

Ο έξω καρδία κολλητός μου

Δεν θα’ναι δύσκολο , θα τον τυλίξω στο χαλί και θα τον ξεφορτώσω κάπου στην εύβοια , τόσοι το κάνουν για λιγότερο σημαντικό λόγο σκέφτηκα.

Ήταν μαζί μου και ο Θ με αντοχές ρομπότ και ειδικότητα στο πίρι πίρι που είχε βοηθήσει την κατάσταση.Μου μιλούσε ακατάπαυστα έξι ώρες σίγουρα και ήμουν εκεί μόλις τρεις.Δεν ξέρω αν είχε σημαντικό λόγο που ήταν και αυτός κρατητήριο αλλά ήλπιζα να μείνει εκεί για πάντα μετά την απελευθέρωση μου ,  το οτι δεν κουβαλούσα  ταυτότητα πηγαίνοντας για τσίχλες δεν άξιζε τέτοια τιμωρία από έναν νοσοκόμο σαν αυτόν, εκπαιδευμένο στην τεχνητή αναπνοή και την ταχυγλωσσία που ίσως να μπορούσε να τα κάνει και τα δύο ταυτόχρονα.

Ήταν Σάββατο βράδυ και αυτό σήμαινε δύο πράγματα.Το πρώτο ήταν ότι όλοι περνούσαν καλύτερα από μένα και το δεύτερο ότι τίποτε δημόσιο δεν λειτουργεί την Κυριακή εκτός από παπάδες και ουρητήρια και τώρα θα έδινα τα πάντα για ένα ουρητήριο.Πάντως σίγουρα  αυτή η ξεχωριστή Κυριακή, που η γραφειοκρατία καταργείται για χάρη μου και όπου ένα χαρτί με την μάπα μου θα θεωρούταν απλά ως ένα χαρτί με τη μάπα μου και όχι κάτι δημόσιο σαν τους παπάδες και τα ουρητήρια,δεν είναι η αυριανή.

Ήθελα να τον κρεμάσω απ’τα κορδόνια μου αλλά δεν είχα , ήθελα να κάνω υπομονή, μέχρι να του βγάλω την καρδιά στον ύπνο του, αλλά δεν είχα.Όταν τελείωνα μαζί του οι ιατρικές του ��νώσεις θα του φαινόντουσαν πολύ χρήσιμες , όμως αυτό θα  ήταν σε ένα άλλο σύμπαν όπου το κεφάλι του θα ήταν και πάλι κολλημένο στο υπόλοιπο σώμα του, ελπίζω με ούχου για να φεύγει συνέχεια.

Σίγουρα κάτω από το κρεββάτι του έχει συλλογή πτωμάτων που πέθαναν από την μόλυνση του πίρι πίρι που μόνο αυτός έχει ανοσία και σίγουρα αν δεν ήταν εδώ τώρα θα τούς μίλαγε ελπίζοντας να τα αναστήσει και να τα ξανασκοτώσει αμέσως μετά.

Θόρυβος;,πόρτα;,απελευθέρωση;;

-Είσαι ελεύθερος

Του είπε και δεν μπορώ να πω οτι δεν έκλαψα και δεν ανακουφίστηκα όσο ποτέ

-Όχι , θα βγω όταν βγει και ο φίλος μου που δεν τον νοιάζει η κατάσταση του και κλαίει από χαρά για μένα.

Είπε και με έδειξε...

Ο φύλακας έφυγε ,Θόλωσα αλλά έπρεπε να σκεφτώ καθαρά,μόλις μου ξεδιπλωνόταν μια μεγάλη ευκαιρία και ο Θ ήταν αρκετά αφοσιωμένος ,στο μου εξηγεί πως κοιμούνται τα μυρμήγκια ,για να  με υποψιαστεί .Ο φύλακας  είχε ξεχάσει το περίστροφο του και εγώ είχα διαβάσει για εκείνο το κόλπο που πάντα νικάς στην ρώσικη ρουλέτα.

Κόλλησα στην σφαίρα την τσίχλα μου για να έχει περισσότερο βάρος και του πρότεινα να αρχίσει πρώτος το άγνωστο γι'αυτόν παιχνίδι.Η Τρίτη σφαίρα θα ήταν όλη δικιά του και εγώ ελεύθερος και κάλπικα σοκαρισμένος.

Η τσίχλα δεν έχει ζάχαρη και και οι υπολογισμοί μου για το βάρος της ήταν λάθος , η ζαλισμένη από τον Θ σφαίρα με διαπέρασε στη σειρά μου.Έζησα, με μοναδική λειτουργική μου αίσθηση την ακοή μου και ο Θ για να ξεπληρώσει την θυσία μου για να τον σώσω έγινε ο προσωπικός μου νοσοκόμος  για πάντα.

Θυμήθηκα τα λόγια του παιδεραστή παπα-τομ  πρίν δεκαετίες όταν του είπα ότι είμαι αβάφτιστος και ήταν σίγουρος πως θα πάω στην κόλαση.

Γαμώτο ούτε που θυμάμαι πότε έχασα την ταυτότητα .

  Τυφλογένεκας 

[komistyflogenekas]

Ο τυχεράκιας Χιού

<Θέλω ένα παιδί>...                                                                          Γκρίνιαξε από την άλλη άκρη του τηλεφώνου η αγαπημένη του Lola. <Κάποιος αυτοκτόνησε από την απέναντι πολυκατοικία,πάω να δώ...γειά>...αποκρίθηκε και την ξεφορτώθηκε αποτελεσματικά. Η τε��τωμένη κοιλίτσα του,τον πρόσταξε να ψάξει κάτι για φαί.Βρήκε μια κονσέρβα με φασόλια και μια σάλτσα ακαθόριστης προελεύσεως,που θα ανάγκαζε έναν κάτοχο δέκα διπλωμάτων γευσιγνωσίας από την Le monde να σκύψει το κεφάλι και να καθίσει στο μεσαίο δάχτυλο που θα βρισκόταν τυχαία κάπου στον χώρο.

Ήξερε πολύ καλά πως άλλη μια δόση από αυτή την κονσέρβα θα τον έστελνε στο νοσοκομείο με σκορβούτο.Τα περιθώρια είχαν στενέψει για τα καλά,τον είχε στοιχειώσει και ένα απόκομμα μιας παλιάς εφημερίδας που έπεσε στα χέρια του καθώς συμμάζευε πριν μία βδομάδα.Μίλαγε για τον τυχεράκια Χιού,το παιδί από το Ιλινόις,γόνος της κυρίας Grace και του κύριου Glenn Hefner.Που επιλέχθηκε με άγνωστα κριτήρια από μια ομάδα σπουδαίων ερευνητών της εποχής για να συμμετάσχει σε ένα πείραμα που θα απαντούσε σε πολλά ερωτήματα υπαρξιακής φύσεως. Γι'αυτό έπρεπε να κάνει άστατη ζωή,με πολλές γυναίκες,λιμουζίνες,ξενοδοχεία,καζίνος και πάρα πολλές επαγγελματικές επιτυχίες,εφ'όρου ζωής. Ίσως άμα ζούσε το 1930 κάπου στο Ιλινόις να ήταν αυτός ο τυχεράκιας ,αλλά ζούσε στο Bristol το 1987 και δεν περνούσε καθόλου καλά.

Αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισε να πάρει μέρος στην βρωμοδουλειά που ετοίμαζε ο φίλος του ο Τom.H αγαπημένη του Lola ήξερε την μισή αλήθεια και δύο γουλιές λιγότερο.Ποτέ δεν υποψιαζόταν τις προθέσεις και τα κίνητρα του,γι'αυτο κιόλας ήταν η αγαπημένη του.Ο βρωμοTom από την άλλη,ήταν πρώην πυγμάχος,πρωταθλητής μεσαίων βαρών και νυν Τούρκος καπνιστής...vivere pericolosamente και τα ρέστα...ευχή και κατάρα σε όποιον είχε πάρε δώσε μαζί του.Εκείνη την περίοδο άνηκε στην προσωπική φρουρά ενός μεγιστάνα Ρώσου, συλλέκτη αντικειμένων ιστορικής αξίας και κάτοχο δύο ποδοσφαιρικών ομάδων,πολλών ακινήτων,καραβιών ίσως και δέκα διπλωμάτων γευσιγνωσίας απο την Le monde.

O ρώσος που άκουγε στο όνομα Roman Simacov θα εξασφάλιζε ζωή χαρισάμενη σε όποιον έκλεβε από τον ιερομόναχο Πιτούφιο,τα απόκρυφα ευαγγέλια του απόστολου Φιλίππου,με την υπερβολική και μυθώδη διήγηση.

Λίγο πριν λαλήσει το ξυπνητήρι με την μορφή του ψεύτικου αλέκτωρος,ο Tom και ο Jerry θα ξεκινούσαν για την μονή του Πιτούφιου που βρισκόταν στα Ουράλια όρη.

Τραχύς ο δρόμος και πικρή η υπομονή αλλά πολύ γλυκός ο καρπός..........

Kόμης