Tumgik
karaipek · 2 years
Text
İçimde bir yangın, nedensiz bir sızı
Sol yanımda bir ağırlık
Geçmiyor içimdeki huzursuzluk
Yüzümü ne tarafa dönsem
Bal renginde olan gözlerin
Hiç geçmiyor gözlerimden
Gözlerinin ışığı
Sen gidince tüm ışıklar da seninle söndü
Önce gözlerimin ışığı
Sonra evimin yanan lambaları
Ve en son gecenin karanlığında parlayan yıldızlar
Bir gün yanar mı tekrardan bu ışıklar
Ne dersin belki de yine sen ışık olursun karanligima
Ne acı bir gerçek ki sensiz yaşamak,
Sensizliğe alışmak
Gel beraber eskisi gibi ay ve yıldız olalım sevgili
Yanyana parlasın essizligimiz.
0 notes
karaipek · 2 years
Text
Tumblr media
Yoksa sizde mi gökyüzüne bakıp huzuru bulanlardan mısınız?
0 notes
karaipek · 2 years
Text
Tumblr media
Yoksa sizde mi gökyüzüne bakıp huzuru bulanlardan mısınız?
0 notes
karaipek · 2 years
Text
Bir gün çok uzaklara gideceğim
Ardımda hiç kimseyi bırakmadan
Hickimseyi düşünmeden
Kimseyi sevmeden acıtmadan
Kısaca ardımda hiçbir duyguyu bırakmadan
Gideceğim
Neresi olduğu pek de mühim olmayan bir yere
Ruhumun benimle olabileceği
Kendim olabileceğim
Kimseye hesap vermeyeceğim
Kimseden hesap sormayacagim
Kısaca kendimi alıp gideceğim
1 note · View note