kanayanyaramoldun

[kanayanyaramoldun]

Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar; Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr, Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr, Gölgemin peşinden yürür giderim...

— Necip Fazıl Kısakürek

[kanayanyaramoldun]

Sen geleceksin de n'olacak Sevgilim? Sonsuzluğu mu bulacağız? Dünyadaki şu bitmeyen savaşları mı durduracağız? Çocuklar bir daha ölmeyecek mi? Ya da aç olan çocukları mı doyuracak sevgimiz? Çocuğunu kaybeden bir annenin mi yoksa annesini kaybeden çocuğun mu acısı dinecek? Depremler, yangınlar, seller... Silahlar, ilaçlar can almayı mı kesecek? Cehennem ateşini mi söndüreceğiz? Acımız mı dinecek, hüznümüz mü, gözyaşlarımız mı? N'olacak? Hiç.. Kocaman uçsuz bucaksız bir hiç... Peki benim bunca umudum ne? Bir insana umut mu bağlanırmış?.. Bir insana bunca anlam yüklemek ahmaklıkmış. Sadece ahmaklık...

[kanayanyaramoldun]

Bazen hissediyorum seni. Karnımda ölmüş kelebeklerin küllerini savuruyorsun. Kelebekler içimin ateşiyle kül oldu biliyorsun. Kalbimin derinliklerinde hâlâ hayat olduğunu hissettiriyor, tam unuttuğum anda geri hatırlatıyorsun. Senin için sadece şiirler değil uçsuz bucaksız bir hüzün biriktiyorum içimde. Sabrediyor ve beden denen kafesin içinde ruhumu hapsediyorsam hâlâ, sen vâr olmalısın. Anlamıyorsun çığlıklarım ruhumu infilak edecek. Tarumar, acılarla çiçklendirdiğim kalbim çatlayacak. Binbir parça saçılacak benden her tarafa . Gel artık..

[kanayanyaramoldun]

sana aşık olmak kötü sonla bittiğini bildiğin bir kitabı okumak gibiydi... ve ben sanki okuyunca sonunu değiştirebiliyormuş gibi okudum. kitap bitti ve yine sonunu bilmiyormuş gibi ağladım. aşkıma, çaresizliğime,aptallığıma...

[kanayanyaramoldun]

Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan, iyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan, o nefeste boğulmaktan sıkıldım

Oğuz Atay

Tutunamayanlar, Oğuz Atay

[kanayanyaramoldun]

Çok sevdim seni, neden gitmeye çabalıyorsun bilmiyorum? Oysaki her gün kayboldum kahverengi gözlerinde hani bir söz var ya "Kahverengi gözleri var ama gökyüzü gibi bakıyor diye" aynı senin gözlerini betimliyor işte. . .

[kanayanyaramoldun]

Durduk yere kendimi çok hüzünlü ve kırgın hissediyorum. Kim bilir hangi birikmiş olayların ruhuma yansıması bu

[kanayanyaramoldun]

Gün gelir de benim değerimi anlarsan, geriye dön bir bak ama bana bakma. Ben senden vazgeçiyorum gelme sakın çok özlesem de istemiyorum seni. Yapma bunu ikimize bu sefer biz demedim bak çünkü artık biz’lik bir durum kalmadı bundan sonra iki yabancıyız birbirimize...

[kanayanyaramoldun]

keşke hiç tanımasaydım seni. görmeseydim. ya da ne bileyim konuşmasaydık. değer vermeseydim bu kadar sana. benimsemeseydim bu kadar. her an seni düşünecek kadar aklıma kazımasaydım. cümlelerinin, hareketlerinin ruhumu acıtmasına izin vermeseydim. her bir zerreni aklıma kazımak istercesine sevmeseydim seni. keşke yerinde ben olsaydım. çok canım yanıyor ilk defa. bu akan gözyaşları senin için değer mi bilmiyorum ama durduramıyorum. beni herkesin içinde ağlatacak kadar kötü hissediyorum. otobüste, yolda yürürken bile ağlatacak cinsten. biri sarılsa omzuma dokunsa nefessiz kalacak şekilde ağlarım. çok ihtiyacım var buna ama tek başıma halletmek zorundayım sanırım. nasıl bitireceğim bu duyguları bilmiyorum. çok zorlanıyorum ben..

[kanayanyaramoldun]

"Acaba şu anda o ne düşünüyor? Herhalde beni değil... Niçin?.. Onun kafasında bir müddet yaşamak için neleri feda etmem ki?..

Her şeyi..."

[kanayanyaramoldun]

Yine rüyamda gördüm seni, bu aralar sürekli görüyorum neden bilmiyorum. Bu sefer seni uzaktan izliyordum, başka biriyle mutluluğunu.. Gerçekten yüreğimdeki acıyı hala nasıl bu kadar net hatırlayabilirim söylesene? Senin başkasını sevişinin kalbimde bıraktığı o his, nasıl bu kadar gerçek olabilir? Rüyayla gerçeği ayırt edememeye başladım artık biliyor musun. Belki de bu rüyalar bir işaret, senin kalbinde hiç bir zaman yerim olmayacağının işareti. Peki ben neden buna inanmak istemiyorum? Senin başkasını sevebileceğin düşüncesi beni mahvediyor. Seviyor musun seni benim kadar sevmeyecek birini? 'Sevmiyorum, sevmeyeceğim' de nolur..

Rüyamda gördüm seni bu gece, sana söylemek istediğim, defalarca kafamda senaryosunu kurduğum şeyleri gözlerindeki o pişmanlığı görerek anlatıyordum. Pişman olup beni özlediğini bilmek bi yandan acı verirken bi yandan da mutlu ediyordu. Seni son gördüğüm yerdeydik. Niye beni bıraktın diyordum sana, bana doğru düzgün bir açıklama bile yapamıyordun. İnkar etmeni beklediğim şeyler vardı, inkar etmiyordun. Yüreğimdeki o acı nasıl bu kadar gerçek olabilir. Söylesene, gerçekten pişman mısın beni bıraktığına? Gerçekten özledin mi beni? Yoksa bu bi rüyadan mı ibaretti. Korkarım öyle.

[kanayanyaramoldun]

Asıl ne zor biliyor musun? Her şey bittiğinde, "ben sevgimi yine en olmayacak zamanda en olmayacak kişiye vermişim" diyorsun.

[kanayanyaramoldun]

Anlatacak o kadar şeyim var, ama anlatabilecek kimsem yok. Ben birini sevdim, bu çağa, bu çağın aşklarına inat öyle büyük sevdimki, her gökyüzüne baktığımda onun yüzünü görür gibi, iç çekerek sevdim.Hani içinizdeki o duygu dolup taşacakmış gibi hissedersiniz de gözleriniz dolar. Duygularınız artık içinizden taşar kağıtlara işte öyle çok sevdim. Öyle özledim, sokağı döndüğümde karşıma çıkmayacağını bile bile, bunu hayal ederek yürüdüm hep. Ama bu sevgi bir okyanussa onun sevgisi benimkinin yanında küçücük bir göl gibi kaldı. Sevgim ona ağır geldi. Sonra beni bu büyük aşkla bir başıma bırakıp hayatımdan çıktı gitti. Ölmeyi istedim, onsuzluğun kalbimde bıraktığı acıyla yaşamak o kadar zordu ki. Aylar geçti, ne sesini duydum ne bir daha yüzünü gördüm. Hasret kaldığım o gözleri görmek için korkarak defalarca evinin önüne gittim. Defalarca beraber oturduğumuz banklarda oturdum, gelmeyeceğini bilerek bekledim. Bu ne kadar zordur bilemezsiniz. Nefes aldığı yerde nefes aldığımı bilmek bile... Her seferinde bu son dedim artık içimdeki her şeyini bitiricem, veda ediyorum dedim ama yapamadım. 1 sene geçti ben hala bu aşkı kalbimden atamadım. Bitti dedim artık sevmiyorum dedim, hayatıma başkasını almayı bile denedim ama ona karşı hissettiğim duygunun zerresini bile hissedemedim. Soranlara artık bitti o dedim. Adını anmalarına bile izin vermedim. Ama bitiremedim çaresizce sevmeye devam ettim. Kimselere 'ulan ben onu hala deli gibi seviyorum' diyemedim. Ben bu büyük aşkın altında eziliyorum ama kimse görmüyor, kimse bilmiyor. Susuz kalmış bir balık gibi çırpınışlarımı, içime içime akıttığım gözyaşlarımı, yavaş yavaş tükendiğimi görmüyor hiç kimse. Ben kabullendim onun bir daha bana gelmeyeceğini, biliyorum bir daha biz diye bir şey olmayacak ama sorun da bu ya, bunu bilmeme rağmen gücüm yetmiyor bu aşkı bitirmeye. Biliyorum onunla artık iki yabancıdan başka bir şey değiliz, birkaç sene sonra kabuk bağlayan bir yara olarak kalacak sadece. İçimde yanan ateş bir kor olacak. Eminim. Ama ben onu hiçbir zaman tamamen unutamayacağım. Hep bir yanım eksik, buruk yaşayacağım. Aklıma geldiğinde yine gökyüzüne bakacağım, her dolunayda kimseler fark etmeden gözyaşlarım akmaya devam edecek. O bunu asla bilemeyecek...

[kanayanyaramoldun]

Rüyamda gördüm seni bu gece, sana söylemek istediğim, defalarca kafamda senaryosunu kurduğum şeyleri gözlerindeki o pişmanlığı görerek anlatıyordum. Pişman olup beni özlediğini bilmek bi yandan acı verirken bi yandan da mutlu ediyordu. Seni son gördüğüm yerdeydik. Niye beni bıraktın diyordum sana, bana doğru düzgün bir açıklama bile yapamıyordun. İnkar etmeni beklediğim şeyler vardı, inkar etmiyordun. Yüreğimdeki o acı nasıl bu kadar gerçek olabilir. Söylesene, gerçekten pişman mısın beni bıraktığına? Gerçekten özledin mi beni? Yoksa bu bi rüyadan mı ibaretti. Korkarım öyle.

[kanayanyaramoldun]

Aslında kabuslar değil de güzel rüyalar en acı verenidir. Çünkü güzel rüyalar hiçbir zaman gerçek olmayacak ")

[kanayanyaramoldun]

Bir insanın kokusuna alışmak korkunç tehlikeli bir şeymiş arayıp bulamadığında evsiz kalmış gibi hissediyorsun.

[kanayanyaramoldun]

İyi değilim diye bağırmak istiyorum bir bir dökmek istiyorum içimi. Ama kime neyi anlatıyorsun ki hissi her şeyi bastırıyor.