kanadikirikelebek - Tumblr blog

[kanadikirikelebek]

Hayatıma ilk girdiğin gün nerden bilebilirdim ki bu çocuk kalbimin senle dolacağını 2021 yılının Haziran aynında aldım seni kalbime küçücüktüm daha 16sında hayatın ne olduğunu bilmeyen bi kız çocuğu yıkık bir adamı toplamaya çalıştı beceremedide adamın enkazı altında kaldı aylarca o enkaz altında ağladı adamdan bi yardım eli bekledi çünkü biliyordu o yardım eli geldiğininde adam onu aylarca enkazın altında bırakmış bile olsa onu sevmeye devam edecekti çocuk kalbi bi kere dolmuştu nede olsa onla. Geldinde uzattın elini çıkardın beni ama ruhumda bıraktığın o enkazın izlerini göremedin ben o izlere rağmen seni bi annenin oğlunu sevdiği gibi sevdim annen seni sevmezken sen yokluğunu hissetme diye dahada çok sevdim ama hala çocuktum 17sinde bütün hayatını o yapmış bi çocuk gittin geldin, sevdin parçaladın, ama ben sana sarıldığım an bütün acılarımı unutuyorum.

Senin bana dönüşünün üzerinden 1 yıl geçti sevgilim hatta 2 hafta sonra hayatıma girmenin 2. Yılı zaman hızlı geçiyor. Bu 1 yıl içinde ne kadar çok kavga etsek bile bi şekilde hep birbirimize döndük sanki kader bizi birbirimize bağlamış gibi belkide öyle.

Sana her sarıldığımda her öptüğümde çok korkuyorum onun son olmasından yanındayken illa sana temas halinde olmak istiyorum çünkü zamanında beni içinde bıraktığın enkazın ruhumdaki izleri yerinde duruyor.

Korkuyorum sevgilim hayatımdan hiç korkmadığım kadar gitmenden korkuyorum, ilerde bi başka adamı sevmek zorunda kalmaktan korkuyorum, senin bi başkası ile yuva kurmandan korkuyorum ama eğer bi gün beni bi başkasını sevmek zorunda bırakırsan işte o zaman hakkım sana helal değil sevgilim ahım yakanı bırakmaz.

[kanadikirikelebek]

Bazı kadınlar, sevdiği adamların gitmeyeceklerine emin olduklarından git diye bağırırdı. Çünkü gitmeyeceklerini, gitse bile geri geleceklerini bilirlerdi. Bazıları ise, git demeyi bırak, haklıyken bile peşinden gider, gitmesini engellerlerdi. Git diyemezlerdi, korkarlardı çünkü. Çünkü bazı kadınlar daha önce hiç birinin gitmeyeceğinden emin olarak sevilmemişti. “Bazı kadınlar hiç sevilmemişti..”

Hiç sevilmeyen kadınlar şevkat bekleyemezdi. Naz yapamaz, gönül koyamazlardı. Çünkü sevilmemişlerdi ve kimseler onlar için uğraşmazdı. “Sevilmemiş kadınlar görülmez, kimse tarafından bilinmezdi..”

[kanadikirikelebek]

Yaşattığını yaşama. Çünkü yaşadığın hiç bir şey senin bana yaptıklarınla eşitleyemez. Hakettiğin değerle benim sana verdiğim değerin arasında dağlar kadar fark vardı. Bak ben o kadar çok çabaladım ki bir şeyler güzel olsun diye çok çabaladım ama yapamadım olmadı olsun. Ben hayatımda ilk defa birisini çok sevdim, güvendim, değer verdim. Peşinden koştum defalarca. Benim senin gibi bir ailem yoktu ve hiç bir zaman da olmadı. Ailem olarak benimsedim ben seni. Aslında kimsesizdim. Hiç kimsem yoktu. Belki bir umut diye ben sana yaslandım ama sen beni yerle bir ettin. Ben sana koşa koşa gelirken sen her zaman beni geri çevirdin. Benim tek suçum seni sevmekmiydi? Seni senden daha çok sevmekmiydi söylesene bana. Bana onca hissettirdiğin duyguların, hislerin, yaptığın hiç bir şeyi hak etmedim ben. Gerçekten de hak etmedim. Bu zamana kadar bunca şeyi göz önüne alıpta seni sevmeye devam eden olmamıştır bunu iyi biliyorum. Bunu unutma ki bundan sonra sende ben gibi sevilmeyeceksin ve her aklına geldiğimde dert olacak içine nefes alamayacaksın inan o çok güvendiğin duvarların bile dar gelmeye başlayacak sana.

[kanadikirikelebek]

Sorarlarsa beni sana bitti dersin. Ben vazgeçtim o da ağlaya ağlaya gitti dersin,çok ağladı ama vicdanım sızlamadı, belki kılım kıpırdamadı, belki gecelerce uyuyamadı uykusundan ağlayarak uyandı, belki her gece ölmek istedi, yemek yiyemedi belki hastanelik bile oldu ama benim umrumda olmadı. Ben yeni insanlarla yoluma devam ettim dersin.

[kanadikirikelebek]

Çok gece ağladım senin için, çok gece bekledim belki olur da dönersin diye. İçinde bir yer sızlar da aklına gelirim diye. Ama gelmedin. Belki de ben aklına bile gelmedim. Ne çok şey öğrettin bana sen. Artık gidenin geri dönmeyeceğini, gidenin hiç bir zaman yoluna çıkılmayacağını öğrendim. Ama anladım ki senin canın hiç yanmamış. En azından biraz bile olsa kabuk bağlamamış için. Bu yüzden işte bu dünyadan ikimiz de borçlu gideceğiz. Ben sana asla hakkımı helal etmeyerek borçlu gideceksin. Ben de sevgimi boşuna bu kadar harcadığım için kendime borçlu gideceğim. çok tuhaf. artık kendimi tanımıyorum. ne istediğimi bilmiyorum. doğru düzgün bir hayalim yok. normalde ne yapmayı severim, neye hevesim var, ne hoşuma gider hatırlamıyorum. sanki beynimden kendimle ilgili her şeyi silmişler gibi. çok zor böyle yaşamak. başkasının hayatını başkasının yerine yaşıyor gibi hissediyorum. bazen kendimi çok kötü hissediyorum ve bunu kime ne şekilde anlatacağımı bilmediğim için susup oturuyorum sonra da o şey birikip öyle büyük dağ haline geliyor ki nefes alamaz hale geliyorum.saçma bir durum.anlatasım var ama anlatmam gereken yerde anlatamıyorum sonra da kafamda dönüp duruyor öyle. Nefessiz bırakıyor bazı yaşanmışlıklar.kafamı kaldırmak istiyorum ama kaldıramıyorum. Benim yürümeye bile mecalim yokken sana koşmuştum. Bunu bilmek yüreğimde hafif bi sızı bıraktı. Ama alıştım artık bu tür sızlamalara. Bu yaşanmışlıklar olmasaydı bu kadar güçlü olamazdım. Beni öldürmeyen acı güçlendirdi.

[kanadikirikelebek]

Sonra dayanamadım. Her şeyi içime atmaktan yavaş yavaş tükendiğimi hissetmeye başladım. Seni çok iyi anlıyorum diyenlerin beni hiç bir zaman anlamadığını gördüm. En yakınımdan uzaklaştım. Yapabildiğim tek şeyin yazmak olduğunu gördüm. Yazdım defalarca kez ve hiç bir yere varamadığımı farkettim. herkesten saklasamda gizlememde tükendim artık. Hani o dışarıya verdiğim mutluyum imajı var ya, içimi yiyip bitirdi. Biri gelse ve tam anlamıyla yanımda olsa, düzelecekmişim gibi geliyor. Ama o kadar çok yenilgiye uğradı ki bu kalbim, sevme olsun güvenme olsun bir yanım hep güvenme diyor içten içe. O yanıma yenilmeye başladığım zaman, asıl acıları tatmaya başladığımı farkettim. İşte o anlar kalbimin, aklımı yendiği anlar oluyor. Ve kalbim aklımı hep yeniyor. Değer vermekte bir sorun yokta, aynı değeri, ilgiyi, sevgiyi görmeyince başlıyor asıl sorun.

[kanadikirikelebek]

Unutmayı deniyorum.dayanamıyorum.o şarkıyı kapatmıyorum.sigara içmeden duramıyorum.o mahalleden geçmeden duramıyorum.bir mesaj ya da bir numara silemeyecek kadar çaresiz oluyorum.deniyorum inan.aklımı kaybetmek istediğim zamanlar oluyor.bana ne yaptın bilmiyorum ama geçmiyor.

[kanadikirikelebek]

Olmayacağının farkındayım. Bir sonu olduğunu, tadının damağımda acı bir tat bırakacağını biliyordum. Sonucunda uzun süre düzelemeyeceğimi hissetmiştim. Dedim ki kendime, Bu ayaklar kangren olana kadar bu insanla bu yol yürünür. İki adım bile atamadım. Ama olsun işte güzel sevdim.

[kanadikirikelebek]

Bundan sonra gelirsen seni bu kez ben affetmeyeceğim, senden sonra bana bir haller oldu, yaşamak arzusu gelmedi içimden herkes yabancılaştı. Bazı sabahlar ayakta zor durdum, gözlerim karardı, yokluğunda küçük bedenim tamamen yok oldu. Beni gören acıyarak baktı. Bir sen görmedin halimi, hoş görsen ne fark eder ki sen zen hiç sevmemişsin beni umrunda olmazdım. En cok da canımı yakan ne oldu biliyor musun gözlerimin içine bakıp beni sevdiğini söylediğin ama sevmediğin gerçeğini öğrendiğim an. İşte ben o günden beri kendimde değilim. Seni ruhumla beraber kendi içimde öldürüp kafamın içine gömdüm ben. Kafam bir mezarlık ve senin çığlıklarını duyuyorum her gece.

[kanadikirikelebek]

haklısın, aşkın yaşı vardır ayşe. aşık olmuş insan daha önce kaç yıl yaşamış olursa olsun 17 yaşındadır. aşkın yaşı 17'dir, ben bugün sayende 18'ime basıyorum. hoşcakal.

[kanadikirikelebek]

yaprak döken ağaçların altında kalmanı asla istemem ama herkese güzken sana gül uzatan birine haksızlık etmenin pişmanlığını yaşa isterim

[kanadikirikelebek]

seni affedersem bütün dünya yüzüme tükürür ama yine de bir defa dizlerinde uyuyabilmek isterdim

[kanadikirikelebek]

hiç unutmuyorum, sevgi görmek için gözlerine baktığımda kafanı çevirmiştin

[kanadikirikelebek]

Sen, sevginin bile iyileştiremeyeceği kadar hissiz bir insanmışsın diyelim ve konuyu kapatalım.

[kanadikirikelebek]

Beni sevmediğini ilk kez kabullendim bu gece. Göğsümün orta yerinde koskoca bir ateşle saatlerce kaldırım taşına oturup düşündüm düşündükçe ağladım ağladıkça hissizleştim. Onca çabamın onca emeğimin boşa gittiğini farkettim bu gece. Sana kal ya da dön diyemiyorum gururum el verse bana yaşattığın onca şeyin kırgınlığı izin vermiyor, Senin için uğraşacak gücüm adım atacak mecalim dahi kalmadı. Bunu her ne kadar yapmak istemesemde insan sevilmediğini o yerde istenmediğini anladığı an vazgeçmiyor vazgeçmek zorunda kalıyor. Biliyorum sana karşı olan amansız hislerim vardı ama bu gece İçimdeki sana olan bu hisleri bitirmeye karar verdim. Ben bu gece seni yok ettim içimde. Senle olan anılarımızı hafızamdan sildim. Seni hatırlatacak en ufak şeylere kilometrelerce mesafe koydum. Resimlerini yırttım attım. Ben senden böyle vazgeçtim. Şimdi sevilmek için kaç kılığa bürüneceksin bilmiyorum kimsenin ben gibi seni seveceğini de sanmıyorum ama sevgisizlikten ağladığın gece içinden ona da çok yazık ettim demeni çok istiyorum. Bana, sevgime her şeye çok yazık ettin. Yolda görsem bakmayacak kadar hissizleştim bu saatten sonra ölsen kılım kıpırdamaz sana karşı çünkü ben senin mezarını kazıp ağıtını yakalı çok oldu.

[kanadikirikelebek]

Seninle mutlu olmayı da geçtim, seni anlamayı da. ama sen, seni olduğun gibi seveni kaybettin. kim bilir sevilmek için kaç kılığa bürünürsün şu saatten sonra. bunun ne demek olduğunu anlaman biraz zaman alacak ama anladığında beyninden vurulmuşa döneceksin.

[kanadikirikelebek]

mümkün olsaydı eğer kafamdakileri öldürmek isterdim