kalbinkabuklari

[kalbinkabuklari]

üfledim üfledim üfledim.

[kalbinkabuklari]

keşke hala ışıklar yaksan geceleri odama, belki o zaman bu kadar karanlık hissettirmezdi.

Hep sol yanımdasın. Yokluğun, varlığımla çarpışıyor. Bazen baş edemiyorum bununla. Sensizlik hiç geçmiyor. Bizim de aramızda bir ömür var. Gözlerin hiç eksilmiyor(,:

[kalbinkabuklari]

ulaşamayacağın şeyler var mesela, adım atmayacağın yalanlar var. Zihninin sana hazırladığı bir tiyatro sahnesindesin. Yanılgı sensin aslında. Kendini silip atmak yerine kabullenmen gerektiğini anlayacağın bir oyun. Tek kişilik, sessiz bir gösteri bu. Kuğuyu anlatıyor desem, sen dersin ki o bir çirkin ördek. İkimiz saatlerce tartışırız bunu ama sen ne demek istediğimi anlayalı çok oldu. Benimle tartışmak, kendinle yapamadığın bir yüzleşme. Bu yüzden o gemiyi batırma çaban. Yüzebildiğini gördüğün her şeyi hislerinle birlikte dibe çekmek istiyorsun da atladığın şeylerden biri de, bu okyanusu senin yarattığın. Mavi kadar derin, siyah kadar hiç demiştik. Hala anımsadığını, her şeyi ama her şeyi ilk günkü kadar hissettiğini biliyorsun. Acıların geçmesine izin vermeyi, kendini terk etmek olarak görüyorsun.

Atladığın diğer bir şey de, kendini çoktan terk ettiğin.

Ama acılar kaldı.

[kalbinkabuklari]

yazık oldu.

[kalbinkabuklari]

senin yaptığını yapıyorum sana. gülümseyerek söylüyorum tüm acıtan sözlerimi.

[kalbinkabuklari]

ellerimle sökeceğim kalbini. Avuçlarımda hatıraların kalacak.

[kalbinkabuklari]

kalan umutlarımdan birini seçip hepsini,

hepsini hep kaybettim.

[kalbinkabuklari]

Ama insan bazen yanılmak istiyor. Yanılgısı olsun istiyor. Buna da neyse. Olur böyle şeyler. Başımıza geldi deriz işte. Yaşadık. Yaşarken başımıza geldi, olur böyle.

[kalbinkabuklari]

kendimle oynadığım saklambaç.

[kalbinkabuklari]

[kalbinkabuklari]

güneş ışığı.

[kalbinkabuklari]

l’amour de ma vie

[kalbinkabuklari]

yanılsama

[kalbinkabuklari]

“Ve hep kendine ayırdığın

O bencil yüreğin,“

[kalbinkabuklari]

[kalbinkabuklari]

[kalbinkabuklari]