kablez

[kablez]

serin bir rüyanın hatrınadır,,

[kablez]

yerimi yadırgadım.

[kablez]

bir çiçek açtığında, bir eski avluda,, diyor ki; çalıda sarı bir çiğdemim ben ve senin çok eski cümlen.

[kablez]

ama gün gelecek ışıl ışıl bir gürültü koparacağım,

[kablez]

birisinin hüngür hüngür ağlayarak kurduğu bir cümlenin, hiç kimsenin gönlüne değmemesi kadar canım yandı o gece. sonra, gırtlağımda yüklemi olmayan bir cümle ile eve döndüm. insan aptal olduğunu öğrenince eve döner hep.

[kablez]

bir kaya gibi doğmuşum, yarıklarıyla birlikte.

[kablez]

- sanırım yaşamaya bile üşeniyorsun.

- öyleyim sanırım.

- peki özellikle sevmediğin şey ne?

- her şey. bu aralıksız koşuşturma, sıradan tutkular, açgözlülükler, birbirinden üstün olma arzusu, dedikoduculuk, insanı baştan aşağı süzmeler,. her şey.

[kablez]

sen şiir sanıyorsun, kan geliyor ağzımdan*

[kablez]

dedi bulsam da hüsnü yusuf'u, onun gibi kaybolsam keşke.

[kablez]

ibrâhim, inandım. lakin biraz kalbim yatışsın istiyorum.

[kablez]

ansızınlar hep kötüdür zaten meryem. ansızınlar beni hep sızlatır.

[kablez]

şiir, bana ihanet etmedi, inkâr etmedi beni.

[kablez]

her şey yerli yerindeydi, ben evimde değildim. hayat yeterince ince davrandığında, eve döner insan hep.

[kablez]

ben kaçmaya çabalıyorum hoşnut muyum / siz kaçtığınız yerde hoşnut musunuz

[kablez]

belki yılgınlık kabullenmişlik daha iyisini bilememeklik bir parça,

[kablez]

insan, uzaklara özgü bir varlıktır. hep kendinden başka yerdedir.

[kablez]

sonra sonra anladım insan ancak güzel bir acıyla kalabilirmiş dünyada. bazen gidilirmiş, gitmekle ilgili şiirler okunurmuş ya da. sonra uyandım. başkasının ayaklarıyla devam ettim dünyaya,