kaankoklu

[kaankoklu]

miracles isn’t only exist in the movies

[kaankoklu]

ben ne zaman alakasiz bi sekilde uyuyamasam ya senin ya benim basima bi sey geliyo.umarim bana geliyordur su an ve iyisindir

[kaankoklu]

insanlar kendilerine kötü davranilmasina o kadar alismis ki birinin onlari ne olursa olsun kabullenecegine,gercekten sevdigine ihtimal dahi vermiyor

[kaankoklu]

yolda kaybolmustuk,birbirimizi bulduk ve bi dünya yarattik.guzel bi dünya, birlikte

[kaankoklu]

dogum günün kutlu olsun, bi sativayla aniyorum

[kaankoklu]

dünyanin en tatli jointini buldum. batidan gelen her sey mi iyi olur aklim almiyo, londra’da bu isi gercekten yapiyolarmis. tadim 10/9 bulanti 10/1 aclik duygusu 10/10 susama 10/9

[kaankoklu]

ister ah et

ister kin duy

kendine göre haklisin

adimi kötü an

sonumu elinle yaz

sen de bir gün anlarsin

[kaankoklu]

selam,bi süredir günlük tutmuyorum. sanırım yazmak ya da bi seyleri paylasmak bi fark yaratmiyor,artik fark yaratmasina da ihtiyacim yok gerci.bi süredir kendimi her seyi kabullenmis hissediyorum.denenebilecek her seyi denedigime inaniyorum ve hayatima yapisip benden ayrilmayan kurtulamadigim bi parcayla yoluma devam ediyorum.bununla yasamaya alistim artik ve olayin handikaplariyla basa cikmayi ögrendim🫠 mesela anladim ki baska bi insani samimi duygularla sevemiyorum ve cözüm olarak kimseyi sevmeye calismamayi sectim bence gayet pratik, kariyerime odaklanirsam daha mutlu olucagimi düsünüyordum mesela güzel bi sirkette güzel bi pozisyonda baya dolgun bi maasla calisiyorum ama para da istedigim hazzi vermiyo.spesifik olarak mutlulugu aramayi birakinca her seyin artik hafifledigini hissediyor insan.gecmiyo ama hafifliyor iste. simdi gitmem gerek cok isim var,bi sonraki konusmamiza kadar kendine iyi bak 🙏🏻

[kaankoklu]

yasadıgım her gün her dakika bu caga ait olmadıgımı tekrar tekrar anliyorum,insanlarin sevgi ve arkadaslik kisvesi altinda birbirini incitmesinden, artik hicbir hissin gercek olmayacagını bilmekten igreniyorum.hayatimin kalani rol yapmaktan ibaret olucak ve bununla nasil bas edebilirim en ufak fikrim yok.ben olmak gercekten cok agır

[kaankoklu]

düşersen seni yeniden kaldırırım,kaldıramazsam yanına uzanırım

[kaankoklu]

derin bir belirsizlik icinde kaybolusumu ellerin cebinde izledin

[kaankoklu]

bazen her seyi aynı anda hissediyorum, diğer zamanlarda hicbir sey hissetmiyorum

[kaankoklu]

selam,yine ben. bu taslağı yazarken arabamı antalya manzarasına çektim ve ek’te göreceğin fırtınayı seyrediyorum.şimşeklerin bu kadar güzel göründüğünün farkında değildim daha önce.üstelik sıradan şimşeklerden farklı bi doğa olayına tanıklık ettim sanırım,hepsi sarı.bazen rahatlamak için buraya geliyorum.antalya’ya geldiğimden beri ailem ve arkadaşlarım üzerime titriyor.herkes elbirliğiyle beni normal halime çevirmek için seferber oldu sanki.1 aylık boş bi vaktim var,olabildiğince dinleniyorum,arabamla ilgileniyorum,sahile oturmaya gidiyorum.kendimi meşgul etmeye çalışıyorum bi şekilde.zaman geçiyor ve canım eskisi gibi yanmıyor.acı çekmeye bile takatim kalmadı anlayacağın.motivasyonumu bi şekilde yüksek tutmam gerekiyor o yüzden kendime asla gerçekleştirmeyeceğim sürreal bir hedef koydum.ufc dövüşçüsü olacağım.sanki bana gökhan saki aq triplere gel.bu süreçteki ilk hedef önce sağlam kilo alıp ardından eski vücudumu geri kazanmaya çalışacağım.tabi artık acı çekmemem tamamen unuttum bitti anlamına gelmiyor asla.mesela ek’teki gibi güzel bi manzara görünce hayıflanıyorum keşke yanımda olsa beraber izleyebilsek diye, ya da güzel bi şarkı keşfedince keşke ona da atabilsem dinlesin diyorum içimden.belki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim belki 20 yıl sonra da.eğer sevginiz gerçekse,menfaatsizse zamanın diş geçiremeyeceği bir hale bürünüyor.zaman içinizden söküp alamıyor.o’nu göremiyorum,duyamıyorum,konuşamıyorum iyi olup olmadığını bile bilmiyorum.sadece kaderden ona nazik davranmasını,zorluklarla karşılaşmamasını,hedeflerine ulaşmasını istiyorum.çünkü o’nun başardığı en basit şeylerle bile gurur duyuyorum.çok özlüyorum, bazen savunmasız anlarımda zırhımın o kırık yerinden içime öyle bi tesir ediyor ki gözlerimin dolmasını engelleyemiyorum.umarım o da benim gibi kötü hissetmiyordur. bugünlük bu kadar yeterli,bir dahaki yazıya kadar iyi kal.

[kaankoklu]

merhaba,birazdan yılın son gününe girmek üzereyiz.canım sıkıldı bi şeyler karalamak istedim. sanırım yazmak beni rahatlatıyor.aylar sonra yatağımda uyuyorum ve iyi gelmiyo hiç yerimi yadırgamışım.sırtım kazık gibi askeriye bazalarına ve kaloriferleri bozuk buz gibi odalara alışmış.dışarıda fırtına var.gittim bi boran geldim bi fırtına aq anlamıyorum peşimden sürüklüyorum sanki bulutları.her neyse, ilaç kullanmaya başladığımdan beri iştahım felaket açıldı.öyle ki bu hızla yemeye devam edersem 6 aya obezite tehlikesine giricem.karnım doyunca mutlu oluyorum biraz ama n’apim.müzik dinleyip tavanı izliyorum ve uzun düşünceler içerisindeyim.o’ndan öylesine uzak hissediyorum ki sanki baktığımız gökyüzü bile aynı değil.başka bi evrendeki birine ulaşmaya çalışıyo gibi hissediyorum.sesini anımsamaya,gözlerini hatırlamaya çalışıyorum ve çok zorlanıyorum.yakınınızdaki insanların kıymetini çok iyi bilin. çünkü çok basit bir nasılsın sorusu sorup geri dönüş almak için bile neleri feda etmezdim. başım acıyor biraz,bugünlük kısa keselim.sonuçta hayali bir arkadaşsın tüzel birisin yani kısa kesmesek de aynı yola çıkıyo.iyi geceler diliyorum ve bi şarkı bırakıyorum sana. bai

[kaankoklu]

selam,yine ben. tarih 29 aralık saat 17.30.sabiha gökçen’de 209 numaralı perondayım.şimdi içinden neden bu kadar detay? diyosun. detaylar önemlidir.bu günden tam 3 ay 5 gün önce yine bu peronda uçuşu bekliyordum.sıradan bir uçuş değildi tahmin edeceğin üzere.ani bi kararla kayseriye uçtuğum peron bu.aradan aylar geçti ve yine buradayım,bu sefer eve gidiyorum.hiç heyecanlı olmadığımı farkettim.kader benimle dalga geçiyor sanırım.koskoca pegasus antalya uçuşu için başka peron bulamadı mı gerçekten? tam şu an oturduğum koltukta daha önce oturan ben artık bambaşka biri gibi hissediyorum.harıl harıl yanan alevimden ufak bi mum ateşi kaldı sadece.neşem yok anlayacağın.berna’yla tam burda uçağa binmeden konuştuğumuzu hatırlıyorum,ilk defa lunaparka götürülen çocuk heyecanı vardı üzerimde.sanki her şey kötü bir kabustu ve tünelden geçince yine kayseriye ineceğim gibi geliyo,eve gittiğimi bi türlü kabul ettiremiyorum kendime.ailemin geleceğimden haberi yok,onları gördüğümde ne hissedeceğim hiç bilmiyorum.koskoca adam oldum annemin dizlerine kapanıp ağlamak geliyor içimden.sök al bunu içimden diye yalvarmak istiyorum.ama istediklerimizi her zaman yapamayız.ben hep birileri için güçlü olan taraf olmak zorunda kaldım,yine öyle olmalı.üzgün olduğumu görüp heveslerini kursaklarında bırakamam.bir yıl önce beni aslan komando naralarıyla uğurlayan arkadaşlarım havaalanında beni bekliyorlar teselli etmek için.zor bi gece olucak benim açımdan.çok canım yanıyor engelleyemiyorum çünkü.ufak diyaloğumuz sona erdi,uçağa geçmeliyim.belki bir gün aynı peronda aynı yerde buluruz kendimizi,ne dersin?

[kaankoklu]

sevgili okur,8.kısma bi ekleme yapmamız gerekiyor.bugün benim için önemli bir gün. 1 yıldır gururla taşıdığım üniformamı son kez giyiyorum.keşke bu meslekte tutunabilseydim ama olmuyor,içimden gelmiyor.hangi meslek beni tatmin ya da mutlu eder bilmiyorum ama kesinlikle bu olmadığı aşikar.başka planlarım var geleceğe dair.bu kamuflaj içerisinde çok şey yaşadım.üniformayı üstümden çıkardım ama ruhumdan tam olarak çıkarabilir miyim bilmiyorum.artık her ne kadar hiçbir yere ait hissetmesem de evime dönüyorum.kalbim ve ayaklarım beni evden başka bi yere götürmeye çalışsa da gidemem.dünyanın en kötü hissi sanırım hiçbir yeri benimseyememek,ait hissedememek.genç bir yetişkin olmak ve yaşıtlarından daha çok düşünmek zorunda kalmak da çok zor.türk silahlı kuvvetlerine bir elveda bırakıyorum ve yolculuğum başlıyor.içimden gelirse seni gelişmelerden haberdar ederim,o zamana kadar kendine iyi bak.

[kaankoklu]

sevgili okur,8.bölümdeyiz. sanırım bu floodun sonuna geldik.daha fazla yazıp yazamayacağımı bilmiyorum.bunları okuduğunda umarım her şey için çok geç değildir hala.

öğlen gelir gelmez bi doz atmıştım ve tam 22 saat süren hayatımın en uzun uykusunu uyudum.ilk bir kaç gün çok güzeldi ama uyarılar almıştım ilk başta güzel gelip sonradan birden düşürebilir diye.öyle de oldu.deliksiz uykular yerini kabuslara bırakmaya başlamıştı ve geceleri gerçeklik algım yitiriyordum.gecenin 3ünde uyanıp zifiri karanlık olan havayı aydınlık zannedip giyinip hazırlanıyordum falan.yine kabus gördüğüm bir gece aniden uyandım.berna’nın ben yanında uyurken dinlediğimiz müzikleri topladığı bi playlist vardı.canım birden dinlemek istedi,dedim ya sebepsiz işte.ama gözüme bi şey çarptı,başta gerçek olup olmadığını kavrayamadığım daha önce olmayan bir şarkı vardı.içimi ısıtmıştı hala beni düşünüyor olabileceği olasılığı.mutlu mutlu tekrar uyudum.uyandım ve giyinip işe gittim.o da ne?! şarkı gitmişti. hayal mi görmüştüm? yanlışlıkla mı eklemişti oraya? eğer hayal gördüysem sıkıntı artık gerçekten büyüktü.dayanamayıp sordum ona.yanlışlıkla olduğunu farkedince sildiğini söyledi.üzülmüştüm,hayal kırıklığına uğramıştım elimde olmadan. ve bu onunla son iletişimimiz oldu.bugün tarih 26 aralık,yeni bir yıla ve tekrardan yeni bir hayata adım atıyorum.her şeye rağmen denemek zorundayız,aklımdaki önünü alamadığım hayatımı sonlandırma fikrini gerçekleştiremem,artık çocuk değilim.buraya kadar acaba kendini öldürdü mü? merakıyla okumuş olabilirsin.üzgünüm düşündüğün şeyi yapamadım.hayal kırıklığına uğrama ilerde yeterince uğrayacaksın zaten. artık hayatımdaki en önemli insanı nasıl kaybettim biliyorsun,acaba sen de bunları okurken aynı hislere kapıldın mı?bu bilgiyle ne yapacağın ise sana kalmış.umarım senin hikayen farklı sonlanır.

bir keresinde pilten ne demek çok merak edip berna’ya sormuştum.farsça bi kelime olduğunu ve fil gibi iri demek olduğunu söylemişti.berna bir fil gibi iri değildi ama bi filin kalbine sahipti.hoş bi detay bence.

seni seviyorum piltenli,şimdi ve daima.