ireneksp

[ireneksp]

Όλα κάνουνε τον κύκλο τους εν τέλει,

Αστείο που τελειώνει έτσι η λέξη ανατέλλει.

-𝑵𝒐𝒗𝒆𝒍 729

[ireneksp]

Κουράστηκα

[ireneksp]

Michelle Hodkin, The Evolution of Mara Dyer

[ireneksp]

[ireneksp]

Ναι την φτιάχνεις.

Κάθε φορά από την αρχή.

Όλο και πιο ζωντανή.

Όλο και πιο ποτισμένη.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα χρώματα που σημαίνουν αρμονία.

Και με εκείνες τις λέξεις που δηλώνουν αρχή.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το φως, που μπορεί να σου δώσει Παράδεισο.

Και με εκείνα τα λουλούδια που μυρίζουν ζωή.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το άρωμα της αθάνατης, Ελπίδας.

Και με εκείνη την Πίστη που θα σε κάνει να μην φοβηθείς.

Ναι την φτιάχνεις λοιπόν.

Με υλικά αγνά για την ψυχή σου.

Και με στιγμές απλές που χαρίζουν αιώνιες χαρές.

Και με ανθρώπους λιτούς και ευθείς.

Που σε ακούν στην σιωπή.

Και δεν έχουν ανάγκη τα λόγια για εξηγήσεις.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα όνειρα που θα σε γεμίσουν υποσχέσεις.

Και με εκείνα τα χαμόγελα που θα σου δείξουν πως πρέπει να ζεις.

Διότι, αν δεν κουβαλάς την Άνοιξη μέσα σου, πρέπει να μάθεις να την χτίζεις.

Από το χειρότερο σκοτάδι στο πιο λαμπερό φως.

Μην την αφήσεις ποτέ να φύγει.

Διότι, όσο πιο δυνατά μπαίνει αυτή, τόσο πιο εύκολα δι��χνει τους χειμώνες α��ό την καρδιά σου.

Να την αγ��πάς την Άνοιξη.

Όχι μόνο για τα όμορφα και τα ανάλαφρα ρούχα που φοράς.

Μήτε για τους καταγάλανους ουρανούς που σου δωρίζει.

Αλλά για την Αναγέννηση που σε κάνει να ζεις.

Εκείνον τον γλυκό αέρα που δροσίζει την ψυχή σου.

Και εκείνον τον ήλιο που σου χαρίζει ζεστασιά.

Να της δίνεις γεύση λοιπόν.

Σαν εκείνη την βαριά και γλυκιά, που μόνο ο Έρωτας μπορεί να δώσει.

Και μην στεναχωριέσαι αν ξαφνικά χαθεί ή απλά δεν σου έρθει.

Διότι, την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις.

– Οδυσσέας Ελύτης

[20/03/2021 Εαρινή Ισημερία, 1η ημέρα της Άνοιξης.]

[ireneksp]

Αξίζεις να σε αγαπήσουν όπως τους αγαπάς εσύ.

[ireneksp]

Ταξίδι στα Κύθηρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος,1984)

[ireneksp]

Δεν ξέρω, ίσως σε κάποια γωνιά της γης, σε ένα κρυμμένο σημείο σε ολόκληρο τον κόσμο να υπάρχει ένα μέρος όπου ο έρωτας είναι αμοιβαίος, τα βιβλία δωρεάν, τα τσιγάρα αβλαβή & τα ηλιοβασιλέματα διαρκούν δύο ώρες.

-Μενάνγκ

[ireneksp]

[ireneksp]

Όταν συνηθίζεις τα αντίο, τίποτα δεν σε εκπλήσσει πλέον. Δεν φοβάσαι ότι οι άνθρωποι ίσως φύγουν και δεν κρατάς κάποιον επειδή δεν μπορείς να φανταστείς την ζωή σου χωρίς αυτούς. Όταν συνηθίζεις τα αντίο, συνηθίζεις να είσαι μόνος. Ακόμα νιώθεις λυπημένος ή πληγωμένος αλλά αυτό παύει να κατακλύζει ολοκληρωτικά την ζωή σου, παύει να σε σταματάει από το να ξέρεις ότι είσαι ένα άτομο που αξίζει την αγάπη και πότε δεν θα σε κάνει να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου.

Όταν συνηθίζεις τα αντίο, συνηθίζεις και να φεύγεις. Συνηθίζεις να φεύγεις όταν σε κακομεταχειριζονται. Ξέρεις πως να αποσπάσαι οταν τα πράγματα δεν είναι υγιειν�� για σένα. Δεν νιώθεις πως είναι το τέλος του κόσμου αν φύγεις ακόμα και εάν δεν ξέρεις που πας ή τι πρόκειται να ακολουθήσει. Όταν συνηθίζεις τα αντίο, συνηθίζεις την αστάθεια, την ασυνεπεια και την αβεβαιότητα. Η ζωή σου ποτέ δεν έμοιαζε με μια ευθεία γραμμή, ήταν πάντα γεμάτη με ζικ ζακ, ανατροπές και στροφές. Η ζωή σου ποτέ δεν ήταν ένα μονοπάτι αλλά ήταν πάντα πολλά και διάφορα μονοπάτια που έπρεπε να ανακαλύψεις από μόνος σου.

Όταν συνηθίζεις τα αντίο, συνηθίζεις τον πόνο. Μαθαίνεις να τον ζεις αντί να τον αγνοείς. Δεν τον αφήνεις πλέον να σε καταβροχθιζει. Κατά κάποιον τρόπο, σε προπονεί να αντιμετωπίσεις κάποιες προκλήσεις μόνος σου αντί να τρέχεις από αυτές. Σε προπονεί να προσδοκεις τα απροσδόκητα. Σε προπονεί στο ότι μπορείς να εμπιστεύεσαι ανθρώπους και να τους ερωτεύεσαι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνουν ή δεν σημαίνει ότι δεν θα φύγουν σε άλλη χώρα ή ότι θα είναι πάντα δίπλα σου. Όταν συνηθίζεις τα αντίο, μαθαίνεις ότι μπορείς να είσαι όσο πιο ανοιχτός και όσο πιο ευάλωτος μπορείς και πάλι δεν θα είναι αρκετό.

Όταν συνηθίζεις τα αντίο, μαθαίνεις πως να εκτιμάς την συντροφιά σου και να αποδέχεσαι τους δαίμονες σου επειδή δεν έχει σημασία ποιος κοιμάται δίπλα σου τώρα, μπορείς κάποια στιγμή να ξυπνήσεις και να βρεις τον εαυτό σου μόνο και δεν έχει σημασία πόσες όμορφες υποσχέσεις εχεις ακούσει, ξέρεις ότι μερικές από αυτές είναι κουφιες. Όταν συνηθίζεις τα αντίο, το "για πάντα", δεν συνδέεται με κάποιον, το "για πάντα" συνδέεται με εσένα και μόνο εσένα.

✒️: @astartysword

[ireneksp]

[ireneksp]

[ireneksp]

[Αθήνα] Κυριακή πρωί. [29 Σεπτεμβρίου 1940]

«Μόλις τώρα πήρα το πρωινό μου και διάβασα το γράμμα σου. Ανάσανα που ξέρω πως έρχεσαι την Παρασκευή.

Δεν ξέρεις πώς σε περιμένω. Γιατί αυτές τις τελευταίες μέρες σ' έχω φριχτά επιθυμήσει.

Τί τα θέλεις, σε στερήθηκα όλο το καλοκαίρι και γιατί ήσουν μακριά και γιατί ίσως, μ' όλες αυτές τις ανόητες ιστορίες, κι όταν ήσουν ακόμα κοντά μου, δεν σε είχα όπως θα το ήθελα. - Όλο μου το σώμα πονεί από επιθυμία.

Σκέπτομαι πως μπορεί να σε κρατήσω γυμνή απάνω μου και όλα χάνουνται, όπου και να βρίσκομαι, ό,τι και να κάνω.

Είναι αστείο κάποτε να βλέπω τον εαυτό μου σαν έναν υπνοβάτη ή σαν έναν τυφλό που σε ψάχνει με τις παλάμες απλωμένες και με τα μάτια κλειστά.

Είμαι ελεεινά καυλωμένος, χρυσό, και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ��τέλειωτα μια ολόκληρη νύχτα».

Και δεν μπορώ να σου ��ράψω αλλιώς.

ΓΙΩΡΓΟΣ.

[Υ.Γ.] Γράψε μου δυο λόγια μόλις λάβεις το γράμμα. Και μην ξεχνάς να γράφεις σωστά τη διεύθυνσή μου.

Η ερωτική επιστολή του Γεωργίου Σεφέρη στη γυναίκα του Μαρώ.

[ireneksp]

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω τώρα, παρά αυτές τις ανόητες λέξεις.

Και πάλι, δε θα σου τις έγραφα, αν δε με παρακινούσε η ελπίδα πως κάποτε, έστω και για μια στιγμή, όταν σου κρατήσω το χέρι, δυο άνθρωποι, μέσα σ αυτόν τον ψόφιο κόσμο που μας τριγυρίζει, θα μπορέσουν να νιώσουν ότι ανασαίνουν επιτέλους, έξω απ’ όλα-κάποτε, όταν αυτά που λέμε τώρα πάρουν μια ανθρώπινη υπόσταση και πάψουν να τριγυρνούν σα φαντάσματα.

Γιώργος Σεφέρης

[ireneksp]

άργησα να το καταλάβω

[ireneksp]

Mirrored Mind (Sogo Ishii, 2004)

[ireneksp]