ims0scared

[ims0scared]

I keep fucking up im going to kill myself

[ims0scared]

Unfortunately in my mind nothing will ever compare to kraina grzybow in terms of scary internet series....

[ims0scared]

never forget your roots

[ims0scared]

of smoke and blood

[ims0scared]

Alex McQuilkin: Tragically Sweet Sweet Sixteen, 2003 Untitled (Will Fuck for Validation), 2004 Aye, Me (Heart Explosion) 1, 2004 Aye, Me (Heart Explosion) 2, 2004

[ims0scared]

Help us get out of Gaza 🙏🙏

You don't imagine how support can help my family secure basic needs in these difficult situations and famine .🙏🏻🙏🏻

Now I ask that you please share their story and donate if you can bc they're very low on funds!

🙏Please donate and share my story with everyone We need your help, no matter how small

[ims0scared]

🐈‍⬛✨🐈‍⬛

Song my cat by jack off jill

[ims0scared]

call us ugly to sell us shit!

[ims0scared]

Hole (📸 - Tom Sheehan, 1994)

[ims0scared]

Dear diary

I met a horse

And it was huge

📍 Krakow

[ims0scared]

A plea for SANTA 🎅

Your Gift for Ezz and his family makes a difference and helps the family survive, Donate and Reblog please

🍉🍉🍉 We are currently at €1,861 out of €5000 first goal - please send a gift to my Ezzdeen and help us reach our goal as quickly as possible‼️

🌟 Our campaign is vetted by 🇵🇸 @/gazavetters List at #291

[ims0scared]

Hue 17

Kitties are back on menu! This one was commissioned by the best @havranil , thank you again, it was super fun <3

[ims0scared]

hindsight

[ID: A two-panel comic with crudely drawn stick figures.

Panel 1: The lime green person is talking to the leaf green person and the moss green person.

Lime: "I... have a confession to make."

Leaf: "Go ahead."

Lime: "I want to rewatch the Wizard Child movies."

Leaf: "Didn't the wizard author get incredibly chromophobic?"

Lime: "Yeah I just... It's nostalgia you know? They meant a lot to me when I was a kid."

Panel 2: The three are on the couch.

Lime: "All right, let's go."

Leaf: "It's so weird how the wizard author just turned chromophobic though. Like I remember this series being pretty good for its time. It'll be weird seeing their work contrasting with their views now."

Moss: "I'm just glad we got the movies for free through normal and legal means. Heh."

End ID.]

[ID 2: Scenes from three Wizard Child movies.

Wizard Child and the Simplistic Morality: A slightly round child with a propeller hat is talking to a child with no hat.

Round child: "I am so fucking fat and greedy I am textually shown to be fat because I am greedy and also evil."

Hatless child: "You are to infer my moral purity from juxtaposition with this fat child. Woe is me for our shared parent has deprived me of a propeller hat."

Wizard Child and the Goodness of Wealth: An adult wizard is talking to the child, who now has a wizard hat.

Wizard Adult: "Wizard child you are secretly extremely rich."

Wizard Child: "I will form biases regarding the bankers all being triangular for some reason!"

Wizard Adult: "Your wealth is deserved because your true parent was Good and therefore you are also Good."

Wizard Child: "Now we should acquire consumer goods. Buy consumer goods!"

Wizard Child and the Dark Family History: A blue-grey horse person is talking to the wizard child.

Blue-grey: "No, wizard child. You don't understand. I am one of the good ones, because unlike the bad ones I don't try to spread my curse that makes you a blue-grey horselike creature to others!"

Wizard child: "Wow uncle blue-grey you are one of the good ones! I forgive you for being a horse because I am so good I would even forgive horses. I sure hope you don't conspicuously get killed off later in this movie!"

End ID 2.]

[ID 3: Oh hell no there are even more of these.

Wizard Youth and the Tokenistic Relationship Dynamics: A square headed wizard youth is talking to the former wizard child, now a wizard youth.

Square Wizard Youth: "Wizard child, as the only person with a square head in this entire series it is my duty to inform you that you are the savior of all people with square heads, too. Let us build a one-sided relationship that only furthers your character development, after which I will immediately lose all plot relevance."

Wizard Youth: "I will do this because I am a maturing wizard youth and need disposable relationships that don't threaten the endgame!"

Wizard Youth and the Escalation of Stakes: The Dark Wizard, a sort of grey-green person with a cloak, is pointing at Wizard Youth.

Dark Wizard: "Wizard Youth, I have returned!"

Wizard Youth: "Dark Wizard! Why are you green now?"

Dark Wizard: "Evil magic made me green! I am green with envy towards all who are good!"

Wizard Youth: "I will not engage with how you are clearly based on fascist ideologies and yet this narrative plays into fascist aesthetic sensibilities!"

Wizard Youth and the Post-Hoc Revelations: The Wizard Youth is leaning over their Wizard Mentor, who is laying in a pool of blood.

Wizard Youth: "Wizard Mentor no! You can't die!"

Wizard Mentor: "It is fine, wizard youth. My death will further your character development into a wizard adult. Also, I was secretly a very very dark purple this entire time. I never brought it up so I could retain narrative approval.

End ID 3.]

[ID 4: Wizard Adult and the Overdue Conclusion. Three panels. I am sorry.

Panel 1: The dark wizard is dueling the Wizard Adult with magic beams.

Dark Wizard: "Evil green beam!"

Wizard Adult: "Good red beam! Despite the enormous variety of magic in this series this is what our final battle looks like!"

Panel 2: Wizard Adult stands victorious over the dark wizard, who is dying on the ground.

Wizard Adult: "In the end, dark wizard, you were defeated because I am morally superior to you."

Dark Wizard: "I was a product of systemic failures. There will be someone like me again someday!"

Panel 3: Zoom in on wizard adult, who says:

"Not if I can help it. Because I am going to be a wizard cop now. The moral of this story is that all systemic issues can be solved by finding a bad guy to beat."

End ID 4.]

[ID 5: Four panels.

Panel 1: Return to the green trio on their couch, watching the TV say "The End." All are are silent.

Panel 2: They are sitting on the couch. Moss is looking at their phone.

Lime: "Yeah so there were maybe a few signs we missed because we were children."

Leaf: "Yeah. A few. Some."

Panel 3: Continue conversation.

Lime: "So what did you think, Moss?"

Panel 4: Zoom in on Moss, who says: "I've been zoned out on my phone since the second movie. They lost me at the magic stuff. Wizards aren't real."

End ID 5.]

Start - Previous - Next

[ims0scared]

Dziady / Zaduszki / Pominki - remnants of an ancient Slavic feast celebrated in Poland to commemorate the dead. Dziady are usually translated as “Forefathers’ Eve” in the English langauge.

The old customs have merged with the celebrations of the Christian All Souls’ Day (in Polish: Dzień Zaduszny or simply Zaduszki), held on the 2nd November, a day after the All Saints’ Day. During those two significant days the Polish people travel even to the other side of the country just to pray and light a znicz (grave candle) on the graves of their relatives and friends.

The custom dates back to the pre-Christian times and the old-Slavic traditions of the ancestor worship, the cult of the dead and of the afterlife. Even in the 19th century numerous Polish ethnographers were describing that the common people were “still believing” in the death being just a natural form of a transition into the outerworld, seen as interwoven with the world of the living. Souls were seen as eternal and never perishing, being able to move between the worlds freely in certain conditions. People were looking after and praying to their relatives’ souls above all, and believing in a certain form of a return that could be compared to reincarnation - souls being able to come back within their ród (a word meaning roughly a bloodline / kinship / tribe) - another sign of the strong connection of the worlds of the living and the dead in the Slavic spirituality. Many people would also pray to the “abandoned” souls, which were spirits of those people who didn’t have anyone living left on the earth to look after them. 

People were very particular about preparing the right form of the parting ceremonies, but also about the wellness of the souls - for example greeting them during the many forms of the Dziady feasts throughout the year, in hope for their supervision or guardianship. And in the very complex Slavic spiritual world and folklore there was a lot to guard from.

Sickness and unfortunate events were feared more than the death itself. Souls of those people who passed away in an “unnatural” death or too early (in a very young age), and also souls of the various criminals, all were considered restless spirits, unfullfilled or unclean ones. Slavic folklore is full of such mythological creatures - for example the well-known rusałka or topielec, who were the souls of the drowned; boginka, who was a soul of a woman died during the labour; wampir or strzyga, who were people that e.g. died by suicide or weren’t buried or burnt properly after the death.

Fear of the restless forces was constant and so strong that some smaller protective rites were common even in the everyday life. People believed that any kind of spirit / soul should be taken care of, and any good or bad one could be appeased by gifts but also enraged by the mistreatment or forgetfulness.

The meaningful Dziady feasts were dedicated solely for the souls of the relatives and the name Dziady itself could be translated as “Forefathers”. Originally, Dziady were held at least 4 times a year - during the new moon around the winter & summer solstices and the autumn & spring equinoxes. These four dates were seen as very powerful in the nature-oriented Slavic spirituality and the new moon was the best time for the souls to arrive, not to be troubled by the strong moonlight.

The fixed date of 2nd November, combined with the Christian feast of the All Faithful Departed, had begun to be established around the 14th century in Poland, but even in the 19th century or early 20th century many people were still performing the old rites. Naturally, over the centuries under Christianity the rites were slowly getting detached from their original meaning. Later the feast was called Zaduszki (translated as a feast for the souls - “dusze” or “duszki”) or in some regions of Poland: Pominki, Wspominki or Wypominki (derived from the word “pamiętać” = “to remember”). In some parts of Poland it was also believed that the strongest time for the incarnation of the visiting souls - the real night of Dziady - would be the the Eve before the All Saints Day, the night between the 31st October and 1st November.

During the Zaduszki, that special transitional time of the year, souls of the dead would return freely to the world of the living. They would often visit the places where they used to live, wander around their favourite locations or just around the cemetery, they would also visit various old places of cult (for example churches). People were getting prepared for the souls’ visit - cleaning up the houses, leaving small treats of food and drinks, also placing lit candles around in order to help them warm up. A way to a destination would be often lit with many candles arranged in a row along the path. Satisfying those basic needs of the souls was meant to comfort them but also to ensure their assistance or counsel in the future.

An interesting aspect of the souls’ visit was ther “materiality”. People believed that the souls could sometimes appear looking like the living humans. They could try to get inside the buildings as semi-material beings, for instance through the cracks in the walls. People would often leave the doors or windows slightly open during the Dziady rite in order to help the souls get inside. 

After Dziady the conductor (usually the oldest and wisest person) would often sweep the floor to “remove” the remaining souls who didn’t want to go back to the outerworld. Some souls would even “hide” in the furnitures though, preferably in the main dining table where the whole family gathered, and people would sometimes “keep” them if feeling that they are friendly. The most common remnant of that custom in Poland is the popular “odpukiwanie w drewno” (“knocking on wood”) - unwittingly, the Polish people would usually knock on the underside of the wooden tabletop. In the old days it was a way of “waking up” the soul hidden there, a protective spirit meant to help preventing the negative factors.

On pictures:

“Zaduszki” by Witold Pruszkowski, oil on canvas, 1888 [source]

Inscenization of Mickiewicz’s “Dziady” in Słupsk, Poland [source]

“Dziady” in Konin, Poland [source]

“Dziady” spectacle by Narodowy Teatr Edukacji based in Wrocław city [source]

Inscenization of “Dziady” in Słupsk, Poland [source]

My sources / book recommendations [in Polish only].

[ims0scared]

DLACZEGO NIE WARTO WCHODZIĆ ANI ROMANTYZOWAĆ ED

ten post kieruje głównie do osób które są dopiero na początku swojej "przygody" z tą chorobą albo dopiero chcą zacząć, choruje na zaburzenia odżywiania od ponad 6 lat i chce pokazać wam co "dała" mi ta choroba. proszę o przeczytanie całości, chciałabym żeby dotarło to do jak największej ilości osób dlatego proszę o rb, nawet jeżeli siedzicie już w tym, z góry dziękuje!!

anemia- miałam zagrożenie życia przez to ze mój organizm był strasznie niedożywiony i miałam okropne wyniki badań, gdyby nie leki które brałam przez długi czas to mogłoby mnie już tu nie być

cały czas czuje zimno- możecie pomyśleć "ale fajnie, nie pocisz się bo nie jest ci nigdy gorąco" ale chuja prawda, nie jestem w stanie wyjść z domu bez bluzy i czegoś z długim rękawem jeszcze pod spodem, niezależnie od temperatury na zewnątrz jest mi zimno i bardzo często trzęsę się, mam cały czas zimne dłonie i to tez nie tak ze się nie pocę, bo to tak nie działa, niestety mając na sobie 3/4 warstwy kiedy jest 20+ stopni pocę się a nadal jest mi zimno + wyglądam idiotycznie kiedy ludzie chodzą w krótkim rękawku a ja chodzę w bluzce termicznej

krwotoki z nosa- to jest u mnie na porządku dziennym, minimum raz dziennie (zazwyczaj od razu po obudzeniu) leci mi krew z nosa, a przez to automatycznie jest mi słabo i czuje się beznadziejnie przez następne pare godzin, najgorsze jest to, że często zdarza się to pare razy dziennie i w różnych sytuacjach, co bardzo często jest dla mnie bardzo nie komfortowe

omdlenia- to samo co z krwotokami, potrafi mi się to przytrafić pare razy dziennie i dosłownie w każdym miejscu i sytuacji, a nie zawsze mam jak sobie z tym poradzić bo nie zawsze mam przy sobie zimną butelkę wody i tez nie zawsze mam kogo poprosić o pomoc w razie takiej sytuacji

wypadające włosy- mam na myśli włosy wypadające GARŚCIAMI, wystarczy ze przejadę ręką po włosach to automatycznie mam całą rękę we włosach, kiedyś miałam piękne, zdrowe i grube włosy a teraz mam cienkie i z każdym dniem coraz rzadsze

ból głowy- praktycznie cały czas boli mnie głowa a leki przeciwbólowe już nie działają na mnie (uodporniłam się na nie przez branie dużych dawek praktycznie codziennie) wiec każdy dzień to jest męczarnia

brak koncentracji- nie jestem w stanie się skupić na niczym, kocham czytać książki a przez brak koncentracji bardzo często muszę czytać tą samą stronę 2-3 razy bo nie jestem w stanie skupić się i zrozumiem o co chodzi, ale to tyczy się również nauki, nie jestem w stanie się uczyć szybko jak kiedyś i nawet proste zadania sprawiają mi problem bo muszę czytać polecenia po kilka razy żeby w ogóle ogarnąć o co chodzi i co ja muszę zrobić w danym zadaniu

słaba pamięć- mam zaniki pamięci, często nie pamietam co robiłam wczoraj lub 2 dni temu, nie mogę tez zapamiętać prostych rzeczy i informacji i muszę zapisywać dosłownie wszystko w notatkach lub w kalendarzu bo nie mogę zapamiętać dat lub godzin spotkań np. ze znajomymi, tyczy sie to tez nauki, nie jestem w stanie pamiętać najważniejszych informacji i bardzo często zapominam czego się uczyłam już kilka godzin po nauce, przez co moje oceny się pogorszyły

beznadziejny stan skory- nie chodzi mi tylko o cerę, bo to jest już dramat w ogóle, cały czas mam podkrążone oczy (niezależnie od ilości snu), wszędzie mam wypryski których nie idzie się pozbyć (mimo leczenia kosmetykami dermatologicznymi) a moja skóra na całym ciele jest sucha do tego stopnia ze schodzi mi skóra, jestem blada ale do tego stopnia ze moja skóra wydaje się szara w niektórych miejscach i ogólnie wygląda bardzo źle

zaburzony sen- naprzemian bezsenność z nadmiernym spaniem i chroniczne zmęczenie, nie jestem w stanie się wyspać nie ważne czy śpię 6 czy 16 godzin, wiecznie jestem zmęczona, bardzo często tez pojawiają się epizody gdzie pomimo zmęczenia nie jestem w stanie zasnąć i nie śpię po kilka nocy pod rząd (brałam leki nasenne które jakoś mi pomagały, ale niestety moja matka zabrała mi je po jednej z moich prób s)

napady na jedzenie- niedożywiony organizm domaga się jedzenia i czasami nie jestem w stanie tego powstrzymać wiec rzucam się na jedzenie i potrafię zjeść naraz takie ilości jedzenia, które zdrowa osoba je na przestrzeni 2/3 dni (bardzo często jest to 10tys. kcal jak nie więcej NARAZ) a potem wyrzuty sumienia i próby pozbycia sie tego z organizmu, poprzez wymioty lub środki przeczyszczające

uzależnienia od używek- jestem uzależniona od nikotyny od 15 roku życia (mam 18 lat) i byłam uzależniona od narkotyków tylko dlatego ze dzięki nim nie czułam głodu i do tej pory męczę sie z konsekwencjami tego, czasami zdarzają mi się nawroty tego uzależnienia i epizody gdzie biorę pare dni po rząd, ale staram ogarnąć się bo nic tak nie niszczy życia jak narkotyki, oprócz tego uzależnienie od alkoholu (z którego próbuje wyjść, ale idzie mi to chujowo), upijam się do upadłego a ze zawsze pije na pusty żołądek to kończy się to zawsze źle, ale mój chory łeb mówi mi ze kalorie z alkoholu są lepsze niż z jedzenia i to mnie popycha tylko w głębsze uzależnienie

rozjebane relacje- cała moja rodzina uważa mnie za chorą psychicznie anorektyczkę, alkoholiczkę i ćpunkę, a moi znajomi są wiecznie zmartwieni moim stanem zdrowia i psychiki co tez ich obciąża psychicznie i odbija się na nich

depresja i zaburzenia lękowe- na to również choruje od 6 lat a chodzę na terapie od 3 lat i każdy dzień jest dla mnie męką, bo myśli s i o self harmie nie opuszczają mnie nawet na chwile, jestem po 12 próbach a ok. 60% mojego ciała jest pokryte bliznami

self harm- nie muszę chyba mówić ze jest to również uzależnienie ( z którego chyba wyszłam, świętuje właśnie 102 dni bycia clean) które ciągnie za sobą okropne konsekwencje, często zaczyna sie niewinnie, jako kara albo ucieczka od bólu psychicznego (w moim przypadku tak było, ale oczywiście powodów może być więcej), zaczyna sie od delikatnych lekkich draśnięć, potem przeradza sie w coraz głębsze i większe rany, które są do szycia a po nich zostają blizny które nawet po wygojeniu pozostają widoczne i ani trochę nie są ładne i nie należy tego romantyzowac

mogłabym chyba tak wymieniać w nieskończoność, ogólnie wniosek jest jeden: ta choroba więcej zabiera niż daje i jeżeli myślicie ze da się łatwo schudnąć i nie mieć potem żadnych konsekwencji to jesteście w błędzie, dlatego proszę żebyście uciekali z tego jak najszybciej, bo nigdy nie jest za późno, żeby zawalczyć o siebie i swoje zdrowie.

jezeli ktoś z was potrzebuje porozmawiać i potrzebuje wsparcia (nie motywacji do wchodzenia w chorobę!!!!) to zawsze możecie do mnie napisać, postaram się odpisac jak najszybciej będę mogła i może będę mogła jakoś pomóc!!

trzymajcie się kochani i uważajcie na siebie<3

[ims0scared]

An aster and bumblebee enjoying some October sun.

[ims0scared]

I'M CRYING WHY DID TRUMP TAG PAPYRUS